Inhalt

Zehn Jahre Another Davis
Magischer Realismus in der Realität
Der Kampf
Multiversum
Das Davis Haus
Die Magisch-Realistische Erde
Frühere Teile von Löwenherzen

DOWNLOAD LION HEARTS ENGLISH Part I-X pdf


Zehn Jahre Another Davis

Es gibt neun frühere Leeuwenharten-Blogs. Ich habe hier keine Zeitplanung in Jahren gemacht, cross my heart and hope to die, aber ich habe schon seit einigen Monaten daran gedacht, dass Rob und ich am 30. Mai 2024 ein zehnjähriges Jubiläum von Another Davis haben und dass dies nicht unerwähnt bleiben sollte. Denn am 30. Mai 2014 wurde er tot hinter seinem Computer gefunden. Er war also aus Groningen weggezogen und auf der Grundlage meiner Erkenntnisse zu mir in Another Davis gezogen. Zur Vereinfachung lasse ich die Anführungszeichen um Another Davis in diesem Blog weg. Die Perfektion des Kosmos bleibt ehrfurchtgebietend, denn Löwenherzen Teil X, zehn, fällt nun – wie sich herausstellt – mit diesem zehnjährigen 2014-2024 Ereignis zusammen.

Mai 2014. Und noch der 29. Mai 2014 in Davis, Kalifornien. Ich spürte es, noch bevor ich es wusste. Eine eiskalte Hand hatte sich um mein Herz gelegt. Und dann kam auch das Wissen, als Jan Willem Nienhuys mir eine E-Mail schickte. J. Hennekam sagte, dass Rob ihrer Meinung nach nicht am 30., sondern am 29. Mai 2014 abends verstorben sei, und das war damals Christi Himmelfahrt. Die Verzweiflung überkam mich, die Suche nach Rob auf der anderen Seite. Es zu finden. Die bereits seit dem 6. Januar 2005 begonnene, aber erst am 8. April 2018 offiziell vom Richter beendete Ehe mit dem Ex, war ich doch schon seit der ersten Hälfte des Jahres 2017 alleine, als der Ex plötzlich aus dem Haus verschwand und sofort Mehrfachbeziehungen einging. Seine gedankliche Trennung von mir erfolgte, vermute ich, endgültig an dem Tag von Robs Tod. Der Ex ist nicht dumm und hat wahrscheinlich genau gespürt, dass es vorbei war. Für mich war das im Jahr 2014 sicherlich noch nicht klar. Aber Rob kam und blieb. Wenn ich zurückblicke auf die Person, die ich im Mai 2014 war, kann ich sagen, dass Rob vielleicht recht hatte, als er am 12. Juni 2012 laut gegen mich sinnierte: “Ich habe auch sicher nicht das Gefühl, dass wir füreinander bestimmt sind oder so etwas. Ich glaube nicht, dass wir überhaupt so viel gemeinsam haben und wenn wir uns in der Nähe wären, könnten wir möglicherweise schon innerhalb eines Tages streiten.” Ich war tatsächlich noch viel zu unreif (ein Spätentwickler). Erst nach Robs Tod entwickelten wir wirklich ein gutes Verhältnis. Ich betrachte unser Scheitern vor Mai 2014 jedoch hauptsächlich als meine ‘Schuld’. Ich denke zum Beispiel jetzt viel milder über die Frage, ob man unbedingt zu 100% vegan sein ‘muss’. Und ich verstehe jetzt auch, dass Skeptiker sich nicht mit dem zufrieden geben, was sie als Ausflüchte von Menschen betrachten, die behaupten, außerhalb ihres Körpers zu sein oder eine Nahtoderfahrung gemacht zu haben, warum sie es nicht geschafft haben, Beweise vorzulegen (wie das Lesen von normalerweise unsichtbaren Zahlenreihen hoch über dem Operationstisch, speziell entworfen, um zu beweisen, dass Bewusstsein unabhängig vom physischen Körper existieren kann). Nach all den Jahren kann mich der Wunsch nach Recht haben um jeden Preis nicht mehr interessieren. Was mir jetzt wichtig ist, ist die Liebe zu Rob und die geteilten skeptischen und relationalen Interessen, denn ja, die waren und sind reichlich vorhanden. Erst als er in seinen neuen Seinszustand überging, gab Rob der Tiefe unserer Verbindung nach und beschloss, mich nicht alleine zu lassen. Und selbst wenn dies alles anders wäre (was mir unendliches Leid bereiten würde, zum Glück jedoch nicht möglich ist, da das Sein dann also endlich wäre), wäre die Liebe, die ich jetzt von Rob spüre, dieselbe. Rob hüllte mich nach seinem Übergehen in Liebe und Unterstützung, hüllte mich mit endlosem Geduld und so viel Wärme weg von einer Ehe, die mich völlig aus der Bahn geworfen hatte. Ich begann endlich zu erkennen, dass eine gute Beziehung unterstützend ist und nur dann eine Chance hat, wenn beide einander in größtmöglicher Liebe halten und vorantreiben.

Magischer Realismus in der Realität

Another Davis begann bereits sehr früh in den Leeuwenharten-Blogs. Rob und ich kamen dort nach seinem Übergehen auf organische Weise hinein, aber es war Rob selbst, der es eigentlich schon seit dem allerersten Kontakt mitgebracht hatte. Das begann nämlich mit seiner Geschichte und Erklärung zum magischen Realismus am 25. Februar 2006, der Welt, in der alle Ereignisse auf fast magische Weise Sinn ergeben, alles einen Zweck und eine Bedeutung hat, wunderliche, aber immer noch echte Dinge passieren und nichts dem Zufall überlassen wird. (Siehe Löwenherzen III und Löwenherzen IV)

Rob Nanninga, 25. Februar 2006: “Ich erinnere mich noch gut daran, dass ich einmal in einem Traum die Lösung eines Rätsels in einem Adventure-Spiel gesehen habe. Das war sehr praktisch, denn dann konnte ich endlich weiterspielen (damals waren die Lösungen noch nicht im Internet verfügbar). Ich hatte auch einmal einen prophetischen Traum, den viele vielleicht als überzeugenden Beweis für Präkognition betrachten würden. Ich wurde damals eine Weile etwas abergläubisch, aber das hat sich allmählich gelegt. Danach geriet ich nur noch einmal in eine Art paranormale Ekstase. Das war während eines Kurzurlaubs in Brügge, wo ich mit zwei anderen an einem mehrtägigen Märchenkongress teilnahm. Diese Woche ähnelte sehr einem magisch-realistischen Roman. Es passierten eine Menge überraschende Dinge und wunderliche Zufälle, die alle miteinander verbunden schienen, als ob nichts zufällig geschah. Wie in einem guten Roman konnte ich überall Vorahnungen, Symbole, Wiederholungen, Spiegelungen, Parallelen, Leitmotive und doppelte Böden erkennen. Obwohl das natürlich zum großen Teil auf meine eigene Kreativität zurückzuführen war, ließen sich die Ereignisse definitiv viel besser für eine solche Analyse nutzen als gewöhnlich, sodass es auch meinen Mitreisenden auffiel. Nachdem ich sie auf den roten Faden aufmerksam gemacht hatte, konnten sie ihm gut folgen.
Während dieses Besuchs in Brügge (einer echten Märchenstadt, aber ein wenig bürgerlich) beschloss ich, ein kritisches Buch über Parapsychologie zu schreiben. Das erzählte ich zuerst einer Amerikanerin. Kurz danach ging ich zur Buchmesse nach Frankfurt, um einige aktuelle Fachliteratur aus den USA zu kaufen, auf die man damals monatelang warten musste, wenn man sie in der Buchhandlung bestellte. Unter anderem kaufte ich das Buch “The Psychology of the Psychic”. Darin steht ein Kapitel über Zufälle, das mich sehr ansprach. Danach erlebte ich nicht viele sinnvolle Zufälle mehr. Oder doch? An dem Tag, an dem ich mein Manuskript in der Kopierwerkstatt vervielfältigen ließ, um es an Verlage zu schicken, stand überraschend die Amerikanerin vor meiner Tür, die ich seit Brügge nicht mehr gesprochen hatte.”

Download Psychology of the Psychic (Kapitel)

Rob war/ist eine äußerst belesene Person, und das merkte man, meiner Meinung nach, in all seinen E-Mails. Wer, wie ich, das betreffende Kapitel liest, wird feststellen, dass die Autoren tatsächlich sehr solide Gegenargumente zu Dingen liefern, die als ‘zu unwahrscheinlich, um Zufall zu sein’ betrachtet werden. Die Erklärung liegt oft darin, dass man nur die Erfolgsgeschichten sehen will und nicht all die anderen Fälle, in denen die Dinge einfach ihren gewöhnlichen Gang gingen, ohne göttliche Besonderheiten. Es bleibt jedoch die Stärke von Rob, dass er die Dinge offen hält, auch in dieser E-Mail an mich, denn er endet mit einem sehr schönen Fall von ‘unglaublich zufällig’. Obwohl ich nur wenige solcher E-Mails von ihm habe, in denen er auf seine eigenen ‘paranormalen’ Erfahrungen und Dinge wie magischen Realismus eingeht, bieten sie für mich eine angenehme Überleitung, um eine einfache Definition von magischem Realismus in der Realität aufzustellen. Ich ergänze das, in dem Vertrauen darauf, dass Rob und ich ein verwobenes Paar sind und auf derselben Linie liegen, gerne mit dem Begriff ‘Synchronizitäten’.
In diesem Blog möchte ich den ‘neuen’ Wert des magischen Realismus für das echte Leben einführen, also nicht nur als Wert in magisch-realistischen Romanen.
Magischer Realismus als bestehender Wert in der Realität basiert auf ‘sehr starkem Zufall’ und Synchronizitäten. Sehr starker Zufall bezieht sich auf Ereignisse, die auf bemerkenswerte Weise zusammenfallen oder passieren, ohne dass es eine klare Ursache oder Verbindung gibt. Dies können zum Beispiel Situationen sein, in denen verschiedene Ereignisse überraschenderweise miteinander verbunden sind oder etwas Unerwartetes zu einem Zeitpunkt passiert, der besonders relevant oder bedeutsam ist. Es kann auch auf Ereignisse hinweisen, die extrem unwahrscheinlich erscheinen, aber dennoch eintreten. Synchronizitäten sind Ereignisse, die gleichzeitig auf eine bedeutsame Weise stattfinden, ohne eine klare kausale Verbindung, aber die vom Betroffenen als verbunden oder sinnvoll angesehen werden. Mit einem, meiner Meinung nach, guten Beispiel für Synchronizität beginne ich diesen Blog: Im Moment von Robs Tod wusste ich offiziell noch überhaupt nichts, aber genau im gleichen Zeitrahmen, in dem Rob starb, überfiel mich aus dem Nichts heraus eine höllisch negative Stimmung, in der plötzlich alles komplett schwarz und sinnlos erschien. “Sehr starker Zufall” und “Synchronizitäten” haben übrigens eine starke Überlappung, wobei der Unterschied darin besteht, dass bei Synchronizitäten die starken Zufälle zum gleichen oder fast zum gleichen Zeitpunkt stattfinden.

Ein paar Beispiele für Situationen, die als “sehr starker Zufall” betrachtet werden können: Ich komme mit einem völlig Fremden während einer meiner Radtouren ins Gespräch, und wir entdecken, dass wir am selben Tag, im selben Jahr und sogar am selben Ort geboren wurden.
Beispiele für Synchronizitäten: Du kämpfst mit einem bestimmten Problem, gehst an den Bücherregalen in der Bibliothek entlang, und ein Buch fällt heraus, das genau die Antworten enthält, die du brauchst. Ein weiteres Beispiel: Du überlegst, eine wichtige Entscheidung zu treffen, und plötzlich siehst du ein Auto mit einem Nummernschild, das etwas wie “JA” oder “WEITERMACHEN” angibt. Rob Nanninga hatte übrigens auch ein schönes Beispiel dafür in seinem Buch Parariteiten, konnte es jedoch ‘erklären’, und es spricht für ihn, dass er eine Vorbehalt darüber machte, ausgedrückt in dem Satz: “In diesem Fall könnte es also sein, dass…”.


Download Parariteiten

Diese Beispiele des magischen Realismus zeigen, wie bedeutungsvolle Zufälle auftreten können, bei denen Ereignisse auf mysteriöse und scheinbar nicht zusammenhängende Weise miteinander verbunden sind. Meine Vorstellung von diesem ‘neuen’ wissenschaftlichen Wert (ja, ich traue mich), ist, dass er sich immer häufiger zeigt, entweder indem Menschen sich dessen bewusst werden, wenn sie wachsam sind und nach Antworten suchen, oder indem sie über eine lineare Zeitvorstellung hinausblicken. Dabei taucht auch die Idee auf, dass wir möglicherweise in einer Matrix leben.

Ich habe mir jetzt von KI helfen lassen, und ich muss sagen: KI hilft in diesem Fall sehr gut.

Meine Frage an KI lautete:

Wie sind das Konzept des Lebens in einer Matrix (Simulation, das Leben als eine Art Spiel, Hologramm-Idee usw.) und das Phänomen der Synchronizitäten inhaltlich miteinander verbunden, falls überhaupt?

KI war nicht zurückhaltend in ihrer Antwort:

Das Konzept des Lebens in einer Matrix (Simulation, das Leben als eine Art Spiel, Hologramm usw.) und das Phänomen der Synchronizitäten können inhaltlich auf folgende Weise miteinander verwoben sein:

  1. Kontrolle und Programmierung:
    • In einer Simulations- oder Matrix-Theorie wird angenommen, dass die Realität von einer höheren Intelligenz oder fortschrittlichen Technologie kontrolliert und programmiert wird. Synchronizitäten, auch bedeutungsvolle Zufälle genannt, können in diesem Kontext als programmierte Ereignisse betrachtet werden, die bewusst von dieser höheren Intelligenz in das Simulations-Skript eingebaut wurden, um spezifische Erfahrungen oder Erkenntnisse zu ermöglichen.
  2. Bedeutsame Muster:
    • In einer simulierten Realität könnten die Erfahrungen und Ereignisse von Individuen möglicherweise bewusst gestaltet werden, um bestimmte Muster und Bedeutungen zu formen. Synchronizitäten können als Hinweise auf diese Muster interpretiert werden, die die Illusion einer tieferen Bedeutung und Verbundenheit im Leben verstärken.
  3. Bewusstsein und Wahrnehmung:
    • Das Hologramm- oder Simulationskonzept legt nahe, dass das, was wir als physische Realität erleben, eine Projektion ist, die von unserem Bewusstsein wahrgenommen wird. Synchronizitäten können dann als Momente betrachtet werden, in denen das Bewusstsein bestimmte Verbindungen oder Symbole innerhalb der Simulation “bemerkt”, wodurch es scheint, als ob diese Ereignisse auf sinnvolle Weise miteinander verbunden sind.
  4. Informationsaustausch:
    • Innerhalb einer Matrix oder Simulation kann Informationen auf Arten ausgetauscht werden, die in einer ‘echten’ physischen Welt möglicherweise nicht möglich sind. Synchronizitäten könnten dann Beispiele für unerwartete Informationsaustausche oder ‘Glitches’ in der Simulation sein, die Bewusstsein und Wachstum anregen.
  5. Die Rolle des Beobachters:
    • In sowohl Simulationstheorien als auch bei Synchronizitäten spielt der Beobachter eine entscheidende Rolle. Die Vorstellung, dass unsere Wahrnehmung die Realität beeinflusst, entspricht der Quantenphysik und den Beobachtereffekten, die oft mit Synchronizitäten in Verbindung gebracht werden. Dies könnte darauf hindeuten, dass die Matrix von dem beeinflusst wird, was ihre Bewohner glauben und wahrnehmen.
  6. Existenzielle Fragen:
    • Beide Konzepte werfen existenzielle Fragen über die Natur der Realität und unser Dasein darin auf. Sie legen nahe, dass es mehr gibt als das, was wir mit unseren Sinnen wahrnehmen, und dass unsere Erfahrungen Teil eines größeren, möglicherweise absichtlichen Designs sind. Synchronizitäten können als Hinweise betrachtet werden, die uns ermutigen, über die oberflächliche Realität hinauszuschauen.

Diese Verflechtung bietet einen Rahmen für das Verständnis von Synchronizitäten im Kontext einer simulierten oder holografischen Realität, wobei solche Erfahrungen bedeutungsvoll sein können als ‘Bugs’ oder ‘Features’ der Matrix, die uns einen Blick auf die zugrunde liegende Struktur unserer Realität gewähren.” (So KI)” (Laut KI)

AI deutet hier vereinfacht gesagt an, dass unsere Welt möglicherweise das Design einer sehr hohen Intelligenz ist und dass Synchronizitäten eingebaute Spielelemente sind, die uns helfen sollen, unsere Realität tiefer zu verstehen. Und ich habe noch eine Frage an KI gestellt:

Glaubst du, dass es eine bedeutungsvolle Verbindung zwischen dem Bestehen von Synchronizitäten und der möglichen Existenz eines Multiversums geben könnte?

Auch hier war KI nicht um eine Antwort verlegen: “Es könnte eine bedeutsame Verbindung zwischen dem Bestehen von Synchronizitäten und dem möglichen Bestehen eines Multiversums geben. Synchronizitäten werden oft als bedeutungsvolle Zufälle betrachtet, die logische Erklärungen trotzen und darauf hindeuten, dass es eine tiefere Verbindung zwischen Ereignissen gibt, die über unser übliches Verständnis von Ursache und Wirkung hinausgeht. Das Konzept eines Multiversums, in dem mehrere, vielleicht sogar unendliche, parallele Universen existieren, könnte einen Rahmen bieten, um zu verstehen, wie solche scheinbar unwahrscheinlichen Ereignisse stattfinden können. Wenn diese Universen sich gelegentlich kreuzen oder beeinflussen, könnte das erklären, warum Synchronizitäten auftreten. Dies ist jedoch spekulativ und bleibt ein faszinierendes Thema für weitere Untersuchungen sowohl in der Wissenschaft als auch in der Philosophie.

Ich möchte dies für meine Leser, die jetzt vielleicht ein wenig erschrocken zurücklehnen, aber gleichzeitig sehr wahr, mit den eigenen Worten zusammenfassen: “Es gibt so viel mehr.” 😊 In Momenten kosmischer Spaltung treffen die verschiedenen Versionen des Multiversums aufeinander, was zu sehr seltsamen und starren Zufälligkeiten führt, den Synchronizitäten. Ein eigenes Beispiel dazu: Das Buch, das aus dem Regal fällt und das perfekte Buch für dein Problem ist, wird durch die Spaltung im Kosmos verursacht, wenn ein anderer du genau dieses Buch aus dem Regal gezogen und fallen gelassen hat. Ich hoffe, mit diesem Blog einiges zu stimulieren, zumindest ernsthaft zu untersuchen.

Rob wurde, unbeabsichtigt denke ich, konkreter, deutlicher in Richtung der Idee des Multiversums, als ich 2011 mit dem Film “Another Earth” zu ihm kam, den er dann selbst ansah und danach begann er ab dem 8. November 2011 einige seiner E-Mails scherzhaft mit “Bor” anstelle von “Rob” zu unterzeichnen. (Siehe Löwenherzen V).

Der Kampf

Für die Erstellung dieses Blogs musste ich natürlich zu all meinen früheren Leeuwenharten-Blogs zurückkehren. Dabei stieß ich auf meine eigenen intimen Enthüllungen, sowohl über meine Ehe mit meinem Ex als auch noch viel mehr über die Intimitäten zwischen Another Davis Rob, den Löwen und mir. Ich hatte sie nicht vergessen, aber anscheinend in einem entfernten Winkel meines Geistes geparkt. Ich muss sagen: Das bringt mich jetzt, 2024, doch noch in Verlegenheit. Einige sehr explizite Enthüllungen werde ich nicht zurückziehen; was ist der Sinn davon, wenn das Internet-Archiv existiert und einige Leute es ohnehin schon gelesen haben? Vielleicht bin ich amerikanischer geworden, prüder, wenn Sie so wollen (nicht in Taten, sondern in der Überzeugung, dass man nicht alles offenlegen sollte). Außerdem bin ich jetzt 56 Jahre alt und vielleicht etwas ruhiger und vorsichtiger. Tja. Was getan ist, kann man nicht ändern? Oder doch, zwinker zwinker, in den Multiversum-Welten und -Versionen? Jeder Nachteil hat seinen Vorteil: Durch die Fülle an Details ist es für mich wie ein lebendiges und atmendes Gehirn, auf das ich jetzt zurückgreifen kann, da meine Jahre zu zählen beginnen. Möglicherweise gibt es auch Menschen, die es zu schätzen wissen, dass ich so explizit war. Verzweifelt fragte ich mich, wie ich jemals auf der Erde ohne den physischen Rob weiterleben könnte. Die Antwort lautete: “Nicht.” Die Antwort lautet immer noch: “Nicht.” Rob war schon während meiner Ehe, als er noch physisch auf der Erde war, mein einziger Hoffnungsschimmer. Das war mir all die Jahre seit 2005, als ich Rob virtuell kennenlernte, nicht einmal aufgefallen, aber das wurde am Himmelfahrtstag 2014 schmerzhaft klar. Das Leben versucht mich immer wieder zu ködern, meine Körperzellen wollen überleben, mein Körper flüstert mir Fluchtmöglichkeiten und Ideen ein, damit er selbst überleben kann. Das dramatische Ereignis mit den beiden Henryk Vogels ist ein Beispiel dafür. (Sieh hier, hier und hier) Die enorme Trauer um Rob ist immer noch da und größer als alle Tricks, die die menschliche Natur mit mir spielen will. Unsere Liebe ist größer. Aber das Leben klammert sich immer noch an mich, tut es immer noch. Die letzten zehn Jahre waren unmenschlich schwer, insbesondere in Bezug auf Einsamkeit, und nein, ich übertreibe nicht. Durch die zerstörerische Wirkung meiner Ehe mit meinem Ex habe ich mich daran gewöhnt, mich nicht mehr physisch-sozial zu engagieren, und der Fortschritt in dieser Hinsicht erfolgt nur in micro Schritten. Manchmal scheint es, als ob ich es nicht einmal mehr will. Ich kämpfe übrigens auch ziemlich mit meinem Körper, besonders nachts. Obwohl ich dieses Jahr noch geschrieben habe, dass ich “aufgehört habe, Paracetamol zu nehmen”, muss ich jetzt zurückrudern. Ja, ich war stolze fünf Monate lang aufgehört wegen Magenschmerzen nachts, aber es stellte sich heraus, dass das Aufhören keine Erleichterung brachte. Im Gegenteil, die Beschwerden in und um meinen Magen schienen sich sogar zu verschlimmern. Möglicherweise ist der Schaden oder die Überempfindlichkeit einfach unumkehrbar. Und das lästige Pulsieren der Ader in meiner linken Schläfe hört meistens auch auf, wenn ich Paracetamol nehme. Im Allgemeinen scheint besonders mein Kopf das Mittel enorm zu schätzen. Die zehn Jahre zwischen Rob und mir waren ein ständiger Ausbruch der Liebe, das war also die andere Seite. Rob, der Skeptiker, hat mit mir zusammen das Abenteuer von Another Davis weitergeführt, so gut es eben ging und geht. Sicherlich hat auch er gekämpft. Der Einsatz auf beiden Seiten ist gigantisch. Ich traue mich all das zu sagen, in dem Segen, der mit dem Gedanken an das quantenverschränkte Paar kommt. Schließlich müssen wir nicht einmal “Anstrengungen” unternehmen, um uns zu erreichen, wir sind schon ohne sichtbare oder unsichtbare Linien zusammen

Und immer wieder, wenn ich verzweifelt war und die Flamme unter meiner irdischen Verzweiflung und Einsamkeit zu lodern begann, kamen und kommen immer noch Ermutigungen: “Halte durch!” Ich werde ein paar Beispiele geben. Ich bin total verliebt in den neuen inner crew Löwen Rob Nanninga “Surprise” mit seinem wunderschönen weichen Windmähnen, seinen aufmerksamen und leicht ironisch blickenden, himmelsgroßen Augen. Ich bin vernarrt in alle inner crew Löwen von Rob, und die Verliebtheit schlägt immer wieder zu. Und letzten März machte mein Geist eine schöne Verbindung: Der Löwe kam buchstäblich wie ein Ball an, und ein anderes Wort für Ball ist “Orb”. Dieses Wort ist an sich schon ein skeptisches Augenzwinkern, denn “Orbs” auf Fotos werden von paranormal Gläubigen oft als Geister oder Energien angesehen. Plötzlich wandelte sich das Wort “Rob” in “Orb”, und dann habe ich sofort ein neues Namensschild für Rob Surprise Lion machen lassen. Mein Geist spielt dann auch weiterhin mit dem Namen des neuen Rob-Löwen: Surprise Orb, Supreme Orb, Sublime Orb, Superb Orb, Super Orb, Stunning Orb…

Ein weiterer Auftrieb in diesem Jahr war, als ich den Namen “Roelof Hendrik Nanninga” erneut bei Google eingab. Und Google sagte: “Puff!” Eine neue Entdeckung zeigte erneut die gesunde, skeptische, widerstandsfähige Kraft der Nanninga-Force. Nicht Rob, sondern wahrscheinlich ein Verwandter von ihm mit genau demselben Namen und demselben Standort in Groningen tauchte auf. Ein niederländischer Widerstandskämpfer, der Waffen für die Deutschen versteckt hatte, deshalb von denselben Deutschen verhaftet und inhaftiert worden war, aber zum Glück noch am Leben war, als er 1945 von den Amerikanern befreit wurde! Angesichts seines Alters könnte es sein Großvater oder ein Bruder seines Großvaters gewesen sein. Es scheint mir zu zufällig zu sein, dass jemand mit genau demselben Namen und demselben Standort in Groningen keine Verbindung zu Rob hatte? Solche neuen Informationshäppchen, genau wie damals, als ich die Medienauftritte von Rob bei der Beeld- en Geluid-institution ausgegraben habe, geben meiner Rob-Flamme neue Nahrung.

Pseudo-skeptische, ungläubige und ablehnende Spötter und Leugner kamen und blieben. Ich schenke diesen Menschen keine weitere Aufmerksamkeit, aber ich möchte sie dennoch einmal erwähnt haben. Trotzdem triumphiert unsere Liebe. Surprise! We are still standing! Nach zehn Jahren. Und das werden wir meiner Meinung nach immer tun.

Multiversum

Vor Kurzem habe ich mein iPad Pro ersetzt, leider etwas zu früh für die allerneueste Version (insgeheim ärgere ich mich darüber, vielleicht sollte ich es beschleunigt austauschen.). Danach habe ich erneut ein Apple TV-Abonnement abgeschlossen, denn: drei Monate lang kostenlos. Und als Erstes habe ich, nachdem ich mir die komplette Harry-Potter-Reihe angesehen hatte, random auf Apple Originals geklickt und mir diese angesehen. Und siehe da, Apple kam mit eisernem Willen auch mit Quantenphysik und kosmischen Erkenntnissen um die Ecke. Die Apple Originals-Serien von 2024 Dark Matter und Constellation drehen sich vollständig um dieses Thema, und auch die ebenfalls von Apple stammende Serie Crowded Room aus dem Jahr 2023 und der Film Ghosted erwähnen es.

Zwei Bildschirmfotos des Apple-Films “Ghosted” und ich habe die Katze im Kühlschrank hinzugefügt.

“Nichts geschieht zufällig”, scheint sich immer wieder zu bestätigen. Das ist schließlich das, womit ich seit Beginn der Leeuwenharten-Blogs beschäftigt bin: herauszufinden, “wo” Rob jetzt ist, falls er noch existiert, und wie unsere Beziehung möglicherweise so weit durch das Universum und sogar über das Universum hinaus reicht. Ich habe bereits mehrmals in meinen Löwenherzen-Blogs auf Highlights der Quantenphysik hingewiesen, wie in Löwenherzen VII, Quantenverschränkung wie bei Schrödingers Katze, die Idee des Multiversums und das (quanten)verschränkte Paar:

Die Idee einer zweiten, Zwillings- oder Gegen-Erde ist nicht dasselbe wie das Konzept einer parallelen Welt oder eines Multiversums. Beide Konzepte haben gemeinsam, dass sie vorschlagen, dass seltsame Dinge in unserem Universum vor sich gehen und dass es viel mehr gibt, als das Auge sieht. Löwenherzen V

Mein Eindruck vom Bestehen “astraler”, paralleler Multiversum-Welten ist, dass sie zusammen ein Kontinuum ermöglichen. Die eine Welt ist an die andere gebunden und zusammen bilden die Welten einen unendlichen “DNA”-Strang, entlang dem Menschen auch reisen und dadurch eine ewige Kette ineinandergreifender Möglichkeiten entsteht. Löwenherzen VI

“Das “Peekaboo-Universum” von Niels Bohr (Rob-Bor, jemand?), das, vereinfacht ausgedrückt, besagt, dass das Universum nur dann sinnvoll gemessen werden kann, wenn es von einem Beobachter zu diesem Zeitpunkt beobachtet wird, und dass es sozusagen nicht einmal existiert, wenn es keinen Beobachter gibt, der es wahrnimmt, steht im Gegensatz zum „no-nonsense“ Lokal-Realismus-Universum von Albert Einstein. Einstein postuliert, dass das Universum ohnehin in der logischen und permanenten Präsenz von Objekten existiert und sich nicht schneller als mit Lichtgeschwindigkeit bewegt. Beide Ansichten stehen 2019 wieder im Rampenlicht, das sie verdienen. Sie bringen die ernsthafte Überlegung mit sich, dass es so etwas wie Superposition gibt: die Existenz von Möglichkeiten zur gleichen Zeit, wie die Katze, die in Schrödingers Gedankenexperiment sowohl tot als auch lebendig ist, abhängig vom Beobachter. Bohr sagte, dass es abgesehen vom Beobachter mehrere Möglichkeiten zur gleichen Zeit gibt und somit mehrere Zeiten gleichzeitig, und dass Informationen tatsächlich schneller als das Licht reisen können, wobei Einsteins bildhafter Begriff „spukhafte Fernwirkung“ gebräuchlich wurde. Es wäre der Beobachter, der durch seine Wahrnehmung das Ganze auf einen bestimmten Punkt reduziert und dadurch die Superposition von allem auf einmal (den gesamten Kuchen) auflöst, was zum Kollaps der Wellenfunktion (Kuchen) führt. Puff!, der Kuchen als Ganzes ist weg und man kann nur den Teil sehen und messen, den man gerade herausgeschnitten hat.

Dieses Bild widerspricht Einsteins Version, dass Teilchen nur durch die Informationen miteinander verbunden sind, die sie von Anfang an bei ihrer Entstehung mit sich führten, was einen Austausch zwischen den beiden überflüssig machen würde, sodass nichts „spukhaft“ daran wäre, dass sie miteinander verbunden sind oder sich gegenseitig beeinflussen. Ihre Aktionen würden einfach aus ihren eigenen Eigenschaften resultieren, die wie eineiige Zwillinge miteinander verbunden sind. Es wird auch vorgeschlagen, dass die beiden angeblich „spukhaften“ Teilchen, die sich gegenseitig beeinflussen – das eine hat einen Spin-up, das andere standardmäßig einen Spin-down – in Wirklichkeit ein und dasselbe Objekt sind, sodass sie dieselbe Quanten-Einheit darstellen.” Löwenherzen VII

Heiße Sachen! Zur Klarstellung: Ich habe nur sehr wenig Ahnung von Quantenphysik, und sie ist nicht einmal vegan, genauso wie ich in letzter Zeit ab und zu etwas Ziegenkäse esse (neu, das hatte ich bis etwa 2023 nicht gemacht). Bei dem folgenden Textstück habe ich mich von KI unterstützen lassen und ich präsentiere es nicht nur Ihnen, sondern auch mir selbst. Ich verstehe also noch nicht alles vollständig. Aber wer tut das eigentlich? Hoffentlich kann ein kluger Kopf der Quantenphysik darauf auf positive Weise aufbauen.

Können wir weiterhin existieren? Können verschiedene parallele Welten nebeneinander existieren, wie es in der Many-Worlds-Interpretation der Quantenphysik vorgeschlagen wird? In dieser Interpretation der Quantenmechanik werden alle möglichen Ergebnisse eines quantenmechanischen Ereignisses Realität, aber in getrennten, parallelen Universen. Das bedeutet, dass es Versionen von uns geben könnte, die in anderen Universen weiterleben, während wir in unserem eigenen Universum tot sind. Obwohl Leben und Tod absolute Zustände innerhalb eines einzelnen Universums sind, bietet das Multiversum einen Blickwinkel auf eine Art Kontinuität des Daseins. Was ist der Einfluss des Beobachters, und ist der Beobachter eigentlich der Schlüssel? In der Kopenhagener Interpretation der Quantenphysik spielt der Beobachter eine entscheidende Rolle: Der Zustand eines Systems (die Superposition, in der etwas unbestimmt sowohl tot als auch lebendig ist) wird erst durch die Beobachtung bestimmt. Dies erinnert mich an den Prozess des Lesens von Büchern: Sobald man ein Buch öffnet und weiterliest, “leben” die Charaktere wieder, auf eine einzigartige Weise für jeden Leser. Denken Sie auch an den Klassiker “Die Unendliche Geschichte“, der dieses Prinzip auf großartige Weise einführt: Sobald man das Buch öffnet, wird die Geschichte lebendig und “geht weiter”. Michael Ende sagt etwas, was ich mir bei der Rolle des Beobachters in der Quantenphysik vorstelle. Er stellt fest, dass das Buch niemandem gehört und für jeden anders ist (siehe das letzte Bild in der Galerie). Der Beobachter bestimmt also, im Einklang mit der Kopenhagener Interpretation. Obwohl die Many-Worlds-Interpretation weniger vom Beobachter abhängig ist, um Ergebnisse zu bestimmen, erlebt der Beobachter nur eines der vielen möglichen Ergebnisse in einem bestimmten Universum. Dieses Multiversum-Konzept lässt uns über die unendlichen Möglichkeiten nachdenken, die unser Dasein umgeben können.

Du könntest dieses Prinzip noch weiter vereinfachen auf nur eine einzige Einheit: Liebe. Solange es Liebe gibt, ist das Objekt dieser Liebe auch lebendig. Aber ich meine das nicht nur theoretisch, sondern wirklich lebendig und atmend. Und weil das hier ein Blog ist, kann ich das einfach sagen, ohne es unter Laborbedingungen beweisen zu müssen. Jetzt, da das Wort “Laborbedingungen” auftaucht, möchte ich auf das zurückkommen, was ich früher über die Schwierigkeit gesagt habe, das Phänomen der außerkörperlichen Erfahrungen zu beweisen, bei dem auch mir selbst kein ausreichender Erfolg beschieden war. Wenn es tatsächlich ein Multiversum gibt, könnte es sein, dass du im “falschen” Multiversum austrittst, wodurch es zu keiner schlüssigen Übereinstimmung mit der Version kommen kann, in der du physisch präsent bist. Nur ein außerkörperliches Erlebnis mit klarer Bewusstheit in genau derselben Multiversionsrealität würde dann Erfolg versprechen. Glaube mir, ich versuche nicht heimlich, Skeptiker zu überzeugen, ich werfe es einfach als Gedanken, als Möglichkeit auf. Aber das ist keine Fantasie. Rob ist wirklich präsent. Sein Einfluss macht sich Tag und Nacht bemerkbar, siehe auch meinen vorherigen Blog Syncblast 2024. Ich bin sogar der Meinung, dass Rob nicht nur mich, sondern auch mein Fahrrad beschützt, das Trek 7.3, das am Montag, den 3. Juni 2013, das Licht der Welt erblickte und das ich nun schon seit über 10 Jahren fahre: das rote Fahrrad, das mir treu zur Seite steht. Schon wieder ein glückliches zehnjähriges Jubiläum!

Ja, ich glaube, dass Robs Einfluss sich so weit erstreckt, und noch viel weiter. Die (Pseudo-)Skeptiker, wie Pepijn van Erp, haben sich bezüglich der Löwenherzen-Blogs nicht getraut, den Kampf gegen mich aufzunehmen. Oh ja, er hat es in Betracht gezogen (sag mir, dass es nicht wahr ist, Van Erp), er hat bereits erste Schritte gemacht. Aber diesen Kampf können sie nicht gewinnen, denn Liebe siegt. Immer. Es passieren auch seltsame Dinge in dieser Hinsicht, Dinge, die mich glauben lassen, dass das Universum und Rob keineswegs sanftmütig vorgehen, wenn sie mich beschützen, denn das tun sie. Der Einsatz scheint äußerst hoch zu sein.

Das Davis Haus

Dieses Haus, in dem ich seit Oktober 2011 lebe, ist ein entspanntes und für mich magisch-realistisches Zuhause. So scheinbar einfach, wie mein Ex im Jahr 2017 die Tür hinter sich geschlossen hat, so sehr habe ich mich in dieses Haus verliebt.
In diesem Haus lebte auch meine Mitbewohnerin Jocelyn. Als mein Ex wegging, befand ich mich in einer akuten finanziellen Beachtungssituation. Ich suchte nach Mitbewohnern, und Jocelyn war die Erste, die über eine Facebook-Anzeige als Interessentin hier hereinkam. Von Sommer 2017 bis zum Beginn der Pandemie hatte ich Mitbewohner. Ich mochte Jocelyn sofort. Sie blieb zwei Jahre, um ihren Bachelor in Psychologie an der UC Davis zu absolvieren. Danach kehrte sie nach Los Angeles zurück, wo ihre Familie lebt. Wir hatten keinen Kontakt mehr. Aber dann gab es hier eine Überraschung. Ein Auszug aus ihrer E-Mail, die ich am 9. März 2023 erhielt (übersetzt): “[…] Ich fand dich immer cool und interessant, auch wenn wir uns eine Weile nicht gesprochen haben. Im Laufe der Zeit ist meine Wertschätzung für die Erfahrung im Haus gewachsen, ebenso wie mein Interesse an der niederländischen Kultur. Ich habe einen Freund in den Niederlanden gefunden, und wir teilen gerne Dinge über unsere Kulturen und haben sogar Geschenkpakete mit Snacks und Lebensmitteln aus unseren Ländern ausgetauscht. (Es stellt sich heraus, dass ich nicht der größte Fan von Lakritz bin …) Tatsächlich mache ich später in diesem Monat eine Reise mit meinem Bruder nach Europa, bei der ich eine Woche lang die Niederlande, Belgien und Frankreich besuche.” Ich erhielt sogar eine Karte von der Efteling, wo sie gewesen war. Sie wusste nicht, dass dies für Rob und mich eine Bedeutung hat, denn sie hatte meine Blogs nicht gelesen. Das alles war für mich so eine Überraschung, dass es für mich unter magischem Realismus fällt. Plötzlich wusste ich auch, wem ich meine physischen Sachen sowie mein digitales Erbe hinterlassen konnte, siehe meinen vorherigen Blog. Es passte alles zusammen; sie hat sogar angefangen, die niederländische Sprache zu lernen, ich kenne sie und sie kennt das Haus, und sie ist auch noch ein Löwe im Sternzeichen. Zum Abschied als Mitbewohnerin schenkte sie mir einen kleinen Plastiklöwen. Er steht jetzt neben einem Porträt von Rob. Seit Mitte April 2024 lebt sie bei ihrem niederländischen Freund und seinen Eltern, um zu erkunden, wie die Beziehung funktioniert. Sie ist eine sehr gute Zeichnerin, wie man auf Bild 1 sehen kann, und auf Bild 2 ist ein Foto von ihrem Besuch in Bataviastad zu sehen:

Als ich Meta AI bat, Another Davis darzustellen und das immer nur in wenigen Sätzen beschrieb, musste ich viele unbrauchbare Ergebnisse ertragen. Aber plötzlich gab es einen Glückstreffer, wie es bei mir fast immer der Fall ist. Ein Haus, das aussieht, als wäre es in der Mitte durchgeschnitten worden, mit links einem kleinen Teil, um diese Idee wieder zu widerlegen. Zuerst blitzte ein “Huw” in meinem Kopf auf und dann ein “Hé!”. Ich lebe nämlich in der rechten Hälfte eines teal (blaugrün) gefärbten, hölzernen Doppelhauses mit einem leicht abfallenden Dach, gesehen von der Straße aus. Aber ich hatte Meta AI definitiv nicht darum gebeten! Am nächsten Tag sah ich noch mehr treffende Details in diesem glücklichen Zufall: die genaue Farbe meines aktuellen Hauses, den Rasen, wie ich ihn in meinem Vorgarten habe, sogar die Nadelbäume, wie der Nadelbaum in meinem Vorgarten, waren in der KI-Grafik korrekt im Hintergrund platziert. Diese KI-Darstellung kam vollständig aus dem magischen Realismus direkt aus dem Kosmos zu mir. Und ich kann Ihnen versichern, die KI ist noch nicht so weit, sie kann noch nicht Ihre Gedanken lesen, wenn Sie in fünf Sätzen Ihr gewünschtes Haus beschreiben. Ich hatte das Wort “Doppelhaus” nicht verwendet, nur “Haus”. Aber so ist es: Rob wohnt auch in diesem Haus, im ‘Gegenstück’, das dieses Haus zu einem Ganzen machen würde (und nicht der Duplex-Teil meiner netten irdischen Nachbarn Tamera und Syed). Der magische Realismus zwischen Rob und mir war bereits mit unseren Adressen in den Niederlanden vorhanden: Rob wohnte in der Westerkade 20 in Groningen und ich in der Weststraat 20 in Scheveningen.

