In Bezug auf die visuellen Lรถwen-Updates war ich beim Schatzmeister Rob Treasure Lion stehengeblieben. Seitdem wurden zwei weitere Lรถwen zur Inneren Crew hinzugefรผgt. Rob Traveler Lion hat einen unwiderstehlichen “Wer, ich?” Blick in seinen Augen und fragt: “Madam, warum schauen Sie mich so an?”, um sich anschlieรend hingebungsvoll in meine Arme zu werfen. Rob Fierce hat einen auffรคllig feurigen Glanz in einem seiner Augen.
Rob und ich sind zusammen auf Reisen. Nach meinem Eindruck wusste Rob durch seinen รbergang nicht plรถtzlich mehr als ich; wir haben gemeinsam Neues entdeckt. Durch die Suche nach der Seelenverwandtschaft landete ich plรถtzlich bei zwei Henryk Vogels anstatt nur einem, und die Aufmerksamkeit verlagerte sich von der Musik zur Ideologie von Darkwood! Nennen wir es einen Nachklang. Und wir brachten auch noch Bewegung in das Leben des zweiten Henryk Vogel.
Obwohl diese Wanderwege wie Irrwege erscheinen mรถgen, habe ich den Eindruck, dass Rob, ich und unsere engagierten Freunde unbeabsichtigt eine ziemlich prรคzise Richtung in einem Dominospiel gegeben haben. Sowohl in Bezug auf Darkwood als auch auf seinen Namensvetter. Sind diese Irrwege tatsรคchlich unvorhersehbare Zรผge der kosmischen Intelligenz? In diesem Zusammenhang ist meine andere Seelenverwandte, Cees van der Sloot, der mich in den 1980er Jahren in Utrecht als “der groรe Erwecker” bezeichnet hat, auch wieder aktiv. Rob und er haben sich zweifellos inzwischen kennengelernt.
In Anbetracht meines interkontinentalen Aufenthalts in Europa-Dresden hatte ich am 29. Juli 2022 beschlossen, keine Cannabis-Bonbons und -Tabletten mehr zu verwenden, und seitdem habe ich sie รผberhaupt nicht mehr genommen. Manchmal verspรผre ich immer noch Verlangen danach, aber ich habe รผber den Einfluss auf mein Urteilsvermรถgen nachgedacht. Im Rรผckblick erkenne ich, dass ich die Situationen mit Darkwood und den beiden Henryk Vogels viel zu lange habe andauern lassen. Obwohl es schwer zu beweisen ist, kรถnnte der Cannabiskonsum hierbei eine Rolle gespielt haben. Beide Vogels erwiesen sich fรผr mich persรถnlich als รคhnliche Katastrophen, daher habe ich beschlossen, meine Suche nach einem Seelenverwandten von sowohl Rob Nanninga als auch mir selbst zu beenden. Die Wahrheit ist, dass ich eigentlich nie etwas oder jemanden zwischen Rob und mich kommen lassen mรถchte.
Nachdem ich mit dem Cannabis aufgehรถrt hatte, bemerkte ich, dass mein Kรถrper dazu neigt, Gewicht zuzunehmen. Ich war unter 60 Kilogramm abgenommen, wie bei dem White Raven-Fotoshooting zu sehen ist. Wรคhrend des Fotoshootings musste Mayumi Acosta meine Jacke anpassen, weil sie zu weit war: “Bist du noch leichter geworden?”. Seitdem habe ich ungefรคhr 4 Kilogramm zugenommen und muss ein wenig aufpassen, um weiteres Gewichtswachstum zu vermeiden. Das leichte Gefรผhl gefรคllt mir sehr gut, besonders wenn es um Kleidung geht, ist es sehr angenehm.
Die Meisterfotografin Mayumi Acosta hat kรผrzlich angekรผndigt, dass sie und ihr Ehemann in diesem Jahr im Oktober 2023 nach Innsbruck, รsterreich, auswandern werden. Aus diesem Grund habe ich noch schnell eine letzte Fotosession bei ihr gebucht. Unten sehen Sie das wunderschรถne Ergebnis!
…
Ich genieรe immer noch das Fahrradfahren und Wandern sehr und dieser Frรผhling brachte erneut eine Belebung der Aktivitรคten mit sich, da die Temperaturen und die Natur in Kalifornien im Frรผhling immer auf ihrem Hรถhepunkt sind. Ich lebe immer noch von der knappen Unterhaltszahlung, die nรคchstes Jahr endet, und von meinem Ersparnis, das teilweise in Kryptowรคhrungen investiert ist. Derzeit bin ich immer noch arbeitslos. Mein Ex-Partner hat mich mit einem schweren Fallschirmsprung-Unfall sehr erschreckt (es war sein Hobby: aus Flugzeugen springen, jetzt sogar als Instruktor und Begleiter, und er hatte kurz vor dem Unfall sogar begonnen, seinen Pilotenschein zu machen). Fรผr mich endet wahre Liebe nicht mit einer Scheidung, und obwohl ich keinen Kontakt mehr zu ihm habe (er scheint das offensichtlich zu vermeiden), konnte ich ihm dennoch รผber Instagram und E-Mail mitteilen, dass ich ihm eine schnelle Genesung wรผnsche(te). Er befindet sich nun schon seit vielen Monaten in der Rehabilitation.
Seit Anfang Mai 2023 habe ich endgรผltig Abschied von Twitter genommen. Durch den Einfluss von Elon Musk begann ich mich dort immer unwohler zu fรผhlen. Fรผr mich war Twitter von Anfang an eine groรe Enttรคuschung. Ich habe viel Zeit und Aufmerksamkeit darauf verwendet, aber habe immer nur wenig Resonanz, respektvolle Kommunikation und Anerkennung erhalten. Mr. Wonderful von Shark Tank wรผrde sagen: “Take it behind the barn and shoot it.” Ich beginne diese Lebensphilosophie immer besser zu verstehen: Es ist besser anzuerkennen, wenn etwas offensichtlich keinen Erfolg hat. Dies scheint auch auf die von mir gestartete My Diaries-Website zuzutreffen, die so wenig Interesse generiert hat, dass ich sie vorerst geschlossen habe.
Die skeptische Bewegung in den Niederlanden, unter der “Fรผhrung” von Pepijn van Erp, Vorstandsmitglied bei Skepsis, und mit dem Versagen von Jan Willem Nienhuys, der immer noch im Vorstand ist und nicht eingreift, hat allem und jedem, einschlieรlich mir selbst, den Todesstoร in Bezug auf respektvolle niederlรคndische skeptische Diskussionen versetzt. Offensichtlich hat der Respekt in ihren Augen keinen hohen Stellenwert mehr. Van Erp hat durch seine aggressive Herangehensweise an Andersdenkende ein wahres Schlachtfeld geschaffen. Leider bin ich daher seit Jahren nicht mehr aktiv bei Skepsis Nederland. Aber Rob Nanninga ist immer da, und seine Liebe und gesunde skeptische Einflussnahme kann mir niemand nehmen.
Joran van der Sloot, der in meinen Blogs รผber Robbert van den Broeke und Stan Pluijmen eine groรe Rolle spielt, wird in den USA wegen der Erpressung von Beth Holloway vor Gericht gestellt werden. Ich hoffe weiterhin, dass er endlich die Wahrheit sagen wird, aber er wird sie natรผrlich beweisen mรผssen, sonst wird ihm niemand mehr glauben.
Bis heute hat sich nichts an meinem Streben, nicht alt zu werden, geรคndert. Die Spannung darรผber und die treibende Energie dahinter nehmen stetig zu, und ich spรผre diesen Druck immer stรคrker. Ich habe drei private Wege zu der himmlischen Feier identifiziert, aber das letzte Wort hat die Kosmos.
En ce qui concerne les mises ร jour visuelles des lions, j’en รฉtais restรฉ au trรฉsorier Rob Treasure Lion. Depuis lors, deux autres lions ont รฉtรฉ ajoutรฉs ร l’Inner Crew. Rob Traveler Lion a un regard irrรฉsistible de “Qui, moi ?” dans ses yeux, “Madame, pourquoi me regardez-vous ainsi ?”, avant de se jeter ensuite dรฉvotement dans mes bras. Rob Fierce a une lueur flamboyante remarquable dans l’un de ses yeux.