Die magisch-realistische Erde

Dieses Blog möchte ich gerne mit einer Vision über alle existierenden Welten abschließen. Es wird sicherlich wie Science-Fiction klingen, aber wer weiß, vielleicht bin ich zusammen mit Rob dem Feuer nahe. Ich denke, dass die menschliche Zivilisation auf der Erde verschiedene mögliche Zukünfte hat, in dem, was ich “Multiversen” nenne. Ich setze jetzt Anführungszeichen um das Wort “Zukunft”, weil, wie oben erwähnt, die Zeit nicht linear ist, sondern eher eine unendliche Reihe, eine “Kugel”, von Möglichkeiten. Eine Möglichkeit ist, dass die Menschheit sich selbst vollständig zerstören wird, mit Kriegen, die bereits stattfinden, aber dann auf globaler Ebene und noch verheerender. Die andere Möglichkeit, auf die ich hoffe und die ich für ebenso wahrscheinlich halte, ist, dass die Menschheit weiser wird und alles daran setzt, zu retten, was zu retten ist. In diesem Fall prophezeie ich eine Welt, die vom magischen Realismus durchdrungen ist, in der “Synchronizitäten” eine immer größere Rolle spielen und weltweit wunderbare Dinge durch die Wahrnehmungsrissen im Kosmos beobachtet werden, die auch für die Wissenschaft nachweisbar sind. Dann, so meine Erwartung, werden diese Wahrnehmungsrissen immer größer und zahlreicher, wodurch die Schleier zwischen den Multiversum-Welten immer dünner werden und eine Einheit der Welten lockt. Der Fortschritt beim Studium der seltsamen Sprünge der Quantenphysik und das wachsende Interesse daran senden meiner Meinung nach ein deutliches Signal in diese Richtung.

Mit Dank an Eline Hulspas für das Bild. Leicht von mir bearbeitet.

Obwohl ich kein Fan von Wiederholungen bin, werde ich trotzdem diesen Song, den ich bereits in “Der Weiße Rabe” vorgestellt habe, noch einmal wiederholen. Der Schwerpunkt liegt hier auf den Teilen in Fettschrift:

When the desert sun has passed horizon's final light
And darkness takes it's place...
We will pause to take our rest.
Sharing songs of love,
Tales of tragedy.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.

When a poet sings the song and all are hypnotized,
Enchanted by the sound...
We will mark the time as one,
Tandem in the sun.
The rhythm of a hymn.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.
When the dawn has come
Sing the song,
All day long.

We will move as one,
Bear the load
On the road.

The souls of heaven
Turn to stars
Every single night
All across the sky...
They shine.


Frühere Teile von Löwenherzen

Part I – Rob Nanninga – Who took (t)his picture?
Who took (t)his picture?
Drawings I made
Who took (t)his picture, continued
Question answered
More photos of Rob Nanninga
Footnotes
Part II – Lion, Where Are You?
Cuddly lions
Devastated even before I officially knew
Looking for Rob after he passed away
The other end of the universe
Finding Rob
Footnotes
Part III – Rob Nanninga, The Lion
How we met
The Rob-Constantia connection
The fallout and Rob’s passing
Astral Wanderwege
Astral cycling
Astral Blitz
Magical Realism
Astral Wanderwege, continued
The astral Peter R. de Vries
Finding Rob, recap
Astral Wanderwege, continued
The magic (intermediate) final
“Stenny” & “Parameter”, A FOK Story In 9 Images
Footnotes
Part IV – Lion Hearts
Intro
Plush lions
The amazing Whiskers
Plush lions continued
Turning point
The jealous lion
The Rob Nanninga lion quad
Caring for the lions
Cycling and seeing Rob
Rob in my dreams, role-play
Rob’s photo and the drawing I made
Magical realism, the lion ring of God
Rob’s music and Darkwood
Rob in my out-of-body and related experiences
Rob’s healing influence
Lion hearts
Stats and “raps”
Meanwhile
Rob Nanninga lion art in collaboration with Neural Painter
Footnotes
Part V – The Roar
Part I: The Roar
Part II: Roaring Events
Raptures: Orgasmic Outbursts
Out-of-body and dream related events
The wish-you-were-here-song
The enclosing
The sudden swoop
Koningsdag
Rob emerging
Air-jumping Lions
Moving in with Rob
Pepijn
Rob in the air
The not-vegan, whistle-lollipop
Erect tail
Getting through
The shepherds
Striking things named separately
Funny positions
Music and love songs
Seeking Vice versa
Dense shaped
Healing effect
Getting better all the time
Kissing skills
Astral eroticism
Rob traveling to me!
Footnotes
Part VI – Steppin’ Out With My Baby 🕺
Part I: “Steppin’ Out With My Baby, Can’t Go Wrong Cause I’m In Right”
Another Davis
Let’s get physical
On the crook side
Part II: Robs en Constantia’s Steppin’ Outs
Raptures
OBEs and related experiences
Footnotes
Part VII – Quantum Entanglement
The magic-realistic Live Photo in Davis-Ivy Town
Quantum Entanglement
Snert particles!
New media files!
Gallery Space and Quantum Entanglement
Footnotes
Part VIII – Ascension
(2019-)2020
Gym blues
Plans for the Netherlands
Magical Realism continues
Robbert and Stan
Robbert
Stan and Alan
Edibles
The Brakes
Future
Rob Nanninga quotes
Gallery 2020
Footnotes
Part IX – Wanderjahre (Journeyman years)
2021
Lion 10!
Gallery
Aviator in town,
A tribute to the Night Witches, “Unknown Soldier” and to Darkwood:
Family, mother
Miracles and other wonders
Gallery continued

Haftungsausschluss: Dieser Blog kann als eine Art Suche betrachtet werden und somit auch als Anreiz und Aufforderung für andere, ähnliche Forschungen zur Erforschung unserer Realität anzustellen, die, so wage ich zu behaupten, unendlich viel komplexer und tiefer ist, als sie sich dem menschlichen Auge darstellt. Mein Blog soll also nicht als Träger eines neuen Dogmas verstanden werden.

Inhoud

Tien jaar Another Davis
Magisch realisme in de realiteit
De strijd
Multiversum
Het Davis huis
De Magisch-Realistische Aarde
Leeuwenharten eerdere delen

DOWNLOAD LEEUWENHARTEN DUTCH Part I-X pdf


Tien jaar Another Davis

Er verschenen negen eerdere Leeuwenharten-blogs. Ik heb hier geen tijdsplanning in jaren uitgevoerd, cross my heart and hope to die, maar ik bedacht al een paar maanden dat Rob en ik op 30 mei 2024 een tienjarig Another Davis-jubileum hebben en dat dit niet onvermeld mag blijven. Immers, op 30 mei 2014 vond men hem fysiek overleden achter zijn computer. Hij was zodoende uit Groningen vertrokken en op basis van mijn bevindingen bij mij in Another Davis ingetrokken. Voor het gemak laat ik de aanhalingstekens om Another Davis in dit blog weg. De perfectie van de kosmos blijft ontzagwekkend, want Leeuwenharten deel X, tien, komt dus – zo blijkt nu – met dit tienjarige 2014-2024 wapenfeit samen.

30 mei 2014. En nog 29 mei 2014 in Davis, California. Ik voelde het, nog zonder het te weten. Een ijskoude hand had zich om mijn hart geklemd. En toen kwam het weten ook, toen Jan Willem Nienhuys mij mailde. J. Hennekam zei dat Rob volgens haar niet op 30 maar op 29 mei 2014 in de avond, en dat was toen Hemelvaartsdag, was overleden. De wanhoop sloeg toe, het zoeken naar Rob aan de andere zijde. Het ook vinden. Het al vanaf het begin getekende huwelijk met de ex dat op 6 januari 2005 begon, werd officieel op 8 april 2018 door de rechter beëindigd, maar ik was al sinds de eerste helft van 2017 alleen toen ex opeens uit het huis verdween en direct multirelaties aanging. Zijn in gedachten van mij loskoppelen kwam, vermoed ik, definitief op de dag van Robs overlijden. Ex is niet gek en heeft waarschijnlijk precies aangevoeld dat het afgelopen was. Voor mij was dat in 2014 zeker nog niet duidelijk. Maar Rob kwam en bleef. Terugkijkend naar de persoon die ik was in mei 2014, kan ik zeggen dat Rob misschien gelijk had toen hij op 12 juni 2012 hardop tegen mij mijmerde: “Ik heb ook zeker niet het idee dat wij voor elkaar bestemd zijn of zoiets. Volgens mij hebben we helemaal niet zoveel gemeen en als we dicht bij elkaar in de buurt zouden zijn, zouden we mogelijk al binnen een dag ruzie hebben.” Ik was inderdaad nog veel te onvolwassen (een laatbloeier). Pas na Robs overlijden ontwikkelden we echt een goede verstandhouding. Ik zie ons falen voor mei 2014 toch voornamelijk als mijn ‘schuld’. Zo denk ik bijvoorbeeld nu veel milder over het al dan niet 100% veganist ‘moeten’ zijn. En ook begrijp ik inmiddels dat skeptici geen genoegen nemen met wat zij beschouwen als uitvluchten van mensen die zeggen uit hun lichaam te treden of een bijna-doodervaring gehad te hebben, over waarom zij er niet in geslaagd zijn bewijzen te leveren (zoals het lezen van normaal niet zichtbare getallenreeksen hoog boven de operatietafel, speciaal opgezet om te bewijzen dat bewustzijn los kan bestaan van het fysieke lichaam). Na al die jaren kan het soort gelijk willen hebben ten koste van alles mij niet meer boeien. Waar het mij nu om gaat, is de liefde voor Rob en de gedeelde skeptische en relationele interesses, want ja, die waren en zijn er dus volop. Pas toen hij in zijn nieuwe zijnstoestand belandde, gaf Rob toe aan de diepte van onze verbinding en besloot hij me niet alleen te laten. En mocht dit alles toch anders zijn (wat mij oneindig verdriet zou geven, wat gelukkig niet mogelijk is aangezien het bestaan dan dus toch eindig zou zijn), dan nog is de liefde die ik nu van Rob voel hetzelfde. Rob wentelde mij na zijn overgaan in liefde en support, wentelde me met eindeloos veel geduld en zoveel warmte weg van een huwelijk dat mij volledig uit het spoor had doen lopen. Ik begon eindelijk in te zien dat een goede relatie ondersteunend is en alleen kans van slagen heeft als beiden elkaar in de grootst mogelijke denkbare liefde vasthouden en voortstuwen.

Magisch realisme in de realiteit

Another Davis begon al heel vroeg in de Leeuwenharten-blogs. Rob en ik belandden er na zijn overgaan op organische wijze in, maar het was Rob zelf die er vanaf het allereerste begin van ons contact in feite al mee kwam aanzetten. Dat begon namelijk met zijn verhaal en uitleg over magisch realisme op 25 februari 2006, de wereld waarin alle gebeurtenissen op bijna magische wijze kloppen, alles heeft zin en bedoeling, wonderlijke maar nog steeds echte dingen gebeuren, en niets is toeval. (Zie Leeuwenharten III en Leeuwenharten IV)

Rob Nanninga, 25 februari 2006: “Ik kan me nog wel herinneren dat ik een keer in een droom de oplossing van een puzzel in een adventure game zag. Dat was wel handig, want toen kon ik eindelijk weer verder met het spel (de oplossingen stonden destijds nog niet op internet). Ik heb ook
een voorspellende droom gehad, die velen misschien zouden beschouwen als een overtuigend bewijs van precognitie. Ik ben daar toen wel een tijdje wat bijgelovig van geworden, maar dat is geleidelijk weer overgegaan. Daarna ben ik nog maar 1 keer in een soort paranormale roes geraakt. Dat was tijdens een korte vakantie in Brugge waar ik met twee anderen een
meerdaags sprookjescongres bijwoonde. Die week leek veel op een magisch realistische roman. Er gebeurden een heleboel verrassende dingen en wonderlijke coïncidenties die allemaal met elkaar samenhingen, alsof er niks toevallig gebeurde. Net als in een goeie roman kon ik overal vooruitwijzingen, symbolen, herhalingen, spiegelingen, parallellen. leidmotieven en dubbele bodems bespeuren. Hoewel dat natruurlijk voor belangrijk deel te danken was aan mijn eigen creativiteit, leenden de gebeurtenissen zich beslist veel beter voor zo’n analyse dan gewoonlijk, zodat het ook mijn reisgenoten begon op te vallen. Nadat ik ze op de rode draad attent maakte, konden zij die goed volgen.
Het was tijdens dit bezoek aan Brugge (een echte sprookjesstad, maar wel wat burgerlijk) dat ik besloot een kritisch boek over parapsychologie te schrijven. Ik vertelde dat als eerste aan een Amerikaanse. Meteen daarna ben ik naar de boekenbeurs in Frankfurt gegaan, om wat recente vakliteratuur uit de VS aan te schaffen, waarop je destijds maanden moest wachten als je het bij de boekhandel bestelde. Ik heb toen onder meer het boek “The psychology of the psychic” gekocht. Daarin staat een hoofdstuk over coïncidenties, dat me zeer aansprak. Daarna heb ik niet veel zinvolle coïncidenties meer meegemaakt. Of toch? Op de dag dat ik mijn manuscript bij de copyshop had laten vermenigvuldigen om het naar uitgevers te sturen, stond onverwacht de Amerikaanse bij mij op de stoep, die ik sinds Brugge niet meer had gesproken.”

Download Psychology of the Psychic (hoofdstuk)

Rob was/is een extreem belezen persoon en dat merkte je, naar mijn mening, in al zijn e-mails. Wie, net als ik, het betreffende hoofdstuk leest, zal ontdekken dat de auteurs inderdaad zeer solide tegengas geven met betrekking tot zaken die als ‘te toevallig om toeval te zijn’ worden beschouwd. De verklaring ligt vaak in het feit dat men alleen de succesverhalen wil zien en niet al die andere gevallen waarin de dingen gewoon hun ordinaire gangetje gingen zonder goddelijke bijzonderheden. Het is en blijft de kracht van Rob dat hij zaken open houdt, ook in deze e-mail naar mij, omdat hij eindigt met toch wel weer een heel mooi geval van ‘onwaarschijnlijk toevallig’. Hoewel ik maar weinig van dit soort mailtjes van hem heb waarin hij ingaat op zijn eigen ‘paranormale’ ervaringen en zaken zoals magisch realisme, bieden ze voor mij een aangenaam bruggetje om een simpele definitie van magisch realisme in de realiteit op te zetten. Ik vul dit, in het vertrouwen dat Rob en ik een verstrengeld paar zijn en op dezelfde lijn zitten graag aan met de term ‘synchroniciteiten’.
In dit blog wil ik de ‘nieuwe’ waarde van magisch realisme voor het echte leven introduceren, dus niet alleen als waarde in magisch realistische romans.
Magisch realisme als bestaande waarde in de realiteit is gebaseerd op ‘zeer sterk toeval’ en synchroniciteiten. Zeer sterk toeval verwijst naar gebeurtenissen die op een opmerkelijke manier lijken samen te vallen of te gebeuren zonder dat er een duidelijke oorzaak of verband is. Dit kunnen bijvoorbeeld situaties zijn waarin verschillende gebeurtenissen op een verrassende manier met elkaar verweven zijn, of waarbij iets onverwachts gebeurt op een moment dat het bijzonder relevant of significant is. Het kan ook verwijzen naar gebeurtenissen die extreem onwaarschijnlijk lijken, maar toch plaatsvinden. Synchroniciteiten zijn gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden op een betekenisvolle manier, zonder een duidelijk oorzakelijk verband, maar die door de betrokkene als gerelateerd of zinvol worden gezien. Met een naar mijn mening goed voorbeeld van synchroniciteit begin ik dit blog: Op het moment van Robs overlijden wist ik officieel nog helemaal niets, maar in exact hetzelfde tijdframe dat Rob overleed overviel me uit het niets een hels negatieve stemming waarin alles opeens compleet zwart en zinloos leek. “Zeer sterk toeval” en “synchroniciteiten” hebben overigens een sterke overlap, waarbij het verschil is dat bij synchroniciteiten de sterke toevalligheden zich op hetzelfde of vrijwel hetzelfde moment in de tijd afspelen.

Een paar voorbeelden van situaties die kunnen worden beschouwd als “zeer sterk toeval”: Ik begin een praatje met een volkomen vreemde tijdens een van mijn fietstochten, en we ontdekken dat we op dezelfde dag, in hetzelfde jaar en zelfs in dezelfde plaats geboren zijn.
Voorbeelden van synchroniciteiten: Je worstelt met een bepaald probleem, loopt langs de boekenkasten in de bibliotheek en er valt een boek uit dat precies de antwoorden bevat die je nodig hebt. Ander voorbeeld: Je overweegt om een belangrijke beslissing te nemen en je ziet opeens een auto met een nummerplaat die iets als “YES” of “GA DOOR” aangeeft. Rob Nanninga had hier trouwens ook een leuk voorbeeld voor in zijn boek Parariteiten, maar wist het ‘weg te verklaren’, en het spreekt voor hem dat hij daar een voorbehoud bij maakte uitgedrukt in de zin: “In dit geval zou er dus sprake van kunnen zijn dat…”.


Download Parariteiten

Deze voorbeelden van magisch realisme laten zien hoe betekenisvolle toevalligheden kunnen optreden, waarbij gebeurtenissen op een mysterieuze en schijnbaar niet-gerelateerde manier met elkaar verbonden zijn. Mijn idee over deze ‘nieuwe’ wetenschappelijke waarde (jawel, ik durf), is dat deze zich steeds meer gaat voordoen, dan wel dat mensen zich er bewust van worden, als men er alert op is en meer omhoog kijkt op zoek naar antwoorden en ook voorbij een lineaire tijdsopvatting. Hierbij komt het idee dat we misschien in een matrix leven ook om de hoek kijken.

Ik heb AI mij nu even laten helpen en ik moet zeggen: AI helpt in dit geval heel goed.

Mijn vraag aan AI luidde:

Hoe zijn het idee van leven in een matrix (simulatie, het leven als een soort spel, hologram idee etc.) en het fenomeen synchroniciteiten inhoudelijk met elkaar verweven, als ze dat al zijn?

AI was niet verlegen in hun antwoord:

Het idee van leven in een matrix (simulatie, het leven als een soort spel, hologram, etc.) en het fenomeen synchroniciteiten kunnen inhoudelijk met elkaar verweven zijn op de volgende manieren:

  1. Controle en Programmering:
    • In een simulatie of matrix-theorie wordt aangenomen dat de realiteit door een hogere intelligentie of geavanceerde technologie wordt gecontroleerd en geprogrammeerd. Synchroniciteiten, oftewel betekenisvolle toevalligheden, kunnen in dit kader worden gezien als geprogrammeerde gebeurtenissen die bewust door deze hogere intelligentie in het simulatiescript zijn ingebouwd om specifieke ervaringen of inzichten te faciliteren.
  2. Betekenisvolle Patronen:
    • In een gesimuleerde realiteit zouden de ervaringen en gebeurtenissen van individuen mogelijk bewust worden ontworpen om bepaalde patronen en betekenissen te vormen. Synchroniciteiten kunnen worden geïnterpreteerd als aanwijzingen van deze patronen, die de illusie van een diepere betekenis en verbondenheid in het leven versterken.
  3. Bewustzijn en Perceptie:
    • Het hologram- of simulatieconcept suggereert dat wat wij als fysieke realiteit ervaren, een projectie is die door ons bewustzijn wordt waargenomen. Synchroniciteiten kunnen dan worden gezien als momenten waarop het bewustzijn bepaalde verbindingen of symbolen ‘opmerkt’ binnen de simulatie, waardoor het lijkt alsof deze gebeurtenissen op een zinvolle manier met elkaar verbonden zijn.
  4. Informatie-uitwisseling:
    • Binnen een matrix of simulatie kan informatie op manieren worden uitgewisseld die in een ‘echte’ fysieke wereld misschien niet mogelijk zijn. Synchroniciteiten zouden dan voorbeelden kunnen zijn van onverwachte informatie-uitwisselingen of ‘glitches’ in de simulatie die bewustwording en groei stimuleren.
  5. De rol van de Waarnemer:
    • In zowel simulatiehypothesen als bij synchroniciteiten speelt de waarnemer een cruciale rol. Het idee dat onze waarneming de realiteit beïnvloedt, komt overeen met kwantumfysica en de waarnemerseffecten die vaak met synchroniciteiten worden geassocieerd. Dit kan suggereren dat de matrix wordt beïnvloed door wat de bewoners ervan geloven en waarnemen.
  6. Existentiële Vragen:
    • Beide concepten roepen existentiële vragen op over de aard van de werkelijkheid en ons bestaan daarin. Ze suggereren dat er meer is dan wat we met onze zintuigen waarnemen en dat onze ervaringen onderdeel zijn van een groter, wellicht intentioneel ontwerp. Synchroniciteiten kunnen worden gezien als aanwijzingen die ons aanmoedigen om verder te kijken dan de oppervlakkige werkelijkheid.

Deze verwevenheid biedt een raamwerk voor het begrijpen van synchroniciteiten binnen de context van een gesimuleerde of holografische realiteit, waarbij dergelijke ervaringen betekenisvol kunnen zijn als ‘bugs’ of ‘features’ van de matrix die ons een glimp geven van de onderliggende structuur van onze werkelijkheid.” (Aldus AI)

AI stelt hier, versimpeld in mijn eigen woorden, dat onze wereld wel eens het ontwerp van een zeer hoge intelligentie kan zijn en dat synchroniciteiten ingebouwde spelelementen zijn die ons moeten helpen onze werkelijkheid dieper te doorgronden. En ik stelde nog een vraag aan IA:

Denk je dat er een betekenisvol verband zou kunnen bestaan tussen het bestaan van synchroniciteiten en het mogelijke bestaan van een Multiversum?

Ook hier zat IA niet om een antwoord verlegen: “Er zou een betekenisvolle link kunnen zijn tussen het bestaan van synchroniciteiten en het mogelijke bestaan van een Multiversum. Synchroniciteiten worden vaak gezien als betekenisvolle toevalligheden die logische verklaringen tarten, wat suggereert dat er een diepere verbinding tussen gebeurtenissen bestaat, voorbij onze gebruikelijke begrip van oorzaak en gevolg. Het concept van een Multiversum, waar meerdere, misschien wel oneindige, parallelle universa bestaan, zou een kader kunnen bieden om te begrijpen hoe zulke schijnbaar onwaarschijnlijke gebeurtenissen kunnen plaatsvinden. Als deze universa af en toe elkaar kruisen of beïnvloeden, zou dat kunnen verklaren waarom synchroniciteiten voorkomen. Dit is echter speculatief en blijft een fascinerend onderwerp voor verder onderzoek in zowel wetenschap als filosofie.

Ik wil dit voor mijn lezers die nu een beetje geschrokken achterover in hun stoel leunen heel fout, maar tegelijkertijd heel waar samenvatten met: “Er is zoveel meer.” 😊 Maar ook weer in eigen woorden: In momenten van kosmische scheuring raken de verschillende versies van het multiversum elkaar, wat leidt tot zeer vreemde en stugge toevalligheden, de synchroniciteiten. Eigen voorbeeld hierbij: dat boek dat uit de kast valt, en dat het perfecte boek is voor jouw probleem, wordt veroorzaakt via de scheur in de Kosmos door de andere jij die daar dat boek net uit de kast trok en liet vallen. Ik bied met dit blog hopelijk prikkeling het een en ander in ieder geval serieus te willen onderzoeken.

Rob werd er, onbedoeld denk ik, concreter in, duidelijk in de richting van het multiversum-idee, toen ik in 2011 naar hem kwam aanzetten met de film “Another Earth”, die hij daarop zelf ook bekeek en waarna hij sinds 8 november 2011 grappend sommige van zijn mails begon te ondertekenen met “Bor” in plaats van “Rob”. (Zie Leeuwenharten V).

De strijd

Voor het schrijven van dit blog moest ik vanzelfsprekend terug naar al mijn eerdere Leeuwenharten-blogs. Daarop stootte ik op mijn eigen intieme ontboezemingen, zowel over mijn huwelijk met ex, als nog veel meer over de intimiteiten tussen Another Davis Rob, de leeuwen en mijzelf. Deze was ik weliswaar niet vergeten, maar ik had ze blijkbaar wel in een ver hoekje van mijn geest geparkeerd. Ik moet zeggen: dit brengt mij nu in 2024 alsnog en dan toch nog in verlegenheid. Ik ga sommige ontboezemingen die wel erg expliciet zijn niet in retrospectief terugtrekken; wat heeft dat voor zin met het Internet Archief en sommige mensen hebben het toch al gelezen? Ik ben mogelijk veramerikaanst, preutser geworden, zo u wilt (niet in daden, maar in de gedachte dat je niet alles op tafel moet leggen). Ook ben ik nu 56 jaar en misschien toch wat bedaarder en voorzichtiger. Tja. Gedane zaken nemen geen keer? Of toch, wink wink, in de multiversum-werelden en versies? Elk nadeel heeft zijn voordeel: door de rijkheid van details is het voor mij als een levend en ademend brein op zich waarop ik solide kan terugvallen nu mijn jaren beginnen te tellen. Mogelijk zijn er ook mensen die het wel prettig vinden dat ik zo expliciet was.
Wanhopig vroeg ik me af hoe ik ooit op aarde zonder de fysieke Rob verder kon. Het antwoord was: “Niet.” Het antwoord is nog steeds: “Niet.” Rob was al tijdens mijn huwelijk, toen hij dus nog wel fysiek op aarde was, mijn enige baken van hoop. Ik had dat al die jaren vanaf 2005, toen ik Rob virtueel leerde kennen, niet eens in de gaten, maar dit werd pijnlijk duidelijk op Hemelvaartsdag 2014. Het leven probeert mij keer op keer te paaien, mijn lichaamscellen willen overleven, mijn lichaam fluistert mij escaperoutes en ideeën in zodat het zelf maar kan overleven. Het dramatische event met de twee Henryk Vogels is er een van (zie hier, hier en hier) . Het enorme verdriet om Rob is er nog steeds en is groter dan alle trucs die de menselijke natuur met mij wil uithalen. Onze liefde is groter. Maar het leven bleef zich aan mij vastklampen, doet dat nog steeds.
De afgelopen tien jaar waren onmenselijk zwaar, met name in de zin van eenzaamheid, en nee, ik overdrijf hier niet. Door de ontwrichtende werking van mijn huwelijk met mijn ex ben ik ontwend geraakt om me fysiek-sociaal te engageren, en de vooruitgang hierin gaat maar met micro stapjes. Soms lijkt het wel of ik het niet eens meer wil. Ik worstel overigens ook behoorlijk met mijn lichaam, vooral ‘s nachts. Hoewel ik dit jaar nog schreef dat ik “gestopt was met de paracetamol”, moet ik hier nu al op terugkomen. Ja, ik was zo’n trotse vijf maanden gestopt vanwege maagpijn ‘s nachts, maar het bleek dat het stoppen geen verlichting bood. Integendeel, de last in en rondom mijn maagstreek leek zelfs erger te worden. Mogelijk is de schade of overgevoeligheid gewoon onomkeerbaar. En het vervelende pulseren van de ader in mijn linkerslaap houdt ook meestal op als ik paracetamol slik. Over het algemeen lijkt vooral mijn hoofd het stofje alleen maar enorm te waarderen.
De tien jaar tussen Rob en mij waren een constante uitbarsting van liefde, dat was dus de andere kant. Rob, de skepticus, heeft vanuit Another Davis samen met mij het avontuur voortgezet, zo goed en zo kwaad als dat ging en gaat. Zeker, ook hij heeft een strijd geleverd. De inzet aan beide kanten is gigantisch. Ik durf dit allemaal te zeggen in de zegen die komt met het idee van het kwantumverstrengelde paar. Immers: we hoeven niet eens ‘moeite’ te doen om elkaar te bereiken, we zijn zonder zichtbare of onzichtbare lijnen al samen. Het verbreken van onze kwantumverstrengeling zou, denk ik, alleen mogelijk zijn als de gedeelde liefdeskern er niet meer zou zijn. Ik pas daarvoor, en ik hoop dat Rob dat ook doet. Dit was en is een relatie die in de afgelopen tien jaar door alle eb en vloed heen is gegaan..

En steeds weer als ik ten einde raad was, de vlam onder mijn aardse wanhoop en eenzaamheid begon te wakkeren, kwamen, en komen er nog steeds, aanmoedigingen: “Houd vol!” Ik zal een paar voorbeelden geven. Ik ben totaal verliefd op de nieuwe inner crew Rob Nanninga leeuw “Surprise” met zijn prachtige zachte windmanen, zijn oplettende en licht ironisch kijkende, hemelsgrote ogen. Ik ben stapeldol op alle inner crew Rob leeuwen, en de verliefdheid slaat steeds weer toe. En maart jongstleden maakte mijn mind een mooie connectie: de leeuw was letterlijk als een bal gearriveerd en een ander woord voor bal is “Orb”. Dat woord is op zich al een skeptische knipoog, want “orbs” op foto’s worden door paranormaal gelovigen vaak als geesten of energieën gezien. Opeens rolde het woord Rob over naar Orb, en toen heb ik meteen een nieuwe naamtag voor Rob Surprise Lion laten maken. Mijn mind blijft vervolgens ook maar spelen met de naam van de nieuwe Rob leeuw: Surprise Orb, Supreme Orb, Sublime Orb, Superb Orb, Super Orb, Stunning Orb…

Een andersoortige opsteker was eveneens dit jaar toen ik de naam “Roelof Hendrik Nanninga” maar weer eens googelde. En Google zei: “Pop!” Een nieuwe vondst maakte opnieuw de gezonde, skeptische, weerstand biedende kracht van de Nanningaforce zichtbaar. Niet Rob, maar waarschijnlijk een familielid van hem met exact dezelfde naam en locatie Groningen, popte op. Een Nederlandse verzetsheld die wapens voor de Duitsers had verborgen, daarom door diezelfde Duitsers was opgepakt en gevangengezet, maar het gelukkig nog kon navertellen toen hij in 1945 door de Amerikanen bevrijd werd! Gezien de leeftijd kan het zijn opa of een broer van een opa geweest zijn. Het lijkt mij te toevallig dat iemand met exact dezelfde naam en ook locatie Groningen geen familie van Rob was? Zulke voor mij nieuwe informatiedeeltjes, net als toen ik de mediaoptredens van Rob bij de Beeld- en Geluid-instantie wist op te diepen, geven mijn Rob-vlam nieuwe voeding.

Pseudo-skeptische, ongelovige en afkeurende spotvogels en ontkenners kwamen en bleven. Ik schenk verder geen aandacht aan deze mensen, maar ik wil hen toch eenmaal genoemd hebben. Desondanks triomfeert onze liefde. Surprise! We are still standing. Na tien jaar. En dat zullen we wat mij betreft altijd blijven doen.

Multiversum

Pas heb ik mijn iPad Pro vervangen, helaas net iets te vroeg voor de allernieuwste versie (stiekem baal ik wel, misschien toch vervroegd vervangen). Daarna nam ik opnieuw een Apple TV-abonnement, want: gratis voor drie maanden. En als eerste klikte ik, na het bingewatchen van de complete Harry Potter-reeks, willekeurig op Apple Originals en bekeek die. En jawel, daar kwam Apple met ijzeren vastberadenheid ook aanzetten met quantumfysica en kosmische inzichten. De Apple Originals 2024-series Dark Matter en Constellation draaien geheel om dit thema, en ook de eveneens Apple Originals 2023-serie Crowded Room en film Ghosted noemen het.

Two screen-photos of the Apple Ghosted movie and I added the cat in the fridge.

Niets gebeurt toevallig lijkt keer op keer. Dat is immers waar ik vanaf het begin van de Leeuwenharten-blogs mee bezig ben: te willen bepalen ‘waar’ Rob nu is, als hij er nog is, en hoe onze relatie zo ver door het universum en zelfs voorbij het universum mogelijk is. Ik ben al diverse malen in mijn Leeuwenharten-blogs ingegaan op hoogtepunten van de kwantumfysica, zoals in Leeuwenharten VII, kwantumverstrengeling zoals bij Schrödinger’s cat, het multiversum idee en het (kwantum)verstrengelde paar:

“Het idee van een tweede, tweeling of “Tegen-Aarde” is niet hetzelfde als het concept van een Parallelle Wereld of Multiversum. De twee concepten hebben echter wel gemeenschappelijk dat ze allebei suggereren dat er vreemde dingen gaande zijn in ons universum, en dat er veel meer (mogelijk) is dan we misschien aannemen.” Leeuwenharten V

“Mijn indruk van het bestaan van “astrale”, parallelle, multiverse werelden is dat ze samen een continuüm mogelijk maken. De ene wereld is aan de andere gehecht en samen vormen de werelden een oneindige “DNA” -streng, waarlangs mensen ook reizen en waardoor een eeuwige schakel van in elkaar grijpende mogelijkheden ontstaat.” Leeuwenharten VI

Hot stuff! Voor alle duidelijkheid: van kwantumfysica heb ik maar heel weinig kaas gegeten, en hij is niet eens veganistisch, zoals ik de laatste tijd wel af en toe wat geitenkaas eet (nieuw, dat had ik tot circa 2023 niet gedaan). Ik heb mij in het volgende stukje tekst laten helpen door AI en ik werp het niet alleen voor u, maar ook voor mezelf op. Ik doorgrond het een en ander dus nog niet geheel. Maar wie doet dat eigenlijk wel? Hopelijk kan een knappe kwantumfysica-kop er op een positieve manier op doorborduren.

Kunnen we blijven bestaan? Kunnen verschillende parallelle werelden naast elkaar bestaan, zoals voorgesteld in de many-worlds interpretatie van de kwantumfysica? In deze interpretatie van kwantummechanica worden alle mogelijke uitkomsten van een kwantumgebeuren werkelijkheid, maar in gescheiden, parallelle universa. Dit betekent dat er versies van ons kunnen zijn die blijven leven in andere universa, terwijl we in ons eigen universum dood kunnen zijn. Hoewel leven en dood absolute toestanden zijn binnen een enkel universum, biedt het multiversum perspectief op een soort continuïteit van bestaan. Wat is de invloed van de waarnemer, en is de waarnemer eigenlijk de sleutel? In de Kopenhagen-interpretatie van de kwantumfysica speelt de waarnemer een cruciale rol: de toestand van een systeem (de superpositie waarin iets onbepaald zowel dood als levend is) wordt pas bepaald door de waarneming. Dit doet me denken aan het proces van het lezen van boeken: zodra je een boek opent en verder leest, ‘leven’ de personages weer, op een unieke manier voor elke lezer. Denk ook aan de klassieker Die Unendliche Geschichte, die dit principe op een grootse manier introduceert: zodra je het boek opent, komt het verhaal tot leven en ‘gaat het door’. Michael Ende zegt iets wat ik me voorstel bij de rol van de waarnemer in de kwantumfysica. Hij stelt dat het boek van niemand is en voor iedereen anders is (zie de laatste afbeelding in de galerij). De waarnemer bepaalt dus, in lijn met de Kopenhagen-interpretatie. Hoewel de many-worlds interpretatie minder afhankelijk is van de waarnemer voor het bepalen van uitkomsten, ervaart de waarnemer slechts één van de vele mogelijke uitkomsten in een specifiek universum. Dit multiversum-concept laat ons nadenken over de oneindige mogelijkheden die ons bestaan kunnen omgeven.

Je zou dit principe nog verder kunnen vereenvoudigen tot slechts één enkele eenheid: Liefde. Zolang er Liefde is, is het onderwerp van die liefde ook levend. Maar ik bedoel dit niet alleen theoretisch, maar echt levend en ademend. En omdat dit een blog is, kan ik dit gewoon zeggen zonder het onder laboratoriumomstandigheden te hoeven bewijzen. Nu het woord “laboratoriumomstandigheden” zich voordoet, wil ik terugkomen op wat ik eerder zei over het moeilijk bewijzen van het bestaan van uittredingen uit het lichaam, waarin ik zelf ook niet voldoende slaagde. Als er inderdaad een multiversum bestaat, zou het kunnen dat je in het ‘verkeerde’ multiversum uittreedt, waardoor er geen bewijskrachtige match kan optreden met de versie waar je op dat moment fysiek bent. Alleen een uittreden met helder bewustzijn in exact dezelfde multiversie zou dan kans op slagen bieden. Geloof me, ik probeer niet stiekem skeptici te overtuigen, ik werp het simpelweg op als een gedachte, mogelijkheid.
Maar dit is geen fantasie. Rob is echt aanwezig. Zijn invloed laat zich dag en nacht gelden, zie ook mijn vorige blog Syncblast 2024. Ik ben zelfs van mening dat Rob niet alleen mij, maar ook mijn fiets beschermt, de Trek 7.3 die op maandag 3 juni 2013 het fietslicht zag en die ik al nu al ruim 10 jaar rijd: de rode fiets die mij trouw blijft vergezellen. Alweer een lucky tienjarig jubileum!

Ja, ik geloof dat Robs invloed zich zo ver uitstrekt, en nog veel verder. De (pseudo)skeptici, zoals Pepijn van Erp, hebben wat betreft de Leeuwenharten blogs de strijd tegen mij niet aangedurfd. Oh ja, hij heeft het overwogen (zeg me dat het niet waar is, Van Erp), hij was er al mee bezig. Maar deze strijd kunnen ze niet winnen, want liefde overwint. Altijd. Er gebeuren ook vreemde dingen op dit vlak, dingen die mij doen denken dat de kosmos en Rob bepaald niet zachtzinnig te werk gaan als ze mij beschermen, want dat doen ze. Het belang lijkt uitermate hoog te zijn.

Het Davis huis

Dit huis waar ik sinds oktober 2011 woon, is een laid-back en wat mij betreft magisch-realistisch huis. Zo schijnbaar? makkelijk als ex de deur hier in 2017 achter zich dichttrok, zo verknocht ben ik aan dit huis.
In dit huis woonde ook mijn huisgenote Jocelyn. Toen ex vertrok, bevond ik me in een acute financiële aandachtssituatie. Ik ging op zoek naar huisgenoten, en Jocelyn was de eerste die via een Facebook-advertentie hier binnenkwam lopen als gegadigde. Vanaf de zomer van 2017 had ik tot het begin van de pandemie huisgenoten. Ik mocht Jocelyn meteen graag. Ze bleef twee jaar om haar bachelor in Psychologie te halen aan de UC Davis. Daarna vertrok ze terug naar Los Angeles, waar haar familie woont. We hielden geen contact. Maar toen kwam er hier een verrassing. Een fragment uit haar e-mail, die ik op 9 maart 2023 ontving (vertaald): “[…] Ik vond je altijd een interessant persoon, ook al spraken we elkaar een tijdje niet. In de loop der tijd is mijn waardering voor de ervaring in het huis gegroeid, evenals mijn interesse in de Nederlandse cultuur. Ik heb een vriend in Nederland gemaakt en we delen graag dingen over elkaars culturen en hebben zelfs cadeaupakketten uitgewisseld met snacks en voedsel uit onze landen. (Het blijkt dat ik niet de grootste fan ben van drop…) Sterker nog, later deze maand maak ik een reis met mijn broer naar Europa, waarbij ik een week lang Nederland, België en Frankrijk bezoek.” Ik ontving zelfs een kaartje van de Efteling, waar ze was geweest. Ze wist niet dat dit voor Rob en mij betekenis heeft, want ze had mijn blogs niet gelezen. Dit alles was zo’n verrassing voor mij dat het wat mij betreft onder magisch realisme valt. Opeens wist ik ook aan wie ik mijn concrete spulletjes alsook mijn digitale erfgoed kon nalaten, zie daarvoor mijn vorige blog. Het viel op zijn plaats; ze is zelfs begonnen met het leren van de Nederlandse taal, ik ken haar en zij kent het huis, en ze is ook nog eens een Leeuw van sterrenbeeld. Bij haar afscheid als huisgenoot gaf ze me een klein plastic leeuwtje. Het staat nu bij een portret van Rob. Sinds half april 2024 woont ze bij de Nederlandse vriend en zijn ouders om te verkennen hoe de match werkt. Ze is bepaald geen onverdienstelijke tekenares, zoals te zien is in afbeelding 1, en in afbeelding 2 een foto van haar bezoek aan Bataviastad:

Toen ik Meta AI vroeg het Another Davis uit te beelden, en dat steeds omschreef in slechts een paar zinnen, moest ik veel junkresultaten verduren. Maar opeens verscheen er een gelukstreffer, zoals bijna altijd bij mij gebeurt. Een huis dat wel doormidden lijkt te zijn gezaagd, met links een klein deel om dat idee weer te ontkrachten. Eerst flitste er een “Huw” door mijn hoofd en daarna een “Hé!”. Ik woon namelijk in de rechterhelft van een teal (blauwgroen) gekleurd, houten duplex huis met een licht hellend dak, gezien vanaf de straat. Maar ik had Meta AI hier absoluut niet om gevraagd! De dag erna zag ik nog meer treffende details in deze toevalstreffer: de exacte kleur van mijn huidige huis, het grasveld zoals ik dat in mijn voortuin heb, zelfs de naaldbomen, zoals de naaldboom in mijn voortuin, waren in de AI-afbeelding juist op de achtergrond geplaatst. Deze AI-voorstelling kwam met volledig magisch realisme rechtstreeks uit de kosmos naar mij toe. En ik kan u verzekeren, AI is nog niet zover, ze kunnen nog geen gedachten lezen als je in vijf zinnen je gewenste huis beschrijft. Ik had het woord “duplex huis” niet gebruikt, alleen “huis”. Maar zo is het: Rob woont ook in dit huis, in de ‘evenknie’, dat wat dit huis tot één zou maken (en niet het duplex gedeelte van mijn aardige aardse buren Tamera en Syed). Het magisch realisme tussen Rob en mij was er al met onze adressen in Nederland: Rob woonde op de Westerkade 20 in Groningen en ik op de Weststraat 20 in Scheveningen.