Rob et moi sommes en voyage ensemble. ร mon impression, grรขce ร sa transition, Rob ne savait pas soudainement plus que moi ; nous avons dรฉcouvert certaines choses ensemble. ร travers la quรชte de l’รขme sลur, oรน je me suis retrouvรฉ soudain avec deux Henryk Vogels au lieu d’un, l’attention s’est dรฉplacรฉe de la musique vers l’idรฉologie de Darkwood ! Appelez cela une lueur rรฉsiduelle. Et nous avons รฉgalement agitรฉ la vie du deuxiรจme Henryk Vogel.
Bien que ces Wanderwege semblent รชtre des chemins perdus, j’ai l’impression que Rob, moi-mรชme et nos amis impliquรฉs avons involontairement donnรฉ un coup assez prรฉcis dans un jeu de dominos. Que ce soit en ce qui concerne Darkwood ou son homonyme. Sont ces Irrwege en fait des mouvements incomprรฉhensibles de l’intelligentsia cosmique ? En parlant de cela, mon autre รขme sลur, Cees van der Sloot, qui m’a appelรฉ “le grand รฉveilleur” dans les annรฉes 80 ร Utrecht, est รฉgalement de nouveau actif. Rob et lui se sont sans aucun doute rencontrรฉs ร prรฉsent.
Dans l’optique de mon sรฉjour intercontinental en Europe-Dresde, j’ai dรฉcidรฉ le 29 juillet 2022 de ne plus utiliser du tout les bonbons et les comprimรฉs de cannabis, et depuis lors, je ne les ai pas touchรฉs du tout. Parfois, j’en ai encore envie, mais j’ai rรฉflรฉchi ร leur influence sur mon jugement. Avec le recul, je rรฉalise que j’ai laissรฉ les situations avec Darkwood et les deux Henryk Vogels durer beaucoup trop longtemps. Bien qu’il soit difficile de le prouver, l’utilisation de cannabis a peut-รชtre jouรฉ un rรดle ร cet รฉgard. Les deux Vogels se sont rรฉvรฉlรฉs รชtre des catastrophes comparables pour moi personnellement, c’est pourquoi j’ai dรฉcidรฉ de mettre fin ร ma quรชte d’une รขme sลur ร la fois pour Rob Nanninga et pour moi-mรชme. La vรฉritรฉ est que je ne veux jamais laisser quoi ou qui que ce soit se mettre entre Rob et moi.
Aprรจs avoir arrรชtรฉ de consommer du cannabis, j’ai remarquรฉ que mon corps avait tendance ร prendre du poids. J’รฉtais descendu en dessous de 60 kilos, comme on peut le voir lors de la sรฉance photo White Raven. Pendant la sรฉance, Mayumi Acosta a dรป ajuster ma veste car elle รฉtait trop grande : “Es-tu encore plus lรฉger ?”. Depuis lors, j’ai pris environ 4 kilos et je dois faire attention pour รฉviter que cela n’augmente davantage. Cette sensation de lรฉgรจretรฉ me plaรฎt beaucoup, surtout en ce qui concerne les vรชtements, c’est trรจs agrรฉable.
La talentueuse photographe Mayumi Acosta a rรฉcemment annoncรฉ qu’elle et son mari รฉmigreraient cette annรฉe ร Innsbruck, en Autriche, en octobre 2023. Pour cette raison, j’ai rapidement rรฉservรฉ une derniรจre sรฉance photo avec elle. Vous trouverez ci-dessous le magnifique rรฉsultat!
…
Je profite toujours รฉnormรฉment du vรฉlo et de la marche, et ce printemps a รฉtรฉ ร nouveau une pรฉriode d’activitรฉs florissantes, car la tempรฉrature et la nature en Californie sont toujours ร leur meilleur au printemps. Je vis toujours grรขce ร la maigre pension alimentaire qui prendra fin l’annรฉe prochaine, ainsi qu’ร mes รฉconomies qui sont en partie investies dans des cryptomonnaies. Pour le moment, je suis toujours sans emploi. Mon ex-partenaire m’a fait une grosse frayeur avec un grave accident de parachutisme (c’รฉtait son hobby : sauter d’avions, mรชme en tant qu’instructeur et accompagnateur, et il venait juste de commencer ร passer sa licence de pilote avant l’accident). Pour moi, le vรฉritable amour ne s’arrรชte pas aprรจs un divorce, et bien que je n’aie plus de contact avec lui (il semble clairement l’รฉviter), j’ai pu lui souhaiter un prompt rรฉtablissement via Instagram et e-mail. Il est en pรฉriode de rรฉรฉducation depuis plusieurs mois maintenant.
Depuis le dรฉbut du mois de mai 2023, j’ai dรฉfinitivement pris mes distances avec Twitter. Sous l’influence d’Elon Musk, je commenรงais ร me sentir de plus en plus mal ร l’aise sur cette plateforme. En rรฉalitรฉ, Twitter a รฉtรฉ une grande dรฉception pour moi dรจs le dรฉpart. J’y consacrais beaucoup de temps et d’attention, mais j’obtenais peu de rรฉponses, de communications respectueuses et de reconnaissance en retour. Comme dirait Mr. Wonderful de Shark Tank : “Mets รงa derriรจre la grange et tire-lui dessus.” Je commence ร mieux comprendre cette philosophie de vie : il est prรฉfรฉrable de reconnaรฎtre quand quelque chose est clairement un รฉchec. Cela semble รฉgalement s’appliquer au site web de mon journal intime que j’ai lancรฉ, mais qui a suscitรฉ si peu d’intรฉrรชt que je l’ai fermรฉ pour le moment.
Le mouvement sceptique aux Pays-Bas, sous la “direction” de Pepijn van Erp, membre du conseil d’administration de Skepsis, et avec la non-intervention dรฉfaillante de Jan Willem Nienhuys, toujours membre du conseil d’administration, a portรฉ un coup fatal ร tout le monde, y compris ร moi-mรชme, en ce qui concerne les discussions sceptiques nรฉerlandaises respectueuses. Il semblerait que le respect ne soit plus une valeur primordiale pour eux. Van Erp a crรฉรฉ un vรฉritable champ de bataille par son approche agressive envers ceux qui ont des opinions diffรฉrentes. Malheureusement, je ne suis plus active au sein de Skepsis aux Pays-Bas depuis des annรฉes. Cependant, Rob Nanninga est toujours lร , et personne ne peut me priver de son amour et de son influence sceptique saine.
Joran van der Sloot, qui joue un grand rรดle dans mes blogs Robbert van den Broeke-Stan Pluijmen, sera jugรฉ aux รtats-Unis pour son chantage envers Beth Holloway. Je reste optimiste qu’il finira par dire enfin la vรฉritรฉ, mais il devra bien sรปr la prouver, sinon personne ne le croira plus.
Jusqu’ร prรฉsent, il n’y a eu aucun changement dans ma volontรฉ de ne pas vieillir. La tension et l’รฉnergie qui en dรฉcoulent commencent ร s’accumuler considรฉrablement, et je ressens cette pression de plus en plus. J’ai identifiรฉ trois chemins privรฉs vers la fรชte cรฉleste, mais c’est au Cosmos de dรฉcider.
Nรคr det gรคller uppdateringarna av de visuella lejonen hade jag stannat vid skattmรคstaren Rob Treasure Lion. Sedan dess har tvรฅ ytterligare lejon lagts till Inner Crew. Rob Traveler Lion har en oemotstรฅndlig “Vem, jag?” blick i sina รถgon, “Frรถken, varfรถr tittar du sรฅ pรฅ mig?” fรถr att sedan รถdmjukt omfamna mig. Rob Fierce har en slรฅende eldig glรถd i en av sina รถgon.
Rob och jag รคr pรฅ resa tillsammans. Enligt min uppfattning visste inte Rob, genom sin รถvergรฅng, plรถtsligt mer รคn jag; vi upptรคckte saker gemensamt. Genom sรถkandet efter en sjรคlsfrรคnde, dรคr jag plรถtsligt hamnade med tvรฅ Henryk Vogels istรคllet fรถr en, fรถrskรถts fokus frรฅn musiken till Darkwoods ideologi! Kalla det en efterglรถd. Och vi skapade ocksรฅ uppstรฅndelse i det andra Henryk Vogels liv.