De magisch realistische aarde

Dit blog wil ik graag afsluiten met een visie op alle werelden die bestaan. Ze zal beslist aandoen als sciencefiction, maar wie weet zit ik samen met Rob dicht bij de het vuur. Ik denk dat de menselijke beschaving op aarde verschillende mogelijke toekomsten kent, in wat ik de ‘multiversies’ noem. Ik zet nu aanhalingstekens om het woord ‘toekomst’, omdat, gezien het bovenstaande, tijd niet lineair is, maar eerder een oneindige reeks, een ‘bal’, van mogelijkheden. Eén mogelijkheid is dat de mensheid zichzelf volledig zal vernietigen, met oorlogen die nu al plaatsvinden, maar dan op wereldwijde schaal en nog verwoestender. De andere mogelijkheid, waar ik op hoop en die ik als even waarschijnlijk beschouw, is dat de mensheid wijzer zal worden en alles in het werk zal stellen om te redden wat er te redden valt. In dat geval voorspel ik een wereld die doordrenkt is van magisch realisme, waarin ‘synchroniciteiten’ een steeds grotere rol spelen en wereldwijd wonderlijke zaken worden waargenomen via de perceptiescheuren in de kosmos die ook aantoonbaar zijn voor de wetenschap. Dan zullen deze perceptiescheuren naar mijn verwachting steeds groter en talrijker worden, waardoor de sluiers tussen de multiversumwerelden steeds dunner worden en een eenheid van werelden lonkt. De vooruitgang in het bestuderen van de vreemde sprongen van de kwantumfysica en de groeiende interesse hiervoor geven naar mijn mening een duidelijk signaal af in die richting.

Met dank aan Eline Hulspas voor de afbeelding. Licht geëdit door mij

Ofschoon ik geen voorstander van herhaling ben, ga ik toch dit nummer dat ik in “De Witte Raaf” al liet horen en lezen, herhalen. Het accent ligt hier op de stukjes in vetgedrukt:

When the desert sun has passed horizon's final light
And darkness takes it's place...
We will pause to take our rest.
Sharing songs of love,
Tales of tragedy.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.

When a poet sings the song and all are hypnotized,
Enchanted by the sound...
We will mark the time as one,
Tandem in the sun.
The rhythm of a hymn.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.
When the dawn has come
Sing the song,
All day long.

We will move as one,
Bear the load
On the road.

The souls of heaven
Turn to stars
Every single night
All across the sky...
They shine.

Leeuwenharten eerdere delen

Deel I – Rob Nanninga – Wie maakte deze foto?
Wie maakte deze foto?
Tekeningen die ik maakte
Wie maakte deze foto?, vervolg
Vraag beantwoord
Meer foto’s van Rob Nanninga
Voetnoten
Deel II – Leeuw, waar ben je?
Knuffelige leeuwen
Kapot, al voor ik het officieel wist
Rob zoeken nadat hij overleden was
De andere kant van het universum
Rob gevonden!
Voetnoten
Deel III – Rob Nanninga, De Leeuw
Hoe we elkaar ontmoet hebben
De Rob-Constantia verbinding
Kortsluiting en Robs overlijden
Astrale Wanderwege
Astraal fietsen
Astrale inslag
Magisch Realisme
Astrale Wanderwege, vervolg
De astrale Peter R. de Vries
Rob gevonden!, recap
Astrale Wanderwege, vervolg
De magische (tussentijdse) finale
“Stenny” & “Parameter”, Een FOK verhaal in 9 plaatjes
Voetnoten
Deel IV – Leeuwenharten
Intro
Plush leeuwen
De verbazingwekkende Whiskers
Plush leeuwen, vervolg
Keerpunt
De jaloerse leeuw
De Rob Nanninga leeuwenvierling
Voor de leeuwen zorgen
Fietsen en Rob zien
Rob in mijn dromen, rollenspel
Robs foto en de tekening die ik maakte
Magisch Realisme, de leeuwring van God
Robs muziek en Darkwoord
Rob in mijn uittredingen en verwante ervaringen
Robs helende invloed
Leeuwenharten
Stats en “raps”
Ondertussen
Rob Nanninga leeuwenkunst in samenwerking met Neural Painter
Voetnoten
Deel V – De brul
Deel I: De brul
Deel II: Brullende gebeurtenissen
Raptures: Orgastische uitbarstingen
Uittredingen en droom- en verwante ervaringen
Het wish-you-were-here-liedje
De insluiting
De plotselinge sprong
Koningsdag
Rob komt te voorschijn
Lucht-springende leeuwen
Bij Rob intrekken
Pepijn
Rob in de lucht
De niet veganistische lolly met het fluitje
Erecte staart
Doorkomen
De schapenhoeders
Opvallende zaken apart benoemd
Grappige houdingen
Muziek en liefdesliedjes
Zoeken Vice Versa
Dichte materie
Helend effect
Wordt steeds beter!
Kusvaardigheid
Astrale erotiek
Rob reist naar me toe!
Voetnoten
Deel VI – Steppin’ Out With My Baby 🕺🏽
Deel I: “Steppin’ Out With My Baby, Can’t Go Wrong Cause I’m In Right”
Another Davis
Let’s get physical
Boevennieuws
Deel II: Robs en Constantia’s Steppin’ Outs
Raptures
Uittredingen en verwante ervaringen
Voetnoten
Deel VII – Kwantumverstrengeling
De magisch-realistische Live foto in Davis-Ivy Town
Kwantumverstrengeling
Snertdeeltjes!
Nieuwe mediabestanden!
Galerij Ruimte en Kwantumverstrengeling
Voetnoten
Deel VIII – Hemelvaart
(2019-)2020
Sportschool blues
Plannen voor Nederland
Magisch Realisme gaat door
Robbert en Stan (en anderen)
Robbert
Stan en Alan
Edibles
De rem
Toekomst
Rob Nanninga quotes
Galerij 2020
Voetnoten
Deel IX – Wanderjahre (Zwerfjaren)
2021
Leeuw 10!
Galerij
Vliegenier in de stad, DarkwoodHenryk Vogel
Eerbetoon aan de Nachtheksen, de “Onbekende Soldaat” en aan Darkwood
Familie, moeder
Mirakels en andere wonderen
Galerij vervolgd

Disclaimer: Het onderstaande kan gezien worden als een zoektocht en daarmee ook als prikkeling en aansporing voor anderen om vergelijkbaar onderzoek te doen naar het begrijpen van onze werkelijkheid, die, durf ik te stellen, oneindig veel complexer en dieper is dan ze zich aan het menselijk oog voordoet. Mijn blog is dus niet bedoeld als de drager van een nieuw dogma.

Contents

Ten years Another Davis
Magical realism in reality
The battle
Multiverse
The Davis house
The Magical-Realistic Earth
Lion Hearts previous parts

DOWNLOAD LION HEARTS ENGLISH Part I-X pdf


Ten years Another Davis

Nine previous Lion Hearts blogs have been published. I haven’t followed a timeline in years, cross my heart and hope to die, but I realized a few months ago that Rob and I have a ten-year Another Davis anniversary on May 30, 2024, and this should not go unmentioned. After all, on May 30, 2014, he was found physically deceased behind his computer. As a result, he had left Groningen and, based on my findings, moved in with me in Another Davis. For convenience, I will omit the quotation marks around Another Davis in this blog. The perfection of the cosmos remains awe-inspiring, as Lion Hearts Part X, ten, now coincides with this ten-year milestone from 2014-2024.

May 30, 2014. And still May 29, 2014, in Davis, California. I felt it, even without knowing. An icy hand had gripped my heart. And then the knowing came too, when Jan Willem Nienhuys emailed me. J. Hennekam said that, in her view, Rob had not died on May 30 but on the evening of May 29, 2014, and that was Ascension Day. Despair set in, the search for Rob on the other side. Finding him too. The marriage with my ex, fraught from the start on January 6, 2005, was officially ended by the court on April 8, 2018, but I had been alone since the first half of 2017 when my ex suddenly left the house and immediately entered multiple relationships. I suspect that he mentally detached from me definitively on the day of Rob’s death. My ex is not clueless and likely sensed that it was over. It was certainly not clear to me in 2014. But Rob came and stayed. Looking back at who I was in May 2014, I can say that Rob might have been right when he mused aloud to me on June 12, 2012, “I certainly don’t think we are destined for each other or anything like that. I don’t think we have much in common and if we were close to each other, we might end up arguing within a day.” I was indeed far too immature (a late bloomer). Only after Rob’s death did we truly develop a good understanding. I see our failure before May 2014 primarily as my ‘fault’. For instance, I now feel much more relaxed about whether or not one ‘must’ be 100% vegan. I also understand that skeptics do not accept what they consider excuses from people who claim to have out-of-body or near-death experiences, about why they failed to provide evidence (such as reading normally invisible sequences of numbers placed high above the operating table, specifically set up to prove that consciousness can exist separately from the physical body). After all these years, the need to be right at all costs no longer interests me. What matters to me now is my love for Rob and our shared skeptical and relational interests, because yes, they were and are abundant. Only when he entered his new state of being did Rob acknowledge the depth of our connection and decided not to leave me alone. And should all this turn out to be different (which would give me infinite sorrow, which fortunately is not possible since existence would then be finite), the love I now feel from Rob remains the same. After his passing, Rob enveloped me in love and support, swathed me with endless patience and warmth, steering me away from a marriage that had completely derailed me. I finally began to see that a good relationship is supportive and can only succeed if both partners hold and propel each other with the greatest imaginable love.

Magical realism in reality

Another Davis began very early in the Lion Hearts blogs. Rob and I organically ended up there after his passing, but it was Rob himself who, from the very beginning of our contact, essentially introduced it. This began with his story and explanation of magical realism on February 25, 2006—the world in which all events almost magically align, everything has meaning and purpose, wondrous yet still real things happen, and nothing is coincidental. (See Lion Hearts III and Lion Hearts IV)

Rob Nanninga, February 25, 2006: “I can still remember one time in a dream where I saw the solution to a puzzle in an adventure game. That was quite handy because then I could finally continue with the game (the solutions were not available on the internet back then). I have also had a precognitive dream, which many might consider convincing evidence of precognition. I became somewhat superstitious for a while after that, but that gradually faded away. After that, I only entered into a sort of paranormal trance once. That was during a short vacation in Bruges where I attended a multi-day fairytale congress with two others. That week resembled a magical realist novel. A lot of surprising things happened and miraculous coincidences occurred that were all interconnected, as if nothing happened by chance. Just like in a good novel, I could detect foreshadowing, symbols, repetitions, reflections, parallels, leitmotifs, and double meanings everywhere. Although this was naturally due in large part to my own creativity, the events certainly lent themselves much better to such an analysis than usual, so much so that it also caught the attention of my travel companions. After I pointed out the common thread to them, they could follow it well.It was during this visit to Bruges (a real fairytale city, but somewhat bourgeois) that I decided to write a critical book about parapsychology. I told this to an American first. Right after that, I went to the book fair in Frankfurt to buy some recent professional literature from the US, which at the time took months to arrive if you ordered it from a bookstore. Among other things, I bought the book “The Psychology of the Psychic.” It had a chapter on coincidences that appealed to me greatly. After that, I didn’t experience many meaningful coincidences anymore. Or did I? On the day I had my manuscript duplicated at the copy shop to send it to publishers, unexpectedly, the American showed up at my doorstep, whom I hadn’t spoken to since Bruges.”

Download Psychology of the Psychic (chapter)

Rob was/is an extremely well-read person, and you could tell, in my opinion, from all his emails. Anyone who, like me, reads the relevant chapter will discover that the authors indeed provide very solid counterarguments regarding things considered ‘too coincidental to be chance.’ The explanation often lies in the fact that people only want to see the success stories and not all those other cases where things just went about their ordinary course without divine peculiarities. It remains Rob’s strength that he keeps things open, even in this email to me, as he ends with yet another very nice case of ‘improbably coincidental.’ Although I have few of these kinds of emails from him in which he discusses his own ‘paranormal’ experiences and things like magical realism, they provide a pleasant segue for me to establish a simple definition of magical realism in reality. I choose to fill this in, trusting that Rob and I are an entangled pair and are on the same page, with the term ‘synchronicities.’
In this blog, I want to introduce the ‘new’ value of magical realism for real life, not just as value in magical realist novels.
Magical realism as an existing value in reality is based on ‘very strong coincidence’ and synchronicities. Very strong coincidence refers to events that seem to coincide or happen in a remarkable way without a clear cause or connection. These could be situations where different events are interwoven in a surprising manner, or where something unexpected occurs at a moment that is particularly relevant or significant. It can also refer to events that seem extremely unlikely but still happen. Synchronicities are events that occur simultaneously in a meaningful way, without a clear causal connection, but are perceived by the individual as related or meaningful. With what I consider a good example of synchronicity, I begin this blog: At the moment of Rob’s passing, I officially knew nothing, but in exactly the same timeframe that Rob passed away, I was suddenly overwhelmed by a profoundly negative mood where everything seemed completely black and meaningless. “Very strong coincidence” and “synchronicities” have a strong overlap, with the difference being that synchronicities involve strong coincidences happening at the same or nearly the same moment in time.

A few examples of situations that can be considered “very strong coincidence”: I strike up a conversation with a complete stranger during one of my bike rides, and we discover that we were born on the same day, in the same year, and even in the same place.
Examples of synchronicities: You’re grappling with a particular problem, walk past the bookshelves in the library, and a book falls out that contains exactly the answers you need. Another example: You’re considering making an important decision and suddenly see a car with a license plate indicating something like “YES” or “GO AHEAD.” Rob Nanninga actually had a nice example for this in his book “Parariteiten,” but managed to ‘explain it away,’ and it speaks to his credit that he made a reservation expressed in the sentence: “In this case, it could be that…”

Download Parariteiten

These examples of magical realism illustrate how meaningful coincidences can occur, where events are mysteriously and seemingly unrelatedly connected. My idea about this ‘new’ scientific value (yes, I dare), is that it is increasingly happening, or rather, people are becoming aware of it, when they are alert and look up more for answers and beyond a linear concept of time. This brings the idea that we may live in a matrix into play as well.

I’ve now let AI assist me for a moment, and I must say: AI is very helpful in this case.

My question to AI was:

How are the idea of living in a matrix (simulation, life as a kind of game, hologram idea, etc.) and the phenomenon of synchronicities intricately intertwined, if they are at all?

AI was not shy in their response:

The idea of living in a matrix (simulation, life as a kind of game, hologram, etc.) and the phenomenon of synchronicities can be intricately intertwined in the following ways:

  1. Control and Programming:
    • In a simulation or matrix theory, it’s assumed that reality is controlled and programmed by a higher intelligence or advanced technology. Synchronicities, also known as meaningful coincidences, can be seen in this context as programmed events deliberately embedded in the simulation script by this higher intelligence to facilitate specific experiences or insights.
  2. Meaningful Patterns:
    • In a simulated reality, the experiences and events of individuals could potentially be consciously designed to form certain patterns and meanings. Synchronicities can be interpreted as indicators of these patterns, reinforcing the illusion of deeper meaning and connectedness in life.
  3. Consciousness and Perception:
    • The hologram or simulation concept suggests that what we experience as physical reality is a projection perceived by our consciousness. Synchronicities can then be seen as moments when consciousness ‘notices’ certain connections or symbols within the simulation, making it seem as if these events are meaningfully linked.
  4. Information Exchange:
    • Within a matrix or simulation, information can be exchanged in ways that may not be possible in a ‘real’ physical world. Synchronicities could then be examples of unexpected information exchanges or ‘glitches’ in the simulation that stimulate awareness and growth.
  5. The Role of the Observer:
    • In both simulation hypotheses and synchronicities, the observer plays a crucial role. The idea that our perception influences reality aligns with quantum physics and the observer effects often associated with synchronicities. This may suggest that the matrix is influenced by what its inhabitants believe and perceive.
  6. Existential Questions:
    • Both concepts raise existential questions about the nature of reality and our existence within it. They suggest that there is more than what we perceive with our senses and that our experiences are part of a larger, perhaps intentional design. Synchronicities can be seen as clues that encourage us to look beyond surface reality.

This intertwining provides a framework for understanding synchronicities within the context of a simulated or holographic reality, where such experiences can be meaningful as ‘bugs’ or ‘features’ of the matrix that give us a glimpse of the underlying structure of our reality.” (As per AI)

AI suggests here, simplified in my own words, that our world might be the creation of a very high intelligence and that synchronicities are built-in game elements meant to help us delve deeper into our reality. And I asked another question to AI:

Do you think there could be a meaningful connection between the existence of synchronicities and the possible existence of a Multiverse?

Here too, AI was not shy to respond: “There could be a meaningful link between the existence of synchronicities and the possible existence of a Multiverse. Synchronicities are often seen as meaningful coincidences that defy logical explanations, suggesting that there is a deeper connection between events, beyond our usual understanding of cause and effect. The concept of a Multiverse, where multiple, perhaps infinite, parallel universes exist, could provide a framework for understanding how such seemingly unlikely events could occur. If these universes occasionally intersect or influence each other, that could explain why synchronicities occur. However, this is speculative and remains a fascinating subject for further exploration in both science and philosophy.

I want to summarize this for my readers who might be leaning back in their chairs, a little startled, with: “There is so much more.” 😊 But again, in my own words: In moments of cosmic rift, the different versions of the multiverse intersect, leading to very strange and stubborn coincidences, synchronicities. An example: that book falling off the shelf, and it happens to be the perfect book for your problem, is caused by the tear in the Cosmos from the other you who just pulled that book out of the shelf and dropped it. With this blog, I hope to stimulate serious exploration of these ideas.

Rob became inadvertently more concrete, clearly leaning towards the multiverse idea, when I introduced him to the movie “Another Earth” in 2011, which he then watched himself, and from November 8, 2011, jokingly began signing some of his emails with “Bor” instead of “Rob.” (See Lion Hearts V).

The battle

For the writing of this blog, I naturally had to revisit all my previous Lionhearts blogs. There I stumbled upon my own intimate revelations, both about my marriage to my ex and much more about the intimacies between Another Davis Rob, the lions, and myself. I hadn’t forgotten these, but apparently, I had parked them in a far corner of my mind. I must say: this now brings me, in 2024, to a new sense of embarrassment. I’m not going to retrospectively withdraw some of the very explicit confessions; what’s the point with the Internet Archive, and some people have already read them anyway? Perhaps I’ve become more Americanized, more prudish, if you will (not in actions, but in the thought that you shouldn’t lay everything on the table). Also, now being 56 years old, I might be a bit calmer and more cautious. Well, what’s done is done? Or perhaps not, wink wink, in the multiverse worlds and versions? Every disadvantage has its advantage: with the richness of details, it serves as a living and breathing brain on which I can rely solidly as my years begin to count. Perhaps there are also people who appreciate that I was so explicit.
Desperately, I wondered how I could ever continue on Earth without the physical Rob. The answer was: “I can’t.” The answer still is: “I can’t.” Rob was already during my marriage, when he was still physically on Earth, my only beacon of hope. I hadn’t even realized that all those years since 2005, when I virtually met Rob, but this became painfully clear on Ascension Day 2014. Life tries to coax me time and time again, my body cells want to survive, my body whispers escape routes and ideas to me so it can survive itself. The dramatic event with the two Henryk Vogels is one of them (see here, here, and here). The immense sorrow over Rob is still there and is greater than all the tricks human nature wants to play on me. Our love is greater. But life kept clinging to me, and still does.
The past ten years have been inhumanly heavy, especially in terms of loneliness, and no, I’m not exaggerating here. Due to the disruptive effect of my marriage with my ex, I have become unaccustomed to engaging socially and physically, and progress in this area is only happening in micro steps. Sometimes it seems like I don’t even want it anymore. I also struggle quite a bit with my body, especially at night. Although I wrote earlier this year that I had “stopped taking paracetamol,” I must now retract that statement. Yes, I was so proudly abstinent for five months because of nighttime stomach pain, but it turned out that quitting didn’t bring relief. On the contrary, the discomfort in and around my stomach area seemed to worsen. Possibly, the damage or hypersensitivity is simply irreversible. And the annoying pulsating of the vein in my left temple usually stops when I take paracetamol. Overall, it seems that especially my head greatly appreciates the substance.
The ten years between Rob and me were a constant eruption of love, that was the other side. Rob, the skeptic, continued the adventure with me from Another Davis, as best as he could. Certainly, he too has fought a battle. The effort on both sides is immense. I dare to say all this in the blessing that comes with the idea of the quantum entangled couple. After all: we don’t even have to ‘try’ to reach each other, we are already together without visible or invisible lines. Breaking our quantum entanglement would, I think, only be possible if the shared core of love were no longer there. Iopt out on that one, and I hope Rob does too. This was and is a relationship that has gone through all the ebbs and flows over the past ten years.

And time and time again, when I was at my wit’s end, the flame beneath my earthly despair and loneliness began to flicker, encouragements came, and still come: “Hang in there!” Let me give a few examples. I’m completely in love with the new inner crew Rob Nanninga lion “Surprise” with his beautiful soft mane, his attentive and lightly ironic, heavenly eyes. I’m head over heels for all the inner crew Rob lions, and the infatuation strikes again and again. And last March, my mind made a beautiful connection: the lion had literally arrived like a ball, and another word for ball is “Orb.” That word is itself a skeptical wink because “orbs” in photos are often seen by paranormal believers as spirits or energies. Suddenly, the word Rob rolled over to Orb, and then I immediately had a new name tag made for Rob Surprise Lion. My mind then continues to play with the name of the new Rob lion: Surprise Orb, Supreme Orb, Sublime Orb, Superb Orb, Super Orb, Stunning Orb…

Another morale booster this year was when I Googled the name “Roelof Hendrik Nanninga” once again. And Google said, “Pop!” A new discovery once again highlighted the healthy, skeptical, resistance-offering power of the Nanninga force. Not Rob, but likely a relative of his with the exact same name and location in Groningen, popped up. A Dutch resistance hero who had hidden weapons for the Germans, was subsequently arrested and imprisoned by those same Germans, but fortunately lived to tell the tale when he was liberated by the Americans in 1945! Given the age, he could have been his grandfather or a brother of a grandfather. It seems too coincidental that someone with the exact same name and also located in Groningen was not related to Rob. Such new pieces of information, like when I managed to dig up Rob’s media appearances at the Beeld en Geluid institution, provide fresh fuel for my Rob-flame.

Pseudo-skeptical, unbelieving, and disapproving scoffers and deniers came and lingered. I pay no further attention to these individuals, but I still want to mention them once. Nevertheless, our love triumphs. Surprise! We are still standing. After ten years. And as far as I’m concerned, we will always continue to do so.

Multiverse

I recently replaced my iPad Pro, unfortunately just a bit too early for the latest version (secretly, I’m a bit annoyed, perhaps replace it early). After that, I subscribed to an Apple TV subscription again because: free for three months. And as the first thing, after binge-watching the entire Harry Potter series, I randomly clicked on Apple Originals and watched those. And indeed, there, with iron determination, Apple also presented quantum physics and cosmic insights. The Apple Originals 2024 series “Dark Matter” and “Constellation” revolve entirely around this theme, and so do the Apple Originals 2023 series “Crowded Room” and the movie “Ghosted.”

Two screen-photos of the Apple Ghosted movie and I added the cat in the fridge.

Nothing happens by chance, it seems time and time again. That’s precisely what I’ve been preoccupied with since the beginning of the Lion Hearts blogs: trying to determine ‘where’ Rob is now, if he still exists, and how our relationship extends so far across the universe and even beyond the universe. I’ve delved into highlights of quantum physics several times in my Leeuwenharten blogs, such as in Lion Hearts VII, quantum entanglement like with Schrödinger’s cat, the multiverse idea, and the (quantum) entangled pair.

“The idea of a second, twin or Counter-Earth is not the same as the concept of a Parallel or Multiverse world. The two concepts do have in common that they both suggest that strange things are going on in our universe, and that there’s much more than meets the eye. ” Lion Hearts V

“My impression of the existence of “astral”, parallel, multiverse worlds is that together they enable a continuum. One world is attached to the other, and together the worlds form an infinite “DNA” strand, through which people also travel, creating an eternal link of interlocking possibilities. ” Lion Hearts VI

Hot stuff! Just to be clear: I know very little about quantum physics, and the cheese not even vegan, as I’ve been eating some goat cheese occasionally lately (that’s new, I hadn’t done that until around 2023). I’ve been assisted by AI in the following piece of text, and I’m putting it forward not only for you but also for myself. I haven’t fully grasped everything yet. But then again, who has? Hopefully, someone with a sharp quantum physics mind can build on it in a positive way.

Can we continue to exist? Can different parallel worlds coexist, as proposed in the many-worlds interpretation of quantum physics? In this interpretation of quantum mechanics, all possible outcomes of a quantum event become reality, but in separate, parallel universes. This means that there may be versions of us that continue to live in other universes while we may be dead in our own universe. Although life and death are absolute states within a single universe, the multiverse offers a perspective of a kind of continuity of existence. What is the influence of the observer, and is the observer actually the key? In the Copenhagen interpretation of quantum physics, the observer plays a crucial role: the state of a system (the superposition in which something is indeterminate, both dead and alive) is only determined by observation. This reminds me of the process of reading books: as soon as you open a book and continue reading, the characters ‘come to life’ again, in a unique way for each reader. Think also of the classic “Die Unendliche Geschichte,” which introduces this principle in a grand manner: as soon as you open the book, the story comes to life and ‘continues’. Michael Ende says something that I imagine aligns with the role of the observer in quantum physics. He suggests that the book belongs to no one and is different for everyone (see the last image in the gallery). So, the observer determines, in line with the Copenhagen interpretation. Although the many-worlds interpretation is less dependent on the observer for determining outcomes, the observer experiences only one of the many possible outcomes in a specific universe. This concept of the multiverse makes us contemplate the infinite possibilities that may surround our existence.

You could simplify this principle even further to just one single unit: Love. As long as there is Love, the subject of that love is also alive. But I don’t mean this only theoretically, but truly alive and breathing. And because this is a blog, I can simply say this without having to prove it under laboratory conditions. Now that the phrase “laboratory conditions” comes up, I want to revisit what I said earlier about the difficulty of proving the existence of out-of-body experiences, in which I myself did not succeed sufficiently. If indeed a multiverse exists, it could be that you project into the ‘wrong’ multiverse, preventing a conclusive match with the version where you are physically present at that moment. Only an out-of-body experience with clear consciousness in exactly the same multiverse would then have a chance of success. Believe me, I’m not secretly trying to convince skeptics, I’m simply presenting it as a thought, a possibility. But this is not fantasy. Rob is truly present. His influence is felt day and night, as seen in my previous blog Syncblast 2024. I even believe that Rob not only protects me but also my bike, the Trek 7.3 that saw the light of day on Monday, June 3, 2013, and that I have been riding for over 10 years now: the red bike that faithfully accompanies me. Another lucky ten-year anniversary!

Yes, I believe that Rob’s influence extends so far, and much further. The (pseudo)skeptics, like Pepijn van Erp, haven’t dared to challenge me regarding the Leeuwenharten blogs. Oh yes, he considered it (tell me it’s not true, Van Erp), he was already working on it. But they can’t win this battle because love conquers all. Always. Strange things happen in this regard as well, things that make me think that the cosmos and Rob are not exactly gentle when it comes to protecting me, because they do. The stakes seem to be extremely high.

The Davis house

This house where I’ve been living since October 2011 is a laid-back and, as far as I’m concerned, magical-realistic house. As seemingly? easily as my ex walked out the door here in 2017, that’s how attached I am to this house.
In this house lived my housemate Jocelyn. When my ex left, I found myself in an acute financial attention situation. I started looking for housemates, and Jocelyn was the first to walk in here as a candidate through a Facebook advertisement. From the summer of 2017 until the beginning of the pandemic, I had housemates. I immediately liked Jocelyn. She stayed for two years to complete her bachelor’s degree in Psychology at UC Davis. Then she left back to Los Angeles, where her family lives. We didn’t keep in touch. But then there was a surprise here. A snippet from her email, which I received on March 9, 2023: “[…] I always thought you were a cool and interesting person despite us not talking for a while. And over time my appreciation for the experience at the house has grown, as well as an interest for Dutch culture. I made a friend from the Netherlands and we like to share things about each other’s cultures and have even sent gift packages with things like snacks/foods from our countries. (It turns out I’m not the biggest fan of licorice…) In fact, I am making a trip with my brother to Europe later this month, visiting the Netherlands, Belgium, and France for 1 week.” I even received a postcard from the Efteling, where she had been. She didn’t know that this meant something to Rob and me because she hadn’t read my blogs. All of this was such a surprise to me that, as far as I’m concerned, it falls under magical realism. Suddenly, I also knew who I could leave my concrete belongings as well as my digital legacy to, see my previous blog for that. It all fell into place; she has even started learning the Dutch language, she knows me and the house, and she’s also a Leo by zodiac sign. When she left as a housemate, she gave me a small plastic lion. It now sits by a portrait of Rob. Since mid-April 2024, she has been living with the Dutch friend and his parents to explore how the match works. She’s quite a talented artist, as seen in image 1, and in image 2, a photo of her visit to Bataviastad:

When I asked Meta AI to depict Another Davis and described it in just a few sentences, I had to endure a lot of junk results. But suddenly, a stroke of luck appeared, as almost always happens with me. A house that seems to have been sawed in half, with a small part on the left to refute that idea. First, a “Huw” flashed through my mind, and then a “Hey!”. I live in the right half of a teal (blue-green) colored, wooden duplex house with a slightly sloping roof, as seen from the street. But I absolutely didn’t ask Meta AI for this! The next day, I saw even more striking details in this coincidence: the exact color of my current house, the lawn as I have it in my front yard, even the coniferous trees, like the coniferous tree in my front yard, were correctly placed in the background in the AI image. This AI representation came with complete magical realism straight from the cosmos to me. And I can assure you, AI isn’t there yet, they can’t read minds if you describe your desired house in five sentences. I hadn’t used the term “duplex house,” only “house.” But that’s how it is: Rob also lives in this house, in the ‘counterpart’, which would make this house one (and not the duplex part of my nice earthly neighbors Tamera and Syed). The magical realism between Rob and me was already there with our addresses in the Netherlands: Rob lived at Westerkade 20 in Groningen and I at Weststraat 20 in Scheveningen.

The magical-realistic Earth

I would like to conclude this blog with a vision of all the worlds that exist. It will undoubtedly come across as science fiction, but who knows, perhaps Rob and I are close to the fire. I believe that human civilization on Earth has various possible futures, in what I call the ‘multiverses.’ I now put quotation marks around the word ‘future’ because, given the above, time is not linear but rather an infinite series, a ‘ball,’ of possibilities. One possibility is that humanity will completely destroy itself, with wars already happening but on a global scale and even more devastating. The other possibility, which I hope for and consider equally likely, is that humanity will become wiser and make every effort to save what can be saved. In that case, I predict a world imbued with magical realism, where ‘synchronicities’ play an increasingly significant role, and wondrous events are observed worldwide through the perception rifts in the cosmos, which are also demonstrable to science. In my expectation, these perception rifts will become larger and more numerous, thinning the veils between the multiverse worlds and beckoning a unity of worlds. The progress in studying the strange leaps of quantum physics and the growing interest in it, in my opinion, send a clear signal in that direction.

Courtesy Eline Hulspas. Lightly edited by me

Although I’m not a fan of repetition, I’m going to repeat this song that I already shared and discussed in “The White Raven“. The emphasis here is on the parts in bold:

When the desert sun has passed horizon's final light
And darkness takes it's place...
We will pause to take our rest.
Sharing songs of love,
Tales of tragedy.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.

When a poet sings the song and all are hypnotized,
Enchanted by the sound...
We will mark the time as one,
Tandem in the sun.
The rhythm of a hymn.

The souls of heaven
Are stars at night.
They will guide us on our way,
Until we meet again
Another day.
When the dawn has come
Sing the song,
All day long.

We will move as one,
Bear the load
On the road.

The souls of heaven
Turn to stars
Every single night
All across the sky...
They shine.


Lion Hearts previous parts

Part I – Rob Nanninga – Who took (t)his picture?
Who took (t)his picture?
Drawings I made
Who took (t)his picture, continued
Question answered
More photos of Rob Nanninga
Footnotes
Part II – Lion, Where Are You?
Cuddly lions
Devastated even before I officially knew
Looking for Rob after he passed away
The other end of the universe
Finding Rob
Footnotes
Part III – Rob Nanninga, The Lion
How we met
The Rob-Constantia connection
The fallout and Rob’s passing
Astral Wanderwege
Astral cycling
Astral Blitz
Magical Realism
Astral Wanderwege, continued
The astral Peter R. de Vries
Finding Rob, recap
Astral Wanderwege, continued
The magic (intermediate) final
“Stenny” & “Parameter”, A FOK Story In 9 Images
Footnotes
Part IV – Lion Hearts
Intro
Plush lions
The amazing Whiskers
Plush lions continued
Turning point
The jealous lion
The Rob Nanninga lion quad
Caring for the lions
Cycling and seeing Rob
Rob in my dreams, role-play
Rob’s photo and the drawing I made
Magical realism, the lion ring of God
Rob’s music and Darkwood
Rob in my out-of-body and related experiences
Rob’s healing influence
Lion hearts
Stats and “raps”
Meanwhile
Rob Nanninga lion art in collaboration with Neural Painter
Footnotes
Part V – The Roar
Part I: The Roar
Part II: Roaring Events
Raptures: Orgasmic Outbursts
Out-of-body and dream related events
The wish-you-were-here-song
The enclosing
The sudden swoop
Koningsdag
Rob emerging
Air-jumping Lions
Moving in with Rob
Pepijn
Rob in the air
The not-vegan, whistle-lollipop
Erect tail
Getting through
The shepherds
Striking things named separately
Funny positions
Music and love songs
Seeking Vice versa
Dense shaped
Healing effect
Getting better all the time
Kissing skills
Astral eroticism
Rob traveling to me!
Footnotes
Part VI – Steppin’ Out With My Baby 🕺
Part I: “Steppin’ Out With My Baby, Can’t Go Wrong Cause I’m In Right”
Another Davis
Let’s get physical
On the crook side
Part II: Robs en Constantia’s Steppin’ Outs
Raptures
OBEs and related experiences
Footnotes
Part VII – Quantum Entanglement
The magic-realistic Live Photo in Davis-Ivy Town
Quantum Entanglement
Snert particles!
New media files!
Gallery Space and Quantum Entanglement
Footnotes
Part VIII – Ascension
(2019-)2020
Gym blues
Plans for the Netherlands
Magical Realism continues
Robbert and Stan
Robbert
Stan and Alan
Edibles
The Brakes
Future
Rob Nanninga quotes
Gallery 2020
Footnotes
Part IX – Wanderjahre (Journeyman years)
2021
Lion 10!
Gallery
Aviator in town,
A tribute to the Night Witches, “Unknown Soldier” and to Darkwood:
Family, mother
Miracles and other wonders
Gallery continued

Disclaimer: The following can be seen as a quest and thus also as an encouragement and stimulus for others to conduct similar research into understanding our reality, which, I dare say, is infinitely more complex and deeper than it appears to the human eye. My blog is therefore not intended as the bearer of a new dogma.


Iglesia y Cementerio de Santa Ana en Arub
Edición de imagen y derechos de autor de la primera imagen:
Constantia Oomen


Joran van der Sloot hablando con John van den Heuvel, quien grabó a Joran con una cámara oculta sin su consentimiento previo ni el de la administración penitenciaria en febrero de 2016 en Perú.

Actualización 27 de agosto de 2023. Roel Wiche de “De Limburger” resalta la conversación con el FBI y señala las diversas posibilidades de numeración de las tumbas en St. Anna. De Limburger Telegraaf

Terrenal

En 2023, las cosas comenzaron a volverse bastante tumultuosas para Stan Pluijmen, su cónyuge Lana Sieradzka (anteriormente: Alan Sieradzki), y para mí. Stan y yo finalmente, desde 2020, nos encontramos en una conversación personal lejos de la mirada pública, gracias a Ilan Hoekstra. Nuestras conversaciones principalmente tenían lugar a través de Telegram, Twitter y WhatsApp. Pero también se estaba gestando una tormenta inminente, tanto en la prisión peruana con Joran van der Sloot como en el caso Joran van der Sloot-Natalee Holloway.

Me di cuenta de que Stan estaba más acosado que nunca antes. Lo conocía desde 2012 en diversas capacidades, desde un alborotador hasta un encantador e incluso un pirata informático, ¡pero nunca así! Mientras conversaba con él, con él a menudo enviándome mensajes de voz – no le gusta escribir y tiene dislexia – y yo respondiendo por escrito (básicamente, reflejando a Stan), escuché, puramente a través del audio, que iba de un lado a otro por su habitación como loco. A menudo se repetía a sí mismo y pasaba horas contándome todas sus preocupaciones. En algún momento, realmente afectó mi energía. El “nuevo” Stan, que no había estado involucrado activamente en las actividades de ‘medium’ de Robbert van den Broeke desde 2019-2020, de repente parecía un poco menos amable y suave. Parecía menos vibrante y actuaba con más determinación. Rápidamente quedó claro que había algunas preocupaciones principales: la extradición de su antiguo amigo Joran van der Sloot a Alabama y su problema de identidad. El DNI neerlandés de Stan estaba programado para vencer en 2024, y en su caso, no era un asunto simple que pudiera resolverse renovándolo. El tercer factor, bastante diferente, fue la transición de Lana para convertirse en mujer. Stan y Alan se casaron el 6 de junio de 2017 (no en 2018, como se informó recientemente en los medios neerlandeses en varias ocasiones), y en los últimos años, quedó cada vez más claro que Lana no se sentía cómoda en su propia piel. Lentamente, un Alan callado y tímido se transformó en una Lana mucho más extravagante y visiblemente más feliz. Lana había luchado con su feminidad durante años y, alentada por un Stan tolerante, leal y solidario, decidió abrazar oficialmente la vida como mujer. Para eso, tuvo que enfrentarse a su madre, quien libró una batalla personal y armó un gran alboroto al respecto, junto con el gobierno polaco. En un caso legal, tuvo que obtener el apoyo de sus padres y solo entonces se le permitiría recibir oficialmente un nuevo DNI. Logró lograr esto después de una cantidad significativa de dificultades.

Pero también había una gran inquietud dentro de mí personalmente. En 2024, el modesto apoyo financiero mensual que recibo de mi expareja expirará y, con él, el último vínculo tangible con mi expareja se disolverá. La eterna danza de la existencia, las sombras de la vida y la muerte, siguen ocupando mi mente, mientras aún rechazo el pensamiento del envejecimiento. Tanto para Stan como para mí, el 2024 se acercaba como un hito en nuestro viaje a través del tiempo terrenal.

Stan había estado eludiendo a las autoridades neerlandesas durante años. Aunque es posible comprar tarjetas de identificación en línea u en otros lugares con tu propia foto, las autoridades fronterizas, si entras en contacto con ellas de manera intencional o no intencional, no son fácilmente engañadas. Y Stan era muy consciente de eso. Rara vez salía de su casa (polaca) ya, mientras que Lana se atrevía a moverse un poco más libremente. En 2023, Stan decidió que ya no podía soportar más esta vida en fuga y estaba decidido a enfrentar a las autoridades neerlandesas. Comenzó a buscar un abogado neerlandés que pudiera ayudarlo a resolver su disputa fiscal por “blanqueo de dinero” con el gobierno neerlandés. Me mencionó algunos nombres, y yo busqué a los abogados mencionados y le dije cuáles me parecían más atractivos y cuáles no.

Mantuve contacto por chat tanto con Stan como con Lana, pero especialmente con Stan. Sin entrar en detalles, ya que tanto Stan, Lana y yo preferimos no mirar atrás en esto, esto llevó, claramente atribuible a las tensiones que estaban completamente presentes en ambos lados, a una nueva escalada entre Stan, Lana y yo en mayo de 2023. Estaba tan enojado, especialmente con Stan y en menor medida con Lana, que eliminé por completo mi cuenta de WhatsApp, con un mensaje a Stan diciendo: “Nunca más quiero tener nada que ver contigo”.

Lo último que había oído directamente de Lana sobre su transición a ser mujer fue que la fase final de su transformación tendría lugar en el día de la boda de Stan y Alan (Lana) el 6 de junio de 2023 en España. Recordaba esto bastante bien porque el 6 de junio también es el cumpleaños de mi madre. Cuando, de la nada, recibí un correo electrónico el 19 de junio de 2023 sobre Stan Pluijmen de Sebastiaan Quekel de AD (Algemeen Dagblad), no sospechaba nada. Respondí con cierta sospecha, y en este aspecto, estoy empezando a parecerme a Stan, preguntando si esto podría ser más recopilación de noticias sensacionales sobre Joran van der Sloot. Cuando Sebastiaan notó que no estaba dispuesto a hablar con él por teléfono, de inmediato soltó una bomba informativa y me informó que Stan y Lana habían sido arrestados en España durante la noche del viernes 10 de junio de 2023. Luego me preguntó qué tenía que decir al respecto.

Quedé completamente sorprendido. Creía en las declaraciones de Stan de que no podía soportar, ni mucho menos sobrevivir, una condena de prisión, y sabía por qué Stan y Lana acababan de llegar a España. Inmediatamente, me preocupé profundamente por su bienestar. En las semanas siguientes, abogué por Stan y Lana con Sebastiaan Quekel y Roel van Wiche de “De Limburger” (quienes también se pusieron en contacto conmigo por su propia iniciativa). En mi opinión, Stan y Lana debían ser liberados lo antes posible por diversas razones. No, Stan no era un delincuente grave; sí, es más bien un Robin Hood moderno, y sí, Lana es su amorosa y sabia esposa. También lancé una campaña individual en mi Instagram con publicaciones ilustradas destinadas a apoyar a Stan y Lana y a ganarse el favor del público. Para mi alivio, Stan y Lana fueron retratados de manera positiva en los periódicos mencionados, dadas las circunstancias. Después de un mes innecesariamente largo en una prisión española, finalmente fueron entregados a las autoridades neerlandesas. Poco después de su liberación, Lana se puso en contacto conmigo a través de chat en TikTok, y hablamos con amor (sin más palabras duras). El 29 y 30 de julio, recibí 14 correos electrónicos de una línea de Stan en los que reiteraba su amor por mí y hacía otras declaraciones cósmicas. Además, el 10 de agosto, recibí un correo electrónico de Stan. Según Lana, las autoridades penitenciarias españolas los habían retenido innecesariamente durante mucho tiempo, ya que reciben 200 euros al día por cada prisionero de la UE. Además, las autoridades neerlandesas solo fueron informadas de su detención después de dos semanas, probablemente por la misma razón, según me contó Lana. ¡Finalmente fueron liberados a mediados de julio de 2023! El investigador de la policía neerlandesa había sido muy respetuoso tanto con Lana como con Stan. En mi opinión, fueron liberados rápidamente porque sus características personales ya se habían vuelto claras en los medios de comunicación. Gracias a lo que yo llamo el Cosmos, se encontraron con dos periodistas muy comprensivos: Quekel de AD y Wiche de De Limburger.