รven om dessa Wanderwege kan verka som vilseledande vรคgar, fรฅr jag intrycket att Rob, jag och vรฅra engagerade vรคnner oavsiktligt har gett en ganska exakt knuff i ett dominospel. Bรฅde nรคr det gรคller Darkwood och dess namne. รr dessa Irrwege faktiskt outgrundliga drag av Kosmos intelligentsia? Pรฅ tal om det, min andra sjรคlsfrรคnde, Cees van der Sloot, som kallade mig fรถr “the great enlightener” pรฅ 1980-talet i Utrecht, รคr ocksรฅ aktiv igen. Rob och han har sรคkerligen redan lรคrt kรคnna varandra.
Med tanke pรฅ mitt interkontinentala vistelse i Europa-Dresden beslutade jag den 29 juli 2022 att sluta anvรคnda cannabisgodis och -tabletter, och sedan dess har jag inte tagit dem alls. Ibland lรคngtar jag fortfarande efter dem, men jag har tรคnkt pรฅ deras pรฅverkan pรฅ mitt omdรถme. Nรคr jag ser tillbaka inser jag att jag har lรฅtit situationerna med Darkwood och de tvรฅ Henryk Vogels pรฅgรฅ alltfรถr lรคnge. รven om det รคr svรฅrt att bevisa kan cannabisanvรคndning mรถjligen ha spelat en roll hรคr. Bรฅda Vogels visade sig vara liknande katastrofer fรถr mig personligen, och dรคrfรถr har jag beslutat att avsluta min sรถkning efter en sjรคlsfrรคnde bรฅde fรถr Rob Nanninga och fรถr mig sjรคlv. Sanningen รคr att jag egentligen aldrig vill ha nรฅgot eller nรฅgon som kommer emellan Rob och mig.
Efter att ha slutat med cannabis mรคrkte jag att min kropp har en tendens att vilja gรฅ upp i vikt. Jag hade gรฅtt ner under sextio kilo, som syns pรฅ White Raven-fotosessionen. Under fotograferingen var Mayumi Acosta tvungen att justera min jacka eftersom den var fรถr lรถs: “Har du blivit รคnnu lรคttare?”. Sedan dess har jag gรฅtt upp ungefรคr 4 kilo och mรฅste vara lite fรถrsiktig fรถr att fรถrhindra ytterligare viktรถkning. Den lรคtta kรคnslan trivs jag vรคldigt bra med, sรคrskilt nรคr det gรคller klรคder, det รคr vรคldigt trevligt.
Den mรคsterfotografen Mayumi Acosta har nyligen meddelat att hon och hennes man kommer att emigrera till Innsbruck, รsterrike i oktober 2023. Av den anledningen har jag snabbt bokat en sista fotosession med henne. Nedan ser ni det fantastiska resultatet!
…
Jag njuter fortfarande enormt av cykling och promenader, och den hรคr vรฅren var det รฅterigen en uppblomstring av aktiviteter eftersom temperaturen och naturen i Kalifornien alltid รคr pรฅ sin bรคsta sida pรฅ vรฅren. Jag fรถrsรถrjer mig fortfarande pรฅ den sparsamma underhรฅllsbidraget, som kommer att upphรถra nรคsta รฅr, och pรฅ mina besparingar som delvis รคr investerade i kryptovalutor. Fรถr tillfรคllet รคr jag fortfarande arbetslรถs. Min fรถre detta partner skrรคmde mig rejรคlt med en allvarlig fallskรคrmsolycka (som var hans hobby: att hoppa frรฅn flygplan, till och med som instruktรถr och guide, och han hade till och med bรถrjat ta sin pilotlicens innan olyckan intrรคffade). Fรถr mig slutar sann kรคrlek inte vid en skilsmรคssa, och รคven om jag inte lรคngre har kontakt med honom (han verkar tydligt undvika det), kunde jag รคndรฅ via Instagram och e-post lรฅta honom veta att jag รถnskar honom en snabb รฅterhรคmtning. Han har nu varit i rehabilitering i mรฅnga mรฅnader.
Frรฅn och med bรถrjan av maj 2023 har jag definitivt sagt adjรถ till Twitter. Pรฅ grund av Elon Musks inflytande bรถrjade jag kรคnna mig allt mer obekvรคm dรคr. Fรถr mig har Twitter faktiskt varit en stor besvikelse frรฅn bรถrjan. Jag lade ner mycket tid och uppmรคrksamhet dรคr, men fick alltid lite respons, respektfull kommunikation och uppskattning tillbaka. Mr. Wonderful frรฅn Shark Tank skulle sรคga: “Ta det bakom ladugรฅrden och skjut det.” Jag bรถrjar fรถrstรฅ den hรคr livsfilosofin bรคttre: att det รคr bรคttre att erkรคnna nรคr nรฅgot uppenbart inte รคr framgรฅngsrikt. Det verkar ocksรฅ gรคlla fรถr webbplatsen My Diaries som jag startade, men som genererade sรฅ lite intresse att jag har stรคngt den fรถr nu.
Den skeptiska rรถrelsen i Nederlรคnderna, under “ledning” av Pepijn van Erp, styrelsemedlem i Skepsis, och med den fortfarande styrelsemedlemmen Jan Willem Nienhuys som inte lyckades ingripa, har gett nรฅdastรถten till allt och alla, inklusive mig sjรคlv, nรคr det gรคller respektfulla nederlรคndska skeptiska diskussioner. Tydligen stรฅr respekt inte hรถgt pรฅ deras agenda lรคngre. Van Erp har genom sitt aggressiva tillvรคgagรฅngssรคtt gentemot avvikande รฅsikter orsakat ett verkligt slagfรคlt. Tyvรคrr har jag dรคrfรถr inte varit aktiv med Skepsis Nederland pรฅ flera รฅr. Men Rob Nanninga finns alltid dรคr, och hans kรคrlek och sunda skeptiska inflytande kan ingen ta ifrรฅn mig.
Joran van der Sloot, som spelar en stor roll i mina bloggar om Robbert van den Broeke och Stan Pluijmen, kommer att stรคllas infรถr rรคtta i Amerika fรถr utpressning av Beth Holloway. Jag behรฅller hoppet om att han รคntligen kommer att berรคtta sanningen, men han mรฅste sjรคlvklart kunna bevisa den, annars kommer ingen lรคngre tro pรฅ honom.
Hittills har det inte skett nรฅgra fรถrรคndringar i min strรคvan att inte bli gammal. Spรคnningen kring detta och den drivande energin bakom det byggs upp och jag kรคnner trycket รถka allt mer. Jag har identifierat tre privata vรคgar till den himmelska festen, men ordet รคr Kosmos.
En cuanto a las actualizaciones visuales de los leones, me habรญa quedado con el tesorero Rob Treasure Lion. Desde entonces, se han aรฑadido dos leones mรกs al Inner Crew. Rob Traveler Lion tiene una mirada irresistible de “ยฟYo?”, diciendo: “Seรฑora, ยฟpor quรฉ me mira asรญ?”, para luego rendirse devotamente en mis brazos. Rob Fierce tiene un resplandor notablemente ardiente en uno de sus ojos.
Rob y yo estamos de viaje juntos. Segรบn mi impresiรณn, Rob, debido a su transformaciรณn, no sabรญa repentinamente mรกs que yo; descubrimos algunas cosas juntos. Con la bรบsqueda de la alma gemela, de repente me encontrรฉ con dos Henryk Vogels en lugar de uno, lo que desviรณ la atenciรณn de la mรบsica hacia la ideologรญa de Darkwood. Llรกmalo un resplandor posterior. Y tambiรฉn causamos conmociรณn en la vida del segundo Henryk Vogel.
Aunque estos caminos parecen senderos perdidos, tengo la impresiรณn de que Rob, yo y nuestros amigos involucrados hemos dado sin querer un empujรณn bastante preciso en un juego de dominรณ. Tanto en lo que respecta a Darkwood como a su homรณnimo. ยฟSon estas desviaciones caminos incomprensibles de la inteligencia cรณsmica? Hablando de eso, mi otra alma gemela, Cees van der Sloot, quien en la dรฉcada de 1980 en Utrecht me llamรณ “el gran despertador”, tambiรฉn estรก activo nuevamente. Sin duda, Rob y รฉl ya se han conocido.
Con miras a mi estadรญa intercontinental en Europa-Dresden, el 29 de julio de 2022 decidรญ dejar de consumir caramelos y tabletas de cannabis, y desde entonces no los he vuelto a tomar en absoluto. A veces todavรญa siento ganas de ellos, pero he reflexionado sobre su influencia en mi capacidad de juicio. Mirando hacia atrรกs, me doy cuenta de que dejรฉ que las situaciones con Darkwood y los dos Henryk Vogels duraran demasiado tiempo. Aunque es difรญcil de probar, es posible que el consumo de cannabis haya desempeรฑado un papel en ello. Ambos Vogels resultaron ser catรกstrofes comparables para mรญ personalmente, por lo que he decidido poner fin a mi bรบsqueda de un alma gemela tanto para Rob Nanninga como para mรญ mismo. La verdad es que nunca quiero permitir que algo o alguien se interponga entre Rob y yo.
Despuรฉs de dejar de consumir cannabis, notรฉ que mi cuerpo tiende a ganar peso. Habรญa perdido peso hasta estar por debajo de los sesenta kilos, como se puede ver en la sesiรณn de fotos de White Raven. Durante la sesiรณn, Mayumi Acosta tuvo que ajustar mi chaqueta porque me quedaba suelta: “ยฟHas perdido aรบn mรกs peso?”. Desde entonces, he aumentado aproximadamente 4 kilos y debo tener cuidado para evitar que siga aumentando. Me gusta mucho esta sensaciรณn ligera, especialmente cuando se trata de la ropa, es muy agradable.
La talentosa fotรณgrafa Mayumi Acosta recientemente anunciรณ que ella y su esposo se mudarรกn a Innsbruck, Austria, este aรฑo en octubre de 2023. Por esta razรณn, rรกpidamente reservรฉ una รบltima sesiรณn de fotos con ella. ยกAquรญ abajo puedes ver el hermoso resultado!
…
Aรบn disfruto enormemente de andar en bicicleta y caminar, y esta primavera hubo un renovado impulso de actividades, ya que la temperatura y la naturaleza en California estรกn en su mejor momento durante esta estaciรณn. Aรบn dependo de la escasa pensiรณn alimenticia, la cual terminarรก el prรณximo aรฑo, y de mis ahorros que estรกn parcialmente invertidos en criptomonedas. En este momento, todavรญa estoy desempleada. Mi ex pareja me asustรณ mucho con un grave accidente de paracaidismo (que era su pasatiempo: saltar de aviones, ahora incluso como instructor y guรญa, y justo antes del accidente incluso habรญa comenzado a obtener su licencia de piloto). Para mรญ, el verdadero amor no termina con un divorcio, y aunque ya no tengo contacto con รฉl (parece estar evitรกndolo claramente), pude hacerle saber a travรฉs de Instagram y correo electrรณnico que le deseo una pronta recuperaciรณn. Lleva meses en proceso de rehabilitaciรณn.
Desde principios de mayo de 2023, me he despedido definitivamente de Twitter. Comencรฉ a sentirme cada vez mรกs incรณmodo allรญ debido a la influencia de Elon Musk. Para mรญ, Twitter ha sido una gran decepciรณn desde el principio. Dediquรฉ mucho tiempo y atenciรณn a esta plataforma, pero siempre recibรญ poco respuesta, comunicaciรณn respetuosa y aprecio a cambio. Mr. Wonderful de Shark Tank dirรญa: “Llรฉvalo detrรกs del granero y dispรกrale”. Comienzo a entender cada vez mejor esta filosofรญa de vida: es mejor reconocer cuando algo claramente no tiene รฉxito. Esto parece aplicarse tambiรฉn al sitio web de My Diaries que lancรฉ, pero que generรณ tan poco interรฉs que lo he cerrado por ahora.
El movimiento escรฉptico en los Paรญses Bajos, bajo el “liderazgo” del miembro del consejo directivo de Skepsis, Pepijn van Erp, y con la fallida falta de intervenciรณn del aรบn miembro del consejo directivo Jan Willem Nienhuys, ha dado el golpe final a todo y a todos, incluyรฉndome a mรญ mismo, en lo que respecta a las discusiones escรฉpticas respetuosas en los Paรญses Bajos. Parece que este respeto ya no ocupa un lugar destacado en sus principios. Van Erp ha causado una verdadera carnicerรญa con su enfoque agresivo hacia aquellos que piensan de manera diferente. Desafortunadamente, hace aรฑos que ya no participo activamente en Skepsis en los Paรญses Bajos. Sin embargo, Rob Nanninga siempre estarรก presente, y su amor e influencia escรฉptica saludable no pueden ser arrebatados de mรญ.
Joran van der Sloot, quien juega un papel importante en mis blogs Robbert van den Broeke-Stan Pluijmen, serรก juzgado en Estados Unidos por su extorsiรณn a Beth Holloway. Sigo manteniendo la esperanza de que finalmente diga la verdad, pero por supuesto, tendrรก que demostrarla, de lo contrario, nadie le creerรก.
Hasta ahora, no ha habido cambios en mi bรบsqueda de no envejecer. La tensiรณn al respecto y la energรญa impulsora detrรกs de ello estรกn aumentando considerablemente, y siento esa presiรณn cada vez mรกs. He identificado tres caminos privados hacia la fiesta celestial, pero la palabra final estรก en manos del Cosmos.
Regarding the visual lion updates, I had left off with the treasurer Rob Treasure Lion. Since then, two more lions have been added to the Inner Crew. Rob Traveler Lion has an irresistible “Who, me?” look in his eyes, saying, “Madam, why are you looking at me like that?” before devotedly falling into my arms. Rob Fierce has a striking fiery glow in one of his eyes.
Rob and I are on a journey together. In my impression, Rob, through his transition, didn’t suddenly know more than me; we discovered things together. Through the search for a soulmate, where I unexpectedly ended up with two Henryk Vogels instead of one, the focus shifted from music to the ideology of Darkwood! Call it an afterglow. And we also stirred up the life of the second Henryk Vogel.
Although these Wanderwege seem like errant paths, I get the impression that Rob, I, and our involved friends unintentionally made quite a precise push in a game of dominos. Both regarding Darkwood and its namesake. Are these Irrwege, in fact, unfathomable moves of the Cosmos intelligentsia? Speaking of which, my other soulmate, Cees van der Sloot, who called me “the great awakener” in Utrecht back in the 1980s, is also active again. Rob and he have undoubtedly met each other by now.
With regards to my intercontinental stay in Europe-Dresden, on July 29, 2022, I decided not to use cannabis candies and tablets anymore, and since then, I haven’t taken them at all. Sometimes I still crave them, but I have reflected on their influence on my judgment. Looking back, I realize that I let the situations with Darkwood and the two Henryk Vogels persist for far too long. Although it is difficult to prove, cannabis use may have played a role in this. Both Vogels turned out to be comparable catastrophes for me personally, which is why I have decided to end my quest for a soulmate involving both Rob Nanninga and myself. The truth is that I never want anything or anyone to come between Rob and me.
After quitting cannabis, I noticed that my body tends to want to gain weight. I had lost weight to under sixty kilograms, as seen in the White Raven photoshoot. During the photo session, Mayumi Acosta had to adjust my jacket because it was too loose: “Have you become even lighter?” Since then, I have gained approximately 4 kilograms and need to be a bit mindful to prevent further increase. I quite enjoy the light feeling, especially when it comes to clothing; it’s very pleasant.
The master photographer Mayumi Acosta recently announced that she and her husband will be emigrating to Innsbruck, Austria, this year in October 2023. For that reason, I quickly booked one last photoshoot with her. Below, you can see the beautiful result!
…
I still greatly enjoy cycling and hiking, and this spring there was a renewed surge of activities as the temperature and nature in California are always at their best during this season. I am still living off the meager alimony, which will end next year, and my savings, some of which are invested in cryptocurrencies. Currently, I am still unemployed. My ex-partner gave me quite a scare with a serious skydiving accident (which was his hobby: jumping out of planes, now even as an instructor and guide, and he had just started pursuing his pilot’s license before the accident). For me, true love doesn’t end with a divorce, and although I have no contact with him anymore (he seems to actively avoid it), I was still able to convey my wishes for a speedy recovery to him through Instagram and email. He has been in rehabilitation for several months now.
Since early May 2023, I have definitively said goodbye to Twitter. I started feeling increasingly uncomfortable there due to the influence of Elon Musk. For me, Twitter has actually been a major disappointment from the beginning. I invested a lot of time and attention into it, but I always received little response, respectful communication, or appreciation in return. As Mr. Wonderful from Shark Tank would say, “Take it behind the barn and shoot it.” I am beginning to understand this life philosophy better: that it is better to acknowledge when something is clearly not successful. This seems to also apply to the “My Diaries” website that I launched, which generated so little interest that I have closed it for now.