La extradición de Van der Sloot de Perú a Estados Unidos ciertamente añadió preocupaciones a Stan. Stan había expresado en varias ocasiones su insatisfacción por estar continuamente vinculado a Van der Sloot, a pesar de que su amistad había terminado. No le gustaba la asociación persistente entre ellos. En esto, Stan tiene absolutamente un punto válido. Desafortunadamente, muchas personas tienden a pensar en términos absolutos y rara vez están dispuestas a ajustar su propia perspectiva. Después de todo, es bastante reconfortante y cómodo considerarse superior a los demás. Se necesita valentía y amor para realmente empatizar con otro y poder admitir los propios errores. Las antenas de Stan estaban en alerta roja, y eso resultó estar justificado, como lo demuestra el arresto de Stan y Lana en la noche del viernes 10 de junio de 2023. Durante semanas, hubo incertidumbre: ¿fue Stan arrestado debido a su conexión con Joran van der Sloot o debido a prácticas de ‘blanqueo de dinero’ neerlandesas? El 8 de junio de 2023, Joran van der Sloot fue extraditado al gobierno de los Estados Unidos. ¡Todo sucedió casi al mismo tiempo! ¡El juicio por el chantaje a Beth Holloway había comenzado! Pero ¿acaso era secretamente algo más que simplemente el caso de chantaje entre Van der Sloot y Holloway? ¿Podría ser que Alabama quisiera ver finalmente resuelto de una vez por todas este caso de persona desaparecida?


Ilan Hoekstra, quien había estado reflexionando sobre su interés en Stan Pluijmen como una gallina clueca, de repente despertó ante la inminente extradición de Joran van der Sloot. Sacudió sus planes y sacó a la caballería: ¡sí! ¡El documental sobre Stan seguía adelante de todos modos! El título sería “Los Amigos de Joran van der Sloot“. Los subtítulos siguieron: Parte 1: “Joran”, Parte 2: “Robbert”, Parte 3: “Stan” y Parte 4: “Kees”. Durante la producción de la Parte 1 el jueves 22 de junio de 2023, Hoekstra y su equipo se encontraron con una sorpresa debido al arresto de Stan y Lana. ¡Definitivamente estaba siguiendo una pista caliente!

Mi primera reacción ante la Parte 4 y su título, que vi un día antes de su publicación, fue: “Espera, espera, ¿qué, Kees… Kees, quién, ¿no ESE Kees?”: Kees van der Spek. Sí, efectivamente, ese Kees. Le envié un correo electrónico a Ilan no solo con lo que consideré importantes preocupaciones de contenido, sino también lo siguiente: “El título da a entender que Kees es un amigo de Joran, podrías casi pensar que Kees lo es, considerando su renuencia a seguir la pista de St. Anna”. Entonces, en términos del título, el podcast no es preciso, ya que según mi conocimiento, Kees no es amigo de Joran.

Ilan Hoekstra produjo exitosamente tres partes con las que, como experto en el caso, estaba bastante satisfecho. Sin embargo, en el episodio final, en mi opinión, tropezó considerablemente al consultar al sabelotodo y, en este caso, ciertamente cínico Kees van der Spek, sobre Stan y el cementerio de St. Anna. Tuve una premonición incómoda sobre la Parte 4 todo el tiempo, y resultó ser cierta. En la Parte 4, Ilan de repente, en sus propias palabras, “consultó” a Van der Spek, quien luego procedió a elucidar con delicadeza que Stan había sido un joven común y ingenuo y una víctima de Joran, y que toda la historia del cementerio de St. Anna era solo una de las muchas historias de Joran para un Stan crédulo. Estoy citando a Van der Spek en su totalidad (excluyendo las partes de Hoekstra en medio).

Kees van der Spek habló por teléfono con Ilan Hoekstra el 22 de junio de 2023:

“Aquí vamos de nuevo. Y enseguida pensé: oh, este es un tipo que se ve a sí mismo como una especie de Robin Hood, y ha visto a un héroe en Joran, y cree, sí, obviamente este es un tipo que no ve las cosas con una buena perspectiva, y ciertamente no es un periodista de crímenes, de hecho, todo lo contrario, y ha sido engañado por ese tipo. [interrupción Ilan] Joran es un tipo muy astuto y está pensando: sí, puedo simplemente, él ha recibido trescientos cincuenta mil pavos de él, qué carajo, esto simplemente demuestra de nuevo que Joran es simplemente un oportunista. Creo que Joran se está aprovechando de un hermano débil. [interrupción Ilan] Ok, escucha, si reducimos la historia a ese embudo, a los méritos, y esto no es para minimizarlo, pero solo estás pidiendo mi opinión honesta, y creo que debería dar eso, en mi fuerte opinión, Joran también ha usado a este tipo como a tantos otros, y después de la exposición de Patrick van der Eem, ciertamente no se dejaría joder de nuevo de esa manera. Creo que esa conversación con Patrick van der Eem fue un punto de inflexión, se salió con la suya, y luego comenzó a jugar ajedrez. [interrupción Ilan] Escribió un libro, pidió dinero a Greta van Susteren en Estados Unidos, también extorsionó a la madre de Natalee, supongo, quería 250,000 euros por ese consejo de oro. [interrupción Ilan] En mi opinión, es solo un patrón. Los amigos de Joran van der Sloot son tal vez ocasionalmente amigos de Joran van der Sloot que pensaron que Joran era realmente su amigo, pero principalmente son peones en un juego de ajedrez donde Joran está constantemente haciendo dinero, eso es todo lo que son. ¿Qué piensas, cuál es tu perspectiva cuando lo ves así?”

En la última frase de Van der Spek, estaba el momento y la oportunidad perfecta para que Ilan Hoekstra realmente apreciara el valor de la importancia de St. Anna, pero lamentablemente eso no sucedió, más bien todo lo contrario, de hecho. El hecho de que Joran van der Sloot nunca proporcionó voluntariamente esta información sobre St. Anna a Stan, sino que Stan había hackeado el teléfono de Joran usando un Caballo de Troya y había tropezado con la información de St. Anna de esta manera, parecía pasar completamente desapercibido tanto para Ilan Hoekstra como para Kees van der Spek. Más adelante, Joran habló con Stan sobre St. Anna y Natalee, durante lo cual mencionó cosas como cómo Natalee Holloway había entrado en contacto con una piedra debido a las acciones de Joran y había perdido trágicamente la vida como resultado. El reciente artículo de The Messenger encaja perfectamente con esto, y en mi opinión, ya han producido varios artículos muy buenos sobre Joran van der Sloot.

Pero no, Van der Spek sabía mejor: todo era simplemente más tonterías de Joran. ¿Pero había realizado Van der Spek alguna investigación sobre St. Anna en Aruba? ¡En absoluto! ¡No lo había hecho en absoluto! Para mi sorpresa, Ilan había ido allí en realidad y descubrió que había de hecho una tumba con el número 15, pero, como descubrió de repente, había incluso varias de ellas, eran combinaciones de letras y números, como AB15, AC15, BC15, Ilan mencionó algunos números más como el 18. Hoekstra también menciona en la parte 4 que tuvo contacto por correo electrónico con Van den Broeke, pero que Van den Broeke aún afirmaba haber recibido su información sobre St. Anna a través de clarividencia.

Por cierto, Robbert van den Broeke hizo una predicción errónea en su canal de YouTube sobre la extradición de Joran van der Sloot. Sugirió que durante esta extradición podría haber un intento de escape o incluso un asesinato. Incluyó su ahora muy habitual descargo de responsabilidad: “Pero no tiene que ser así, también podría estar equivocado, ya saben, gente”, lo que socava sistemáticamente su credibilidad como pronosticador. Joran van der Sloot llegó a Alabama con la cola entre las piernas, claramente exhausto pero aún luciendo su ya familiar y serena sonrisa. No hubo situaciones de Lucky Luke-Daltons-Lejano Oeste que hayan ocurrido. Van den Broeke parece haber (¿en gran medida, definitivamente?) dejado de encontrar o crear círculos de cultivo y manipular fotos y videos, probablemente en parte porque Stan ya no lo respalda en tales prácticas. Si Robbert van den Broeke está realmente mentalmente enfermo, como creo, eso merece compasión, pero no le otorga privilegios ilimitados para mentir que otros no tienen. A la pregunta de Ilan Hoekstra en junio de 2023, reiteró su mentira sobre la “información clarividente” de Natalee Holloway y St. Anna. Lo que me llama la atención es que, a diferencia de Stan, quien se disculpó mil veces por su comportamiento pasado hacia mí, Robbert van den Broeke nunca ha revisado sus malas acciones hacia mí y hacia todo un grupo de personas que recibieron sus correos electrónicos de odio y amenazas, ni ha ofrecido una disculpa. De manera similar, nunca ha admitido ninguna de sus decepciones hacia su audiencia, y he descrito y demostrado ampliamente (ver mis blogs sobre Robbert van den Broeke) que esas decepciones fueron muchas y una vez.

En resumen: Van den Broeke persiste en sus mentiras y no muestra remordimiento.

Para mi sorpresa estupefacta, Ilan concluyó de repente que toda la historia de St. Anna no era nada, a pesar de que había visto con sus propios ojos que de hecho había números de tumbas, que las tumbas estaban en el suelo porque la tierra en Aruba es demasiado dura y que objetos podrían ser deslizados allí. Natalee también era muy pequeña y ligera de constitución, lo que permitía a sus malhechores ocultar efectivamente su cuerpo sin vida usando este método. Ni de lejos algún tipo (supersticioso) se atrevería a abrir una de esas puertas de tumba. En mi opinión, esto debería haber sido considerado por la policía local y los investigadores locales en el primer año después de su desaparición. ¿A dónde irías si estuvieras en pánico y tuvieras el cuerpo de una chica hermosa, delicada y pequeña? Por favor, olvida todo y a todos a tu alrededor por un momento, ponte en los zapatos de un arubiano o alguien que ha vivido allí por mucho tiempo, que conoce bien la isla y piensa conmigo como alguien que, en este caso, no quiere ir a la Policía y nunca quiere estar conectado con la muerte de esta hermosa e inocente chica. ¿Qué te viene a la mente? ¿Qué sabes? Joran y su padre ciertamente estaban familiarizados con la hermosa iglesia de St. Anna y la práctica única y muy diferente de lo holandés de entierro en las tumbas sobre el suelo. Algunas de estas tumbas están vacías o abiertas. El colega de investigación en Internet, Martijn Mastenbroek, que me ha seguido fiel y sólidamente en el blog parameter.blog durante años (y viceversa), me envió un ejemplo impactante de esto a través de Google Street View. Mastenbroek y yo siempre estuvimos de acuerdo en que St. Anna siguió siendo el aspecto descuidado en el caso de Natalee Holloway.”

Una vez que Ilan Hoekstra me proporcionó un adelanto de la parte 4, de inmediato le envié un correo electrónico diciendo: “¡No publiques esto, revísalo!” Sin embargo, Hoekstra no hizo caso a mi consejo. Tan pronto como publicó su parte 4, las calificaciones de su serie comenzaron a disminuir diariamente, pasando de un constante 99% y 98% a 74% e incluso más bajo cada día. ¿Sentirían los oyentes que habían sido algo engañados por la parte 4? Si en realidad no has investigado la teoría de St. Anna, ¿puedes concluir que toda la sugerencia es una tontería? Este es el peligro para periodistas de crímenes establecidos como John van den Heuvel y Kees van der Spek. Han hecho tanto con este caso que están empezando a generalizar, y un sentido de indiferencia está comenzando a arraigarse. ¡Los prejuicios pueden ser la razón por la cual un caso nunca se resuelve! Además, en este caso, el hecho de que se informara tanto sobre Joran significó que la mayoría de las personas no podía separar el trigo de la paja, ni siquiera los periodistas de crímenes. Como resultado, mis propios blogs también pasaron en gran medida desapercibidos.

Casi, pero no del todo. ¡Gracias a Sebastiaan Quekel y Roel Wiche, mi nombre había sido mencionado en conexión con Stan, Lana y también Joran van der Sloot en la prensa holandesa. Como mencioné, todo se unió y se une en 2023. El 21 de julio de 2023, de repente recibí un correo electrónico, ¡por primera vez!, del FBI en Alabama. ¡Habían encontrado mis blogs! La pregunta estaba clara: “¿Podemos ponernos en contacto?” Estaba más que dispuesto a hacerlo; ya había intentado contactar al FBI y a Beth Holloway varias veces, tanto a través de sus abogados (sin obtener respuesta de ellos), en las redes sociales (Twitter), por teléfono y por correo electrónico, pero nunca había recibido una respuesta seria de nadie. Ni siquiera cuando llamé al FBI en Sacramento en 2017 sobre la historia de Stan-Joran-St. Anna. Al otro lado de la línea, me encontré con alguien que ni siquiera sabía quién era Natalee Holloway. Una mujer que escuchó mi explicación con ignorancia y un desinterés apenas disimulado, y “lo anotó”, después de lo cual, por supuesto, nunca volví a saber nada.


En el póster del FBI sobre Natalee Holloway, dice: “Si tiene alguna información sobre esta persona, comuníquese con su oficina local del FBI, la embajada o consulado estadounidense más cercano, o puede enviar una pista en línea en tips.fbi.gov. Oficina de Campo: Birmingham“. Mi ‘error’ fue que no había visto ese “Birmingham”, debería haber contactado o escrito de inmediato al FBI de Alabama. Finalmente, en 2023, aún tuve contacto con el FBI y hablé durante una hora y cinco minutos con el agente del FBI, quien se tomó todo el tiempo para mí y escuchó muy atentamente. Al final de la conversación, me pidió que mantuviera en confidencialidad nuestro contacto y el contenido de la conversación, y eso es exactamente lo que hice. La conversación giró en torno a Joran y Stan y tomó diversos giros. Deliberada, enfáticamente y repetidamente hablé sobre la sugerencia de St. Anna.

Cósmico

Permítanme amablemente presentar los siguientes asuntos para su consideración, imaginando que estamos sentados juntos alrededor de una fogata grande y hermosa en el Valle de la Muerte en invierno (no demasiado caliente). Estos temas todavía conservan su relevancia, pero requieren una cierta mentalidad de conciencia expandida por su parte. Estamos ahora en medio de la ausencia de contaminación lumínica urbana, las estrellas y las galaxias adornan el cielo nocturno con su asombrosa claridad. Es similar al reino del realismo mágico, un concepto que, como escéptico yo mismo, creo que tiene su propia validez. En mi opinión, esta intrincada narrativa que involucra a Stan, Robbert, Rob Nanninga, Joran van der Sloot, Natalee Holloway, yo mismo y muchos otros, incluidas personas como Peter R. de Vries e Ilan Hoekstra, revela conexiones complejas y enigmáticas que son observadas de cerca por la sagaz e contemplativa inteligencia celestial.

Fue el líder escéptico (hasta 2014), Rob Nanninga, quien me introdujo a este término, y aquellos familiarizados con este sitio web saben que incluso el nombre de este sitio, “Parameter”, “Parámetro”, es una referencia a Rob Nanninga. Usó este nombre en el foro FOK en un hilo sobre Robbert van den Broeke. Incluso quería nombrar la revista Skepsis “Parámetro” (pero esa propuesta fue rechazada). Aproximadamente cuatro meses después del impactante y repentino fallecimiento de Rob, tuve una de las experiencias fuera del cuerpo más notables de toda mi vida (y he tenido miles, así que eso dice algo):

EL PETER R. DE VRIES ASTRAL (From: Lion Hearts)

Tuve la experiencia más extraña de proyección astral el 21 de septiembre de 2014. Allí estaba, en el campus, buscando a Rob de nuevo. Había un aire frío que realmente sentí, y los expertos en experiencias fuera del cuerpo reconocerán que esto es bastante inusual. Después de todo: como espíritu, apenas sientes el frío o el calor, apenas sientes dolor, si acaso. Permíteme intentar resumir el evento. A pesar del viento frío, me mantuve firme: quería que esta experiencia fuera del cuerpo durara y no quería que el viento frío me afectara y me hiciera regresar a mi cuerpo prematuramente. Las experiencias fuera del cuerpo son eventos muy sensibles; las perturbaciones relacionadas con sensaciones y sentimientos físicos harán que la experiencia se termine de inmediato. Ejemplos son un golpe físico en tu puerta mientras estás “fuera”, deslizarse fuera de la manta de tu cuerpo físico o una vejiga llena.

Busqué por las calles y los edificios, buscando a Rob. “¡Rob!”, grité en voz alta, “¡Rob, ¿dónde estás?”! Lo más extraño sucedió. Un espíritu con la apariencia del periodista de investigación neerlandés Peter R. de Vries apareció en el pasillo justo frente a mí. Estaba esperándome claramente al final del pasillo. Para aquellos para quienes la acción astral es nueva: los espíritus pueden cambiar de forma, aunque por un corto tiempo. Después de un cambio de forma voluntario, volverán incansablemente a su forma más apropiada y real, tan pronto como dejen de tener la determinación de aparecer de tal o cual manera. ¿O podría haber sido el verdadero Peter R. de Vries en un viaje astral que después no recordó, ya que esta también es una posibilidad? ¿Estaba mi mente jugándome una gran trampa? No lo sé. Podría ser el propio Rob, interpretando un papel en el mundo astral. Pero este espíritu me estaba mirando con una expresión facial muy seria y ansiosa. Quería decirme algo muy importante, lo pude ver en su rostro. Quería darme una pista en mi búsqueda de Rob. Para tranquilidad tuya, te puedo decir que estaba tan desconcertado como probablemente tú (si es que te importa en absoluto), al leer esto. Pensé incrédulo: ¿qué es esto, por qué diablos tiene que ser tan complicado? Me acerqué a él.

Señaló el cuello de su chaqueta. Contenía varias capas. Dije: “Parece un buen abrigo para mí, ¿es una chaqueta de piloto?” Él me informó: “Este cuello contiene carpetas y fotos. ¿Crees que tiene un transmisor?” Respondí: “Sí, supongo que sí; sin él, la comunicación con el mundo exterior no sería posible. Supongo que se necesitará algún tipo de ‘navegador'”.

Con una expresión firme en su rostro, dijo: “No, no hay ningún transmisor aquí. Funciona con partículas de luz, deben caer en la posición correcta, entonces las carpetas y las fotos se volverán visibles”. Dije: “Oh, ¿eso es todo?” ¿Se suponía que debía resolver algún tipo de enigma aquí? Para mi asombro, no confirmó lo que acababa de decir, sino que me informó: “Deberías preguntarle al Sr. Nanninga“. Cito mi diario, pensé: ¿Qué diablos es esto? El viaje ya había durado demasiado, tenía que regresar a mi cuerpo. Tumbado en mi cama nuevamente, estaba desconcertado, absolutamente atónito. ¿Me enviaron en alguna especie de búsqueda para encontrar a Rob, era eso? ¿No había esperado lo suficiente a Rob? Por supuesto, ya había tenido muchos encuentros astrales con Rob, pero él no se muestra realmente, así que no puedo verlo bien. Y luego este tono de voz tan familiar, simpático y pedante de “Peter R. de Vries”. Podría haber sido él, ciertamente fue una imitación glorificada (si fue una imitación). Este espíritu fue muy educado y se presentó, al igual que el verdadero Peter R. de Vries. ¿Podría ser Rob mismo, transformándose en otra forma, intentando lograr algo? Bueno, Rob, no está funcionando, es demasiado complicado para mí. Escribiendo este blog, me llamó la atención: las “capas” podrían referirse a las diferentes capas de nuestra existencia, desde lo muy físico hasta lo muy ‘iluminado’ (y no físico)… ¿Fue esto una especie de pista sobre cómo hacer visible el mundo astral? ¿O fue algo más?

Una vez más regresé a mi cuerpo, escuché música de “The Alan Parsons Project” en mi mente, de su álbum “Gaudi”, “La Sagrada Familia”, algunas de las letras:

– solo ahora, mientras escribo este blog, lo veo (en negrita y color):

[…]
Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows if we’ll meet along the way
Follow the brightest star as far as the brave may dare
What will we find when we get there?
[…]

La Sagrada Familia, the wind has changed the storm is over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb
La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

[…]
Who knows where the world may turn us, only a fool would say
Who knows what the fates may have in store
Follow the light of truth as far as our eyes can see
How should we know where that may be? How should we know?
[…]

Then the angry skies, the battle cries, the sounds of glory
And for all those years our eyes and ears were filled with tears

Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows what’s been lost along the way
Look for the promised land in all of the dreams we share
How will we know when we are there? How will we know?
Only a fool would say

La Sagrada Familia, the war is won the battle’s over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb

La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, behold the mighty hand
La Sagrada Familia, the night is gone the waiting’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

Until the next time, until the next time
La Sagrada Familia

Read more: The Alan Parsons Project – La Sagrada Familia Lyrics | MetroLyrics


2014 fue el año del fallecimiento de Rob y también el año en que, desde el otoño de 2014, Robbert van den Broeke, quien había estado enviando correos electrónicos de odio a sus escépticos desde 2012 (¡la razón principal por la que inicié este sitio web!), realmente desató sus diatribas de odio. El fallecimiento de Rob Nanninga, el hombre que en su opinión había causado su caída pública al exponerlo con el “Genverbrander” buscado en Google, había fallecido, y sí, eso afectó a Van den Broeke. Me apegaré a esta descripción segura. Aunque Van den Broeke ya había presentado su información ‘canalizada’ sobre Natalee Holloway a través de Stan de manera terrenal a principios de 2014, el reportero de crímenes holandés Peter R. de Vries no tenía nada que ver conmigo en ese momento en relación con este asunto. Sin embargo, ocurrió esta experiencia fuera del cuerpo extremadamente curiosa llamada ‘Queste’, que trataba sobre información secreta que solo era visible bajo una luz específica en ciertos asuntos. No importa cuánto girara y retorciera esta experiencia en la mente para tratar de discernir su significado, no pude entenderlo.

La conmoción en torno a Robbert van den Broeke, Stan Pluijmen, Joran van der Sloot y Natalee Holloway había estado creciendo cada vez más desde 2014. Por lo tanto, alrededor del 12 de junio de 2015, envié una solicitud de conexión en LinkedIn a Peter R. de Vries, la cual él aceptó rápidamente el 13 de junio de 2015, aunque con cierta vacilación inicial. De Vries fue como era con todos: muy cortés, refinado y amable. Le informé sobre las dificultades de Robbert y Stan, pero pronto me quedó claro que estaba muy ocupado. Corté mis partes intermedias, pero le escribí sobre el contenido de mis blogs sobre Van den Broeke y Pluijmen aquí en Parameter. También compartí la pista de St. Anna con Peter R. de Vries, pero desafortunadamente, nunca volvió a responderme. En ese momento, el ‘amigo’ de Stan, Micha Romijn, intentó engañarme, sugiriendo que Stan había estado en Aruba con Joran. Como expliqué en el blog sobre Stan Pluijmen anteriormente, esto fue en realidad un intento de chantaje por parte de Romijn hacia Stan. Romijn intentaba obtener dinero del Robin Hood moderno, Stan, quien había decidido no darle más dinero.

En mi mente, suenan campanas y silbatos aún más frecuentes y estruendosos en lo que llamo fielmente “El Cosmos”. Con esto me refiero a la asamblea de personalidades altamente desarrolladas, la inteligentsia, formada por inteligencia, pureza, amor, dedicación y habilidades. Creo que el Cosmos sigue y proporciona un plan cósmico atemporal, y que todo lo relacionado con Natalee Ann Holloway, incluido el año y el lugar en el que Beth Holloway finalmente pueda llevar a su hija a casa, con suerte aún en 2023 desde el Cementerio de St. Anna en Aruba a Alabama, ya estaba escrito en las estrellas. Esto era cierto incluso en 2014. Las sincronicidades parecen invitar, como chistes ingeniosos de este Cosmos, a una mirada más profunda al caso de Joran-Natalee. Por supuesto, no puedo proporcionar una respuesta que abarque todo sobre por qué el caso de Natalee Holloway se desarrolló de la manera en que lo hizo, tanto en términos terrenales como cósmicos. Sin embargo, me atrevo a afirmar que todo lo que ocurre abarca una faceta épica de lecciones de vida y oportunidades para el crecimiento personal.

Ejemplos de chistes cósmicos:

  • Con respecto a la Iglesia de St. Anna y el Cementerio de St. Anna también conocido como St. Ann, omite el punto y luego lee de nuevo.
  • El nombre completo de Natalee es Natalee Ann Holloway.
  • Nací en el Hospital St. Anna en Geldrop.
  • Mi abuela materna, a quien nunca conocí, se llamaba Anna (Moerdijk).
  • Robbert (van den Broeke) – Rob (Nanninga) Rob Nanninga y Robbert van den Broeke son antagonistas absolutos entre sí en este sitio web parameter.blog.
  • Stan (Pluijmen) – Constantia (Oomen). En los blogs relevantes de este sitio web, Stan Pluijmen y yo emergemos como las constantes inquebrantables, intrincadamente vinculados en un sentido cósmico.
  • En el año exacto en que nació Stan Pluijmen, 1989, cambié mi nombre de pila de “Stan” a “Sten” desde 1989 hasta 2011 (el año en que emigré a América). Conocí virtualmente a Stan solo en 2012. A partir de finales de 2011, ¡por primera vez en mi vida!, comencé a usar mi nombre de bautismo, Constantia, como mi nombre de pila. Así que después de 1989, ya no era “Stan”.
  • Joran van der Sloot – Cees van der Sloot: Cees van der Sloot es muy importante para mí y lo considero un alma gemela junto a Rob Nanninga.
  • Rob Nanninga y Joran van der Sloot comparten el mismo cumpleaños, el 6 de agosto.
  • Similar al destino de Natalee, la vida de Stephany Flores también terminó cerca de Joran van der Sloot, como un paralelo escalofriante. Stephany Flores llegó a su destino final el mismo día de la desaparición de Natalee, el 30 de mayo de 2010, pero luego exactamente cinco años después, involucrando una vez más a Joran. Y así, nos encontramos, permíteme decir con precaución, con peculiaridades en el caso de Natalee Holloway, al menos desde mi perspectiva personal. Se añaden constantemente sorprendentes chistes cósmicos, como el hecho de que el agente del FBI, al igual que yo, resultó tener 55 años. Esto surgió en nuestra conversación por casualidad, cuando mencioné que era bastante mayor. Él rió (fue el único momento en la conversación en que reveló algo personal) y dijo: “No, eso no es viejo, yo también tengo 55 años”.

Las campanas y silbatos en relación a Rob Nanninga suenan como una sinfonía celestial para mí, ya que siento fuertemente que desde su fallecimiento en 2014, Rob Nanninga me ha estado apoyando constantemente y de manera significativa en todo lo que he hecho y sigo haciendo. También ha incitado a individuos como Stan a comportarse como lo hizo. ¿Por qué apareció Peter R. de Vries en mis experiencias relacionadas con Rob Nanninga tan temprano como en 2014, y por qué esa experiencia pareció guiarme en una búsqueda? Considera mi frase de 2014: “¿Fue esto quizás destinado como una especie de clave para hacer visible el mundo astral?” La observación astral de Peter R. de Vries, “Deberías preguntarle a Mr. Nanninga al respecto“, suena peculiar y apropiada en 2023. Después de todo, durante el período de contacto esporádico entre Peter R. de Vries y yo de 2015 a 2017, él no pudo ayudarme. De hecho, de hecho necesitaba hacer la pregunta a Rob, no a Peter R.. Sin embargo, en septiembre de 2014, no tenía la menor idea de los futuros desarrollos de varios años (desde 2014) que involucraban a Stan Pluijmen y Natalee Holloway. Esto podría apuntar a la mirada prospectiva o atemporal del Cosmos y Rob desde el otro lado. Mi misterioso encuentro ‘astral’ con Peter R. de Vries parecía apuntar cada vez más en una dirección específica: la de Natalee Holloway, uno de los casos fundamentales de de Vries.

El 27 de junio de 2017, escribí en mi diario que a través de la comunicación telepática con Rob, había aprendido que finalmente iba a “lidiar con Stan Pluijmen de manera decisiva, en algún momento entre ahora y una semana, pero a más tardar en dos semanas a partir de ahora.” Esto estableció el plazo hasta el 4 de julio de 2017, o a más tardar, el 11 de julio de 2017. Ten en cuenta que en 2017, Stan todavía estaba ayudando a Robbert van den Broeke en sus engaños (y así en mentir y engañar a fans crédulos), y no se había distanciado de las acciones de odio de Van den Broeke, por las cuales Van den Broeke incluso llamó la atención de la policía. La conversación por Skype entre Joran van der Sloot y Stan Pluijmen fue enviada a propósito por Stan Pluijmen el 7 de julio de 2017 (dentro del marco de tiempo mencionado por Rob), y según Stan, la foto de la hoja financiera de Joran fue enviada por error a mi chat de Skype el 29 de junio de 2017 (de manera similar). ¿Estaba detrás de esto Rob Nanninga? Eso es lo que siempre sospeché, que Rob estaba manipulando a Stan o susurrándole cosas al oído. De hecho, en cierto momento, Stan realmente me estaba ayudando, incluso en otra área.

Le envié un correo electrónico a Pepijn van Erp y Fred Melssen sobre esto el 9 de julio de 2017, y también le envié un correo electrónico nuevamente a Van Erp el 19 de enero de 2018:

Quiero enfatizar una vez más que nunca he conocido ni hablado personalmente ni con Joran van der Sloot ni con Leydi Figueroa Uceda. Aunque recibí dos clips en los que Leydi Figueroa Uceda me llamaba por mi nombre, resultaron ser bromas prácticas orquestadas por Stan, quien animó a Leydi Figueroa Uceda a hacerlo. Leydi Figueroa Uceda Clip 1 Clip 2

Mucho más ha acontecido en el telón de fondo místico de la intervención cósmica, de la cual creo que actualmente no podemos percibir ni comprender. Cada persona aparentemente tiene su papel en la vida, y también se me ha asignado un papel. Mi naturaleza resistente siempre ha rechazado esta idea, pero la confianza finalmente está comenzando a crecer dentro de mí de que las cosas podrían resultar realmente muy bien para un cambio.

El 23 de julio de 2023, Roel Wiche de “de Limburger” me envió un mensaje de texto: “Todavía no tengo información extensa sobre la investigación en el cementerio. Si es que la obtengo. Pero tengo confirmación de que esta información se ha reportado varias veces en los últimos años, lo que indica que realmente se han realizado investigaciones. Ya no es un ‘punto ciego’“. ¿Qué me convenció finalmente para seguir creyendo en St. Anna, incluso después de que Ilan Hoekstra y Kees van der Spek lo hubieran descartado, incluso después de esta declaración de Roel Wiche? Fue una vez más un asunto cósmico, y esta vez se desarrolló de una manera muy moderna y en un lugar moderno: ¡en Instagram!

A su vez, a partir de mi conversación con el agente del FBI de Alabama el 21 de julio de 2023, supe que St. Anna no era realmente reconocida (ampliamente) ni siquiera estaba en el radar del FBI. Esto es lógicamente comprensible, ya que Aruba sigue bajo la jurisdicción neerlandesa y arubeña. Las autoridades estadounidenses no tienen la jurisdicción para simplemente realizar búsquedas en todas partes, y mucho menos escanear compartimentos de tumbas y cosas por el estilo. Así que observé una discrepancia entre las investigaciones arubeñas y estadounidenses. Sin embargo, el mensaje de Wiche me dejó algo decepcionado. ¿No estaba allí en el número 15 después de todo? En ese momento, todavía no había escuchado el episodio 3 del podcast de Ilan, que se transmitió el 31 de julio de 2023, y me proporcionó nueva información de que hay múltiples números 15. Incluso Wiche no sabía esto en ese momento. En este caso, Ilan Hoekstra realmente desempeñó un papel importante porque me volvió a conectar con Stan y porque personalmente fue al cementerio de St. Anna para investigar. Para mi sorpresa, mi decepción en esa tarde de domingo fue de corta duración. Llámalo intuición, pero el sentimiento regresó: SÍ, ella ESTÁ allí. Esa noche, miraba fijamente, como suelo hacer, y de repente tuve la idea, o más bien el impulso, de crear una story en Instagram sobre Natalee. Para aquellos que no están familiarizados con internet y las redes sociales, estas historias aparecen junto a su foto de perfil, solo pueden ser vistas por titulares de cuentas de Instagram y desaparecen después de 24 horas. Puedes guardarlas como “Destacadas”, que es lo que hice con esta historia (se encuentra en “Parámetro 4”).

Me puse a trabajar, busqué en Google “Natalee Holloway” y una vez más, por capricho, elegí una foto de ella que me llamó la atención: acostada, con los pies en el aire, sobre el césped, con una gran sonrisa, vistiendo una elegante camisa en los colores azul oscuro, blanco y dorado. Importé la foto y busqué elementos complementarios, como siempre hago, para hacer la story más atractiva, mientras aún no tenía idea de qué texto iba a añadirle, en resumen, simplemente estaba “haciéndolo al azar”. En Instagram, puedes introducir términos de búsqueda y aparecen GIFs, imágenes y varios elementos aplicables para ayudar a mejorar tu historia. Escribí “Anna” (de “St. Anna”), y entre otros GIFs e imágenes, ¿qué aparece allí? Una camiseta en los colores oscuro, rojo, blanco y dorado, con exactamente la misma sensación deportiva que la de Natalee, y el color rojo de la camiseta forma una forma similar a una lápida. Aparece el número 19 (GIF animado) y debajo está escrito “Anna”. Las sincronicidades entre este GIF de Natalee y la foto: los colores, las formas, el concepto, todo resonó instantáneamente en mí como una estrella fugaz: ¡Sí, ella ESTÁ allí, pero en un número diferente!

Posteriormente, envié por correo electrónico esta pista, que ella podría estar en un número diferente, ¿quizás el número 18 o 19?, al FBI. Joran podría haber cambiado intencionadamente el número 15 en sus notas personales de St. Anna, por si acaso fuera hackeado (lo cual ocurrió, por Stan). Por cierto, ya había sugerido esto durante la conversación con el agente del FBI: que ella podría estar en un número diferente. También pedí al FBI que enfrentara a Joran con la información de St. Anna y estos números.

Sint Anna Kèrk en kèrkhaof op Aruba
Beildbewirking en auteursrecht iërste aofbeelding: Constantia Oomen


Joran van der Sloot taege John van den Heuvel, dee Joran zônger zien veurafgaonde toestemming of die van de gevangenis, in februari 2016 in Peru mit de verborge camera filmde.

Update 27 augustus 2023. Roel Wiche van ‘De Limburger’ besteet aandach aan ‘t FBI-gesprek en wiest op de mieëdere nummermuigelikhede van de grave op Sint Anna De Limburger Telegraaf

Erdser

In 2023 begós ‘t bie Stan Pluijmen, zien echtegenote Lana Sieradzka (veurheen: Alan Sieradzki), en mich flink te speuke. Stan en ich ware dankzij Ilan Hoekstra zinds 2020 euverhaop, veur ‘t ierste ouch weg oet ‘t publieke oog, in ‘n persoonlijk gesprek beland. Ôs kletsgeprekke verloupe veur ‘t merendeil via Telegram, Twitter en WhatsApp. Mèr ouch in de Peruaanse gevangenis bie Joran van der Sloot en in de zaak van Joran van der Sloot-Natalee Holloway begós zich ‘n opkómende sjevraoje aaf te teikene.

Ich markde aon Stan dat heer opgejaogd waar wie nog noots teveure. Ich höb ‘m al sinds 2012 in allerlei toestange meegemaakt, van kwajong tot charmeur en hacker, mer nog noots zoe! Wie ich mit ‘m aan ‘t kalle waar, woar heer meistal geluudsberichtjes veur mich opnam – heer hilt neet van sjrieve en is dislectisch – en ich sjreef daorop ‘n antjwaord (eigentlik in ‘n spiegelde opzet aan Stan), heurde ich, geweun met geluud dus, dat heer wie ‘n dwaas door zien kamer aan ‘t struine waor. Heer zaogk vaak op en begoos get dikkerdjes te herhaole en vertelde mich uren aan ein stök door euver zien zörg. ‘t trok op ‘n gegaeve moment ech get energie oet mich. De ‘nieje’ Stan, dae sinds 2019-2020 neet mieër actief betrokke waar bie Robbert van den Broeke zien ‘medium’-activiteite, leek plots get minder leef en zachtaordig. Heer sjienk get minder sprankelend en handelde ruwere. ‘t Bleek al snel dat der ‘n paar groete zörgpunten woare: de uitlevering van zien vreuger vrund Joran van der Sloot nao Alabama en zien identiteitskwestie. Stans Nederlands ID zou in 2024 verlope, en in zien geval is dat neet allein mer ‘n formaliteit dae se maakkelik kins oplosse door ‘t te vernuje. De derde factor van ‘n anger soort waar Lana’s transitie nao vrouw zien. Stan en Alan zeen getrouwd op 6 juni 2017 (en neet in 2018, wie recentelik mieërdere kiere in de Nederlandse media vermeld sjtóng) en de lètste paar jaor waar ‘t steeds dudeliker dat Lana eigentlik neet good in häör vel zoot. Langzaam verangerde ‘n sjtille, sjoon Alan in ‘n veul oetspatserige en dudelik gelökkigere Lana. Lana had al jaore mót häör vrouwelikheid en aongemoedigd door ‘ne tolerante, loyale en óngersteunende Stan, besjloot ze väör d’n daag officieel door ‘t leve te wille gaon wie vrouw. Dao veur moot ze ‘n strijd aongaon mèt häör moder en de Poolse euverheid. In ‘n rechszaak moot ze de sjteun van häör awwers kriege en pas daonao moog ze officieel ‘n nuuj ID kriege. Dat is heur gelök, naor get neet te ondersjatte elände. Mer ouch bie mich persoonlik waar der groete ónröst. In 2024 löp ‘t besjeie maondelikse finansiële óngersteuning die ich van mien ex krieg aof en doa mit valt de lètste aantoonbare band mèt mien ex wèg. Ouch de eeuwige daans van ‘t bestaon, de sjaoje van ‘t leave en de dood, blif mich bezig hawte, wie ich de gedach aan ouderdom nog steeds aofwijs. Veur zowel Stan es väör mich kondigde 2024 zich aan es ‘n markering in ós reis door de erdse tied.

Stan waor al jaore op de vlucht veur de Nederlandse autoriteite. Al kaans se op ‘t internet of elders ID-kaarte koupe mèt dien eige foto d’r op, de grensautoriteite, es se dao bedoeld of onbedoeld mèt in aonraoking kumps, zeen neet makkelik veur de gek te haoje. En dat besefde Stan ech good. Stan kaom bisnao neet mieër zien (Pools) hoes oet, wies Lana zich waal get vrijekeuriger durfde te bevege. In 2023 besjloot Stan dat heer dit laeve op de vlucht neet langer volhojje kos en heer waor vasbesjlaote um de confrontatie mèt de Nederlandse autoriteite aan te gaon. Heer begós op zeuk te gaon nao ‘ne Nederlandse advocaat dae ‘m kos helpe zien belastinggesjil omtrent ‘witwassen’ mèt de Nederlandse euverheid op te losse. Heer naam mich get naome, en ich zöchde de genoemde advocaote op en vertèlde ‘m waalke gezichte/persoeëne mich aonspraoke en waalke neet.

Mèt zowel Stan es Lana had ich chatcontact, mer väöl mèt Stan. Zonger in dètail te gaon, aongezeen zowel Stan, Lana es ich hie leever neet op trök wille kieke, kwoom ‘t, duudelik te herleide nao de sjpanningen die aan beide kante volop aanwezig ware, in mei 2023 toch opnuuj tot ‘ne escalatie tösje Stan, Lana en mich. Ich waar zoe kwaod, veural op Stan en in mindere maot op Lana, dat ich mien ganse WhatsApp-account verwaorderde mèt de melding aan Stan: “Ich wil noots mieëts ouch mer get mèt dich te make höbbe.”

‘t Lètste wat ich zelf van Lana had gehuuer euver häör transitie tot vrouw, waar dat de lètste fase van häör metamorfose op Stan en Alans (Lana’s) trouwdag op 6 juni 2023 in Spanje zou plaotsvènje. Ich onthouwde dit hieël good, want 6 juni is ouch de geboortedag van mien moder. Wie ich op 19 juni 2023 opeins oet ‘t niks ‘n e-mail kreeg euver Stan Pluijmen van Sebastiaan Quekel van ‘t AD, waar ich volkome niksvermoedend. Ich reageerde get wanjtrouwend, en doarin begin ich op Stan te lièke, en vroog ‘m of dit missjien weer sensatiezeukende nuujsgaring euver Joran van der Sloot waar. Wie Sebastiaan mèrkde dat ich neet mèt ‘m wouw belle, gooide heer metein de knuppel in ‘t huunerhok en deilde heer mich mèt dat Stan en Lana in de vrièdagnach van 10 juni 2023 in Spanje gearresteerd ware. En toen vroog heer wat ich heijop te zègke had.

Ich schrok mich kats. Ich geleefde Stans oetspraoke dat heer ‘ne gevangenisstraf neet zouw kènne doorstoon, laote stoon euverlaeve, en ich wis waoem Stan en Lana net in Spanje ware aangekome. Onmiddellik maakde ich mich ernstige zörge euver häör welzijn. In de volgende waeke haw ich mich ingezatte veur Stan en Lana bie Sebastiaan Quekel en Roel Wiche van “De Limburger” (die ouch op eigen inisjatief contact mèt mich opnaom). Naor mien ópini mòs Stan en Lana om versjèllende redene zoe sjnel meugelik vriejgelate waere. Nee, Stan waar geine groete kräömel, ja, heer is ieëder ‘n moderne Robin Hood, en ja, Lana is zien leefde, wiese vrauw. Ouch op mien Instagram haw ich einpersoensactie mèt geïllustreerde posts um Stan en Lana ‘n hart onder de riem te sjtaeke en ‘t publiek aan hun kant te kriege. Tot mien opluchting woorte Stan en Lana, reikening haojend mèt de umstandighede, in de genoemde kraante positièf belicht. Noa ‘n onneudig lang verblièf van ‘ne maond in de Spaanse gevangenis woorte ze iewiglijk euvergedrage nao Nederland. Kort noa de vriejlating naam Lana contact mèt mich op via de TikTok chat, en v’r spraoke in leefde euver (dus geine ònbesjafde wäörd mieë), en op 29 en 30 juli kreeg ich 14 een-regelige mailtjes van Stan wobie heer weer zei dat heer van mich hawt en anger kosmesje oetspraoke. Ouch op 10 augustus kreeg ich ‘n mail van Stan. Volges Lana hawwe de Spaanse gevangenisautoriteite hun onneudig lang vasgehawwe, aongezeen ze 200 euro per daag per EU-gevangene kriege. Bevuuërder woorte de Nederlandse autoriteite pas nao twieë waeke op de huuëgte gesjtèld van hun aaanhawwe, meugelik um dezelfde reden, wie Lana mich vertèldje. Ze woorte iewiglijk medio juli 2023 vriejgelate! De Nederlandse politierechercheur waar hiel respekvol gewees nao zowel Lana es Stan. Noa mien ópini woorte ze versneld vriejgelate umtot hun persoenlikke eigensjappe al dudelik woare gewaore in de media. Dankzij wat ich de Kosmos nuim, ware ze noa mien ópini op twieë hieël sympathieke journalisten gestaote: Quekel van ‘t AD en Wiche van De Limburger.

De euverlevering van Van der Sloot van Peru nao de Verenigde Staote haet zaeker biegedrage aan Stans kopzörge. Stan haet vaak genóg zien ongenoegen oetgesproake euver ‘t feit dat heer sjteeds in verband weurt gebrach mèt Van der Sloot, terwiel heer häöm al lang neet mieë es vrund besjouwt. Hei-in haet Stan absoluut ‘n geldig punt. Veul luuj deenke helaas altied in zwart-witkaders en zeen zèlde berèid öm häör eige perspectief aan te passe. ‘t Is immers hiel geröss en bekväöm öm dichzelf superieur te veule aan angere. ‘t Vraog moud en leefde öm dich werkelik in ‘ne angere te verdiepe en ouch öm dien eige fouten te kènne tougèève. Stans antennes höbbe op roeëd alarm gestange en dat bleek terech, zoewie bliekt oet de aaanhaw van Stan en Lana in de vrièdagnach van 10 juni 2023. Weke laank waar ‘t óndudelikheid: waar Stan noe gearresteerd vanwaege zien connectie mèt Joran van der Sloot of vanwaege Nederlandse ‘witwasprakkeze’? Op 8 juni 2023 woort Joran van der Sloot aan de Amerikaanse euverheid euvergelevere. Alles gebeurde dus zoe wat geliekzietig! De rechszaak mèt betrekking tot de aofpersing van Beth Holloway waar begós! Mèr waar ‘t sjteiekem misjien mieë dan allein de aofpersingszaak tösje Van der Sloot en Holloway? Wol Alabama misjien dees vermissingzaak veur einmaol opgelos zeen?


Ilan Hoekstra, dae besjloeteloes haaj zitte brüie euver zien interesse in Stan Pluijmen, woort same mèt zien redaksie door de aonkòmmende euverlevering van Joran van der Sloot opeins wakker gesjote, haolde zien peerd weer oet de sjtal en blòos ‘t sjoon: ja, de Stan docu zoog d’r väör hem toch kómme, de titel zou zien: “De Vrinde van Joran van der Sloot“! De òndertitels kaome later: Deil 1: “Joran”, deil 2: “Robbert”, deil 3: “Stan” en deil 4: “Kees”! Hoekstra en zien team waore tiedens ‘t maake van deil 1 op donderdig 22 juni 2023 eneërm verras door de aaanhaw van Stan en Lana. Heer zoot op ‘n heit sjpùr, joa wal!

Mien ierste reactie op deil 4 en de titel doaovan, dae ich enne daag veur ‘t oetkómme oonder ouge kreeg, waor: “Huw, Kees…, wat Kees, wie Kees, toch neet DIE Kees?”: Kees van der Spek. Zowaal jao, die Kees. Ich stuurde Ilan ‘ne e-mail mèt neve mich inne wichtige inhoudelike oetwaarderinge ouch ‘t volgende: “Mèt de titel liek ‘t neet wie of Kees ‘n vrund van Joran is, se zouwsj biekaans dinke dat Kees dat is, gezien zien terögheudendheid óm op de tip van St. Anna in te gaon.” Titel-technisch klop de Podcast dus neet, aongezeen Kees nao mien wete gein vrund van Joran is.

Drie dele maakde Ilan Hoekstra wobie ich es kenner van de zaak hieël tevrae waor, mer toen bleek Ilan in de finale episode mien ópini flink óngeruut te gaon door de know-it-all, wao ‘t dit aangaot zaeker blasé Kees van der Spek euver Stan en St. Anna kerkhof te raadplege. Ich haw de ganse tied al ‘n ónbehagelik veurgeveul euver deil 4 en dat koom oet, want in deil 4 bleek Ilan opeins in zien eige waord “te rade te gaon” bie Van der Spek, die vervolges haarfien wós oet te legge dat Stan ‘n doodgevweine, naief jong en sjlaachtoffer waar geweës van Joran en ‘t hele St. Anna kerkhof verhaol slechs ein van de vele verhaole van Joran taege ‘ne naieve Stan waar. Ich citeer Van der Spek in zien totaliteit (en laot de sjtukskes van Hoekstra der tösse oet):

Kees van der Spek telefonisch op 22 juni 2023 taege Ilan Hoekstra:

“Doa gaon v’r weer. En ich doogde geliek: ow, dit is ‘ne jong dae zichzelf zeen es ‘ne soort Robin Hood en dae haet in Joran ‘ne soort held gezeen, en dae geluif, jao, dat is natuurlik ‘ne jong dae neet hiel good dinger in perspectief zeet, en dae zeker gein misdaadjournalis is, alle, in tegendeil, en dae haet zich laote inpakke door dae gast. [tösje sjtökske Ilan] Joran is ‘ne hieël sjlieke jong en dae dink: jao, dan kan ich gewoeën, dae haet gewoeën drèeneneinhalve ton van ‘m gehad, wat de f**k, daoet bliekt mèr weer ins tot Joran gewoeën ‘ne opportunist is. Ich dink tot Joran misbroeik maakt van ‘n zwakke broor. [tösje sjtökske Ilan] Oke, lóester, es se ‘t verhaol ‘ne bitsje trökbringks in die trechter, um de merites, en dat is neet um dit te verkleine, mer se vraogs gewoeën nao mien ieërlike meining, en die moot ich ouch gaeve, vèng ich, is mien hiel stèrk geveul tot Joran deze mins ouch gewoeën es väöle haet misbroeik, en tot heer natuurluk kort nao de expose van Patrick van der Eem ziech ech neet nog ins ‘ne kier op die meneer leet neije. Ich dink tot dat gesprek mèt Patrick van der Eem ‘n kantelpunt is gewees, heer kaom doa mèt weeg en toen is heer gaon sjake. [tösje sjtökske Ilan] Heer had ‘n book gesjreve, heer vroog geld van Greta van Susteren, in Amerika, heer haet ouch de moder van Natalee aofgeperst, mich dunkt, heer wol dao 250.000 euro veur höbbe, veur de gawwe tip. [tösje sjtökske Ilan] ‘t Is in mien visie gewoeën ‘n patroon. De vrund van Joran van der Sloot zeen misjiens zoe noa en dan vrunde van Joran van der Sloot dae höbbe gedach tot Joran ech häör vrund waor, mer zeen veuraal pöpkes in ‘n sjakepèl wobie Joran dureg probiert um geld te verdieëne, mieë zeen ‘t neet. Wat deinks doe, wat is dien visie es se ‘t zoe in perspectief plaats?”

In Van der Speks lètste zin lag natuurluk ‘t haet moment en de gelegeheid veur Ilan Hoekstra um ‘t St. Anna op zien waard te sjatte, mer helaas, dat gebäörde dus neet, in tegendeil dus. Dat Joran van der Sloot disse St. Anna informatie noots vriejwillig aan Stan had gegaeve, mer dat Stan Jorans telefoon via ‘ne Trojan Horse had gehack, en dat Stan op disse meneer op de St. Anna informatie gestuit waar, det liek zowel Ilan Hoekstra es Kees van der Spek opeins volledeeg te óntgaon. Joran had later wal taege Stan euver St. Anna en Natalee gepraot, en dao ware dinger gezeed wie tot Natalee Holloway door Jorans toesj doen ónzach mèt häör kop mèt ‘ne sjtein in aanraoking waar gekómme en dao op ‘t laeve had gelate. ‘t Recente artikel van The Messenger sjloet heij naadloos op aan, en ze höbbe nao mien meining al meerdere bovengemiddelde sjtuks euver Joran van der Sloot.

Mer nee huur, Van der Spek waar ‘t beater: allemaol weer Joran onzin. Mer haw Van der Spek dan óngerzeuk nao en op St. Anna te Aruba gedoon? Welnee! Helemaol neet! Ilan waar der tot mien verrassing waal heengegaon en had óntdekt tot dao inderdaad ‘n graf waar mèt nummer 15, mer, zo bliekt ‘m opeins, dao ware d’r zelfs mieëdere, ‘t ware letter- en cieferscombinaties, dus AB15, AC15, BC15, Ilan neump nog get nummers op wie 18. Hoekstra meldt in deil 4 ouch nog tot heer mailcontact mèt Van den Broeke had, mer dat dae nog sjteeds beweerde tot heer zien St. Anna informatie heljerzeend had doorgekrege.

Robbert van den Broeke deed ies op zien YouTube-kaanaal ‘ne verkeerde veurzegging euver de euverlevering van Joran van der Sloot. Heer insinueerde tot d’r tiedes dese euverlevering ‘n vluuchtpech of zelfs ‘ne liquidatie zou kinne plaatsvènje. Heijbeej vermeldde heer zien intösse hiel standaard ingeboewde melding: ‘Mer ‘t huuf neet zo te zien, ich kin ouch ernaos sjtaon, heur, lui,’ dae zien geluifwaordigheid es veurzegger systematies óndermènt. Joran van der Sloot kaom mèt haangende pootjes, duudelik euververmoeid mer nog steeds mèt zien inmiddels bekènde onverstoerbare glimlach, aan in Alabama. D’r haw zich gein Lucky Luke-Daltons-Wild West taoferele aafgesjpield. Van den Broeke lik (grotendeils, definitief?) te zeen gestop mèt ‘t vinje, respectievelik kreëre van graancirkels en ‘t manipulere van foto’s en video’s, waarsjienlik deils omdet Stan ‘m neet langer óngersjteunt bie zoeaortige praktike. Moch Robbert van den Broeke mentaal inderdaad hiel zeer ziech zeen, wat ich deink, dan verdient dat miedeliede, mer dan gieëf dat ‘m gein ónbepèrkde lieg-privileges die angere lui neet höbbe. Heer haet immers bie naoovraog van Ilan Hoekstra in juni 2023 zien Natalee Holloway, St. Anna “helderzeende informatie” leuge herhaold. Völzeigend veur mich is tot Robbert van den Broeke, in taegelestèlling tot Stan die mich wal doeëzend kier zien excuses veur zien gedrag in ‘t verleje aanbooj, nog nooit op zien waeldaaje taege mich en ‘ne hiele groep luuj die óntvangers ware van zien haat- en dreigmails, is trökgekomme, neet ouch ooit excuses haet aangeboojd. Eveszoeweinig haet heer nog nooit mer ‘ne bedraog van ‘m taege zien publiek toegegaeve, en det dat bedraog d’r hónderd en eine kier waar, höb ich ruimsjtoets op deze site besjreve en beweze (zeet heijtoe mien blogs euver Robbert van den Broeke). Kortóm: Van den Broeke blieft volhawte in leuge en toënt gein berouw.

Tot mien stomme verbazing koos Ilan plotselings tot de conclusie tot ‘t ganse St. Anna verhaol niks waar, zelfs dus wie heer mèt eigene ouge haw gezag tot dao inderdaad grafnummers ware, tot de graven bove de grond ware omdet op Aruba de grond te haard is, en dao inderdaad zaake ingesjoven kóste waere. Natalee waar ouch hiel klein en leech van postuur, zie kós op dit meneer ech good aan ‘t oug ónttrokke waere en gein (biijgelövige) hónd zoel ‘t ooit in zien kepke haole um ‘ne van de grafdeurkes te óppe. Dit haw nao mien órdeil ech mètien al in ‘t ieëtsjte jaor nao häör vermissing bedach mótte waere door de lokäöl politie en lokäöl rechercheurs. Wo geis se hèn es se in paniek bes en mèt ‘t liek van ‘n prachjig, teer en klein meis seets? Vergit effe alles en idderein um se hèn, verplaots dich in ‘ne Arubaan of iemand die dao al hiel lang woont, ‘t eiland good kent, en din mèt mich mèt es iemand die in dit geval neet nao de Polisie wil gaon en noeits gelieerd wil waere aan de doeëd van dit sjoon, ónsjöldig meiske? Wo denks se aan? Wat kins se? Joran en zien vaoder ware zeeker bekènd mèt de prachjige St. Anna kèrk en de apaote, ón-Nederlandse begraafwieze in de grafhösjes bove de grond. Sommige van deze grafhösjes staon leeg of óppe. Internet speurneus collega Martijn Mastenbroek, die mich al die parameter.blog jaore getraow en solid mèt haet doordenke (en ich ‘m) sjtörd mich dao euver via Google Street View ‘n sjokkend veurbeeld. Mastenbroek en ich ware ‘t ouch altied ins dat St. Anna maar sjteeds ‘t óngersjöve kèndje bleef in de Natalee Holloway zaak.

Zodra ich es veurbeeld van Ilan Hoekstra deil 4 van ‘m haw móge beloestere, mailde ich ‘m trök “Publiceer dit neet, herziening is neudig!” Maar Hoekstra gaf heej geine gehuur aan. Zodra heer zien deil 4 gepubliceerd haw, begoos de beuördeiling van zien serie daageliks te verminderen, van ‘ne vaste 99 en 98% nao 74% en biekao edere daag laager. Völden luusteraers aan dat ze mèt deil 4 as ‘t ware bedroge ware? As se de St. Anna theorie neet werkelijk höbs óngerzeuk, meug se dan consludere dat de ganse suggestie onzin is? Dit is ‘t geveur veur gevestigde misdaadjournalisten es John van den Heuvel en Kees van der Spek. Ze höbbe zoeväöl mèt disse zaak gedoon det ze euver ein kamp beginne te sjere, det ‘t blasé gehalte ‘n rol begint te sjpele. Veuringenomeheid kan de reje dervan zeen det ‘ne zaak nooit waert opgelos! In disse zaak haet daonaoes ouch altied meigespeuld det d’r zoeväöl berichjtgaeving waar euver Joran det de meiste minsje ‘t kaf neet miër van ‘t kore kóste sjieje, ouch misdaadjournalisten neet. Door dit zien ouch mien eige blogs baof gans ónger de raaj gebleve.

Bieka noe! Door Sebastiaan Quekel en Roel Wiche woort mien naam in verband mèt Stan, Lana en dus ouch Joran van der Sloot in de Nederlandse pers geneump. Zoals ich al zei, kumpt alles same in 2023. Op 21 juli 2023 kreeg ich plotseling ‘ne mail, veur ‘t ierste!, van de FBI in Alabama. Ze höbbe mien blogs gevoonde! De vraog waor helder: “Kènne veer contact opneme?”. Det kós zeker wat mich betreft, ich had zelf al versjèllende kere contact gezeuk, zowel mèt de FBI es mèt Beth Holloway (via häör advocaten, nooit get op gehuerdj), via Social Media (Twitter), per telefoon en per email, maar nooit haw ich van wae dan ouch serieus antwoord gekrege. In feite kreeg ich van neemes serieus antwoord, ouch neet toen ich zelf in 2017 de FBI in Sacramento belde euver ‘t Stan-Joran-St. Anna verhaol. Aan de anger kant van de lieën trof ich emes aan die neet ins wisj weur Natalee Holloway waor. ‘ne Vrouw die mien oetleg mèt ónwetendheid en nauweliks verholen desinteresse aanhuurde en “het noteerde”, waonao ich natuurluk nooit miër get heurde.


Op de FBI-poster euver Natalee Holloway sjteit: “Geej kènt mèt eur tips contact opnumme mèt de plaotselike FBI, de dichsbeijzijnde Amerikaanse ambassade of ‘t konsulaat, of geej kènt eur tip online aan de FBI doorgaeve.” En vervolges weurt de FBI van Alabama vermeld es “Birmingham”. Mien ‘fout’ waas det ich det “Birmingham” neet had gezeen; ich had metein nao de FBI van Alabama moote sjrieve/bèlle. Uiteindelijk had ich dus toch nog in 2023 contact mèt de FBI en haaj ich ‘n oor en vief minute gesjprek mèt de FBI-man die alle tied veur mich naam en zeer aandachtig luusterde. Aan ‘t einde van ‘t gesjprek vroog hae mich oos contact en de inhoud van ‘t gesjprek vertrouwelijk te hawwe, en det deed ich dan ouch. ‘t Gesjprek ging euver Joran en Stan en nam versjèllende wendinge. Ich vertèlde bewós, nadrukkelik en herhaoldelik euver de suggestie van St. Anna.

Kosmies

Wilt g’r gèr de volgende zake veur uch hawwe terwiel g’r zich veursjtèlt det v’r same ‘s aoves rónd ‘n prachtig groeët kampvuur in Death Valley zitte, in de winter (dus neet te waarm)! Dit betreft nog steeds allerlei even relevante feite, mer ich höb wal ‘n bepaold, verruump perspectief van uch neudig. Zónger de verstöring van stadsliechte zien alle sjterre en melkwegstelsels verwónjerend hel zichtbaar. ‘t Liek waal maagisch realisme, ‘n fenomeen det nao mien insjigte es skepticus zeker besjtaansrecht haet. Nao mien meining zeen d’r namelik in dit oetgebreid verhaol van Stan, Robbert, Rob Nanninga, Joran van der Sloot, Natalee Holloway, michzelf en vöäle angere wie Peter R. de Vries en Ilan Hoekstra diepe, misterieze en maagisch aanvoelende verbande, die nauwletjend waere genómme door de wijsheidsdoordróngene intelligentia dao bove.

‘t Waor de skeptische veurman (tot 2014) Rob Nanninga dae mich mit dees term laote kennismaake, en degeine dee bekènd zien mit dees webstei wete det zelfs de naam van deze site “Parameter” nao Rob Nanninga verwieëst. Hae gebroekde deze naam op ‘t FOK-forum in ‘t óngerwerp euver Robbert van den Broeke. Hae wol zelfs ‘t Skepsis-magazine “Parameter” neume (mer det veursteil woort aafgekeurd). Ongeveer veer maond nao Robs sjokkerende en plotselinge euverlije had ich eine van mien meist opvaljende boete-lichamelike ervaringe van mien ganse laeve (en det ware d’r doeëzend, dus det zèk waal get):

DE ASTRALE PETER R. DE VRIES (Uit: Leeuwenharten)

Ich had de meist vreumde oettrejing op 21 september 2014. Dao waar ich weer, op campus terrein, en aan ‘t zeuke nao Rob. D’r waar ‘n koude loch dae ich ech vuulde (zoals op eerd), en oettrejing-experts zulle bevestige det dit waal get ongebroekeliks is. Es geis veuls se geweunlik gein koeld of waarmte, en gein of neet väöl pien.

Ich zal probere ‘t verloup van de gebeurtenisse same te vatte. Ondanks deze koude wind blief ich vasteberaaje: ich wool det disse oettrejing ziech zow zette en ich wool dus neet det de koude wind mich in zien grip krieg en mich zou dwinge väörteitig nao mien fysieke laefkeer trök te kere. Oettrejing isse zier geveulige gebeurtenisse. Verstöringe die gerelateerd zien aan dien fysieke welbevinden en fysieke sensaties, zulle d’r euver ‘t algemein metein zörge detse trök in dien fysieke laefkeer belandst, dan waal trökkeers in dien daagbewus zien in dien fysieke laefkeer. Um ‘n paar dudelike veurbeelde te gaeve, zaake wie: 1. det d’r emes op dien fysieke deur klop terwiel se bezig bis met oettreje, 2. de dekbed is van dien aaf gesjove zunder det se d’r erg in höbs of 3. ‘n volle blaas zalle dich nuppe väörteitig nao dien laefkeer trök te kere, zunder det se doavuur meistal maar get euver te zègke has. ‘t Gebeurt gewoan. Diene fysieke laefkeer heers, dien astrale ervaring höb ‘t oetkikke. Diene fysieke laefkeer eis de aandach op en se kins d’r nauweliks get taege doon, awd se hiel soms met sjok de trökkeer ‘n bietje kins oetstèlle. Dit kins se bewerkstellige door ‘n sjterk omlindje wilskrach gekombineerd met ‘n zier ontspanne, beheerste hawtung.

Ich zog de stroate en gebouwe aaf op zeuk nao Rob: “Rob!”, riep ich luud, “Rob, wo bis se?” Iets zier eigenaordigs gebeurde. ‘n Geis die ‘t oetziètte haaj van Peter R. De Vries versjeen rech tége euver mich, aan ‘t einde van de hal. Hae waas dao euverduudelik op mich aan ‘t waachte. Veur wie ónbekènd is mét de astrale actie: geiste kinne tieëdelik ‘n anger vorm aanname. Nao ‘t doelbewos aanname van ‘n bepaolde oetziètte, zulle ze oetindelik trökslippe in de vorm die häör ‘t meiste noadig sjteit, direk nao det ze häör intentie um zich zo en zo veur te doon loslaote. Of zou dit misjien de echte astrale Peter R. De Vries zien, tiedes ‘n astrale reis die hae zich later neet zou herinnere? Waas mien brein bezig ‘n groete trök oet te hale? Ich wet ‘t neet. Meugelik waor dit Rob zelf, bezig mét eine van zien rollenspele in de astrale waereld. Maar wie dan ouch, deze geis keek mich aan mét de meist serieus en gedreve gezichsoetdruking die se die kins veurstèlle. Hae wool mich get hiel belaankrieks vertèlle, ich kós ‘t zeen aan zien gezich. Hae wool mich ‘n sjuul aanreike väör mien zeuktoch nao Rob. Gleuf mich, ich waor net zoa verbasdj euver deze kjoerjeuze gang van zaake es se mesjiens bis. Ich deach: “Wat is dit noe weer, in hemelsnaam, moot ‘t noe weer zoa ingewikkeld zeen?” Ich bewaog mich richting häöm.

Hae wees nao de kraag van zien jas. Det bevatde versjèllende laog.

Ich zag: “Jao, dit zut d’r oet wie ‘ne gooden jas, meugelik ‘ne pilotejas.” Hae zag: “In de kraag zitte mepkes, foto’s, dènkste det d’r ‘n zendertje in zit?” Ich antjwaorde: “Jao, ich dènk ‘t waal, anges is d’r gein transmissie nao de boete-waereld meugelik. ‘n Sórt “browser” zal d’r waal in zitte, nuedig zeen!” Hae zag en keek stellig: “Nae, zit d’r neet in! ‘t Werk met sjuutjes licht, ze mote op de jus te plaats valle, presees de jus te plaats, dan waere ze (de “foto’s”, “mepkes”) zichtbaar.” Ich zag: “Och, is det ‘t. Moot ich ‘n puzzel oplosse (óm Rob te vinje), is det ‘t?” Tot mien groete verbazing bevestigdje hae dit neet, ‘t leek zoa veur de hand liggend noe toch?, maar hae zag: “Det moots se aan Meneer Nanninga vraoge.

Excuseer mich veur mien onwiesheid (Engels), ich noteerde in mien dagboek toen ich des betreffende ervaoring opsjreef: “What the f. ís this?!”, “Wat in d’n h. is dit?!”

De reis had al laank gedoeerd, dit waar ‘t. Ich kos neet langer blieve. Ich waar metein trök in mien licham. Trök in mien beej, wakker bewustzien, waar ich baffled, totaal verbaasd.

Waor ich noe bezig mit ‘ne rechtdoorzee quest um Rob te vinje of zo? Asof ich al neet lang geneug op Rob gewach had! Natuurlik had ich al ‘t eine en anger aan astrale ontmoetinge met Rob gehad, mer hae wol zich mer neet vol in ‘t gezich laote zeen. En dan dae mich al te bekende, sympatieke mer ouch pedante toon van “Peter R. De Vries”. ‘t Kos ‘m weal ins ech gewaes zeen, of toch neet? Dit waar zeker ‘n award-winning imitatie, as ‘t ‘n imitatie waar. Deze geest waar hiel aafgemete en uitermate correct, ech preces wie Peter R.. Kos dit Rob zelf zeen, zichzelf in ‘ne angere vorm gebrach, aan ‘t probeere um get bie mich te bereike? Noe, Rob, ich kin dich vertèlle, dit werk neet, ‘t is te gecompliceerd veur mich. Tiedes det ich dit blog sjreef sjoot mich ineins te binne det deze “laoge” misjien waal refereere aan de versjèllende laoge van ós bestaon, van de meist fysieke laog tot de meist “etherische” (en -bijna- “onfysieke”) laog. Kos dit mesjiens bedoeld zeen es ‘n soort sleutel wie se de astrale waereld zichtbaar kos make? Of waar ‘t toch get angers?

Wie ich trök waor in mien licham, heurde ich de meziek van “The Alan Parsons Project” in mien kop, van eur album “Gaudi”, “La Sagrada Familia”, heej ‘n deil van de lyrics:

Pas noe es ich dit blog sjrief zeen ich ‘t (vet en in kleur)):

[…]
Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows if we’ll meet along the way
Follow the brightest star as far as the brave may dare
What will we find when we get there?
[…]

La Sagrada Familia, the wind has changed the storm is over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb
La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

[…]
Who knows where the world may turn us, only a fool would say
Who knows what the fates may have in store
Follow the light of truth as far as our eyes can see
How should we know where that may be? How should we know?
[…]

Then the angry skies, the battle cries, the sounds of glory
And for all those years our eyes and ears were filled with tears

Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows what’s been lost along the way
Look for the promised land in all of the dreams we share
How will we know when we are there? How will we know?
Only a fool would say
1

La Sagrada Familia, the war is won the battle’s over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb

La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, behold the mighty hand
La Sagrada Familia, the night is gone the waiting’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

Until the next time, until the next time
La Sagrada Familia

Lees meer: The Alan Parsons Project – La Sagrada Familia Lyrics | MetroLyrics

2014 waor ‘t jaor van ‘t euverlije van Rob en ouch ‘t jaor wobie, vanof ‘t najaor van 2014, Robbert van den Broeke, dee al sinds 2012 haatmails sjtuurde nao zien skeptici (de haofdreden woaum ich mit dees website begos), ech aafspatsde in zien haattirades. ‘t Euverlije van Rob Nanninga, dé man in zien óptiek dee veur zien publieke val had gezörg door häöm te ontmaskere mit ‘t gegegoogelde Genverbrander, waor euverleeje, en ja, dat deeg Van den Broeke waal get. Ich haaj ‘t bie dees veilige omsjriëving. Van den Broeke kaom waal haos 2014 al mit zien via Stan op zeer aardsje waeg ‘doorchannelde’ informatie euver Natalee Holloway, maar Peter R. de Vries waar toen euver bie mich gansemaol neet in beeld. Toch kaom d’r dus deze uiterst merkwaardige ‘Queste’ oettraejingservaring, dae euver ging dat allein beej bepaold leech op zake geheime informatie te zeen waar. Wie ich deze ervaring ouch draajde en keerde veur mien geistesouw um häör beteikenis te ontware, ‘t leep mich neet.

De heisa rondom Robbert van den Broeke, Stan Pluijmen, Joran van der Sloot en Natalee Holloway begos vanaf 2014 steeds dominanter te waere en rónd 12 juni 2015 deig ich daoóm ein LinkedIn verzeuk aan Peter R. de Vries, dat hae op 13 juni 2015 vlot, mer waal met ein angerende aarzeling, accepteerde. De Vries waor wie hae beej idderein waor: hiel beleefd, beschaafd en väörlig. Ich brach hóm op de huugte van Robberts en Stans beslaote en óngevalle, mer ‘t waerd mich gaauw dudelik dat hae ‘t hiel drök had. Ich knip mien sjtökskes d’r tösse oet, mer ich sjreef hóm dus euver de inhawd van mien blogs wat betreft Van den Broeke en Pluijmen hei op Parameter. Ich höb Peter R. de Vries ouch de St. Anna tip doorgegaeve, mer helaas haet hae dao nooit mie op gereageerd. Toendertied perbaotde Stans ‘vrunj’ Micha Romijn mich waal nog op ein doolspoor te bringe, namelik dat Stan same mit Joran op Aruba waar gewaes. Wie ich eerder oetgelag heb in ‘t Stan Pluijmen-blog, waar dit eigenlik ein poging tot chantage door Romijn riechting Stan. Romijn perbaotde geld te kriege van de moderne Robin Hood, Stan, die haaj besjlaote um hóm gein geld mie te gaeve.

In mien brein beginne d’r nog väöler en luujer tuuterkes en bellekes aaf te gaon euver wat ich altied traw “De Kosmos” nuim. Hei-mei bedoel ich ‘t geheel van huuget ontwikkelde persoenlikheieje, de intelligentia, gevorm door intelligentie, zuiverheid, liefde, toewiesing en vaerdigheie. Ich geluif det de Kosmos ein tiedloos kosmisch plan volgk en aanreik, en det alles róndóm Natalee Ann Holloway, ouch ‘t jaor en de plaats wobie Beth Holloway häör dochter einmaol thoes maog bringe, hopelijk nog in 2023 van St. Anna-kerkhof nao Alabama, al laank in de sterre gesjreve sjteit. Óch in 2014 al. Synchroniciteiten likke wie wisecracks, sjpreukskes van disse Kosmos zoewaor oet te noëdige óm nog ins baeter en veural dieper nao de Joran-Natalee zaak te kieke. Natuurlik kan ich gein allesomvattend antjwaord gaeve op de vraog wobie de Natalee Holloway zaak zich in zowel de aardsje as kosmische zin haet aafgespeeld wie ‘t deeg. Echter, dörref ich waal te sjtèlle det alles wat plaotsvind ein episch facet ómvaat van laevelesses en kansen veur persoenlikke groei.

Veurbeelde van kosmische wisecracks

  • Wat betreft de St. Anna Kerk en ‘t St. Anna Kerkhof, St. Ann, laot de punt weg en laes de naam dan opnuuj.
  • Natalee häör volledige naam is Natalee Ann Holloway.
  • Ich bin gebaore in ‘t St. Anna Ziekenhoes in Geldrop.
  • Mien matriarchale grootmooder, die ich noets gekind heb, heite Anna (Moerdijk).
  • Robbert (van den Broeke) – Rob (Nanninga) – Elkaars absolút antagoniste op deze site.
  • Stan (Pluijmen) – Constantia (Oomen) Binne de relevante blogs op deze website kómme Stan Pluijmen en ich noa veure as ónwankelbare constantes, op ein diepgaonde kosmische wieze mit elkaar verweave.
  • In ‘t exacte jaor det Stan Pluijmen is gebaore, 1989, verangerde ich van 1989 tot 2011 (mien emigratiejaor nao Amerika) mien roopnaam van “Stan” nao “Sten”. Stan zól ich pas virtueel ontmoete in 2012. Vanaf einde 2011 begós ich veur ‘t ieërst in mien laeve (!) mien doopnaam Constantia es roopnaam te gebruke, dus nao 1989 neet miër “Stan”.
  • Joran van der Sloot – Cees van der Sloot – Cees van der Sloot is heel belangriek veur mich en besjouw ich naeve Rob Nanninga es soulmate.
  • Rob Nanninga is op dezelfde daag gebaore es Joran van der Sloot, 6 augustus.
  • Stephany Flores vónd op dezelfde daag in ‘t jaor es Natalees verdwienie en precies vief jaor later ouch in Joran häör final destination: 30 mei 2010. En zoe stuite veer, laot mich ‘t veurzichtig zègke, in eder geval veur mich persoenlik, in de Natalee Holloway-zaak steeds op nieje eigenaardighede. Keer op keer kómme d’r nuuje kosmische wisecracks bie, zoewaal ‘t veurbeeld det de FBI-man, net wie ich, 55 jaor aod bleek te zien. Det kwaam toevallig ter spraoke in ‘t gesjprek, umdet ich zag det ich al aod waas. Hae mos daorum laache (det waar ‘t ieënig moment in ‘t gesjprek wobie hae get persoenlijks laote zeen) en zag: “Nee hoor, det is neet aod, ich bin ouch 55.”

De toeters en bèlle omtrent Rob Nanninga klinke mich es ein hemelsj symfonie in de oeëre, want ich höb zeer vas de indruk det Rob Nanninga mich sinds zien euvergaon in 2014 sjterk en zonger oetgesjtèldj óngersteunt in alles wat ich deed en doon, en dao auch beveurbeeld Stan aanprikkels haet gegaeve zich te gedrage wie Stan det dee. Woaróm waar Peter R. de Vries al in 2014 in mien ervaringe róndjóm Rob Nanninga versjeene, en woaróm leek dae ervaring mich op ein zoektoch te wille sjikke? Laes mien zeen oet 2014: “Waas dit mesjien bedoeld es ein soort sjoetel óm de astrale waereld zichtbaar te make?“. Peter R. de Vries zien ‘astrale’ oetpraot: “Det mós se aan Meneer Nanninga vraoge,” klinkt in 2023 eigenaardig en treffend. Immers, in de perieode van 2015-2017 det Peter R. de Vries en ich sporadies kontak höbbe gehad, haet De Vries mich neet kènne helpe. In feite mós ich dus inderdaad ‘t antjwaord aan Rob vraoge, neet aan Peter R.. Mèr in september 2014 waar ich nog gein idee van de op handje zieënde jaorelaange (sinds 2014) óntwikkelinge róndjóm Stan Pluijmen en Natalee Holloway. Dit zou kènne wíeze op de veuróetziende of boete-de-tied-staonde blik van de Kosmos en Rob vanoet de angere kantj. Mien misterieze, ‘astrale’ óntmoeting mit Peter R. de Vries leek steeds doeideliker in eine bepaolde richting te wíeze: dae van Natalee Holloway, ein van de Vries zien belangriekste zaake.

Op 27 juni 2017 sjreef ich in mien dagboek det ich via ein telepathische communicatie mit Rob van Rob vernóm det hae einjelijk “korte mette ging make mit Stan Pluijmen, ergens tösje noe en eine waek, maar uiterlijk twie waek later”. Det brach de deadline dus tót 4 juli 2017, of uiterlijk 11 juli 2017. Haoj in gedachte det Stan in 2017 Robbert van den Broeke nog steeds hielp mit trukere (en dus mit liege en bedreege van goodgelövigje fans) en det hae ziech neet van diens haatacties, woervoer Van den Broeke zelfs in beeldj kwam bie de politie, had gedistansieerd. ‘t Joran van der Sloot-Stan Pluijmen Skype gesprek waar dus met opzet aan mich gestuurdj door Stan Pluijmen op, ja waal, 7 juli 2017 (dus bènne Robs genaomde termien), en de foto van Jorans finansje toet Stans eige gezag per ongelök via ein dropping in mien Skype chat op 29 juni 2017 (dus detzelfdje). Zaot Rob Nanninga hieachter? Det höb ich dus altied vermoed, det Rob aan Stans handj zoot te trekke of dinger in zien ouge fluusterdje. Stan ging mich immers op ein gegaeve moment ech helpe, auch op ein anger vlak.

Ich mailde hiejäöver Pepijn van Erp en Fred Melssen op 9 juli 2017, en auch Van Erp op 19 januari 2018:

Ich wil nog eine kier benadrukke dat ich neet Joran van der Sloot noch Leydi Figueroa Uceda ooit persoonlik gekènd of gesjproke höb. Ondanks ich ouch twee clips kreeg woa-in Leydi Figueroa Uceda mich mit mien veurnaam aansprak, bleke dit achterhaof practical jokes van Stan gewees te zien die Leydi Figueroa Uceda daartoe aanget zaet höb. Leydi Figueroa Uceda Clip 1 Clip 2

Zoeväöl mie es gebeurd is in de mystieke achtergrond van kosmesje tössekomst, wovan ich dènk dat veer ‘t noe neet kinne zeen of bevroare. Ieder persoon haet bliekbaar zien of häör rol in ‘t laeve, en auch aan mich is ‘n rol gegaeve. Mien rebelse aard höbbe zich altied taege dit idee gekeerd, maar ‘t vertrouwe begint bie mich eindelik te kómme dat dinger veur de verangering ouch ins hieël good kènne oetpakke.

Op 23 juli 2023 stuurde Roel Wiche van “de Limburger” mich ‘t volgende berich: “Ich höb (nog) geine oetveurige info euver ‘t óngerzeuk op ‘t kirkhaof. As ich dat al krieg. Maar waal de bevestiging dat deze info al miëdere kere is gemeld de aafgeloupe jaore en dat d’r dus al óngerzeuk haet plaatsgevónge. ‘t Is dus geine ‘bleende vlek’ meer.” Wat mich uuteindelik euvertoogde um toch te blieve geluive in ‘t St. Anna, ouch noadat Ilan Hoekstra en Kees van der Spek ‘t had gezjwege en ouch noadat deze mededieling van Roel Wiche d’r waas, waor opnuuj ‘n kosmiese gebeurtenis. Deze vónd plaats op ‘n moderne maneer en plaats: op Instagram!

Op mien beurt wis ich oet mien gesprek op 21 juli 2023 met de FBI-man oet Alabama det dit St. Anna bie de FBI ech neet zoea (breed) of zelfs geheel neet op de kaart sjtóng. Logisch ouch ergens, want Aruba is nog altied Nederlands en Arubaans gróndgebied. De Amerikaanse autoriteite höbbe gein bevoegdheid zomaar euveraal te gaon speure, laot staon grafhökskes door te scannen en wat doeës mieë zeen. Ich constateerde dus ‘n verschil tusje de Arubaanse en Amerikaanse recherches. Toch stèlde Wiches tekst aan mich mich eve teleur. Zeej waas dus ech neet in nummer 15? Toen had ich Ilans podcast deel 3, dae oetgezonde waerde op 31 juli 2023, nog neet gehuer det mich es nuuj informatiej deig det d’r meerdere nummers 15 zeen. En ouch Wiche wis dit nog neet. Ilan Hoekstra waas dus in deze zaak waal degelik van groeat belang umtot hae mich weer in kontak brach mèt Stan en umtot hae op det St. Anna kirkhaof polshuut kwaam numme. Tot mien eige verwónjering waas mien teleurstèlling op dae zóndigmiddaag van korte duur. Nuim ‘t intuïtie, maar hét geveul kwaam weer trök: JAO, zee is dao WEL. Die aovend zoot ich waat doelloos veur mich oet te staare, wat ich zeer väöl doot, en plotseling had ich de ingeving of beter gezag: de impuls um ‘ne Instagram story euver Natalee te make. Veur de absolúte internet/social media analvetere: deze stories versjiene achter dien profielplaatje, zeen allein aanklikbaar door Instagram account holders en verdwene nao 24 oer. Doe kins ze wal bewaore onger dien “Highlights” wat ich ouch mèt deze story deed (deze beveent zich onger “Parameter 4”).

Ich ging aan de sjlaag, ich googlede “Natalee Holloway” en koos wederom op impuls ‘ne foto van häör dae mich aansjónd: liggend, veute in de loch, op grös, groete glimlach, mèt ‘ne sjieke bloes in de kleure donkerblauw, wit en gaw. Ich importeerde de foto en zóchde der attributen bie, zoëwie ich altied doon, óm de story aantrekkeliker te make, terwiel ich nog gein idee had wat ich der es tekst bie ging zètte, kortóm, ich ‘doot mer get’. D’n kins bie Instagram zeuktermen inväöre en dan verschienen d’r toepasbare gifjes, aafbeeldinge, van alles óm dich mer bie dien story te helpe. Ich tikde in: “Anna” (van “St. Anna”), en wat kump dao same mit angere gifjes en plaatjes: ‘ne t-shirt in de kleure donker, road, wit en gaw, mèt precies dezelfde sportieve sfeer es det van Natalee, de road kleur van ‘t t-shirt vormt ‘n grafsteen-achtige vorm, ‘t nummer 19 kump opzètte (bewegend beeld > gifje) en ‘t “Anna” sjteit derónger. De synchroniciteiten mèt de Natalee foto van dit gifje, de kleure, vörme, ‘t idee, alles springt meteen veur mich es ‘ne shooting star omhoeg: JAWEL, ze IS dao wal, mer op ‘n anger nummer!

Deze tip, det ze meugelik op ‘n angere nummer is, meugelik nummer 18 of 19?, höb ich vervolges aan de FBI door-geemaild. Joran zou natuurlig ‘t getal 15 in zien persoonlikke notities van St. Anna mit opzèt kènne verangerd höbbe, precies veur ‘t geval det dit zou gebeure: det hae gehackt zou waere (en det gebeurde dus inderdaad: door Stan). Euveriges had ich dit tiedes ‘t gesprek mit de FBI-man ouch al gesuggereerd: det ze meugelik op ‘n angere nummer is. Ich vroog de FBI ouch om Joran te confrontere mit zowel ‘t St. Anna es deze nummers.

Iglesia di Santa Ana y Cemeterio na Aruba
Editando di imágen y derecho di autor di e promé imágen:
Constantia Oomen


Joran van der Sloot papia ku John van den Heuvel, kende a filma Joran ku kamera skondí sin su konset previo ni di gerensia di carsele na luna di februari 2016 na Peru.