The skeptical movement in the Netherlands, under the “leadership” of Skepsis board member Pepijn van Erp, and with the continued failure to intervene by board member Jan Willem Nienhuys, has dealt a final blow to everyone, including myself, when it comes to respectful Dutch skeptical discussions. It seems that respect is no longer a priority for them. Van Erp’s aggressive approach towards those with different views has caused a true battlefield. Unfortunately, I have not been active with Skepsis Netherlands for years now. But Rob Nanninga is always there, and his love and healthy skeptical influence cannot be taken away from me.
Joran van der Sloot, who plays a significant role in my Robbert van den Broeke-Stan Pluijmen blogs, will be in America to be tried for his extortion of Beth Holloway. I remain hopeful that he will finally tell the truth, but he will, of course, need to provide evidence to support it, otherwise, no one will believe him anymore.
To date, there have been no changes in my pursuit of not growing old. The anticipation and driving energy behind this are building up significantly, and I feel the pressure increasing. I have identified three private roads to the heavenly feast, but the word is with the Cosmos.
Wat betreft de visuele leeuwen-updates was ik gebleven bij de schatbewaarder Rob Treasure Lion. Sindsdien zijn er nog twee leeuwen aan de Inner Crew toegevoegd. Rob Traveler Lion heeft een onweerstaanbare “Wie, ik?” blik in zijn ogen, “Mevrouw, waarom kijkt u zo naar me?”, om mij vervolgens devoot in de armen te vallen. Rob Fierce heeft een opvallend vurige gloed in รฉรฉn van zijn ogen.
Rob en ik zijn samen op reis. Naar mijn indruk wist Rob, door zijn overgang, niet opeens meer dan ik; we ontdekten het een en ander gezamenlijk. Door de zoektocht naar de soulmate, waarbij ik opeens bij twee Henryk Vogels belandde in plaats van รฉรฉn, verschoof de aandacht van de muziek naar de ideologie van Darkwood! Noem het een afterglow. En brachten we ook nog eens reuring in het leven van de tweede Henryk Vogel.
Hoewel deze Wanderwege lijken op dwaalwegen, krijg ik de indruk dat Rob, ik en betrokken vrienden onbedoeld een tamelijk precieze duw hebben gegeven in een dominospel. Zowel met betrekking tot Darkwood als de naamgenoot ervan. Zijn deze Irrwege in feite onnavolgbare zetten van de Kosmos intelligentsia? Speaking of which, mijn andere soulmate, Cees van der Sloot, die me in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Utrecht “de grote bewustmaker” noemde, is ook weer actief. Rob en hij hebben elkaar ongetwijfeld inmiddels leren kennen.
Met het oog op mijn intercontinentale verblijf in Europa-Dresden, had ik op 29 juli 2022 besloten geen cannabis-snoepjes en -tabletten meer te gebruiken, en sindsdien heb ik ze helemaal niet meer genomen. Soms verlang ik er nog naar, maar ik heb nagedacht over de invloed ervan op mijn oordeelsvermogen. Terugkijkend besef ik dat ik de situaties met Darkwood en de twee Henryk Vogels veel te lang heb laten voortduren. Hoewel het moeilijk te bewijzen is, kan cannabisgebruik hier mogelijk een rol in hebben gespeeld. Beide Vogels bleken voor mij persoonlijk vergelijkbare catastrofes te zijn, en daarom heb ik besloten mijn zoektocht naar een zielsverwant van zowel Rob Nanninga als mijzelf te beรซindigen. De waarheid is dat ik eigenlijk nooit iets of iemand tussen Rob en mij wil laten komen.
Na het stoppen met cannabis merkte ik dat mijn lichaam de neiging heeft om gewicht aan te willen komen. Ik was afgevallen tot onder de zestig kilo, zoals te zien is op de White Raven fotoshoot. Tijdens de fotosessie moest Mayumi Acosta mijn jasje aanpassen omdat het te los zat: “Ben je nรณg lichter geworden?”. Sindsdien ben ik ongeveer 4 kilo aangekomen en moet ik een beetje opletten om te voorkomen dat dit verder toeneemt. Het lichte gevoel bevalt me erg goed, vooral als het gaat om kleding, is het erg prettig.
De meesterfotografe Mayumi Acosta heeft onlangs aangekondigd dat zij en haar man dit jaar, in oktober 2023, naar Innsbruck, Oostenrijk zullen emigreren. Om die reden heb ik snel nog een laatste fotosessie bij haar geboekt. Hieronder ziet u het prachtige resultaat!
…
Ik geniet nog steeds enorm van fietsen en wandelen, en deze lente was er opnieuw een opleving van activiteiten, omdat de temperatuur en de natuur in Californiรซ in de lente altijd op hun best zijn. Ik leef nog steeds van de spaarzame alimentatie, die volgend jaar stopt, en van mijn spaargeld dat deels geรฏnvesteerd is in cryptomunten. Op dit moment ben ik nog steeds werkloos. Mijn ex-partner heeft me flink laten schrikken met een ernstig parachutespring-ongeluk (wat hij als hobby deed: springen uit vliegtuigen, nu zelfs als instructeur en begeleider, en hij was vlak voor het ongeluk zelfs begonnen met het behalen van zijn pilootlicentie). Voor mij houdt ware liefde niet op bij een echtscheiding, en hoewel ik geen contact meer met hem heb (hij lijkt dat overduidelijk te vermijden), kon ik hem toch via Instagram en e-mail laten weten dat ik hem een spoedig herstel wens(te). Hij is nu al vele maanden aan het revalideren.
Van Twitter heb ik sinds begin mei 2023 definitief afscheid genomen. Door de invloed van Elon Musk begon ik me daar steeds ongemakkelijker te voelen. Voor mij is Twitter eigenlijk vanaf het begin een grote teleurstelling geweest. Ik besteedde er veel tijd en aandacht aan, maar kreeg er altijd weinig respons, respectvolle communicatie en waardering voor terug. Mr. Wonderful van Shark Tank zou zeggen: “Take it behind the barn and shoot it.” Ik begin deze levensfilosofie steeds beter te begrijpen: dat het beter is om te erkennen wanneer iets overduidelijk geen succes is. Dit lijkt ook van toepassing te zijn op de My Diaries-website die ik lanceerde, maar die zo weinig belangstelling genereerde dat ik hem voor nu heb gesloten.
De skeptische beweging in Nederland, onder “leiding” van Skepsis-bestuurslid Pepijn van Erp en met het falende niet-ingrijpen van nog steeds bestuurslid Jan Willem Nienhuys, heeft alles en iedereen, inclusief mijzelf, de genadeslag gegeven wat betreft respectvolle Nederlandse skeptische discussies. Dit respect staat blijkbaar niet hoog in hun vaandel (meer). Van Erp heeft door zijn agressieve benadering van andersdenkenden een waar slagveld veroorzaakt. Helaas ben ik dus al jaren niet langer actief met Skepsis Nederland. Maar Rob Nanninga is er altijd, en zijn liefde en gezonde skeptische invloed kan niemand mij afnemen.
Joran van der Sloot, die in mijn Robbert van den Broeke-Stan Pluijmen blogs een grote rol speelt, zal in Amerika berecht worden voor zijn afpersing van Beth Holloway. Ik blijf hoopvol dat hij eindelijk de waarheid zal vertellen, maar hij zal deze natuurlijk wel moeten bewijzen, anders zal niemand hem meer geloven.
Tot op heden zijn er geen veranderingen in mijn streven om niet oud te worden. De spanning hierover en de drijvende energie erachter beginnen zich danig op te bouwen en ik voel die druk in toenemende mate. Ik heb drie privรฉ-wegen naar het hemelse feest geรฏdentificeerd, maar het woord is aan de Kosmos.
January 28, 2022. Sophie, a nickname, full name known to me, reports via social media. She says that Rob Nanninga appeared in a dream of hers, but that this was several years ago and that she does not know why she is bringing it up now.
But I can relate. You can read in the blogs since the pandemic and now also the Russia war that everything in my life has turned upside down, including in my relationship life. The strange Darkwood and Henryk story that is still going on, that is to say: the Henryk story is still in full development. It has now been almost 8 years since Rob hung his earthly coat on the coat rack on, or just before, Ascension Day. The rough 2020-2022 years are creating a deep existential momentum for me and yes, the timing is right. I put the relevant sentences as one story in a row: (only minor edits in terms of language)
Hi Constantia; 1 time Rob Nanninga appeared in my dream. He looked very chill with a very ugly (ahem) brown turtleneck sweater. In a doorway. I was anxious. I don’t want anything to do with men. But he stood there very quietly. He kind of reassured me. He said I just stand here. I wanted to tell you sooner but afraid you thought it was weird. Or found it annoying. Been through nasty things with men but this was okay.
[When asked how she knows him>] Through you, through Skepsis. But never contacted. I’m from 1989 so I can’t. I used to be a ๐ Robert ten Broeke supporter. The only thing I remember; He stood casually in the doorway. The door frame was old pink with a kind of wave in it and the wall was stark white. He told me not to be afraid. I felt it was okay. A kind of peace. I recognized him later and asked if he was your husband and he agreed. Then I was absolutely sure I had nothing to fear. He said it was good that you exposed everything about Robbert and Stan. At that time I followed your blog about those 2 and everything around it. There was a point where I got worried when they did something weird with your address. I don’t know when or what exactly. Haha I had to chuckle. He seemed a little shy. And a kind of mischievous smile. When he said he was your husband.
[asked for clarification of “mischievous”] No mischievous is a big word. I have a diagnosed mild form of autism. Fortunately my intelligence is normal according to the psychologist, but I was born 3 months premature and find it really difficult to describe facial expressions. Is there one step less than really mischievous? I’ll sit down for it tomorrow if I can. (drawing)
[I had asked for a drawing of the dream situation, and I was very excited very quickly because I now knew what she meant by that look, namely Rob’s mildly ironic, inquiring look].
Phew, I’m trying to start at the beginning. Bullied from my 6th year and experienced 1 nasty abuse experience. I froze completely and couldn’t say a word to the police either. The teddy bear was my best friend. I also experienced a lot of abuse around my 13th to 15th (that was an acquaintance of mine). Then made “friends” but they were supposedly very spiritual, different “rituals” done with massages, egg ritual. And then I believed in Robbert; paid damn good money for his book. And when all that came to light, I thought: I will never fall for it again. Oh yes from my 13th to 15th; so that was in Groningen.
I had asked Sophie for a drawing of the situation in the dream and to my surprise she accepted it straight away and not long after, she came up with a charming figure drawing that even immediately reminded me of Rob’s typical ‘leaning posture’. This is how I got to know him after he passed on. I often see him in my mind’s eye, leaning against a tree when I’m cycling for example, with the sweet smile and the inquisitive and slightly ironic look in his eyes. Sophie thought the word “ironic” was perfect when I described it to her after her remark about “mischievous look”, it was exactly that, according to her, mildly ironic and inquisitive, very friendly. But Sophie didn’t get any further than this drawing rudimental, and she herself came up with the idea to ask her good, and since childhood, friend Jessica, and she wanted to, but she turned out to be so busy that the load became too great. Jessica then came up with the idea that her sister, also very gifted artistically (it was not clear, just this was said) Monique would do it. And sure enough, Monique wanted to try it. I name the string of developments, because this chain will show 100% that none of this can be staged (for the unbelieving and suspicious skeptics): so Jessica came up with the idea to ask Monique.
For me Jessica and Monique were just names, there was no surname yet, their surname Van Deursen came later in April 2022, and the “Van Deursen” appealed to me to ‘Brabant (in terms of that typical cozy Dutch surname) feelings’, after all I lived there myself for a long time and I was also born there, but I had absolutely no idea of the two ladies, I honestly thought that they were ‘just’ two average ladies – yes, shame on me – and Sophie didn’t say anything about it either.
Sophie wanted to keep everything as pure as possible and gave Monique only two pictures of Rob and briefly sketched what she had seen in the dream, the clothes etc.
The fact that I immediately had a bullseye feeling with Sophie herself was only due to the few opening sentences that Sophie needed to do this, completely unintentionally on her side, because I think these kinds of details really go too far for someone who has not dealt with Rob in depth. She was talking about an ugly brown cable knit sweater, and I instantly recognized Rob’s demeanor in this choice of clothing. Rob’s ‘pleasantly bourgeois’ I mentioned earlier in Lion Hearts. Rob who does not opt โโfor a flashy appearance, but for the unimaginative, ‘bourgeois’ brown cable sweater. And besides that, a lot of bells started to ring when Sophie said that Rob had said: “I’ll just stand here”. This is in fact Rob, as I got to know him before and after he passed on (yes, bear with me). What was going on? Sophie was pulled into the bushes by a guy as a six-year-old girl and you can fill in the rest yourself. And it didn’t stop there, because even in her teenage years more sexual abuse happened. In short: Sophie is not, and for all the reasons in the world, a lady who trusts men well. Rob must have seen all of that, and his line of, “I’ll just stand here.”, is 100% what Rob would do and say if this situation had been on Earth. Correct me when I’m wrong, Rob connoisseurs.
I waited patiently and sure enough, some near-finished copies of Rob’s drawing already arrived. I was moved, that anyway, yes, this had been Rob! Through whatever cosmic language and road, Rob appeared. Sophie is important for other things anyway, see the Darkwood blog, and she has the characteristic of both Rob and me in common: she is ‘slow’, sometimes notices things late. Because she dropped another hefty bomb, similar to the one with the Darkwood blog back then, which immediately made it clear to me that I definitely had to write a blog about my bad Darkwood experiences.
The bomb that fell was as follows: [Sophie continued via social media, April 14, 2022:]
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Cesair [bold by me] I’ll ask her about her name, I’ll call her soon. Not sure if she’s open to it. The artist is in a Pagan folk band. It never really hit me, but suddenly the penny dropped. Rob Nanninga had something to do with that too, right? I thought oooh yes somehow everything has to be like this.
Again I went into a deep shock, this time a euphoric one. Sophie, who is not the Sophie of the band Cesair by the way, also mentioned a little later that she herself has nothing (yet?) with this music genre, but all Rob’s close ones will recognize this: yes, Folk, Rob’s life-size and lifelong passion next to Skepsis. Rob was drawn byโฆ Monique van Deursen, active as lead singer in one of the largest and most famous folk bands in the Netherlands, also active and successful across the border, the band Cesair. Only now, mid-April 2022, did I find out, only now did I start googling. And Sophie really hadn’t realized this, the enormity of this, until she brought it to me. Both Jessica and Monique van Deursen are, just like Sophie, very intelligent, gifted and beautiful women, and above all: very pure, yes, I just say it plainly, I can see that with my life experience of now 54 years. The shock deepened even further, because Cesair had also just released a new song, “Aux Pieds Nus“, on October 8, 2021, and that song is aboutโฆ loss of a loved one through death, but also the reach over death to this beloved. And on their Events page I saw that they are registered for an event similar to the one that could be for the impure Darkwood guys, the “Wave-Gothic-Treffen” in Germany. But Cesair รญs good, sweet, pure, the Pagan Folk that Rob can and would support with all the knowledge of now, and not the Darkwood guys. Just to be clear, I don’t know if Rob Nanninga knew Cesair, I can’t find it in his music lists, I didn’t know Cesair, and I don’t know Jessica and Monique either. I could cry as I write this and tears are coming again. Yes, I’m not ashamed of that.
Dit blog heeft een paar minor updates gehad qua drogredenen, op 24 augustus 2022 een grotere update, daarna wederom wat aanvullingen en op 6 december 2022 weer een grotere update, met nieuwe drogredenen van Skepsis bestuursleden Pepijn van Erp en Aliette Jonkers in 2022. Deze zijn te herkennen aan de blauwe bol: / ๐ต 2022 / bij het onderschrift en aan de / ๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022 / waar getoond wordt hoe een drogreden onder diverse categorieรซn kan vallen.