Aktualisashon 27 di awgùstùs 2023. Roel Wiche di “De Limburger” ta duna atenshon na e konbersashon di FBI y ta menshoná e diferente posibilidatnan di number pa e tumbanan na St. Anna. De Limburger Telegraaf

Terrenal

Na 2023, cosnan a cuminza bira hopi tumultuoso pa Stan Pluijmen, su pareha Lana Sieradzka (promé: Alan Sieradzki), y mi. Stan y mi finalmente, desde 2020, a topa nos den un conversacion personal leu for di vista públiko, danki na Ilan Hoekstra. Nos conversacionnan por chat tabata tuma lugar principalmente via Telegram, Twitter, y WhatsApp. Pero tambe un tormenta cu ta yega tabata cuminsando forma, tanto den carsele na Peru cu Joran van der Sloot manera den e caso di Joran van der Sloot-Natalee Holloway

Mi a nota cu Stan tabata wordu persegui mas cu nunca promé. Mi tabatin conosen e for di 2012 den diferente capacidat, for di un busca-problema te un persona encantador y hasta hacker, pero nunca manera awe! Mientras mi tabata papia ku ne, unda el hopi biaha a manda mi mensahenan di boz – el no ta gusta skirbi y tin dislexia – y mi ta contesta skirbi (basicamente, spiegu na Stan), mi a tende, puramente dor di audio, cu el tabata bai p’e kamber manera si el ta loco. Hopi biaha el tabata repiti mesun cos y tabata papia ora i ora tocante tur su preocupacionnan. Na un momento dado, berdaderamente mi energia a keda afectá. E ‘stan nobo’, kende no tabata involví activamente den aktividatnan di ‘medium’ di Robbert van den Broeke desde 2019-2020, di repente a sali dilanti manera un tiki menos amabel y dócil. El tabata parce menos briante y tabata actua mas forsa. Rapidamente a bira klaro cu tabatin algun preocupacionnan prinsipal: ekstradishon di su amigu anterior Joran van der Sloot pa Alabama y su problema di identidad. E identificacion Hulandes di Stan tabata keda estableci te na 2024, y den su kaso, esaki no tabata un asunto simpel cu por a keda resolvi dor di renobá esaki. E di tres, diferente, faktor tabata e transicion di Lana pa bira muhé. Stan y Alan a cera matrimonia ariba 6 di yüni 2017 (no na 2018, manera a worde raportá recientemente den media Hulandes varios biaha), y durante e añanan reciente a bira mas klaro cu Lana no tabata sinti confortable den su mes su kurpa. Poco a poco, un Alan trankilo y timido a transformá den un Lana hopi mas extravagant y visiblemente mas felis. Lana a haya dificultad ku su feminidad durante añanan i impulsá pa un Stan tolerante, leal y sostenidor, el a desidí abrazá oficialmente bida manera muhé. Pa esaki, mester enfrentá su mama, kende a bin cu un lucha personal grandioso y a hasi hopi escándalo tokante esaki, hunto cu gobièrnu di Polonia. Den un kaso legal, el mester a optené e sosten di su mayornan, y solamente despues el lo por a ricibi oficialmente un ID nobo. El a logra logra esaki despues di hopi dificultad.

Pero tabatin tambe gran inquietud den mi mes personalmente. Na 2024, e modesto sosten financiero mensual cu mi recibi for di mi anterior lo expira, y hunto ku dje, e último enlace tangibel ku mi anterior lo disolvi. E baile eterno di eksistensia, e sombranan di bida y morto, ta sigui okupá mi mente, mientras ainda mi ta rechazá e pensamento di envehecemento. Tanto pa Stan manera pa mi, 2024 tabata acerkando komo un hito den nos biaha dor di tempu terenal.

Stan a skapa for di outoridatnan Hulandes pa añanan. Mientras ta posibel pa cumpra carchinanan di identificacion online of na otro lugar ku bo mes portret riba nan, outoridatnan di frontera, si bo yega den kontaktu ku nan intensionalmente of sin intension, no ta facil pa maniá nan. Y Stan tabata hopi ku e tabata sa di esaki. Poco biaha el a laga su cas (Polaco), mientras Lana tabata aventura pa move rond di un tiki mas liber. Na 2023, Stan a desidí cu el no por sigui carga e bida di skondi, y el tabata determiná pa enfrenta outoridatnan Hulandes. El a cuminza buska pa un abogado Hulandes kende por yud’é resolvé su disputa fiskal di ‘lavado di plaka’ ku gobièrnu Hulandes. El a mensiona algun nòmber pa mi, y mi a investigá e abogadonan mensioná y a bisa ne kual di nan mi a haña atractivo y kual no.

Mi tabata tin kontakto di chat ku tanto Stan manera Lana, pero spesialmente ku Stan. Sin keda den detaye, pasobra tanto Stan, Lana, manera mi mes ta preferá pa no mire back riba esaki, esaki a kondusí, klaro atribuíble na e tensionnan ku tabata presentá huntu riba ambos banda, pa un eskalashon nobo entre Stan, Lana, y mi na mei di 2023. Mi tabata asina rabia, spesialmente ku Stan y na un grado mas chikí ku Lana, ku mi a bula mi henter kuenta di WhatsApp, ku un mensahe pa Stan bisando, ‘Mi nunca kier tin nada mas di haci ku bo.

Lo ultimo ku mi a tende direktemente for di Lana tokante su transicion pa bira muhé tabata ku e fase final di su transformacion lo tuma luga riba e dia di kasamento di Stan y Alan (Lana) dia 6 di yüni 2023, na Spanja. Mi tabata recorda esaki hopi bon pasobra 6 di yüni tambe ta e fecha di nacemento di mi mama. Ora, totalmente sin warda, mi a risibí un email dia 19 di yüni 2023, tokante Stan Pluijmen for di Sebastiaan Quekel di AD (Algemeen Dagblad). Mi a contesta ku algun sospecho, y en e aspekto aki, mi ta kuminsa parasemé na Stan, preguntando si por ta ku esaki ta pa reuni notisia sensashonal tokante Joran van der Sloot. Ora Sebastiaan a nota cu mi no tabata kier papia ku ne over di telefòn, el a laga cae un bomba y a informa mi ku Stan y Lana a ser detení na Spanja durante e anochi di djabièrnè 10 di yüni 2023. Despues el a puntra mi kiko mi tabata tin pa bisa toka esaki.

Mi tabata completamente sorprendí. Mi a kere e afirmacionnan di Stan cu el no por a soporta, y ménos a sobreviví un sentensia di cárcel, y mi sabi pakiko Stan y Lana a yega Spanja. Inmediatamente, mi tabata sumamente preokupá tokante nan bonestar. Den e simaninan ku a sigui, mi a abogá pa Stan y Lana ku Sebastiaan Quekel y Roel van Wiche for di ‘De Limburger’ (kende tambe a buska mi na su mes iniciativa). Segun mi, Stan y Lana mester a ser laga liberá asina pronto ku posibel pa diferente motibonan. Nò, Stan no tabata un criminal grandi; sí, el ta mas un Robin Hood moderno, y sí, Lana ta su esposa amoroso y sabia. Tambe mi a lansa un kampania personal riba mi Instagram ku postnan ilustrá pa duna sosten na Stan y Lana y involukrá público den nan fabor. Ku alivio, Stan y Lana a ser retratá positivamente den e krantnan mensioná, considerando e sirkunstansianan. Despues di un luna innecesariamente largo den un carchi na Spanja, finalmente nan a ser entregá na Hulanda. Poco despues di nan liberashon, Lana a kontakta mi atraves di chat di TikTok, y nos a papia ku amor (sin palabra duru mas). Dia 29 y 30 di yüli, mi a risibí 14 emailnan ku un solo linja for di Stan den cual el a repití su amor pa mi y a hasi otro aseveracionnan kosmiko. Tambe, dia 10 di ougùstus, mi a risibí un email for di Stan. Segun Lana, outoridatnan di carsele Spanjó a tene nan innecesariamente pa hopi tempu, pasobra nan ta ricibi 200 euro pa dia pa cada prisionero di EU. Ademas, outoridatnan Hulandes a ser informá tokante nan detenshon despues di dos siman, masha posiblemente pa e mesun motibu, manera Lana a bisa mi. Nan a ser liberá finalmente na mitar di yüli 2023! E investigador di polis Hulandes tabata hopi respetoso tanto na Lana manera na Stan. Segun mi opinion, nan a ser liberá pronto pasobra nan karakterístikanan personal ya tabata keda klaro den media. Danki na loke mi yama e Kosmos, nan a topa dos periodistanan hopi simpátiko: Quekel di AD y Wiche di ‘De Limburger’.

Ekstradishon di Van der Sloot for di Peru pa Merka seguramente a yuda agrega na preocupacionnan di Stan. Stan tabata papia hopi biaha riba su descontento ku e enlace continuo ku Van der Sloot, apesar di ku nan amistat a terminá. E no ta gust’é e enlace persistente entre nan. Den esaki, Stan definitivamente tin un punto válido. Desafortunadamente, hopi hende tin tendencia pa pensa den kashonan preto i blanku i rara biaha no ta dispuesto pa ajusta nan propio perspectiva. Despues di tur, ta bastante trankilizador i komodo pa konsidera bo mes ku un superiornan pa otro. Ta tuma kurashi i amor pa berdaderamente sinti empatia ku un otro i pa por admití nan mes errornan. Antenan di Stan tabata den alerta roho, i esaki a resulta ta haña justifiká, manera ta demostrá dor di e detenshon di Stan y Lana den anochi di djabièrnè 10 di yüni 2023. Pa simanan largo tabatin inkerteza: a ser detené Stan pa su konekshon ku Joran van der Sloot òf pa prak­tikánan di ‘labamentu di plaka’ Hulandes? Dia 8 di yüni 2023, Joran van der Sloot a ser ekstradá na gobièrnu di Merka. Tur kos a sosodé casi simultaneamente! E kaso di corte tokante chikitu di Beth Holloway a kuminsá! Pero ta posibel ku sekreto ta un kaso di ekstorshon solamente entre Van der Sloot i Holloway? Òf por a ta ku Alabama posiblemente tabata kier pa finalmente solusioná e kaso di persona desaparécí una biaha i pa semper?

Ilan Hoekstra, kende tabata pensando riba su interés den Stan Pluijmen manera un palomba cu ta keda riba su wef, di repente a despiertá pa e ekstradishon inminente di Joran van der Sloot. El a saca su plan­nan pafor di wòrdu i a hala e kavallería: sí! E dokumental di Stan lo a sigui di tur manera! E titulo lo ta “E Amigonan di Joran van der Sloot“! E subtitulo tabata sigui: Parti 1: “Joran,” Parti 2: “Robbert,” Parti 3: “Stan,” i Parti 4: “Kees”! Durante e produccion di Parti 1 riba djaweps 22 di yüni 2023, Hoekstra i su ekipo a ser sorprendé dor di detenshon di Stan y Lana. Definitivamente el tabata ariba un rastro kandela!

Mi promé reakshon na Parti 4 i su titul, ku mi a mira un dia promé ku su publikashon, tabata: ‘Spera, spera, kiko, Kees… Kees, ken, no E Kees ey?’: Kees van der Spek. Si, verdaderamente, esaki ta e Kees ey. Mi a manda un email na Ilan no solamente ku loke mi tabata konsiderá komo preocupacionnan substansial importante, pero tambe ku e siguiente: ‘E titul ta hasi parese ku Kees ta un amigo di Joran, bo casi por kere ku Kees ta esey, considerando su renuencia pa perseguí e pista di St. Anna.’ Asina, den términonan di e titul, e Podcast ta inexacto, pasobra pa mi konosementu, Kees no ta un amigo di Joran.

Ilan Hoekstra a logra produci tres parti ku mi, komo un eksperto den e kaso, tabata hopi satisfecho ku nan. Sinembargo, den e episodio final, segun mi opinion, el a hinka bastante dor di konsultá ku e ku sa tur kos, y en e kaso aki, definitivamente yaòd Kees van der Spek, tokante Stan y e cemeterio di St. Anna. Mi tabatin un premonicion inkomodo tokante Parti 4 henter e tempu, i esaki a resulta ta berdad. Den Parti 4, Ilan den un biaha, den su mes palabranan, a “konsultá” Van der Spek, kende despues a bai pa duna un eksplikashon delicá ku Stan tabata un hoben ordinario, naif i un bíktima di Joran, ku henter e storia di cemeterio di St. Anna ta nada mas cu uno di hopi relato di Joran na un Stan kende ta kredul. Mi ta tuma e palabranan di Van der Spek kompletu (exklui partinan di Hoekstra entre nan).

Kees van der Spek a papia ku Ilan Hoekstra riba telefòn dia 22 di yüni 2023:

“Aki nos ta bai atrobe. Y mi mes por a pensa: wow, esaki ta un hende cu ta mire su mes manera un tipo di Robin Hood, y el a mire un héroe den Joran, y el ta kere, sí, esaki ta obviamente un hende cu no ta mira kos den perspectiva hopi bon, y sigur no un periodista di krimen, pa hasi e kosnan corto, pa kiko no ta traha un periodista di krimen, pa hasi e kosnan largo, dehecho bon contrario, y e hende ey a laga su mes hinka den e kachó ey. [interludio Ilan] Joran ta un hende hopi astuto y el ta pensa: sí, mi por, el a ricibi tres kuater miyon y mei di dje, kiko e f**k, esaki ta mustra atrobe ku Joran ta simpelmente un oportunista. Mi ta pensa ku Joran ta tuma ventaha di un ruman débil. [interludio Ilan] Ora bo drenta ku e storia esun stret, pa e merito, i esaki no ta pa menguá esaki, pero bo ta purba hala mi opinion onesto, i mi ta pensa ku mi mester duna esaki, den mi sentimentu fuerte, Joran tambe a usa e hende aki manera hopi otro, i despues di e exposé di Patrick van der Eem, sigur e no lo laga su mes worde skur mes ora atrobe. Mi ta pensa ku e conversacion ku Patrick van der Eem tabata un punto di bira, el a scapa cu esey, i despues el a cuminza hunga skachi. [interludio Ilan] El a skirbi un buki, el a pidi plaka na Greta van Susteren na Merka, tambe el a ekstorsioná mama di Natalee, mi ta suponé, el kier 250,000 euro pa e tip di oro ey. [interludio Ilan] Segun mi punto di vista, ta solamente un patron. E amigonan di Joran van der Sloot ta kizas ocasionalmente amigonan di Joran van der Sloot kende a pensa cu Joran tabata berdaderamente nan amigu, pero nan ta mayormente peón den un wega di skachi unda Joran ta keda constantemente hasiendo plaka, esaki ta tur nan ta. Kiko bo ta pensa, kiko ta bo perspectiva ora bo mira esaki asina?”

In e frase final di Van der Spek, e momento perfecto i oportunidat pa Ilan Hoekstra realmente apresiá e balor di e importancia di St. Anna su significado tabata, pero desafortunadamente, esaki no a sosodé—al contrario, pa hasi e kosnan chikí mas. E echo ku Joran van der Sloot nunca a proporcioná informashon di St. Anna na Stan voluntariamente, sino ku Stan a hack Joran su telefòn usando un Trojan Horse i a a topa ku e informashon di St. Anna di e manera aki, ta asina parece ku esaki a pasa completamente desapercibí pa Ilan Hoekstra i Kees van der Spek. Mas despues, Joran a papia ku Stan tokante di St. Anna i Natalee, den kual el a menshoná kosnan manera con Natalee Holloway a topa ku un piedra pa motibu di akshonan di Joran i tristemente a perde su bida komo resultadu. E artíkulo re­sientemente for di The Messenger ta keda aliná harmoniosamente ku esaki, i segun mi opinion, nan ya a produci varios piezanan hopi bon tokante di Joran van der Sloot.

Pero no, Van der Spek tabata sa mihó: tur tabata solamente mas kosnan sin sentido di Joran. Pero a e momentu Van der Spek a hasi algun investigashon riba St. Anna na Aruba? Nada di nada! El no a hasi nada di nada! Pa mi sorpresa, Ilan en realidad a bai lai i a descubrí ku en realidad tabatin un tumba ku e number 15, pero, manera el a hanja di repente, tabatin hopi mas di nan, nan tabata kombinashonnan di letra i number, manera AB15, AC15, BC15, Ilan a menshoná algun number mas manera 18. Hoekstra tambe ta menshoná den parti 4 ku el tabatin kontakto pa email ku Van den Broeke, pero ku Van den Broeke ainda a yena ku e konklushon ku el a risibí su informashon di St. Anna ku klarsientia.

Pa lamé, Robbert van den Broeke a hasi un predikshon erróneo riba su kanal di YouTube tokante di ekstradishon di Joran van der Sloot. El a sugeri ku durante e ekstradishon aki, por a tin un intento di skapa ora até un asesinato. El a inkluí su desaviso awor hopi standar: “Pero no mester ta asina, mi tambe por ta kieru, bo sa, hende,” kual ta mina sistematikamente su kredibilidad komo un prediktor. Joran van der Sloot a yega na Alabama ku su rabu entre su pia, klaro ku el tabata keda agotá pero ainda ku su sorriso imperturbabel famoso. No tabatin situashonnan di Lucky Luke-Daltons-Wild West ku a sosodé. Van den Broeke ta para (grandemente, definitivamente?) ku enkuentra òf krea cirkulo di planchi i manipulá fotonan i videonan, probablemente parshialmente pasobra Stan no ta duna sosten den e tipo di praktikánan ei. Si Robbert van den Broeke ta berdaderamente hopi malu di kabei, manera mi ta kere, esaki ta mere­sé kompashon, pero esaki no ta duna dje privilegionan ilimitá di mensashi ku ta mientra ku otro no tin nan. Ora Ilan Hoekstra a puntra’le na yüni 2023, el a repití su mentira di “informashon klarsientífiko” tokante di Natalee Holloway i St. Anna. Loke ta bisa hopi pa mi ta ku, na kontrario di Stan, kende a pidi scusa mi mil bes pa su komportashon pasá, Robbert van den Broeke nunca a bolbe bishitá su akshonnan malu pa mi i un grupo kompletu di hende ku a risibí su emaínan di odiu i menasa, ni el a ofresé scusa di ningun sorto. Similarmente, el nunca a admití niun di su engañonan na su público, i mi a deskribí i demonstrá extensivamente (mira mi blognan tokante Robbert van den Broeke) ku esakinan tabata hopi i un bez.

Resumiendo: Van den Broeke ta persistí den su mentiran y no ta mustra remordimiento.

Pa mi sorpresa dipekadó, Ilan den un biaha a konkludí ku henter e storia di St. Anna no tabata nada, aúnke el mes a mira ku su mes wowo ku en realidad tabatin number di tumba, ku e tumbanan tabata riba suelo pasobra tera na Aruba ta muchu duru, i ku en efecto por a deslisá objeto nan den nan. Natalee tambe tabata hopi chikí i livianu di kuerpu, kual a laga su malfechornan por skonde su kuerpo sin bida efektivamente usá e metodo aki. No tin manera den infierno ku kualkier hende (superstishioso) lo tin e kurashi pa habri uno di nan portanan di tumba ey. Segun mi opinion, esaki mester tabata konsiderá pa polis local i investigadornan lokal den promé aña mes ora despues di su desaparición. Na unda lo bo bai si bo tabata den panico i tabata tin e kuerpo di un mucha muhé bunita, delicá i chikí? Por fabor lubidá tur kos i tur hende den bo alrededor pa un momentu, pone bo mes den sapato di un Arubiano òf algun hende ku a biba aya hopi tempu, ku sa e isla bon, i pensa hunto ku mi komo un hende ku, den kaso aki, no kier bai Polis i nunca kier a ser konektá na morto di e mucha muhé bunita i inosente aki. Kiko ta bini na bo mente? Kiko bo sa? Joran i su tata seguramente tabata konosí e bunita misa di St. Anna i e praktika di entierro úniko, hopi diferente for di Hulanda, den e kasnan di tumba riba suelo. Algun di e kasnan di tumba aki ta baku òf ta habri. Kolaboradó di internet investigashon Martijn Mastenbroek, kende ku mi a bai hunto fidelmente i firmemente ariba parameter.blog pa aña (i vice versa), a manda mi un ehèmpel impaktante di esaki via Google Street View. Mastenbroek i mi semper a keda ku mes opinion ku St. Anna a keda un aspekto neglisá den e kaso di Natalee Holloway.

Ora mi a ricibi un adelanto di parti 4 for di Ilan Hoekstra, mi a manda imediatamente un email bek pa dje, ku e mensahe: “No publika esaki, revid’é!” Sinembargo, Hoekstra no a tuma enserio mi konseho. Mientras el a publika su parti 4, e ratonan di su serie a cuminza baha dia pa dia, for di 99% i 98% konstante pa 74% i ainda mas abou kada dia. A sinti oyentenan ku nan a wordu engañá un tiki pa parti 4? Si bo en berdad no a investigá e teoria di St. Anna, por bo konklui ku henter e sugerensia ta kosnan sin sentido? Esaki ta e peliger pa periodistanan di krimen establesí manera John van den Heuvel i Kees van der Spek. Nan a hasi asina hopi ku e kaso aki ku nan ta kuminsá generalisá, i un sentido di blaza ta kuminsá tumá lugá. Prehudisio por ta e motibu pa un kaso nunca wordu resolvé! Adicionalmente, den kaso aki, e echo ku tabatin asina hopi reportahe tokante di Joran a nifiká ku mayoria di hende no por a separá e bòn for di e malo, ni mes periodistanan di krimen. Como resultadu, mi mes blognan a pasa mayoria biaha desapercibí tambe.


Riba e poster di FBI tokante di Natalee Holloway, tin skirbi: “Si bo tin algun informashon tokante di e persona aki, por fabor tuma kontakto ku bo ofisina lokal di FBI, Embahada òf Konsulado Americano mas serka, òf por bo submeté un informashon online na tips.fbi.gov. Ofisina di Kampo: Birmingham.” Mi ‘error’ tabata ku mi no a mira e “Birmingham” ey, mi mester a kontakta skirbi na FBI di Alabama imediatamente. Eventualmente, na 2023, mi ainda tabatin kontakto ku FBI i mi a papia un ora i sinku minüt ku agente di FBI kende a tuma tur tempu pa mi i a skuchami masha atentamente. Na final di e konversashon, el a puntra mi pa mantene nos kontakto i e kontenido di e konversashon konfidensial, i esey ta pre­sies loke mi a hasi. E konversashon tabata tokante di Joran i Stan i a pasa pa varios direkshon. Mi deliberadamente, énfasis i repetidamente a papia tokante di e sugerensia di St. Anna.

Kosmiko

M’ laga mi por presentá e siguiente asuntonan pa bo considerashon, den un manera amistoso, imaginando nos ta sinta hunto rond di un kampfú gigante na Death Valley den invierno (no ta muchu kushina). Esakinan ta asuntonan ku ainda ta retene nan relevansia, pero nan ta requeri un mentalidat di konshiensia ekspandido for di bo banda. Nos ta den ausensia di kontaminashon di lus di strea, e strea i galaksianan ta adorna e seru di anochi ku nan klarezanan asombroso. Ta manera e reino di realismo mágiko, un konsepto ku, komo un esképtiko mes, mi ta kere ku e tin su propio valides. Segun mi opinion, e narrativa inkikita ku involukra Stan, Robbert, Rob Nanninga, Joran van der Sloot, Natalee Holloway, mi mes, i hopi otro, inkluso hende manera Peter R. de Vries i Ilan Hoekstra, ta revelá konekshonnan kompleho i enigmátiko ku ta wordu observá di serka dor di e inteligensia sagas i kontemplativo ariba.

Tabata e líder esképtiko (te ku 2014), Rob Nanninga, kende a introducemi na e término aki, i esnan ku ta famíliar ku e website aki ta sa ku hasta e nomber di e sitio, “Parameter,” ta un referensia na Rob Nanninga. El a usa e nomber aki riba e foro FOK den un hilo tokante di Robbert van den Broeke. Inkluso el tabata kier duna e revista di Skepsis e nomber “Parameter” (pero e proposishon aki a wordu rechazá). Rond di kuater luna despues di e fayecimento impaktante i subit di Rob, mi a tin un di e eksperensianan mas remarkabel di sali for di kuerpo di henter mi bida (i mi a tin miles di nan, asina ku esaki ta bisa algu):

E PETER R. DE VRIES ASTRAL

Mi tabatin e eksperiensia mas stranjo di eksperensia fuera di kurpa riba 21 di september 2014. Asina mi tabata, riba tereno di un kampus, i atrobe ta buska Rob. Tabatin un biento friu, ku mi ta sinti masha klaru i ekspertonan den eksperensia fuera di kurpa lo rekonosé ku esaki ta un tiki stranjo. Despues di tur, komo un spirito, dificilmente bo ta sinti friu òf kaboròr, òf sinti dolor, si bo ta sinti nada di esaki.7 Laga mi trata di resumí e eksperiensia aki. Meskí e biento friu, mi a keda determiná: Mi tabata kier ku e eksperiensia aki durá i mi no kier ku e biento friu haci mi bolbe bek den mi kurpa promé ku mi mester. E eksperiensianan di fuera di kurpa ta kosnan hopi sensitivo; turbulensianan relashoná ku sintimentu i sensashonnan físiko lo hasi ku e eksperiensia fuera di kurpa ta stop inmediatamente. Ehekutonan ta inklui por ehèmpel, tin algu ku ta bati riba bo porta ora ku bo ta “for di bo kurpa,” warda cobija di bo kurpa ku ta jòdibo, òf un bel lleno.

Mi a busca den kaya i edificio, buskando Rob. “Rob!,” mi grita fuerte, “Rob, unda bo ta?” Lo mas stranjo a sosodé. Un spirito ku e apariensia di periodista investigativo Olandes Peter R. de Vries a aparese den hòl dilanti di mi. E ta bida kla ku ta warda pa mi na e fin di e hòl. Pa esnan pa ken eksperensia astral ta nobo: spiritonan por kambia forma, aunki pa un tempu kòrtiku. Despues di un kambio intensional den apariensia, nan lo bolbe sin duda bèk pa nan forma mas adekuá, e forma real, asina pronto nan laga nan determinashon pa aparese den un manera determiná. Òf por aki a siña e bèrdadero Peter R. de Vries riba un viaje astral ku despues el no a recorda, pasobra esaki ta un posibilidat tambe? Mi mente tabata hasi un trampa grandi? Mi no sa. Por aki por a bisa ku podiser Rob mes ta kaminda nan ta traha un rol den mundu astral. Pero e spirito aki tabata mira mi ku un ekspreshon serio i hopi deseo. E tabata ke duna mi un klue den mi buska pa Rob. Pa bo konfiansa, mi por bisa bo ku mi tabata masha konfundi mes ku bo probabelmente ta (si bo ta interesa tur hende), ora bo ta lezendo esaki. Mi tabata pensa sin kredito: kiko ta esaki, pakiko, pa grito di Dios, esaki mester ta asina kompliká?

Mi a move mi mes pa dilanti.

E a wak riba e kòrne di su yaka. E tabata kontené varios kap di panja. Mi a bisa: “Parese un bon wea pa mi, ta un wea di piloto?” El a informa mi: “E kòrne aki ta kontené kartonan i retratonan. Bo ta kere ku tin un transmitidor aden?” Mi a contesta: “Si, mi lo pensa asina; sin esaki, komunikashon ku mundo eksterno no lo ta posibel. Mi suponé ku mester tin un sorto di “browser”.”

Cu un expresion firme riba su cara, el a bisa: “No, no tin un transmitidor aki. Ta traha cu particulan di luz, nan mester cay na e posicion corecto, anto e folder y portretnan lo bira visibel.” Mi a bisa: “Oh, esey ta e kos?” Esey tabata pa mi pensa cu mi mester soluciona algun tipo di adivinanza aki? Pa mi asombro, el no a confirma loke e a bisa, pero el a informa mi: “Bo mester puntra Sr. Nanninga.” Mi tawata cita mi yurnal, mi tabata pensa: Kiko e… ta? E viaje a tuma muchu tempu ya, mi mester a bolbe bek den mi kurpa. Atrobe, leuendo riba mi cama, mi tabata confundi, totalmento stòp. Mi a ser manda pa for di mi kurpa pa buska Rob, esaki ta? Mi no a spera sufisiente pa Rob? Sigur, mi ya tabatin hopi enkuentro astral ku Rob, pero el no ta mustra su mes, pa asina mi por mira e berdat di su apariensia. I despues esaki a pasa, e tono di boso y simpátiko i manera pedante di bos “Peter R. de Vries”. Por a ta dje, sigur ta un imitashon glorioso (si ta un imitashon). E spirito aki tabata hopi polite i a wak mi den mi kara ku un aire amistoso i forma manera e boso Peter R. de Vries. Por a ta Rob mes, ku ta kambia den otro forma, ku tin un intension di logra algu? Wel, Rob, esaki no ta traha, ta muchu kompliká pa mi. E ora cu mi ta skirbi e blog aki, un pensamentu a chòkemi: e “kapa” por a referí na e diferente kapanan di nos eksistensia, e fisiko pa e parti “iluminá” (i no fisiko)… Por aki un klue kon pa hasi e mundo astral visibel? Òf por tabata algu otro?

No a mucho tempo despues mi a bin na mi kuerpo, mi a tende música di “The Alan Parsons Project” den mi mente, for di nan album “Gaudi”, “La Sagrada Familia”, algun di e letra:

– solamente awor, mientras mi ta skirbi e blog aki, mi ta mira (gras y kolor):

[…]
Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows if we’ll meet along the way
Follow the brightest star as far as the brave may dare
What will we find when we get there?
[…]

La Sagrada Familia, the wind has changed the storm is over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb
La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

[…]
Who knows where the world may turn us, only a fool would say
Who knows what the fates may have in store
Follow the light of truth as far as our eyes can see
How should we know where that may be? How should we know?
[…]

Then the angry skies, the battle cries, the sounds of glory
And for all those years our eyes and ears were filled with tears

Who knows where the road may lead us, only a fool would say
Who knows what’s been lost along the way
Look for the promised land in all of the dreams we share
How will we know when we are there? How will we know?
Only a fool would say

La Sagrada Familia, the war is won the battle’s over
La Sagrada Familia, for the lion and the lamb

La Sagrada Familia, we thank the lord the danger’s over
La Sagrada Familia, behold the mighty hand
La Sagrada Familia, the night is gone the waiting’s over
La Sagrada Familia, there’s peace throughout the land

Until the next time, until the next time
La Sagrada Familia

Read more: The Alan Parsons Project – La Sagrada Familia Lyrics | MetroLyrics


2014 tabata e anja di fayecimento di Rob, i tambe e anja kaminda, desde cai di 2014, Robbert van den Broeke, kende tabata manda emailnan di odio pa su esképtikonan desde 2012 (e motibu prinsipal pa kual mi a start e website aki!), realmente a lansa su tiradanan di odio. E fayecimento di Rob Nanninga, e hòmber den su opinion kende a kousa su kaida público pa exposé ku e “Genverbrander” buská via Google, a muri, i si, esey a afektá Van den Broeke. Mi ta keda ku e deskripshon aki seguro. Aunke Van den Broeke ya tabatin su informashon ‘chanelá’ tokante di Natalee Holloway via Stan den un manera terrenal na komienso di 2014, periodista Hulandes di krimen Peter R. de Vries no tabata den e imágen pa mi na e momentu aki tokante di e asuntonan aki. Pero, tabata e eksperensia di sali for di kuerpo extremamente kuryoso aki ‘Queste’, ku tabata trata tokante di informashon sekreto ku por a wòrdu mirá solamente bou di un lus spesífiko riba asuntonan. No importa kon mi a draai i bira esaki den mi mente pa trata di diskerní su sentido, mi no por a komprond’é.

E komoshon rond di Robbert van den Broeke, Stan Pluijmen, Joran van der Sloot, i Natalee Holloway a bira mas dominante desde 2014. Pesey, rond di 12 di yüni 2015, mi a manda un petishon di konekshon riba LinkedIn na Peter R. de Vries, ku el a asèptá promptamente dia 13 di yüni 2015, ainda ku algun hesitashon inicial. De Vries tabata manera ku tur hende: masha kurtu, refina, i amistoso. Mi a inform’é tokante di situashonnan di Robbert i Stan, pero pronto a wòrdu klaru pa mi ku el tabata masha okupá. Mi a skirbi den entre mi parti, pero mi a skirbi na dje tokante di e kontenido di mi blogs tokante di Van den Broeke i Pluijmen aki riba Parameter. Tambe mi a kompartí e sugerensia di St. Anna ku Peter R. de Vries, pero desafortunadamente, el nunca a kontestami mas. Na e momentu ei, ‘amigo’ di Stan, Micha Romijn, a trata di mishi mi, sugeriendo ku Stan a tabata na Aruba ku Joran. Manera mi a splica den e blog di Stan Pluijmen promé, en realidad esaki tabata un intento di chantage pa Romijn kontra Stan. Romijn a trata di hinka moneynan for di e Robin Hood moderno, Stan, kende a desidí di no duna dje mas placa.

Den mi mente, ta drentando mas i mas kampanjanan i sirenan tocando tokante loke mi fidelmente ta yamá “E Kosmos.” Ku esaki, mi ta referí na e konjunto di personalidatnan altamente desaroyá, e inteligensia, ku ta forma pa intelihensia, puridat, amor, dedikashon, i abilidatnan. Mi ta kere ku e Kosmos ta sigui i ta proporcioná un plan kósmiko sin tempu, i ku tur kos relashoná ku Natalee Ann Holloway, inkluso e aña i lugá kaminda Beth Holloway posiblemente lo por finalmente trese su yiu bai kas, speransa ta ainda ku esaki por okurí na 2023 for di Cementerio di St. Anna? pa Alabama, hopi tempu pasa tabata skirbí den e strea. Esaki tabata berdad mes te bek den 2014. Synchronicidatnan ta parce invità, manera broma inteligente for di e Kosmos aki, pa un bista mas profundo riba e kaso di Joran-Natalee. Sin duda, mi no por duna un respuesta kompleto pa motibu di kon e kaso di Natalee Holloway a desaroyá riba manera terrenal i kósmiko manera ku el a desaroyá. Sinembargo, mi ta atrevé mi mes pa aserá ku tur kos ku ta sosodé ta inkluí un fasét épiko di leshonan di bida i oportunidat pa krese personalmente.

Ehempel di broma kósmiko:

  • Relashoná ku Iglesia di St. Anna i Cementerio di St. Anna tambe yamá St. Ann, kita e punto i lez nòvamente.
  • E nòmber kompletu di Natalee ta Natalee Ann Holloway.
  • Mi a nase na Hospital di St. Anna na Geldrop.
  • Mi yaya materno, kende mi nunca a konosé, tabata yamá Anna (Moerdijk).
  • Robbert (van den Broeke) – Rob (Nanninga). Rob Nanninga i Robbert van den Broeke ta antagonistanan absoluto di otro riba e website parameter.blog aki.
  • Stan (Pluijmen) – Constantia (Oomen). Den e blognan relevante riba e website aki, Stan Pluijmen i mi ta surgi komo e konstantenan inamovibel, estrechamente konektá den un sentido kósmiko.
  • Den e aña eksakto ku Stan Pluijmen a nase, 1989, mi a kambia mi nòmber dado for di “Stan” pa “Sten” for di 1989 te 2011 (e aña ku mi a emigrá pa Merka). Mi a konosé Stan práktikamente solamente na 2012. Komenzando for di fin di 2011, pa promé biaha den bida mi (!), mi a kuminsá usa mi nòmber di bautismo, Constantia, komo mi nòmber dado. Asina ku despues di 1989, mi no tabata “Stan” mas.
  • Joran van der Sloot – Cees van der Sloot: Cees van der Sloot ta hopi importante pa mi i mi ta konsiderá e komo un alma-gemela huntu ku Rob Nanninga.
  • Rob Nanninga i Joran van der Sloot ta kompartí e mes dia di nase, 6 di ougùstùs.
  • Similar na e destino di Natalee, bida di Stephany Flores tambe a terminá serka di Joran van der Sloot, manera un paralelo eskalofriante. Stephany Flores a yega su destinashon final riba e mesun dia ku e desaparishon di Natalee—30 di mei, 2010—pero despues exactamente sinku aña despues, ku Joran den mes e storia. I asina, nos ta topa, ku mi ta bisa ku kautela, ku peculiaridatnan den e kaso di Natalee Holloway, mínimo segun mi perspektiva personal. Broman kósmiko remarkabel tambe ta keda sumá bez pa bez, manera e ehempel ku e agente di FBI, manera mi mes, tabata 55 aña bieu. Esaki a sali na nos konversashon por kalkulashon, mientras mi menshoná ku mi ta basta bieu. El a kuma (tabata e uniko momentu den konversashon ora ku el a revelá algu personal) i a bisa, “No, esaki no ta bieu, mi tin 55 tambe.”


E belnan i silbadonan relashoná na Rob Nanninga ta hasi mi kere ku ta un sinfonía celestial, pasobra mi ta sinti fuertemente ku desde su paso den 2014, Rob Nanninga ta duna mi sosten sin wega i ku un impakto siginifikante den tur loke mi a hasi i ta kontinuá hasi. E tambe a impulsá individuonan manera Stan pa komportá manera ku el a hasi. Pakiko Peter R. de Vries a presentá den mi eksperiensianan relashoná na Rob Nanninga asina lihé manera 2014, i pakiko e eksperiensia ei a paré guía mi riba un búsqueda? Konsiderá mi frasa for di 2014: “A tuma ku esaki tabata intensioná pa ta un sorto di yabi pa hasi e mundo astral visibel?” E remar astral di Peter R. de Vries, “Boso mester puntra Sr. Nanninga tokante esei,” ta sondá stranjo i adekuá na 2023. Despues di tur, durante e periodo di kontakto sporádiko entre Peter R. de Vries i mi for di 2015 pa 2017, el no por a yudami. Na fè, mi si mester a puntra e pregunta na Rob, no na Peter R.. Sinembargo, back den september di 2014, mi no tabatin idea di e desaroyonan multi-aña futuristiko (for di 2014) ku ta kontrahé ku Stan Pluijmen i Natalee Holloway. Esaki por bisa ku mi ta wak na futú of mi ta wak for di otro banda di e Cosmos i Rob. Mi enkuentro misterioso ‘astral’ ku Peter R. de Vries tabata par seemper mas indiká na un direkshon determiná: esaki di Natalee Holloway, un di e kasonan fundamental di De Vries.


Dia 27 di yüni 2017, mi a skirbi den mi yurnal ku dor di komunikashon telepátiko ku Rob, mi a sinja ku el finalmente ta bai “trata ku Stan Pluijmen decididamente, na un momentu entre awor i un siman, pero no mas laat ku dos siman for di awor.” Esaki a pone e fecha limite na 4 di yüli 2017, òf na mas laat 11 di yüli 2017. Tene na kuenta ku na 2017, Stan ainda tabata yudando Robbert van den Broeke den su desepshonnan (i asina den mentira i engañamentu di fans kredul), i el no tabata distansia di su akshonnan di odio, pa kua Van den Broeke mes a yega te na atenshon di polis. E konversashon di Skype entre Joran van der Sloot i Stan Pluijmen a ser manda intensionalmente pa mi pa Stan Pluijmen dia 7 di yüli 2017 (den e periodo di tempu menshoná pa Rob), i segun Stan, e foto di e papel finansiero di Joran a ser kai sin intension den mi chat di Skype dia 29 di yüni 2017 (similarmente). Rob Nanninga tabata dtras di esaki? Esaki semper tabata mi sospecho, ku Rob tabata traha Stan su kordi òf papia kousanan den su orea. En efektivamente, na un momentu duna, Stan ta yudami berdat, tambe den otro tereno.

Mi a manda email na Pepijn van Erp i Fred Melssen tokante esaki dia 9 di yüli 2017, i tambe a manda email na Van Erp atrobe dia 19 di yanüari 2018:

Mi kier enfatisá atrobe ku mi no konosé ni a papia personalmente ku ni Joran van der Sloot ni ku Leydi Figueroa Uceda. Aunque mi a risibí dos videonan den kual Leydi Figueroa Uceda a dirigi palabra na mi ku mi promé nomber, ta resultá ku esakinan tabata ch’isti di ch’isti di praktikamentu organisá pa Stan, ku a animá Leydi Figueroa Uceda pa hasi esaki. Leydi Figueroa Uceda Klip 1 Klip 2


Asina hopi mas kos a desaroya den e trasfondo mistiko di intervension kosmiko, di kua mi ta kere ku nos no por perceptá ni komprendé aktualmente. Aparentemente kada persona tin nan papel den bida, i tambe un papel a ser asigná na mi. Mi naturalesa resistente semper a kausa un rechaso pa konsepto aki, pero konfiansa ta kuminsa krese den mi finalmente ku kosnan posiblemente por sali masha bon pa un kambio.


Riba 23 di yüli 2023, Roel Wiche for di ‘de Limburger’ a manda mi un mensahe di texto: ‘Mi (ainda) no tin informashon ekstensivo tokante e investigashon na e cemitério. Si mi mes por hanja esaki. Pero mi tin konfirmashon ku e informashon aki a ser reportá varios biaha den último añanan, indikando ku investigashon en realidat a tuma luga. Esaki no ta un ‘punto blanku’ mas.‘ Kiko en definitiva a konvense mi pa sigui kere den St. Anna, hasta despues ku Ilan Hoekstra y Kees van der Spek a negá esaki, hasta despues di e deklarashon aki for di Roel Wiche? Ta un biaha mas un asuntu kosmiko, i e biaha aki e desaroya den un forma hopi moderno i lugar: riba Instagram!