Moeras van Verdriet: Het is een desolaat moerasland met drijfzandachtige modderpoelen. Iedereen die in het moerasland depressief wordt, zakt weg in de modder en verdrinkt. Bron “Die Sรผmpfe der Traurigkeit” komen voor in Michael Ende’s “Die Unendliche Geschichte” – Afbeelding uit: Michael Ende, Die unendliche Geschichte, Illustriert von Sebastian Meschenmoser, Thienemann Verlag, pagina 60.
t.l.d.r. De ramkoers en de teloorgang van online skeptische discussies gedemonstreerd aan de hand van een deelgeschiedenis van Stichting Skepsis, haar bestuursleden, discussieforums en social media, met name Twitter
โPraktische opmerking vooraf. Om deze rijke multi-media tekst snel oproepbaar en geschikt voor diverse platforms te maken, is gekozen voor het kleinste formaat afbeeldingen. U kunt via rechtermuisklik “Open image in New Tab” de afbeeldingen op groot formaat bekijken.
Robbert van den Broeke besprak op zijn YouTube kanaal zijn critici Jan Willem Nienhuys en mij. Over hem en de groep om hem heen heb ik inmiddels al veel gepubliceerd op parameter.blog.
Mijn interesse kwam voort uit mijn eigen achtergrond: Ik had (al, er volgden meer) een boek over uittredingservaringen gepubliceerd.
Daarmee was ik onder andere in Kopspijkers verschenen.
Een actieve tijd met meer dan 50 topics over het Hoevense zelfverklaarde medium volgde. De veelal “paranormaal” georiรซnteerde discussies voerden via FOK naar de website van Stichting Skepsis, waar Rob Nanninga sinds 1987 bestuurslid was en sinds 2002 ook hoofdredacteur van het Skepsis blad “Skepter” en webmaster. Nanninga en Nienhuys leerde ik ook achter de schermen kennen. Een vriendschap met ups en zeker evenveel downs volgde, maar het was duidelijk: hier was iets bijzonders ontstaan tussen twee officiรซle Nederlandse skeps en mijzelf. Nanninga liet me bijvoorbeeld twee keer de voorkant van de Skepter ontwerpen.
Ook bogen Rob Nanninga en ik ons gezamenlijk over de “para foto’s” van Van den Broeke en imiteerden die succesvol.
Daarnaast had ik banden met “de andere kant”: Merkawah (tegenwoordig: Netwerk Nabij-De-Dood-Ervaringen) en bezocht ook hun congres met bekende aanwezigen als fotograaf, astrologie-onderzoeker en schrijver Rudolf Smit en cardioloog, onderzoeker en schrijver Pim van Lommel.
In de jaren die volgden, bleef ik doelbewust dichtbij Stichting Skepsis. Idealistisch als ik was, hoopte ik een brug te slaan tussen de “altos” en de “skeps”. In de begintijd noemde ik mezelf spiritueel waar ik onder verstond: bewust leven, op zoek naar antwoorden op existentiรซle vragen zoals: is de Aarde een karmische leerschool voor mensen, bestaat reรฏncarnatie, bestaat er leven na de fysieke dood? De skeptische en wetenschappelijke zijde interesseerde me uitdrukkelijk ook. Ik hoopte met mijn eigen achtergrond in met name het onthouden en opschrijven van dromen en beleven van uittredingservaringen bij te dragen aan meer kennis bij discussieparticipanten, maar ook mijn eigen ideeรซn over dit spirituele bij te stellen als ik er tekortkomingen in zou ontdekken. Gaandeweg leerde ik er inderdaad veel bij en dat ging niet alleen over de inhoud, maar ook over de vorm van de discussie. Ik had op school nooit les in discussiรซren gehad, althans niet qua “verboden” gebruik van drogredenen. En ik kan u al verklappen dat ik dankzij mijn vertoeven onder skeptici ook inhoudelijk mijn ideeรซn bijstuurde, van “Zeker, uittredingen uit het lichaam moeten wel een bewijs van leven na de dood zijn” naar “Er zijn genoeg aanwijzingen dat de menselijke geest tot veel in staat is, en misschien is voortbestaan van de geest na de fysieke dood inderdaad werkelijkheid.” Dus zowel qua inhoud als qua discussievormen begon ik bij te leren! Hoogtepunt was de discussie over Pim van Lommels kaskraker “Eindeloos Bewustzijn”. Naast Rudolf Smit maakten bijvoorbeeld ook psycholoog en filosoof Titus Rivas en anesthesist Gerald Woerlee hun opwachting.
Rudolf Smit is net als ik aan beide zijden actief. Hij was aanwezig bij de oprichtingsbijeenkomst van de Stichting Skepsis in de Internationale School voor Wijsbegeerte te Amersfoort in 1987 (aan de Dodeweg 8! ;-)). Overigens maakt Jan Willem Nienhuys melding van een andere locatie, namelijk het Humanistisch Verbond in Utrecht, maar zegt ook dat er al een eerdere oprichtingspoging was. Het eerste Skepter nummer verscheen in maart 1988. In dat nummer worden essentiรซle zaken als de doelen van Stichting Skepsis besproken. Ofschoon Skepsis was opgericht naar aanleiding van de ambities van het Committee for the Scientific Investigation of Claims of the Paranormal, afgekort: CSICOP, en met name van de zeer actieve oprichter ervan, skepticus en seculier humanist Paul Kurtz, wilde Skepsis een geheel Nederlandse beleving zijn met als doel: zoveel mogelijk neuzen uit zoveel mogelijk richtingen bijeen brengen voor een vruchtbare, bonte en brede discussie:
“Konklusies Wat kan en moet Skepsis nu leren op grond van deze ervaringen van CSICOP in de V.S.? Persoonlijk denk ik drie dingen: Allereerst moet alle aandacht gericht worden op het verwerven van een zo breed mogelijk samengestelde achterban, mensen uit alle milieus, alle opleidingsniveaus en alle beroepsgroepen. Dat is wezenlijk om te voorkomen dat Skepsis verwordt tot een wetenschappelijk vakdispuut dat gelijkhebberig in zijn ivoren toren verschanst zit. Daarnaast moeten wij voorkomen dat polarisatie door Skepsis bevorderd wordt; het gaat immers niet om gelijk hebben, gelijk krijgen of een dispuut winnen, maar om het maatschappelijk presenteren van een ‘redelijk-alternatieve’ visie op de werkelijkheid die heel bevredigend kan zijn voor iedereen in alle situaties. We moeten streven naar een spreiding over vakgebieden van de werkgroepleden en de bestuursleden. Op dit moment is de belangstelling voor Skepsis beduidend groter onder artsen, astronomen en natuurkundigen dan onder economen, sociologen en neerlandici. Wanneer dat structureel zou blijken te zijn, wordt dat een ernstige bedreiging voor de levensvatbaarheid van het goede idee dat Skepsis heet. Wat dat betreft ligt er voor ons als bestuursleden een grote uitdaging en taak in de uitbreiding van de organisatie. Hopelijk bouwen wij iets op waar we over tien jaar met maatschappelijke voldoening op terug kunnen zien. Drs. Bert van Gelder is sekretaris van Skepsis en als socioloog werkzaam aan de Universiteit van Amsterdam.” Uit:Skepter Jaargang 1, nummer 1, 1988.
Smits contact met Nanninga en Nienhuys dateert vanaf ongeveer 1990. Vroeger was Smit astroloog, maar na een onthutsende ervaring met een abusievelijke omwisseling van cliรซnt-gegevens, waarbij de cliรซnte in kwestie zeer tevreden was geweest met de duiding die voor een andere dame bedoeld was, was hij teruggekomen op het geloof in astrologische zeggingskracht. Op 10 november 1990 verzorgde Smit een lezing op het Skepsis congres en ook had hij diverse malen in de Skepter gepubliceerd (jaargangen 1990, 1992, 1995). Zijn ommekeer van praktiserend astroloog naar astrologie-skepticus veroorzaakte drie jaar van depressie bij Smit, maar hij had de openheid van geest om zijn wereldvisie bij te stellen en schreef er een rauw-eerlijk stuk over.
Tijdens de stevige discussies vielen er zeer zeker ook toen al enkele ernstige spaanders, zoals bijvoorbeeld Martin Biers uitspraak dat Pim Van Lommels boek mensenlevens kost. Martin Bier is af en toe, maar dat wel al vele jaren, actief op de twee Skepsis websites, op op skepsis.nl en op kloptdatwel.nl, en heeft een PhD in natuurkunde.
De taal bleef nochtans behoorlijk onder controle, er werd doorgaans niet gescholden en er werd niet de indruk gewekt dat er – ik chargeer naar mijn indruk slechts een beetje nu – louter domme en slimme mensen op deze wereldbol bestaan.