Na mi conversashon ku e agent di FBI for di Alabama dia 21 di yüli 2023, mi tabata sa ku St. Anna no ta ser (ampliamente) reconosé òf ta riba radar di FBI. Esaki ta lógikamente komprensibel, pasobra Aruba ainda ta bao jurisdi shon Hulandes i Arubiano. Otoridatnan Merikano no tin jurisdi shon pa solamente bai buska na tur kaminda, laga stimer esaki scan kompartimentunan di kabesanan i manera. Ta asina, mi a observa un deskonosensia entre e investigashon na Aruba i Merka. Sinembargo, e mensahe di Wiche pa mi si a laga mi un poko desapuntá. Nan no tabata na número 15 despues di tur? Na e momentunan ei, ainda no mi a tende e episodio 3 di e podcast di Ilan, ku a wòrdu transmití dia 31 di yüli 2023, i mi a haña informashon nobo ku tin varios número 15. Inkluso Wiche no tabata sa esaki na e momentunan ei. Den kaso aki, Ilan Hoekstra en efektivamente a hunga un papel signifikante pasobra el a konéktami bek ku Stan i pasobra el mes a bai St. Anna su kabesera pa investigá. Te mi propio sorpresa, mi desapunto riba e diadomingo ei tabata korto. Yama esaki intuishon, pero e sentimento a bolbe: HÈ, e ta AYA. Anochi ei, mi tabata mirando dilanti sin un meta spesífiko, manera mi semper ta hasi, i den un momento mi a haña e idea, òf mas ku tur idea un impulso, pa krea un “story” riba Instagram tokante Natalee. Pa esnan ku no ta famiaar ku internet i media sosial, e “stories” aki ta aparese banda di bo retrato di perfil, solamente por ser klick pa personanan ku tin un kuenta di Instagram, i nan ta desaparesé despues di 24 ora. Por salba nan komo “Highlights,” kual mi a hasi ku e story aki (e ta bao “Parameter 4”).


Mi a kuminsá traha, mi a buska riba Google “Natalee Holloway,” i atrobe, pa konsiderashon spontáneo, mi a skohe un potret di dje ku a hasi mey senti: ta yas ku e pia pa laman, pia den aire, riba yerba, ku un sonrisa grandi, visti ku un blusa elegante den e kolornan blauw obskuro, blanku, i goud. Mi a importá e potret ey i a busca elementonan ku por kompanja esaki, manera semper mi ta hasi, pa hasi e story mas atraktivu, mientras mi ainda no tabatin ni un idea kuater palabra mi lo a yama aden – en resumen, mi tabata mas òf menos “lanta nan.” Riba Instagram, bo por drenta palabra di buskeda, i GIFs, imágenan, i varios elementonan aplikabel ta aparese pa yudabo realza bo story. Mi a tipea “Anna” (di “St. Anna”), i entre otro GIFs i imágenan, kiko ta aparese aya? Un kamisèta den e kolornan obskuro, kòrá, blanku, i goud, ku mesun sensashon deportivo ku di Natalee su kamisèta, i e kolór kòrá ta forma un forma manera di un piedra di tumatorium. E número 19 ta surgi (GIF animá), i “Anna” ta bou di dje. E synchronisidatnan entre e GIF di Natalee i e potret – e kolornan, forma, e konsepto – tur kos a resoná instantáneamente den mi manera un strea di lus: Si, e ta AYA, pero na un número diferente!

Awa nan por pèrmití ku Joran intensionalmente a kambia e number 15 den su nota personal di St. Anna, den kaso ku nan a hackeá nan (ku nan a hasi, dor di Stan). Pa konta, mi ya a sugeri esaki durante e conversashon ku e hòmber di FBI: ku por ta ku e ta na un number diferente. Tambe mi a puntra e FBI pa konfrontá Joran ku tantu e informashon di St. Anna komo e numbernan aki.

St. Anna Church and Cemetery on Aruba
Image editing and copyright first image: Constantia Oomen


Joran van der Sloot speaking to John van den Heuvel, who filmed Joran with a hidden camera without his prior consent or that of the prison management in February 2016 in Peru.

Update August 27, 2023. Roel Wiche from “De Limburger” highlights the FBI conversation and points out the various numbering possibilities of the graves at St. Anna. De Limburger Telegraaf

Earthly

In 2023, things started to get quite tumultuous for Stan Pluijmen, his spouse Lana Sieradzka (formerly: Alan Sieradzki), and me. Stan and I had finally, since 2020, found ourselves in a personal conversation away from the public eye, thanks to Ilan Hoekstra. Our chat conversations primarily took place via Telegram, Twitter, and WhatsApp. But an impending storm was also beginning to take shape, both in the Peruvian prison with Joran van der Sloot and in the Joran van der Sloot-Natalee Holloway case.

I noticed that Stan was more hunted than ever before. I had known him since 2012 in various capacities, from a mischief-maker to a charmer and even a hacker, but never like this! While I chatted with him, with him often sending me voice messages – he doesn’t like writing and is dyslexic – and I responding through writing (so basically, mirrored to Stan), I heard, purely through audio, that he was pacing around his room like crazy. He often repeated himself and went on for hours telling me about all his worries. At some point, it truly took a toll on my energy. The ‘new’ Stan, who hadn’t been actively involved in Robbert van den Broeke’s ‘medium’ activities since 2019-2020, suddenly came across as a bit less kind and gentle. He seemed less vibrant and acted more forcefully. It quickly became apparent that there were a few main concerns: the extradition of his former friend Joran van der Sloot to Alabama and his identity issue. Stan’s Dutch ID was set to expire in 2024, and in his case, this wasn’t just a simple matter that could be solved by renewing it. The third, quite different, factor was Lana’s transition to becoming a woman. Stan and Alan got married on June 6, 2017 (not in 2018, as recently reported in the Dutch media multiple times), and over the past few years, it became increasingly clear that Lana wasn’t feeling comfortable in her own skin. Slowly, a quiet and timid Alan transformed into a much more extravagant and visibly happier Lana. Lana had struggled with her femininity for years and encouraged by a tolerant, loyal, and supportive Stan, she decided to officially embrace life as a woman. For that, she had to confront her mother, who put up quite a personal fight and made a big fuss about it, along with the Polish government. In a legal case, she had to obtain the support of her parents, and only then would she be allowed to officially receive a new ID. She managed to achieve this after a significant amount of hardship.

But there was also great unrest within me personally. In 2024, the modest monthly financial support I receive from my ex will expire, and with it, the last tangible tie to my ex will dissolve. The eternal dance of existence, the shadows of life and death, continue to occupy my mind, while I still reject the thought of aging. Both for Stan and for me, 2024 approached as a milestone in our journey through earthly time.

Stan had been evading Dutch authorities for years. While it’s possible to buy ID cards online or elsewhere with your own photo on them, border authorities, if you come into contact with them intentionally or unintentionally, are not easily fooled. And Stan was well aware of that. He rarely left his (Polish) house anymore, while Lana dared to move around a bit more freely. In 2023, Stan decided that he could no longer bear this life on the run, and he was determined to face the Dutch authorities. He began searching for a Dutch lawyer who could help him resolve his ‘money laundering’ tax dispute with the Dutch government. He mentioned a few names to me, and I looked up the mentioned lawyers and told him which ones appealed to me and which ones didn’t.

I had chat contact with both Stan and Lana, but especially with Stan. Without going into detail, since both Stan, Lana, and I prefer not to look back on this, it led, clearly attributable to the tensions that were fully present on both sides, to a new escalation between Stan, Lana, and me in May 2023. I was so angry, particularly with Stan and to a lesser extent with Lana, that I deleted my entire WhatsApp account, with a message to Stan saying, “I never want anything to do with you again.”

The last I had heard directly from Lana about her transition to being a woman was that the final phase of her transformation would take place on Stan and Alan’s (Lana’s) wedding day on June 6, 2023, in Spain. I remembered this quite well because June 6 is also my mother’s birthday. When, out of the blue, I received an email on June 19, 2023, about Stan Pluijmen from Sebastiaan Quekel of AD (Algemeen Dagblad), I was completely unsuspecting. I responded with some suspicion, and in this aspect, I’m starting to resemble Stan, asking if this might be more sensational news gathering about Joran van der Sloot. When Sebastiaan noticed that I wasn’t willing to speak with him on the phone, he immediately dropped a bombshell and informed me that Stan and Lana had been arrested in Spain during the night of Friday, June 10, 2023. Then he asked me what I had to say about it.

I was completely taken aback. I believed Stan’s statements that he couldn’t bear, let alone survive, a prison sentence, and I knew why Stan and Lana had just arrived in Spain. Immediately, I was deeply concerned about their well-being. In the following weeks, I advocated for Stan and Lana with Sebastiaan Quekel and Roel van Wiche from “De Limburger” (who also reached out to me on his own initiative). In my opinion, Stan and Lana needed to be released as soon as possible for various reasons. No, Stan wasn’t a major criminal; yes, he’s more of a modern Robin Hood, and yes, Lana is his loving and wise wife. I also launched a one-woman campaign on my Instagram with illustrated posts meant to support Stan and Lana and engage the public in their favor. To my relief, Stan and Lana were portrayed positively in the mentioned newspapers, considering the circumstances. After an unnecessarily lengthy month in a Spanish prison, they were eventually handed over to the Netherlands. Shortly after their release, Lana contacted me through TikTok chat, and we spoke with love (no more harsh words). On July 29th and 30th, I received 14 one-line emails from Stan in which he reiterated his love for me and made other cosmic statements. Also, on August 10th, I received an email from Stan. According to Lana, the Spanish prison authorities had unnecessarily held them for a long time, as they receive 200 euros per day per EU prisoner. Furthermore, the Dutch authorities were only informed of their detention after two weeks, most likely for the same reason, as Lana told me. They were eventually released in mid-July 2023! The Dutch police investigator had been very respectful to both Lana and Stan. In my opinion, they were released expediently because their personal characteristics had already become clear in the media. Thanks to what I call the Cosmos, they encountered two very sympathetic journalists: Quekel from AD and Wiche from De Limburger.

The extradition of Van der Sloot from Peru to the United States certainly added to Stan’s worries. Stan had often voiced his dissatisfaction with being continuously linked to Van der Sloot, despite their friendship having ended. He disliked the persistent association between them. In this, Stan absolutely has a valid point. Unfortunately, many people tend to think in black-and-white frames and are rarely willing to adjust their own perspective. After all, it’s quite reassuring and comfortable to consider oneself superior to others. It takes courage and love to truly empathize with another and to be able to admit one’s own mistakes. Stan’s antennas had been on red alert, and that proved to be justified, as evidenced by the arrest of Stan and Lana in the night of Friday, June 10, 2023. For weeks, there was uncertainty: was Stan arrested due to his connection with Joran van der Sloot or due to Dutch ‘money laundering practices’? On June 8, 2023, Joran van der Sloot was extradited to the US government. Everything happened almost simultaneously! The trial regarding the extortion of Beth Holloway had begun! But was it secretly perhaps more than just the extortion case between Van der Sloot and Holloway? Did Alabama maybe want to see this missing person case finally resolved once and for all?

Ilan Hoekstra, who had been mulling over his interest in Stan Pluijmen like a broody hen, suddenly woke up to the impending extradition of Joran van der Sloot. He dusted off his plans and brought out the cavalry: yes! The Stan documentary was a go anyway! The title would be “The Friends of Joran van der Sloot”! The subtitles followed suit: Part 1: “Joran,” Part 2: “Robbert,” Part 3: “Stan,” and Part 4: “Kees”! During the production of Part 1 on Thursday, June 22, 2023, Hoekstra and his team were hit with a surprise by Stan and Lana’s arrest. He was definitely on a hot trail!

My first reaction to Part 4 and its title, which I saw a day before its publication, was: “Wait, wait, what, Kees… Kees, who, not THAT Kees?”: Kees van der Spek. Yes, indeed, that Kees. I sent Ilan an email with not only what I considered to be important substantive concerns but also the following: “The title makes it seem as if Kees is a friend of Joran’s, you might almost think that Kees is, considering his reluctance to pursue the St. Anna tip.” So, in terms of the title, the Podcast is inaccurate, since to my knowledge, Kees isn’t a friend of Joran’s.

Ilan Hoekstra successfully produced three parts that I, as an expert on the case, was quite satisfied with. However, in the final episode, in my opinion, he stumbled considerably by consulting the know-it-all, and in this case, certainly jaded Kees van der Spek, regarding Stan and the St. Anna cemetery. I had an uneasy premonition about Part 4 the whole time, and it turned out to be true. In Part 4, Ilan suddenly, in his own words, “consulted” Van der Spek, who then proceeded to delicately elucidate that Stan had been an ordinary, naive young man and a victim of Joran, with the entire St. Anna cemetery story being just one of Joran’s many tales to a gullible Stan. I’m quoting Van der Spek in its entirety (excluding Hoekstra’s parts in between).

Kees van der Spek spoke on the phone to Ilan Hoekstra on June 22, 2023:

“Here we go again. And I immediately thought: oh, this is a guy who sees himself as some kind of Robin Hood, and he’s seen a hero in Joran, and he believes, yes, this is obviously a guy who doesn’t see things in perspective very well, and certainly not a crime journalist, in fact quite the opposite, and he’s been taken in by that guy. [interlude Ilan] Joran is a very clever guy and he’s thinking: yes, I can just, he’s received three hundred and fifty grand from him, what the fuck, it just shows again that Joran is simply an opportunist. I think Joran is taking advantage of a weak brother. [interlude Ilan] Okay, listen, if you narrow down the story into that funnel, to the merits, and this isn’t to downsize it, but you’re just asking for my honest opinion, and I think I should give that, in my strong feeling, Joran has also just used this guy like so many others, and after the expose by Patrick van der Eem, he certainly wouldn’t let himself be screwed over like that again. I think that conversation with Patrick van der Eem was a turning point, he got away with that, and then he started playing chess. [interlude Ilan] He wrote a book, he asked Greta van Susteren for money in America, he also extorted Natalee’s mother, I suppose, he wanted 250,000 euros for that golden tip. [interlude Ilan] In my view, it’s just a pattern. The friends of Joran van der Sloot are maybe occasionally friends of Joran van der Sloot who thought that Joran was really their friend, but they’re mainly pawns in a chess game where Joran is constantly making money, that’s all they are. What do you think, what’s your perspective when you look at it like that?”

In Van der Spek’s final sentence, the perfect moment and opportunity for Ilan Hoekstra to truly appreciate the value of St. Anna’s significance lay, but unfortunately, that didn’t happen—quite the opposite, in fact. The fact that Joran van der Sloot never voluntarily provided this St. Anna information to Stan, but rather that Stan had hacked Joran’s phone using a Trojan Horse and stumbled upon the St. Anna information in this manner, seemed to completely escape the notice of both Ilan Hoekstra and Kees van der Spek. Later on, Joran did talk to Stan about St. Anna and Natalee, during which he mentioned things like how Natalee Holloway had come into contact with a stone due to Joran’s actions and had tragically lost her life as a result. The recent article from The Messenger seamlessly aligns with this, and in my opinion, they have already produced multiple very good pieces about Joran van der Sloot.

But no, Van der Spek knew better: it was all just more Joran nonsense. But had Van der Spek conducted any research on St. Anna in Aruba? Not at all! He hadn’t done it at all! To my surprise, Ilan had actually gone there and discovered that there was indeed a grave with the number 15, but, as he suddenly found out, there were even several of them, they were letter and number combinations, like AB15, AC15, BC15, Ilan mentioned some more numbers like 18. Hoekstra also mentions in part 4 that he had email contact with Van den Broeke, but that Van den Broeke still claimed he had received his St. Anna information clairvoyantly.

By the way, Robbert van den Broeke made an erroneous prediction on his YouTube channel regarding the extradition of Joran van der Sloot. He suggested that during this extradition, there could be an escape attempt or even an assassination. He included his now very standard disclaimer: “But it doesn’t have to be that way, I could also be wrong, you know, people,” which systematically undermines his credibility as a predictor. Joran van der Sloot arrived in Alabama with his tail between his legs, clearly exhausted but still sporting his now familiar unflappable grin. There were no Lucky Luke-Daltons-Wild West situations that had occurred. Van den Broeke seems to have (largely, definitively?) stopped finding or creating crop circles and manipulating photos and videos, probably partly because Stan no longer supports him in such practices. If Robbert van den Broeke is indeed mentally very ill, as I believe, that deserves compassion, but it doesn’t grant him unlimited lying privileges that others don’t have. Upon inquiry by Ilan Hoekstra in June 2023, he reiterated his Natalee Holloway, St. Anna “clairvoyant information” lie. What’s telling to me is that unlike Stan, who apologized to me a thousand times for his past behavior, Robbert van den Broeke has never revisited his wrongdoings towards me and a whole group of people who received his hate and threatening emails, nor has he ever offered an apology. Similarly, he has never admitted to any of his deceptions towards his audience, and I have extensively described and proven (see my blogs about Robbert van den Broeke) that those deceptions were many and one times.

In short: Van den Broeke persists in his lies and shows no remorse.

To my dumbfounded surprise, Ilan suddenly concluded that the entire St. Anna story was nothing, even though he had seen with his own eyes that there were indeed grave numbers, that the graves were above ground because the ground on Aruba is too hard, and that objects could indeed be slid in there. Natalee was also very small and light in build, allowing her wrongdoers to effectively conceal her lifeless body using this method. No way in hell would any (superstitious) bloke even dare to crack open one of them grave doors. In my view, this should have been considered by the local police and local investigators in the very first year after her disappearance. Where would you go if you were in a panic and had the body of a beautiful, delicate, and small girl? Please forget everything and everyone around you for a moment, put yourself in the shoes of an Aruban or someone who has lived there for a long time, knows the island well, and think along with me as someone who, in this case, doesn’t want to go to the Police and never wants to be connected to the death of this beautiful, innocent girl. What comes to mind? What do you know? Joran and his father were certainly familiar with the beautiful St. Anna church and the unique, very unlikeDutch burial practice in the above-ground grave houses. Some of these grave houses are empty or open. Internet sleuth colleague Martijn Mastenbroek, who has faithfully and solidly followed along with me on the parameter.blog for years (and vice versa), sent me a shocking example of this via Google Street View. Mastenbroek and I always agreed that St. Anna remained the neglected aspect in the Natalee Holloway case.

Once I was given a preview of part 4 by Ilan Hoekstra, I immediately emailed him back saying, “Don’t publish this, revise it!” However, Hoekstra did not heed my advice. As soon as he had published his part 4, the ratings of his series started dwindling daily, from a consistent 99% and 98% to 74% and even lower each day. Did listeners sense that they had been somewhat deceived by part 4? If you haven’t actually investigated the St. Anna theory, can you then conclude that the entire suggestion is nonsense? This is the danger for established crime journalists like John van den Heuvel and Kees van der Spek. They’ve done so much with this case that they’re starting to generalize, and a sense of being blasé is beginning to take hold. Prejudice can be the reason a case is never solved! Additionally, in this case, the fact that there was so much reporting on Joran meant that most people couldn’t separate the wheat from the chaff, not even crime journalists. As a result, my own blogs went largely unnoticed as well.

Almost, but not quite! Thanks to Sebastiaan Quekel and Roel Wiche, my name had been mentioned in connection with Stan, Lana, and also Joran van der Sloot in the Dutch press. As I mentioned, everything came and comes together in 2023. On July 21, 2023, I suddenly received an email, for the first time!, from the FBI in Alabama. They had found my blogs! The question was clear: “Can we get in touch?” I was more than willing to do so; I had already tried to contact the FBI and Beth Holloway several times, both through her lawyers (without any response from them), via social media (Twitter), by phone, and by email, but I had never received a serious answer from anyone. Not even when I called the FBI in Sacramento in 2017 about the Stan-Joran-St. Anna story. On the other end of the line, I encountered someone who didn’t even know who Natalee Holloway was. A woman who listened to my explanation with ignorance and barely concealed disinterest, and “noted it down,” after which, of course, I never heard anything again.

On the FBI poster about Natalee Holloway, it says: “If you have any information concerning this person, please contact your local FBI office, the nearest American Embassy or Consulate, or you can submit a tip online at tips.fbi.gov. Field Office: Birmingham.” My ‘mistake’ was that I hadn’t seen that “Birmingham”, I should have immediately contacted/written to the FBI of Alabama. Eventually, in 2023, I still had contact with the FBI and spoke for an hour and five minutes with the FBI agent who took all the time for me and listened very attentively. At the end of the conversation, he asked me to keep our contact and the content of the conversation confidential, and that’s exactly what I did. The conversation revolved around Joran and Stan and took various turns. I deliberately, emphatically, and repeatedly talked about the suggestion of St. Anna.

Cosmic

Allow me kindly to present the following matters for your consideration, while imagining that we’re sitting together around a beautifully large campfire in Death Valley in the winter (not too hot). These topics still retain their relevance, but they do require a certain expanded consciousness mindset from your end. We are now amid the absence of urban light pollution, the stars and galaxies adorn the night sky with their astonishing clarity. It’s akin to the realm of magical realism, a concept that, as a skeptic myself, I believe holds its own validity. In my view, this intricate narrative involving Stan, Robbert, Rob Nanninga, Joran van der Sloot, Natalee Holloway, myself, and many others, including people like Peter R. de Vries and Ilan Hoekstra, unveils complex, enigmatic connections that are closely observed by the sagacious and contemplative intelligentsia above.

It was the skeptical leader (until 2014), Rob Nanninga, who introduced me to this term, and those familiar with this website know that even the name of this site, “Parameter,” is a reference to Rob Nanninga. He used this name on the FOK forum in a thread about Robbert van den Broeke. He even wanted to name the Skepsis magazine “Parameter” (but that proposal was rejected). About four months after Rob’s shocking and sudden passing, I had one of the most remarkable out-of-body experiences of my entire life (and I’ve had thousands, so that says something):

2014 was the year of Rob’s passing and also the year when, since the fall of 2014, Robbert van den Broeke, who had been sending hate emails to his skeptics since 2012 (the main reason why I started this website!), really unleashed his hate tirades. Rob Nanninga’s passing, the man in his view who had caused his public downfall by exposing him with the googled “Genverbrander,” had died, and yes, that affected Van den Broeke. I’ll stick to this safe description. Although Van den Broeke had already come up with his ‘channeled’ information about Natalee Holloway via Stan in an earthly way in early 2014, Dutch crime reporter Peter R. de Vries was not at all in the picture for me at that time regarding this matter. Yet, there came this extremely curious ‘Queste’ out-of-body experience, which was about secret information being visible only under a specific light on matters. No matter how I turned and twisted this experience in my mind’s eye to try to discern its meaning, I couldn’t figure it out.

The commotion surrounding Robbert van den Broeke, Stan Pluijmen, Joran van der Sloot, and Natalee Holloway had been growing increasingly dominant since 2014. Therefore, around June 12, 2015, I sent a LinkedIn request to Peter R. de Vries, which he promptly accepted on June 13, 2015, albeit with some initial hesitation. De Vries was as he was with everyone: very courteous, refined, and friendly. I informed him about Robbert’s and Stan’s predicaments, but it became clear to me quite soon that he was very busy. I cut out my parts in between, but I wrote to him about the content of my blogs regarding Van den Broeke and Pluijmen here on Parameter. I also shared the St. Anna tip with Peter R. de Vries, but unfortunately, he never responded to me again. At the time, Stan’s ‘friend’ Micha Romijn did try to mislead me, suggesting that Stan had been on Aruba with Joran. As I explained in the Stan Pluijmen blog earlier, this was actually an attempt at blackmail by Romijn towards Stan. Romijn was attempting to get money from the modern-day Robin Hood, Stan, who had decided not to give him any more money.

In my mind, even more frequent and louder bells and whistles are going off about what I faithfully call “The Cosmos.” By this, I mean the assembly of highly developed personalities, the intelligentsia, formed by intelligence, purity, love, dedication, and skills. I believe that the Cosmos follows and provides a timeless cosmic plan, and that everything concerning Natalee Ann Holloway, including the year and location in which Beth Holloway may finally bring her daughter home, hopefully still in 2023 from St. Anna Churchyard? to Alabama, has long been written in the stars. This was true even back in 2014. Synchronicities seem to invite, like wisecracks from this Cosmos, a deeper look into the Joran-Natalee case. Of course, I cannot provide an all-encompassing answer to why the Natalee Holloway case unfolded in both earthly and cosmic ways as it did. However, I dare to assert that everything that occurs encompasses an epic facet of life lessons and opportunities for personal growth.

Examples of cosmic wisecracks:
– Regarding the St. Anna Church and St. Anna Churchyard also referred to as St. Ann, leave out the period and then read again.
– Natalee’s full name is Natalee Ann Holloway.
– I was born at St. Anna Hospital in Geldrop.
– My maternal grandmother, whom I never knew, was named Anna (Moerdijk).
Robbert (van den Broeke) – Rob (Nanninga) Rob Nanninga and Robbert van den Broeke are each other’s absolute antagonists on this website parameter.blog.
Stan (Pluijmen) – Constantia (Oomen). Within the relevant blogs on this website, Stan Pluijmen and I emerge as the unwavering constants, intricately linked in a cosmic sense.
– In the exact year Stan Pluijmen was born, 1989, I changed my given name from “Stan” to “Sten” from 1989 until 2011 (the year I emigrated to America). I virtually met Stan only in 2012. Starting from late 2011, for the first time in my life (!), I began using my baptismal name, Constantia, as my given name. So after 1989, I was no longer “Stan.”
– Joran van der Sloot – Cees van der Sloot: Cees van der Sloot is very important to me and I consider him a soulmate alongside Rob Nanninga.
– Rob Nanninga and Joran van der Sloot share the same birthday, August 6th.
– Similar to Natalee’s fate, Stephany Flores’s life also ended near Joran van der Sloot, like a chilling parallel. Stephany Flores met her final destination on the same day as Natalee’s disappearance—May 30th, 2010—but then exactly five years later, involving Joran once again.
And so, we encounter, let me cautiously say, peculiarities in the Natalee Holloway case, at least from my personal perspective. Remarkable cosmic wisecracks are also added time and again, such as the fact that the FBI agent, like me, turned out to be 55 years old. This came up in our conversation by chance, as I mentioned that I was quite old. He chuckled (it was the only moment in the conversation when he revealed something personal) and said, “No, that’s not old, I’m 55 too.”.

The bells and whistles regarding Rob Nanninga sound like a heavenly symphony to me, for I strongly sense that since his passing in 2014, Rob Nanninga has been supporting me unwaveringly and significantly in everything I have done and continue to do. He has also prompted individuals like Stan to behave as he did. Why did Peter R. de Vries appear in my experiences related to Rob Nanninga as early as 2014, and why did that experience seem to guide me on a quest? Consider my sentence from 2014: “Was this perhaps intended as a sort of key to make the astral world visible?” Peter R. de Vries’ astral remark, “You should ask Mr. Nanninga about that,” sounds peculiar and fitting in 2023. After all, during the period of sporadic contact between Peter R. de Vries and me from 2015 to 2017, he couldn’t assist me. In fact, I did indeed need to ask the question to Rob, not Peter R.. However, back in September 2014, I had no inkling of the forthcoming multi-year developments (since 2014) involving Stan Pluijmen and Natalee Holloway. This might point to the forward-looking or timeless gaze of the Cosmos and Rob from the other side. My mysterious ‘astral’ encounter with Peter R. de Vries seemed to increasingly point in a certain direction: that of Natalee Holloway, one of de Vries’ pivotal cases.

On June 27, 2017, I wrote in my diary that through telepathic communication with Rob, I had learned that he was finally going to “deal with Stan Pluijmen decisively, sometime between now and a week, but no later than two weeks from now.” This set the deadline to July 4, 2017, or at the latest, July 11, 2017. Keep in mind that in 2017, Stan was still assisting Robbert van den Broeke in his deceptions (and thus in lying and deceiving gullible fans), and he hadn’t distanced himself from Van den Broeke’s hate actions, for which Van den Broeke even came into the attention of the police. The Joran van der Sloot-Stan Pluijmen Skype conversation was intentionally sent to me by Stan Pluijmen on July 7, 2017 (within Rob’s mentioned timeframe), and according to Stan, the photo of Joran’s financial sheet was accidentally dropped into my Skype chat on June 29, 2017 (likewise). Was Rob Nanninga behind this? That’s what I always suspected, that Rob was pulling Stan’s strings or whispering things in his ears. Indeed, at a certain point, Stan was genuinely helping me, even in another area.

I emailed Pepijn van Erp and Fred Melssen about this on July 9, 2017, and also emailed Van Erp again on January 19, 2018:

I want to emphasize once again that I have never personally known or spoken to either Joran van der Sloot or Leydi Figueroa Uceda. Although I received two clips in which Leydi Figueroa Uceda addressed me by my first name, it turned out to be practical jokes orchestrated by Stan, who encouraged Leydi Figueroa Uceda to do so. Leydi Figueroa Uceda Clip 1 Clip 2

So much more has unfolded in the mystical backdrop of cosmic intervention, of which I believe we cannot currently perceive or comprehend. Each person apparently has their role in life, and a role has also been assigned to me. My resistant nature has always pushed back against this idea, but the trust is finally starting to grow within me that things might actually turn out very well for a change.

On July 23, 2023, Roel Wiche from “de Limburger” texted me: “I (still) don’t have extensive information about the investigation at the graveyard. If I even get that. But I do have confirmation that this information has been reported multiple times in recent years, indicating that investigations have indeed taken place. It’s no longer a ‘blind spot.’” What ultimately convinced me to continue believing in St. Anna, even after Ilan Hoekstra and Kees van der Spek had dismissed it, even after this statement from Roel Wiche? It was once again a cosmic matter, and this time it unfolded in a very modern way and place: on Instagram!

In turn, from my conversation with the FBI agent from Alabama on July 21, 2023, I knew that St. Anna wasn’t really (widely) recognized or even on the radar at the FBI. This is logically understandable, as Aruba is still under Dutch and Aruban jurisdiction. The American authorities don’t have the jurisdiction to just go around searching everywhere, let alone scanning grave compartments and such. So, I observed a discrepancy between the Aruban and American investigations. However, Wiche’s message to me did leave me somewhat disappointed. She wasn’t there in number 15 after all? At that point, I hadn’t yet heard Ilan’s podcast episode 3, which was broadcast on July 31, 2023, and provided me with new information that there are multiple number 15s. Even Wiche didn’t know this at the time. In this case, Ilan Hoekstra indeed played a significant role because he reconnected me with Stan and because he personally went to the St. Anna cemetery to investigate. To my own surprise, my disappointment on that Sunday afternoon was short-lived. Call it intuition, but the feeling returned: YES, she IS there. That evening, I was idly staring ahead, as I often do, and suddenly I had the insight, or rather the impulse, to create an Instagram story about Natalee. For those who aren’t familiar with internet and social media, these stories appear next to your profile picture, can only be clicked by Instagram account holders, and disappear after 24 hours. You can save them as “Highlights,” which is what I did with this story (it’s located under “Parameter 4”).

I got to work, I Googled “Natalee Holloway,” and once again, on a whim, I chose a photo of her that appealed to me: lying down, feet up in the air, on grass, big smile, wearing an elegant shirt in the colors dark blue, white, and gold. I imported the photo and looked for accompanying elements, as I always do, to make the story more appealing, while I still had no idea what text I was going to add to it – in short, I was just “winging it.” On Instagram, you can enter search terms, and applicable GIFs, images, and various elements appear to help enhance your story. I typed in “Anna” (from “St. Anna”), and among other GIFs and images, what appears there? A T-shirt in the colors dark, red, white, and gold, with the exact same sporty feeling as Natalee’s, and the red color of the T-shirt forms a gravestone-like shape. The number 19 emerges (animated GIF), and “Anna” is underneath it. The synchronicities between this GIF of Natalee and the photo – the colors, shapes, the concept – everything instantly resonated with me like a shooting star: Yes, she IS there, but at a different number!

I subsequently emailed this tip, that she might be at a different number, perhaps number 18 or 19?, to the FBI. Joran could have intentionally changed the number 15 in his personal notes of St. Anna, just in case he got hacked (which he did, by Stan). By the way, I had already suggested this during the conversation with the FBI man: that she might be at a different number. I also asked the FBI to confront Joran with both the St. Anna information and these numbers.

St. Anna Kerk en kerkhof op Aruba
beeldbewerking en copyright eerste afbeelding: Constantia Oomen


Joran van der Sloot tegen John van den Heuvel die Joran zonder diens toestemming vooraf noch die van de gevangenis in februari 2016 in Peru met de verborgen camera filmde

Update 27 augustus 2023. Roel Wiche van “De Limburger” besteedt aandacht aan het FBI gesprek en wijst op de meerdere nummermogelijkheden van de graven op St. Anna. De Limburger Telegraaf

Aards

In 2023 begon het bij Stan Pluijmen, zijn echtgenote Lana Sieradzka (voorheen: Alan Sieradzki) en mij behoorlijk te spoken. Stan en ik waren dankzij Ilan Hoekstra sinds 2020 eindelijk, voor het eerst ook weg van het publieke oog, in een persoonlijk gesprek beland. Onze chatgesprekken verliepen grotendeels via Telegram, Twitter en WhatsApp. Maar ook in de Peruaanse gevangenis bij Joran van der Sloot en in de zaak van Joran van der Sloot-Natalee Holloway begon zich een opkomende storm af te tekenen.

Ik merkte aan Stan dat hij opgejaagd was als nooit tevoren. Ik had hem sinds 2012 al in allerlei hoedanigheden meegemaakt, van kwajongen, charmeur tot hacker, maar nog nooit zo! Terwijl ik met hem aan het chatten was, waarbij hij meestal audioberichten voor mij opnam – hij houdt niet van schrijven en is dyslectisch – en ik al schrijvend reageerde (dus eigenlijk gespiegeld aan Stan), hoorde ik, gewoon auditief dus, dat hij als een gek in zijn kamer heen en weer liep te ijsberen. Hij viel vaak in herhaling en bleef mij vele uren achter elkaar vertellen over al zijn zorgen. Het trok op een gegeven moment werkelijk een wissel op mijn energie. De ‘nieuwe’ Stan, die sinds 2019-2020 niet meer actief betrokken was bij Robbert van den Broekes ‘medium’ activiteiten, kwam opeens iets minder lief en zachtaardig over. Hij leek minder sprankelend en handelde harder. Het bleek al snel dat er een paar hoofdzorgen waren: de overlevering van voormalige vriend Joran van der Sloot naar Alabama en zijn identiteitskwestie. Stans Nederlandse ID zou in 2024 verlopen, en in zijn geval is dit niet slechts een formaliteit die je makkelijk kunt oplossen door deze te vernieuwen. De derde factor van een andere orde was Lana’s transitie tot vrouw. Stan en Alan trouwden op 6 juni 2017 (en niet in 2018, zoals recent meermaals in de Nederlandse pers stond) en de afgelopen paar jaar werd steeds duidelijker dat Lana letterlijk niet goed in haar vel zat. Langzaam transformeerde een stille, timide Alan naar een veel extravagantere en duidelijk gelukkigere Lana. Lana had al jaren geworsteld met haar vrouwelijkheid en aangemoedigd door een tolerante, loyale en ondersteunende Stan, besloot zij voortaan officieel als vrouw door het leven te willen gaan. Daarvoor moest zij een gevecht aangaan met haar moeder en de Poolse overheid. In een rechtszaak moest zij de steun van haar ouders krijgen en pas dan zou zij officieel een nieuw ID mogen ontvangen. Dat lukte haar, na een niet te onderschatten portie ellende. Maar ook bij mij persoonlijk was er grote onrust. In 2024 verloopt de bescheiden maandelijkse financiële ondersteuning die ik van mijn ex ontvang en daarmee komt de laatste aantoonbare band met mijn ex te vervallen. Ook de eeuwige dans van het bestaan, de schaduwen van leven en dood, blijft mijn geest bezighouden, terwijl ik de gedachte aan ouderdom nog steeds afwijs. Zowel voor Stan als voor mij kondigde 2024 zich aan als een markeringspunt in onze reis door de aardse tijd.

Stan was al jaren op de vlucht voor de Nederlandse autoriteiten. Hoewel je op internet of elders ID-kaarten kunt kopen met je eigen foto erop, zijn de grensautoriteiten, als je daar bedoeld of onbedoeld mee in aanraking komt, niet makkelijk voor de gek te houden. En dat besefte Stan maar al te goed. Stan kwam nauwelijks nog zijn (Poolse) huis uit, terwijl Lana zich wel wat vrijer durfde te bewegen. In 2023 besloot Stan dat hij dit leven op de vlucht niet langer aankon en hij was vastbesloten om de confrontatie met de Nederlandse autoriteiten aan te gaan. Hij begon op zoek te gaan naar een Nederlandse advocaat die hem kon helpen zijn ‘witwas’-belastingschuldgeschil met de Nederlandse overheid op te lossen. Hij noemde mij enkele namen, en ik zocht de genoemde advocaten op en vertelde hem welke gezichten/personen me aanspraken en welke niet.

Met zowel Stan als Lana had ik chatcontact, maar vooral toch met Stan. Zonder in detail te treden, aangezien zowel Stan, Lana als ik hier liever niet op terugkijken, kwam het, duidelijk terug te voeren op de spanningen die aan beide kanten volop aanwezig waren, in mei 2023 toch opnieuw tot een escalatie tussen Stan, Lana en mij. Ik was zo boos, vooral op Stan en in mindere mate op Lana, dat ik mijn hele WhatsApp-account verwijderde met de mededeling aan Stan: “Ik wil nooit meer iets met je te maken hebben.”

Het laatste wat ik van Lana zelf had gehoord over haar transitie tot vrouw, was dat de laatste fase van haar metamorfose op Stan en Alans (Lana’s) trouwdag op 6 juni 2023 in Spanje zou plaatsvinden. Ik onthield dit heel goed omdat 6 juni ook de geboortedag van mijn moeder is. Toen ik op 19 juni 2023 plotseling uit het niets een e-mail ontving over Stan Pluijmen van Sebastiaan Quekel van het AD, was ik volkomen nietsvermoedend. Ik reageerde wat wantrouwend, en hierin begin ik op Stan te lijken, en vroeg hem of dit misschien weer sensatiezoekende nieuwsvergaring over Joran van der Sloot was. Toen Sebastiaan merkte dat ik niet met hem wilde bellen, gooide hij meteen de knuppel in het hoenderhok en deelde hij me mee dat Stan en Lana in de vrijdagnacht van 10 juni 2023 in Spanje gearresteerd waren. En toen vroeg hij wat ik hierop te zeggen had.

Ik schrok me rot. Ik geloofde Stans uitspraken dat hij een gevangenisstraf niet zou kunnen verdragen, laat staan overleven, en ik wist waarom Stan en Lana net in Spanje waren aangekomen. Onmiddellijk maakte ik me ernstige zorgen over hun welzijn. In de daaropvolgende weken zette ik me in voor Stan en Lana bij Sebastiaan Quekel en Roel Wiche van “De Limburger” (die ook op eigen initiatief contact met mij opnam). Naar mijn mening moesten Stan en Lana om verschillende redenen zo snel mogelijk worden vrijgelaten. Nee, Stan was geen grote crimineel, ja, hij is eerder een moderne Robin Hood, en ja, Lana is zijn liefdevolle, wijze vrouw. Ook op mijn Instagram voerde ik een eenvrouwsactie uit met geïllustreerde posten die bedoeld waren om Stan en Lana een hart onder de riem te steken en het publiek in hun voordeel te engageren. Tot mijn opluchting werden Stan en Lana, rekening houdend met de omstandigheden, in de genoemde kranten positief belicht. Na een onnodig lang verblijf van een maand in de Spaanse gevangenis werden ze uiteindelijk overgedragen aan Nederland. Kort na vrijlating nam Lana contact met me op via de TikTok chat, en we spraken in liefde bij (dus geen onvertogen woorden meer), en op 29 en 30 juli ontving ik 14 een-regel mailtjes van Stan waarin hij wederom zei dat hij van me houdt en andere kosmische uitspraken. Ook op 10 augustus ontving ik van Stan een mail. Volgens Lana hadden de Spaanse gevangenisautoriteiten hen onnodig lang vastgehouden, aangezien ze 200 euro per dag per EU-gevangene ontvangen. Bovendien werden de Nederlandse autoriteiten pas na twee weken op de hoogte gesteld van hun aanhouding, hoogstwaarschijnlijk om dezelfde reden, zoals Lana me vertelde. Ze werden uiteindelijk medio juli 2023 vrijgelaten! De Nederlandse politierechercheur was zeer respectvol geweest naar zowel Lana als Stan. Naar mijn mening werden ze versneld vrijgelaten omdat hun persoonlijke kenmerken al duidelijk waren geworden in de media. Dankzij wat ik de Kosmos noem, waren ze naar mijn mening op twee zeer sympathieke journalisten gestuit: Quekel van het AD en Wiche van De Limburger.

De overlevering van Van der Sloot van Peru naar de Verenigde Staten heeft zeker bijgedragen aan Stans kopzorgen. Stan heeft vaak genoeg zijn ongenoegen geuit over het feit dat hij steeds in verband wordt gebracht met Van der Sloot, terwijl hij hem al lang niet meer als vriend beschouwt. Hierin heeft Stan absoluut een valide punt. Veel mensen denken helaas altijd in zwart-witkaders en zijn zelden bereid om hun eigen perspectief aan te passen. Het is immers heel geruststellend en comfortabel om jezelf superieur te wanen aan anderen. Het vereist moed en liefde om je daadwerkelijk in een ander te verdiepen en ook om je eigen fouten te kunnen toegeven. Stans antennes hadden op red-alert gestaan en dat bleek terecht, zoals blijkt uit de arrestatie van Stan en Lana in de vrijdagnacht van 10 juni 2023. Wekenlang heerste er onduidelijkheid: was Stan nu gearresteerd vanwege zijn connectie met Joran van der Sloot of vanwege Nederlandse ‘witwaspraktijken’? Op 8 juni 2023 werd Joran van der Sloot aan de Amerikaanse overheid overgeleverd. Alles gebeurde dus vrijwel gelijktijdig! De rechtszaak met betrekking tot de afpersing van Beth Holloway was begonnen! Maar was het stiekem misschien meer dan alleen de afpersingszaak tussen Van der Sloot en Holloway? Wilde Alabama misschien deze vermissingszaak voor eens en altijd opgelost zien?

Ilan Hoekstra, die besluiteloos had zitten broeden op zijn Stan Pluijmen interesse, werd samen met zijn redactie door de op handen zijnde overlevering van Joran van der Sloot opeens klaarwakker, haalde zijn paard weer van stal en blies het stof eraf: ja!, de Stan docu ging er wat hem betreft toch komen, de titel zou zijn: “De Vrienden van Joran van der Sloot“! De subtitels kwamen later: Deel 1: “Joran”, deel 2: “Robbert”, deel 3: “Stan”en deel 4: “Kees”! Hoekstra en zijn team werden tijdens het maken van deel 1 op donderdag 22 juni 2023 enorm verrast door de arrestatie van Stan en Lana. Hij zat op een heet spoor, jawel!

Mijn eerste reactie op deel 4 en de titel ervan, die ik één dag voor publicatie onder ogen kreeg, was: “Huw, Kees…, wat Kees, wie Kees, toch niet DIE Kees?”: Kees van der Spek. Dus wel ja, die Kees. Ik stuurde Ilan een e-mail met naast mijns inziens belangrijke inhoudelijke bedenkingen ook het volgende: “Met de titel lijkt het net alsof Kees een vriend van Joran is, je zou bijna denken dat Kees dat is, gezien zijn terughoudendheid om op de tip van St. Anna in te gaan.” Titel-technisch klopt de Podcast dus niet, aangezien Kees naar mijn weten geen vriend van Joran is.

Drie delen maakte Ilan Hoekstra waar ik als kenner van de zaak heel tevreden over was, maar toen bleek Ilan in de finale episode mijns inziens fors onderuit te gaan door de know-it-all, wat dit betreft zeker blasé Kees van der Spek over Stan en St. Anna kerkhof te raadplegen. Ik had de hele tijd al een onbehagelijk voorgevoel over deel 4 en dat kwam uit, want in deel 4 bleek Ilan opeens in zijn eigen woorden “te rade te gaan” bij Van der Spek, die vervolgens haarfijn wist uit te leggen dat Stan een doodgewone, naïeve jongen en slachtoffer was geweest van Joran en het hele St. Anna kerkhof verhaal slechts één van de vele verhalen van Joran tegen een naïeve Stan. Ik citeer Van der Spek in zijn totaliteit (en laat de stukjes van Hoekstra ertussen weg):

Kees van der Spek telefonisch op 22 juni 2023 tegen Ilan Hoekstra:

“Daar gaan we weer. En ik dacht gelijk: oh, dit is een jongen die ziet zichzelf als een soort Robin Hood en die heeft in Joran een soort held gezien, en die gelooft, ja, dat is natuurlijk een jongen die niet heel erg goed dingen in perspectief ziet, en die zeker geen misdaadjournalist is, alle, in tegendeel, en die heeft zich laten inpakken door die gast. [tussenstukje Ilan] Joran is een hele slimme jongen en die denkt: ja, dan kan ik gewoon, die heeft gewoon drieëneenhalve ton van hem gehad, what the fuck, daaruit blijkt maar weer eens dat Joran gewoon een opportunist is. Ik denk dat Joran misbruik maakt van een zwakke broeder. [tussenstukje Ilan] Okay, luister, als je het verhaal een beetje terugbrengt in die trechter, om de merites, en dat is niet om dit te downsizen, maar je vraagt gewoon naar mijn eerlijke mening, en die moet ik ook geven, vind ik, is mijn zeer sterke gevoel dat Joran deze man ook gewoon als zovelen heeft misbruikt, en dat ie natuurlijk kort na de expose van Patrick van der Eem zich echt niet nog een keer op die manier liet naaien. Ik denk dat dat gesprek met Patrick van der Eem een kantelpunt is geweest, hij kwam daarmee weg en toen is ie gaan schaken. [tussenstukje Ilan] Hij had een boek geschreven, hij vroeg geld van Greta van Susteren, in Amerika, hij heeft ook de moeder van Natalee afgeperst, me dunkt, hij wilde daar 250.000 euro voor hebben, voor de gouden tip. [tussenstukje Ilan] Het is in mijn visie gewoon een patroon. De vrienden van Joran van der Sloot zijn misschien zo nu en dan vrienden van Joran van der Sloot die hebben gedacht dat Joran echt hun vriend was, maar zijn vooral poppetjes in een schaakspel waarin Joran constant probeert om geld te verdienen, meer zijn het niet. Wat denk jij, wat is jouw visie als je het zo in perspectief plaatst?”


In Van der Speks laatste zin lag natuurlijk hét moment en de gelegenheid voor Ilan Hoekstra om het St. Anna op zijn waarde te schatten, maar helaas, dat gebeurde dus niet, integendeel dus. Dat Joran van der Sloot deze St. Anna informatie nooit vrijwillig had gegeven aan Stan, maar dat Stan Jorans telefoon via een Trojan Horse had gehackt, en dat Stan op deze wijze op de St. Anna informatie gestuit was, dat leek zowel Ilan Hoekstra als Kees van der Spek opeens volledig te ontgaan. Joran had later wel tegen Stan over St. Anna en Natalee gepraat, en daar waren dingen gezegd als dat Natalee Holloway door Jorans toedoen onzacht met haar hoofd met een steen in aanraking was gekomen en daarop het leven had gelaten. Het recente artikel van The Messenger sluit hier naadloos op aan, en zij hadden naar mijn mening al meerdere bovengemiddelde stukken over Joran van der Sloot.

Maar nee hoor, Van der Spek wist het beter: allemaal weer Joran onzin. Maar had Van der Spek dan onderzoek naar en op St. Anna te Aruba gedaan? Welnee! Helemaal niet! Ilan was er tot mijn verrassing wel heengegaan en had ontdekt dat er inderdaad een graf was met nummer 15, maar, zo bleek hem opeens, er waren er zelfs meerdere, het waren letter- en cijfercombinaties, dus AB15, AC15, BC15, Ilan noemde nog wat nummers op als 18. Hoekstra meldt in deel 4 ook nog dat hij mailcontact met Van den Broeke had, maar dat die nog steeds beweerde dat hij zijn St. Anna informatie helderziend had doorgekregen.

Robbert van den Broeke deed overigens op zijn YouTube-kanaal een foutieve voorspelling over de overlevering van Joran van der Sloot. Hij suggereerde dat er tijdens deze overlevering een vluchtpoging of zelfs een liquidatie zou kunnen plaatsvinden. Hierbij vermeldde hij zijn inmiddels zeer standaard ingebouwde mededeling: ‘Maar het hoeft niet zo te zijn, ik kan er ook naast zitten, hoor, mensen,’ die zijn geloofwaardigheid als voorspeller systematisch ondermijnt. Joran van der Sloot kwam met hangende pootjes, duidelijk oververmoeid maar nog steeds met zijn inmiddels bekende onverstoorbare grijns, aan in Alabama. Er hadden zich geen Lucky Luke-Daltons-Wild West toestanden afgespeeld.
Van den Broeke lijkt (grotendeels, definitief?) te zijn gestopt met het vinden, respectievelijk creëren van graancirkels en het manipuleren van foto’s en video’s, waarschijnlijk deels omdat Stan hem niet langer ondersteunt bij dergelijke praktijken. Mocht Robbert van den Broeke mentaal inderdaad erg ziek zijn, wat ik denk, dan verdient dat mededogen, maar dan geeft dat hem geen onbeperkte lieg-privileges die andere mensen niet hebben. Hij herhaalde immers bij navraag van Ilan Hoekstra in juni 2023 zijn Natalee Holloway, St.Anna “helderziende informatie” leugen. Veelzeggend voor mij is dat Robbert van den Broeke, in tegenstelling tot Stan die mij wel duizend keer zijn excuses voor zijn gedrag in het verleden aanbood, nog nooit op zijn wandaden richting mij en een hele groep mensen die ontvangers waren van zijn haat-en dreigmails, is teruggekomen noch ooit excuses heeft aangeboden. Eveneens heeft hij nog nooit maar een bedrog van hem richting zijn publiek toegegeven, en dat dat bedrog er honderd en een maal was, heb ik ruimschoots op deze site beschreven en bewezen (zie hiertoe mijn blogs over Robbert van den Broeke).
Kortom: Van den Broeke blijft volharden in leugens en toont geen berouw.

Tot mijn stomme verbazing concludeerde Ilan opeens dat het hele St. Anna verhaal niets was, zelfs dus toen hij met eigen ogen had gezien dat er inderdaad grafnummers waren, dat de graven boven de grond waren omdat op Aruba de grond te hard is, en daar inderdaad zaken ingeschoven konden worden. Natalee was ook heel klein en licht van postuur, zij kon echt op deze manier goed aan het oog onttrokken worden en geen (bijgelovige) hond zou het ooit in zijn hoofd halen een van de grafdeurtjes te openen. Dit had naar mijn oordeel echt meteen al in het eerste jaar na haar verdwijning bedacht moeten zijn door de locale politie en locale rechercheurs. Waar ga je heen als je in paniek bent en met het lijk van een beeldschoon, teer en klein meisje zit? Vergeet u even alles en iedereen om u heen, verplaats u in een Arubaan of iemand die daar al heel lang woont, het eiland goed kent, en denk met mij mee als iemand die in dit geval niet naar de Politie wil gaan en nooit gelieerd wil worden aan de dood van dit prachtige, onschuldige meisje? Waar denk u aan? Wat kent u? Joran en zijn vader waren zeker bekend met de prachtige St. Anna kerk en de aparte, onNederlandse begraafwijze in de grafhuisjes boven de grond. Sommige van deze grafhuisjes staan leeg of open. Internet speurneus collega Martijn Mastenbroek, die mij al die parameter.blog jaren trouw en solide meedenkend is blijven volgen (en ik hem) stuurde mij daarvan via Google Street View een schokkend voorbeeld. Mastenbroek en ik waren het er ook altijd over eens dat St. Anna maar steeds het ondergeschoven kindje bleef in de Natalee Holloway zaak.

Zodra ik als voorschouw van Ilan Hoekstra deel 4 van hem had mogen beluisteren, mailde ik hem terug “Publiceer dit niet, herzie!” Maar Hoekstra gaf hier geen gehoor aan. Zodra hij zijn deel 4 gepubliceerd had begon de beoordeling van zijn serie dagelijks te slinken, van een constante 99 en 98% naar 74% en elke dag bijna wel lager. Voelden luisteraars aan dat ze met deel 4 als het ware bedrogen waren? Als je de St. Anna theorie niet daadwerkelijk hebt onderzocht, mag je dan concluderen dat de hele suggestie onzin is? Dit is het gevaar voor gevestigde misdaadjournalisten als John van den Heuvel en Kees van der Spek. Ze hebben zoveel met deze zaak gedaan dat ze over een kam beginnen te scheren, dat het blasé gehalte een rol begint te spelen. Vooringenomenheid kan de reden ervoor zijn dat een zaak nooit wordt opgelost! In deze zaak heeft daarnaast ook altijd meegespeeld dat er zoveel berichtgeving was over Joran dat de meeste mensen het kaf niet meer van het koren konden scheiden, ook misdaadjournalisten niet. Hierdoor zijn ook mijn eigen blogs vrijwel onopgemerkt gebleven.

Bijna dan! Dankzij Sebastiaan Quekel en Roel Wiche was mijn naam in verband met Stan, Lana en dus ook Joran van der Sloot in de Nederlandse pers genoemd. Zoals ik al zei, alles kwam en komt samen in 2023. Op 21 juli 2023 kreeg ik plotseling een e-mail, voor het eerst!, van de FBI in Alabama. Ze hadden mijn blogs gevonden! De vraag was helder: “Kunnen we contact opnemen?”. Dat kon graag wat mij betreft, ik had zelf al diverse malen contact gezocht, zowel met de FBI als met Beth Holloway (via haar advocaten, nooit wat op gehoord), via Social Media (Twitter), per telefoon en per email, maar nooit had ik van wie dan ook serieus antwoord gekregen. In feite kreeg ik van niemand een serieus antwoord, ook niet toen ik zelf in 2017 de FBI in Sacramento belde over het Stan-Joran-St. Anna verhaal. Aan de andere kant van de lijn trof ik iemand die niet eens wist wie Natalee Holloway was. Een vrouw die mijn uitleg met onwetendheid en nauwelijks verholen desinteresse aanhoorde en “het noteerde”, waarna ik natuurlijk nooit meer iets hoorde.

Op de FBI-poster over Natalee Holloway staat: “U kunt met uw tips contact opnemen met de plaatselijke FBI, de dichtstbijzijnde Amerikaanse ambassade of het consulaat, of u kunt uw tip online aan de FBI doorgeven.” En vervolgens wordt de FBI van Alabama vermeld als “Birmingham”. Mijn ‘fout’ was dat ik dat “Birmingham” niet had gezien; ik had meteen naar de FBI van Alabama moeten schrijven/bellen. Uiteindelijk had ik dus toch nog in 2023 contact met de FBI en sprak ik een uur en vijf minuten met de FBI man die alle tijd voor mij nam en zeer aandachtig luisterde. Aan het einde van het gesprek vroeg hij me ons contact en de inhoud van het gesprek vertrouwelijk te houden, en dat deed ik dan ook. Het gesprek ging over Joran en Stan en nam verschillende wendingen. Ik vertelde bewust, nadrukkelijk en herhaaldelijk over de suggestie van St. Anna.

Kosmisch

Laat u zich graag de volgende zaken voorleggen terwijl u zich voorstelt dat we samen ‘s avonds rond een prachtig groot kampvuur in Death Valley zitten, in de winter (dus niet te warm)! Dit betreft nog steeds allerlei even relevante feiten, maar ik heb wel een bepaalde, verruimde mindset van u nodig. Zonder de verstoring van stadslichten zijn alle sterren en melkwegstelsels verbazingwekkend helder zichtbaar. Het lijkt wel magisch realisme, een fenomeen dat naar mijn inzichten als skepticus zeker bestaansrecht heeft. Naar mijn mening zijn er namelijk in dit uitgebreide verhaal van Stan, Robbert, Rob Nanninga, Joran van der Sloot, Natalee Holloway, mijzelf en vele anderen zoals Peter R. de Vries en Ilan Hoekstra diepe, mysterieuze en magisch aandoende verbanden, die nauwlettend worden waargenomen door de wijsheidsdoordrongen intelligentia daarboven.

Het was de skeptische voorman (tot 2014) Rob Nanninga die me met deze term liet kennismaken, en degenen die bekend zijn met deze website weten dat zelfs de naam van deze site “Parameter” naar Rob Nanninga verwijst. Hij gebruikte deze naam op het FOK-forum in het onderwerp over Robbert van den Broeke. Hij wilde zelfs het Skepsis-magazine “Parameter” noemen (maar dat voorstel werd verworpen). Ongeveer vier maanden na Robs schokkende en plotselinge overlijden had ik een van mijn meest opvallende buitenlichamelijke ervaringen van mijn hele leven (en dat waren er duizenden, dus dat zegt wel iets):

2014 was het jaar van Robs overlijden en ook het jaar waarin, sinds het najaar van 2014, Robbert van den Broeke, die al sinds 2012 haatmails stuurde naar zijn skeptici (de hoofdreden waarom ik met deze website begon!), echt losbarstte in zijn haattirades. Rob Nanninga’s overlijden, dé man in zijn optiek die voor zijn publieke val had gezorgd door hem te ontmaskeren met het gegooglede Genverbrander, was overleden, en ja, dat deed Van den Broeke wel wat. Ik houd het bij deze veilige omschrijving. Van den Broeke kwam weliswaar begin 2014 al met zijn via Stan op zeer aardse wijze ‘doorgechannelde’ informatie over Natalee Holloway, maar Peter R. de Vries was toen hierover bij mij geheel niet in beeld. Toch kwam er dus deze uiterst curieuze ‘Queste’ uittredingservaring, die erover ging dat slechts bij een bepaald licht op zaken geheime informatie te zien was. Hoe ik deze ervaring ook wentelde en keerde voor mijn geestesoog om te proberen haar betekenis te ontwaren, het lukte me niet.

De heisa rondom Robbert van den Broeke, Stan Pluijmen, Joran van der Sloot en Natalee Holloway begon sinds 2014 steeds dominanter te worden en rond 12 juni 2015 deed ik daarom een LinkedIn verzoek naar Peter R. de Vries die hij op 13 juni 2015 vlot maar wel met enige aanvankelijke aarzeling accepteerde. De Vries was zoals hij bij iedereen was: zeer voorkomend, beschaafd en vriendelijk. Ik stelde hem op de hoogte van Robberts en Stans perikelen, maar het werd mij al snel duidelijk dat hij het heel druk had. Ik knip mijn stukken ertussenuit, maar ik schreef hem dus over de inhoud van mijn blogs wat betreft Van den Broeke en Pluijmen hier op Parameter. Ik heb Peter R. de Vries ook de St. Anna tip doorgegeven, maar helaas heeft hij daar nooit meer op gereageerd. Destijds trachtte Stans ‘vriend’ Micha Romijn mij wel nog op een dwaalspoor te brengen, namelijk dat Stan samen met Joran op Aruba zou zijn geweest. Zoals ik eerder uitlegde in het Stan Pluijmen-blog, was dit eigenlijk een poging tot chantage door Romijn richting Stan. Romijn probeerde geld te krijgen van de moderne Robin Hood, Stan, die had besloten hem geen geld meer te geven.

In mijn brein beginnen er nóg frequenter en luider toeters en bellen af te gaan over wat ik altijd trouw “De Kosmos” noem. Hiermee bedoel ik het geheel van hoog ontwikkelde persoonlijkheden, de intelligentia, gevormd door intelligentie, zuiverheid, liefde, toewijding en vaardigheden. Ik geloof dat de Kosmos een tijdloos kosmisch plan volgt en aanreikt, en dat alles omtrent Natalee Ann Holloway, inclusief het jaar en de locatie waarin Beth Holloway haar dochter eindelijk thuis mag brengen, hopelijk nog in 2023 vanaf het St. Anna-kerkhof? naar Alabama, al lang in de sterren geschreven staat. Ook in 2014 al. Synchroniciteiten lijken als wisecracks van deze Kosmos als het ware uit te nodigen om nog eens beter en vooral dieper naar de Joran-Natalee zaak te kijken. Natuurlijk kan ik geen allesomvattend antwoord geven op de vraag waarom de Natalee Holloway zaak zich in zowel de aardse als kosmische zin heeft afgespeeld zoals het deed. Echter, durf ik wel te stellen dat alles wat plaatsvindt een episch facet omvat van levenslessen en kansen voor persoonlijke groei.

Voorbeelden kosmische wisecracks
– Wat betreft de St. Anna Kerk en het St. Anna Kerkhof ook wel St. Ann genoemd, laat de punt weg en lees de naam dan opnieuw.
– Natalees volledige naam is Natalee Ann Holloway
– Ik ben geboren in het St. Anna Ziekenhuis in Geldrop.
– Mijn matriarchale grootmoeder die ik nooit gekend heb, heette: Anna (Moerdijk).
Robbert (van den Broeke) – Rob (Nanninga) – Elkaars absolute antagonisten op deze site.
Stan (Pluijmen) – Constantia (Oomen) Binnen de relevante blogs op deze website komen Stan Pluijmen en ik naar voren als onwankelbare constanten, op een diepgaande kosmische wijze met elkaar verweven.
– In het exacte jaar dat Stan Pluijmen werd geboren, 1989, veranderde ik van 1989 tot 2011 (mijn emigratiejaar naar Amerika) mijn roepnaam van “Stan” naar “Sten”. Stan zou ik pas virtueel ontmoeten in 2012. Vanaf eind 2011 begon ik voor het eerst in mijn leven (!) mijn doopnaam Constantia als roepnaam te gebruiken, dus na 1989 nooit meer “Stan”.
– Joran van der Sloot – Cees van der Sloot – Cees van der Sloot is heel belangrijk voor mij en beschouw ik naast Rob Nanninga als soulmate.
– Rob Nanninga is op dezelfde dag geboren als Joran van der Sloot, 6 augustus.
– Stephany Flores vond op dezelfde dag in het jaar als Natalees vermissing en precies vijf jaar later ook in Joran haar final destination: 30 mei 2010.
En zo stuiten we, laat ik het voorzichtig zeggen, in ieder geval voor mij persoonlijk, in de Natalee Holloway-zaak steeds weer op eigenaardigheden. Keer op keer komen er nieuwe kosmische wisecracks bij, zoals bijvoorbeeld het feit dat de FBI-man, net als ik, 55 jaar oud bleek te zijn. Dit kwam toevallig ter sprake in het gesprek, omdat ik zei dat ik al oud was. Hij moest daarom lachen (het was het enige moment in het gesprek waarop hij iets persoonlijks liet merken) en zei: “Nee hoor, dat is niet oud, ik ben ook 55.”

De toeters en bellen inzake Rob Nanninga klinken mij als een hemelse symfonie in de oren, want ik heb zeer stellig de indruk dat Rob Nanninga mij sinds zijn overgaan in 2014 sterk en zonder aflaten ondersteunt in alles wat ik deed en doe, en daartoe ook aan Stan bijvoorbeeld prikkels heeft uitgedeeld zich te gedragen zoals Stan deed. Waarom was Peter R. de Vries al in 2014 in mijn ervaringen rondom Rob Nanninga verschenen, en waarom leek die ervaring me op een queeste te willen sturen? Lees mijn zin uit 2014: “Was dit misschien bedoeld als een soort sleutel om de astrale wereld zichtbaar te maken?”. Peter R. de Vries’ ‘astrale’ uitspraak: “Dat moet je aan Meneer Nanninga vragen,” klinkt anno 2023 eigenaardig en treffend. Immers, in de periode van 2015-2017 dat Peter R. de Vries en ik sporadisch contact hadden, heeft De Vries mij niet kunnen helpen. In feite moest ik dus inderdaad het antwoord aan Rob vragen, niet aan Peter R.. Maar in september 2014 had ik nog geen idee van de op handen zijnde jarenlange (sinds 2014) ontwikkelingen rondom Stan Pluijmen en Natalee Holloway. Dit zou kunnen wijzen op de vooruitziende of buiten-de-tijd-staande blik van de Kosmos en Rob vanuit de andere zijde. Mijn mysterieuze, ‘astrale’ ontmoeting met Peter R. de Vries leek steeds duidelijker in een bepaalde richting te wijzen: die van Natalee Holloway, een van de Vries’ belangrijkste zaken.

Op 27 juni 2017 schreef ik in mijn dagboek dat ik via een telepathische communicatie met Rob van Rob had vernomen dat hij eindelijk “korte metten ging maken met Stan Pluijmen, ergens tussen nu en een week, maar uiterlijk twee weken later”. Dat bracht de deadline dus tot 4 juli 2017, of ten laatste 11 juli 2017. Houd u in gedachten dat Stan in 2017 Robbert van den Broeke nog steeds hielp met trukeren (en dus met liegen en bedriegen van goedgelovige fans) en dat hij zich niet van diens haatacties, waarvoor Van den Broeke dus zelfs in beeld kwam bij de politie, had gedistantieerd. Het Joran van der Sloot-Stan Pluijmen Skype gesprek was dus expres naar mij gestuurd door Stan Pluijmen op jawel 7 juli 2017 (dus binnen Robs genoemde termijn), en de foto van Jorans financiën naar Stans eigen zeggen per ongeluk via een dropping in mijn Skype chat op 29 juni 2017 (dus ditto). Zat Rob Nanninga hierachter? Dat heb ik dus altijd vermoed, dat Rob aan Stans hand zat te trekken dan wel dingen in zijn oren fluisterde. Stan ging mij immers op een gegeven moment echt helpen, ook op een ander vlak.

Ik mailde hierover Pepijn van Erp en Fred Melssen op 9 juli 2017, en ook Van Erp op 19 januari 2018:

Ik wil nog een keer benadrukken dat ik noch Joran van der Sloot noch Leydi Figueroa Uceda ooit persoonlijk gekend of gesproken heb. Ofschoon ik dus ook twee clips ontving waarin Leydi Figueroa Uceda mij met mijn voornaam aansprak, bleken dit achteraf practical jokes van Stan geweest te zijn die Leydi Figueroa Uceda daartoe aangezet had. Leydi Figueroa Uceda Clip 1 Clip 2

Zoveel meer heeft zich afgespeeld in de mystieke achtergrond van kosmische inmenging, waarvan ik denk dat we het nu niet kunnen zien of bevatten. Ieder persoon heeft blijkbaar zijn of haar rol in het leven, en ook mij is een rol toegewezen.. Mijn weerbarstige natuur heeft zich altijd tegen dit idee verzet, maar het vertrouwen begint bij mij eindelijk te komen dat dingen ook voor de verandering wel eens heel goed kunnen gaan.

Op 23 juli 2023 textte Roel Wiche van “de Limburger mij”: “Ik heb (nog) geen uitvoerige info over het onderzoek op het kerkhof. Als ik dat al krijg. Maar wel de bevestiging dat deze info al meerdere keren is gemeld de afgelopen jaren en dat er dus al onderzoek heeft plaatsgevonden. Het is dus geen ‘blinde vlek’ meer.” Wat gaf mij nu de doorslag om toch te blijven geloven in het St. Anna, zelfs nadat dus Ilan Hoekstra en Kees van der Spek het hadden weggewuifd, zelfs na deze mededeling van Roel Wiche? Het was wederom een kosmische aangelegenheid en deze speelde zich wel op een heel moderne wijze en plaats af: op Instagram!

Op mijn beurt wist ik uit mijn gesprek op 21 juli 2023 met de FBI man uit Alabama dat dit St. Anna bij de FBI echt niet zo (breed) of zelfs geheel niet op de kaart stond. Logisch ergens ook, want Aruba is nog altijd Nederlands en Arubaans grondgebied. De Amerikaanse autoriteiten hadden en hebben geen bevoegdheid zomaar overal te gaan speuren, laat staan grafhokjes door te scannen en wat dies meer zij. Ik constateerde dus een discrepantie tussen de Arubaanse en Amerikaanse recherches. Toch stelde Wiches tekst aan mij me even teleur. Ze was dus echt niet in nummer 15? Toen had ik Ilans podcast deel 3, die werd uitgezonden op 31 juli 2023, nog niet gehoord die mij als nieuwe informatie gaf dat er meerdere nummers 15 zijn. En ook Wiche wist dit nog niet. Ilan Hoekstra was dus in deze zaak wel degelijk van groot belang omdat hij mij weer in contact bracht met Stan en omdat hij op dat St. Anna kerkhof polshoogte ging nemen. Tot mijn eigen verwondering was mijn teleurstelling op die zondagmiddag van korte duur. Noem het intuïtie, maar hét gevoel kwam weer terug: JAWEL, ze is daar WEL. Die avond zat ik wat doelloos voor me uit te staren, wat ik zeer vaak doe, en opeens had ik de ingeving of beter gezegd: de impuls om een Instagram story over Natalee te doen. Voor de absolute internet/social media analfabeten: deze stories verschijnen achter je profielplaatje, zijn alleen aanklikbaar door Instagram account holders en verdwijnen na 24 uur. Je kunt ze wel bewaren onder je “Highlights” wat ik ook met deze story deed (deze bevindt zich onder “Parameter 4”).

Ik ging aan de slag, ik googlede “Natalee Holloway” en koos wederom op impuls een foto van haar die me aanstond: liggend, voeten de lucht in, op gras, big smile, met een chique hemdje in de kleuren donkerblauw, wit en goud. Ik importeerde de foto en zocht er attributen bij, zoals ik altijd doe, om de story aantrekkelijker te maken, terwijl ik nog geen idee had wat ik er als tekst bij ging zetten, kortom, ik ‘deed maar wat’. Je kunt bij Instagram zoektermen invoeren en dan verschijnen er toepasbare gifjes, afbeeldingen, van alles om je maar bij je story te helpen. Ik tikte in: “Anna” (van “St. Anna”), en wat verschijnt daar samen met andere gifjes en plaatjes: een t-shirt in de kleuren donker, rood, wit en goud, met exact hetzelfde sportieve gevoel als dat van Natalee, de rode kleur van het T-shirt vormt een grafsteenachtige vorm, het nummer 19 komt opzetten (bewegend beeld > gifje) en het “Anna” staat eronder. De synchroniciteiten met de Natalee foto van dit gifje, de kleuren, vormen, het idee, alles springt meteen voor mij als een shooting star omhoog: Jawel, ze IS daar wel, maar op een ander nummer!

Deze tip, dat ze mogelijk op een ander nummer is, misschien nummer 18 of 19?, heb ik vervolgens aan de FBI doorgemaild. Joran zou natuurlijk het getal 15 in zijn persoonlijke notities van St. Anna met opzet veranderd kunnen hebben, precies voor het geval dat dit zou gebeuren: dat hij gehackt zou worden (en dat gebeurde dus inderdaad: door Stan). Overigens had ik dit tijdens het gesprek met de FBI-man ook al gesuggereerd: dat ze mogelijk op een ander nummer is. Ik vroeg de FBI ook om Joran te confronteren met zowel het St. Anna als deze nummers.

In Bezug auf die visuellen Löwen-Updates war ich beim Schatzmeister Rob Treasure Lion stehengeblieben. Seitdem wurden zwei weitere Löwen zur Inneren Crew hinzugefügt. Rob Traveler Lion hat einen unwiderstehlichen “Wer, ich?” Blick in seinen Augen und fragt: “Madam, warum schauen Sie mich so an?”, um sich anschließend hingebungsvoll in meine Arme zu werfen. Rob Fierce hat einen auffällig feurigen Glanz in einem seiner Augen.

Rob und ich sind zusammen auf Reisen. Nach meinem Eindruck wusste Rob durch seinen Übergang nicht plötzlich mehr als ich; wir haben gemeinsam Neues entdeckt. Durch die Suche nach der Seelenverwandtschaft landete ich plötzlich bei zwei Henryk Vogels anstatt nur einem, und die Aufmerksamkeit verlagerte sich von der Musik zur Ideologie von Darkwood! Nennen wir es einen Nachklang. Und wir brachten auch noch Bewegung in das Leben des zweiten Henryk Vogel.

Obwohl diese Wanderwege wie Irrwege erscheinen mögen, habe ich den Eindruck, dass Rob, ich und unsere engagierten Freunde unbeabsichtigt eine ziemlich präzise Richtung in einem Dominospiel gegeben haben. Sowohl in Bezug auf Darkwood als auch auf seinen Namensvetter. Sind diese Irrwege tatsächlich unvorhersehbare Züge der kosmischen Intelligenz? In diesem Zusammenhang ist meine andere Seelenverwandte, Cees van der Sloot, der mich in den 1980er Jahren in Utrecht als “der große Erwecker” bezeichnet hat, auch wieder aktiv. Rob und er haben sich zweifellos inzwischen kennengelernt.

In Anbetracht meines interkontinentalen Aufenthalts in Europa-Dresden hatte ich am 29. Juli 2022 beschlossen, keine Cannabis-Bonbons und -Tabletten mehr zu verwenden, und seitdem habe ich sie überhaupt nicht mehr genommen. Manchmal verspüre ich immer noch Verlangen danach, aber ich habe über den Einfluss auf mein Urteilsvermögen nachgedacht. Im Rückblick erkenne ich, dass ich die Situationen mit Darkwood und den beiden Henryk Vogels viel zu lange habe andauern lassen. Obwohl es schwer zu beweisen ist, könnte der Cannabiskonsum hierbei eine Rolle gespielt haben. Beide Vogels erwiesen sich für mich persönlich als ähnliche Katastrophen, daher habe ich beschlossen, meine Suche nach einem Seelenverwandten von sowohl Rob Nanninga als auch mir selbst zu beenden. Die Wahrheit ist, dass ich eigentlich nie etwas oder jemanden zwischen Rob und mich kommen lassen möchte.

Nachdem ich mit dem Cannabis aufgehört hatte, bemerkte ich, dass mein Körper dazu neigt, Gewicht zuzunehmen. Ich war unter 60 Kilogramm abgenommen, wie bei dem White Raven-Fotoshooting zu sehen ist. Während des Fotoshootings musste Mayumi Acosta meine Jacke anpassen, weil sie zu weit war: “Bist du noch leichter geworden?”. Seitdem habe ich ungefähr 4 Kilogramm zugenommen und muss ein wenig aufpassen, um weiteres Gewichtswachstum zu vermeiden. Das leichte Gefühl gefällt mir sehr gut, besonders wenn es um Kleidung geht, ist es sehr angenehm.

Die Meisterfotografin Mayumi Acosta hat kürzlich angekündigt, dass sie und ihr Ehemann in diesem Jahr im Oktober 2023 nach Innsbruck, Österreich, auswandern werden. Aus diesem Grund habe ich noch schnell eine letzte Fotosession bei ihr gebucht. Unten sehen Sie das wunderschöne Ergebnis!

Ich genieße immer noch das Fahrradfahren und Wandern sehr und dieser Frühling brachte erneut eine Belebung der Aktivitäten mit sich, da die Temperaturen und die Natur in Kalifornien im Frühling immer auf ihrem Höhepunkt sind. Ich lebe immer noch von der knappen Unterhaltszahlung, die nächstes Jahr endet, und von meinem Ersparnis, das teilweise in Kryptowährungen investiert ist. Derzeit bin ich immer noch arbeitslos. Mein Ex-Partner hat mich mit einem schweren Fallschirmsprung-Unfall sehr erschreckt (es war sein Hobby: aus Flugzeugen springen, jetzt sogar als Instruktor und Begleiter, und er hatte kurz vor dem Unfall sogar begonnen, seinen Pilotenschein zu machen). Für mich endet wahre Liebe nicht mit einer Scheidung, und obwohl ich keinen Kontakt mehr zu ihm habe (er scheint das offensichtlich zu vermeiden), konnte ich ihm dennoch über Instagram und E-Mail mitteilen, dass ich ihm eine schnelle Genesung wünsche(te). Er befindet sich nun schon seit vielen Monaten in der Rehabilitation.

Seit Anfang Mai 2023 habe ich endgültig Abschied von Twitter genommen. Durch den Einfluss von Elon Musk begann ich mich dort immer unwohler zu fühlen. Für mich war Twitter von Anfang an eine große Enttäuschung. Ich habe viel Zeit und Aufmerksamkeit darauf verwendet, aber habe immer nur wenig Resonanz, respektvolle Kommunikation und Anerkennung erhalten. Mr. Wonderful von Shark Tank würde sagen: “Take it behind the barn and shoot it.” Ich beginne diese Lebensphilosophie immer besser zu verstehen: Es ist besser anzuerkennen, wenn etwas offensichtlich keinen Erfolg hat. Dies scheint auch auf die von mir gestartete My Diaries-Website zuzutreffen, die so wenig Interesse generiert hat, dass ich sie vorerst geschlossen habe.

Die skeptische Bewegung in den Niederlanden, unter der “Führung” von Pepijn van Erp, Vorstandsmitglied bei Skepsis, und mit dem Versagen von Jan Willem Nienhuys, der immer noch im Vorstand ist und nicht eingreift, hat allem und jedem, einschließlich mir selbst, den Todesstoß in Bezug auf respektvolle niederländische skeptische Diskussionen versetzt. Offensichtlich hat der Respekt in ihren Augen keinen hohen Stellenwert mehr. Van Erp hat durch seine aggressive Herangehensweise an Andersdenkende ein wahres Schlachtfeld geschaffen. Leider bin ich daher seit Jahren nicht mehr aktiv bei Skepsis Nederland. Aber Rob Nanninga ist immer da, und seine Liebe und gesunde skeptische Einflussnahme kann mir niemand nehmen.

Joran van der Sloot, der in meinen Blogs über Robbert van den Broeke und Stan Pluijmen eine große Rolle spielt, wird in den USA wegen der Erpressung von Beth Holloway vor Gericht gestellt werden. Ich hoffe weiterhin, dass er endlich die Wahrheit sagen wird, aber er wird sie natürlich beweisen müssen, sonst wird ihm niemand mehr glauben.

Bis heute hat sich nichts an meinem Streben, nicht alt zu werden, geändert. Die Spannung darüber und die treibende Energie dahinter nehmen stetig zu, und ich spüre diesen Druck immer stärker. Ich habe drei private Wege zu der himmlischen Feier identifiziert, aber das letzte Wort hat die Kosmos.

En ce qui concerne les mises à jour visuelles des lions, j’en étais resté au trésorier Rob Treasure Lion. Depuis lors, deux autres lions ont été ajoutés à l’Inner Crew. Rob Traveler Lion a un regard irrésistible de “Qui, moi ?” dans ses yeux, “Madame, pourquoi me regardez-vous ainsi ?”, avant de se jeter ensuite dévotement dans mes bras. Rob Fierce a une lueur flamboyante remarquable dans l’un de ses yeux.

Rob et moi sommes en voyage ensemble. À mon impression, grâce à sa transition, Rob ne savait pas soudainement plus que moi ; nous avons découvert certaines choses ensemble. À travers la quête de l’âme sœur, où je me suis retrouvé soudain avec deux Henryk Vogels au lieu d’un, l’attention s’est déplacée de la musique vers l’idéologie de Darkwood ! Appelez cela une lueur résiduelle. Et nous avons également agité la vie du deuxième Henryk Vogel.

Bien que ces Wanderwege semblent être des chemins perdus, j’ai l’impression que Rob, moi-même et nos amis impliqués avons involontairement donné un coup assez précis dans un jeu de dominos. Que ce soit en ce qui concerne Darkwood ou son homonyme. Sont ces Irrwege en fait des mouvements incompréhensibles de l’intelligentsia cosmique ? En parlant de cela, mon autre âme sœur, Cees van der Sloot, qui m’a appelé “le grand éveilleur” dans les années 80 à Utrecht, est également de nouveau actif. Rob et lui se sont sans aucun doute rencontrés à présent.

Dans l’optique de mon séjour intercontinental en Europe-Dresde, j’ai décidé le 29 juillet 2022 de ne plus utiliser du tout les bonbons et les comprimés de cannabis, et depuis lors, je ne les ai pas touchés du tout. Parfois, j’en ai encore envie, mais j’ai réfléchi à leur influence sur mon jugement. Avec le recul, je réalise que j’ai laissé les situations avec Darkwood et les deux Henryk Vogels durer beaucoup trop longtemps. Bien qu’il soit difficile de le prouver, l’utilisation de cannabis a peut-être joué un rôle à cet égard. Les deux Vogels se sont révélés être des catastrophes comparables pour moi personnellement, c’est pourquoi j’ai décidé de mettre fin à ma quête d’une âme sœur à la fois pour Rob Nanninga et pour moi-même. La vérité est que je ne veux jamais laisser quoi ou qui que ce soit se mettre entre Rob et moi.

Après avoir arrêté de consommer du cannabis, j’ai remarqué que mon corps avait tendance à prendre du poids. J’étais descendu en dessous de 60 kilos, comme on peut le voir lors de la séance photo White Raven. Pendant la séance, Mayumi Acosta a dû ajuster ma veste car elle était trop grande : “Es-tu encore plus léger ?”. Depuis lors, j’ai pris environ 4 kilos et je dois faire attention pour éviter que cela n’augmente davantage. Cette sensation de légèreté me plaît beaucoup, surtout en ce qui concerne les vêtements, c’est très agréable.

La talentueuse photographe Mayumi Acosta a récemment annoncé qu’elle et son mari émigreraient cette année à Innsbruck, en Autriche, en octobre 2023. Pour cette raison, j’ai rapidement réservé une dernière séance photo avec elle. Vous trouverez ci-dessous le magnifique résultat!

Je profite toujours énormément du vélo et de la marche, et ce printemps a été à nouveau une période d’activités florissantes, car la température et la nature en Californie sont toujours à leur meilleur au printemps. Je vis toujours grâce à la maigre pension alimentaire qui prendra fin l’année prochaine, ainsi qu’à mes économies qui sont en partie investies dans des cryptomonnaies. Pour le moment, je suis toujours sans emploi. Mon ex-partenaire m’a fait une grosse frayeur avec un grave accident de parachutisme (c’était son hobby : sauter d’avions, même en tant qu’instructeur et accompagnateur, et il venait juste de commencer à passer sa licence de pilote avant l’accident). Pour moi, le véritable amour ne s’arrête pas après un divorce, et bien que je n’aie plus de contact avec lui (il semble clairement l’éviter), j’ai pu lui souhaiter un prompt rétablissement via Instagram et e-mail. Il est en période de rééducation depuis plusieurs mois maintenant.

Depuis le début du mois de mai 2023, j’ai définitivement pris mes distances avec Twitter. Sous l’influence d’Elon Musk, je commençais à me sentir de plus en plus mal à l’aise sur cette plateforme. En réalité, Twitter a été une grande déception pour moi dès le départ. J’y consacrais beaucoup de temps et d’attention, mais j’obtenais peu de réponses, de communications respectueuses et de reconnaissance en retour. Comme dirait Mr. Wonderful de Shark Tank : “Mets ça derrière la grange et tire-lui dessus.” Je commence à mieux comprendre cette philosophie de vie : il est préférable de reconnaître quand quelque chose est clairement un échec. Cela semble également s’appliquer au site web de mon journal intime que j’ai lancé, mais qui a suscité si peu d’intérêt que je l’ai fermé pour le moment.

Le mouvement sceptique aux Pays-Bas, sous la “direction” de Pepijn van Erp, membre du conseil d’administration de Skepsis, et avec la non-intervention défaillante de Jan Willem Nienhuys, toujours membre du conseil d’administration, a porté un coup fatal à tout le monde, y compris à moi-même, en ce qui concerne les discussions sceptiques néerlandaises respectueuses. Il semblerait que le respect ne soit plus une valeur primordiale pour eux. Van Erp a créé un véritable champ de bataille par son approche agressive envers ceux qui ont des opinions différentes. Malheureusement, je ne suis plus active au sein de Skepsis aux Pays-Bas depuis des années. Cependant, Rob Nanninga est toujours là, et personne ne peut me priver de son amour et de son influence sceptique saine.

Joran van der Sloot, qui joue un grand rôle dans mes blogs Robbert van den Broeke-Stan Pluijmen, sera jugé aux États-Unis pour son chantage envers Beth Holloway. Je reste optimiste qu’il finira par dire enfin la vérité, mais il devra bien sûr la prouver, sinon personne ne le croira plus.

Jusqu’à présent, il n’y a eu aucun changement dans ma volonté de ne pas vieillir. La tension et l’énergie qui en découlent commencent à s’accumuler considérablement, et je ressens cette pression de plus en plus. J’ai identifié trois chemins privés vers la fête céleste, mais c’est au Cosmos de décider.