De discussies onder een gemรชleerd gezelschap meanderden op onder andere genverbrander.nl (door mij als eerste geregistreerd), stenoomen.nl, kloptdatwel.nl en bijvoorbeeld ook tasmedes.nl voort. Nienhuys postte op het genverbrander.nl forum onder de humoristische naam “Lichtbol”. Na jaren verwijderde ik de betreffende pagina’s en discussies, waar zeer goed aan was deelgenomen, mijn eerste blog over Pim van Lommel had zelfs meer dan 650 reacties ontvangen. Ik kon dit blog en een klein deel van de reacties via Internet Archief terughalen.
Nienhuys leerde mij gaandeweg wat een ad hominem was.
Een beetje flauwe opmerking van mij dat James Randi fysiek zo klein was, kon rekenen op een reprimande van Leermeester Nienhuys: “Dit is een ad hominem, dat moet je niet doen.” De betreffende uitwisseling kan ik niet meer vinden, maar hier is een link naar een uitvoerige voorbeeld-discussiepagina op kloptdatwel.nl over Randi en verwant zoals Woerlee, met mij in the earlier days, in 2012. Het kostte me even, maar: ik leerde!
Met Nanninga kwam ik op 6 februari 2011 zelfs tot een Flowerpower moment: Rob Nanninga: “@ Sten Dan zijn we het daar gelukkig over eens (een warme hug valt je virtueel ten deel ;-)).”
Op kloptdatwel.nl leerde ik ook Pepijn van Erp (1972, van huis uit wiskundige) vanaf afstand kennen, want ik was in oktober 2011 naar Amerika geรซmigreerd, en Van Erp was in precies diezelfde tijd, 2011-2012, bij Stichting Skepsis verzeild geraakt.
Fast forward 2014. Rob Nanninga overleed! Hij was slechts 58 jaar! Ik was diep geschokt, mijn Skepsis vriend had het tijdelijke voor het eeuwige verruild.
Pepijn van Erp nam het stokje van Nanninga over en werd content manager van Skepsis. Hij nam daartoe de pc van Rob Nanninga over die tjokvol Skepsis activiteiten stond. Samen werkten Jan Willem Nienhuys en ik aan de vertaling van “Fliegergedicht” (van de Duitse Neofolk band Darkwood waar Rob van hield) voor het In Memoriam boekje van Rob Nanninga.
De discussie over allerlei paranormale en minder paranormale zaken ging steeds meer door op de Skepsis-tak kloptdatwel.nl, formeel wel onafhankelijk opererend, die sinds 2011 officieel door Maarten Koller wordt beheerd, maar eigenlijk voornamelijk in de handen van Pepijn van Erp lag en ligt. De moderatie door met name Van Erp was anders dan op skepsis.nl onder Rob Nanninga.
Nu spreek ik niet alleen over mijn eigen beleving, maar zeker ook over die van een aantal anderen, die net als ik meer uit de “alternatieve” – wat heet – hoek waren komen waaien en met wie ik ook achter de schermen contact had. Had ik me op Skepsis.nl relatief veilig gevoeld, op kloptdatwel.nl was dat anders. Ik werd aangevallen, wat ik ook zei en hoe ik ook mijn discussietechnieken probeerde te professionaliseren. De moderator(en) liet(en) het toe dat er mensen werden afgebekt.
Je zag er steeds minder reageerders en zeker zeer veel minder van naam bekende mensen uit zowel de skeptische als niet-skeptische hoek. Veel reageerders kwamen en gingen, ook mensen die ik persoonlijk kende, zoals Rudolf Smit, Titus Rivas en bestuurslid van SPR, Studievereniging voor Psychical Research, Fred Melssen. Achter en voor de schermen poogde Rudolf Smit uit alle macht de moderatie, bestaande uit vrijwel alleen Van Erp, te bereiken, maar het was als roepen in de woestijn en ook Smit verdween teleurgesteld van het skeptische discussie-toneel.
Een heel kleine club vaste reageerders bestaande uit Jan Willem Nienhuys, “Wilmamazone/”Wilma S”/”Wilma”, “JennyJo”, “MariannedO”, “Hans/Hans1263”, “RV”, “FVerweren/”FrankVerweven”/”FVerweven”, “Renate1” en nog wat mensen hield en houdt het nog steeds vol. Dit betreft vrijwel grotendeels anonieme accounts, dat wil zeggen: van deze mensen is de identiteit niet bekend bij de bezoekers van de website.
Er werden ook regelmatig mensen permanent geblokt door Van Erp, zoals “Ragnar” (pseudo), “Theo van Bergen” (pseudo), “Mopje” (ditto) en Harry Smit (echte naam). Overigens kregen de vaste reageerders het ook met elkaar aan de stok, zo vlogen bijvoorbeeld “Wilma” en “JennyJo”, “Wilma” en “FVerweven”, “Wilma” en “RV” en “RV” en “FVerweven” elkaar stevig in de haren.
De die-hard “FVerweven” lijkt in 2021 de kloptdatwel-deur achter zich dichtgetrokken te hebben. “IkBenWeg”: “Zo zie je maar weer, als er geen liefde en aandacht meer voor een website is, geen strakke moderatie dus, dan nemen de dwarsliggers en schreeuwerds uiteindelijk de site over. […] Gefeliciteerd RV, je hebt gewonnen de site is nu van jou. Ik wens allen een prettige eeuwwisseling.”
Er is รฉรฉn commentaar in het bijzonder van “FVerweven” bij een artikel van Pepijn van Erp dat bij mij was blijven hangen.
Dat commentaar past binnen het kader van dit blog: “FVerweven” op 8 september 2016: “Tuthola: domme, onhandige, vaak ook preutse, stijve vrouw. Waarom die vrouw een tuthola noemen, is toch nergens voor nodig? Geeft m.i. skeptici alleen maar een slechte reputatie.” “FVerweven” richtte zijn pijlen op de titel van het blog dat met het woord “Tuthola” meteen de toon had gezet.
Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kwam en een kleine harde kern bleef aanwezig. Er sneuvelden soms honderden reacties tegelijkertijd, omdat reageerders, boos op elkaar en op de moderatie, ze met veel bombarie verwijderden. Steeds weer voelde ook ik onwil of ronduit vijandigheid, ook bij de moderator van Erp en incidenteel ook bij Maarten Koller. Ik kreeg in mijn geval de indruk dat niet mijn posts, maar louter mijn naam en achtergrond er toe deden, een allround ad hominem dus, waarbij ik als mens in het geheel werd afgeserveerd. Een paar van de die-hard reageerders eisten zelfs van me dat ik publiekelijk afstand zou nemen van mijn boeken over uittredingservaringen en dat ik mijn blogs over Rob Nanninga als de wiedeweerga zou verwijderen.
Toen er in 2012 een artikeltje op kloptdatwel.nl verscheen dat raakvlakken heeft met mijn boeken, werd er reikhalzend naar mijn bijdrage uitgekeken en begon men te mopperen nu ik juist schitterde door bewuste afwezigheid. Ik wist door ervaring waar men hier op uit was: het “para”thema bloedig uiteen trekken om het vervolgens als grof vuil weg te gooien, kind met badwater inbegrepen. Het groepje reageerders en de moderatie aldaar zullen dit waarschijnlijk vehement ontkennen, maar mijn stellige indruk is dit: werkelijk openstaan voor zulke thema’s doet men daar niet. Kortom: ik bedankte voor de “eer”.
Na de zoveelste teleurstellende ervaring haalde ik mijn schouders op en trok ook ik in 2018 definitief de deur dicht op kloptdatwel.nl. Het gevoel dat overheerste bij alle inmiddels afgedropenen laat zich misschien zo verwoorden: “Je hoeft niet bij de moderatie aan te kloppen, want je vindt er toch geen gehoor”. Aan de wolven overgeleverd! Maar waarom ging en gaat het er zo aan toe en waarom was er zo opvallend weinig assistentie vanuit de moderatie-hoek?
Met de komst van kloptdatwel.nl verdween geleidelijk maar onmiskenbaar de toch al zo moeizame online Nederlandse dialoog tussen “Skepsis” en “Alto-land”. Woerlee en Smit, en andere nauw betrokken mensen werden steeds minder frequent gespot, totdat de beide “partijen” zich welhaast geheel leken teruggetrokken te hebben in de eigen kampen, wat naar mijn persoonlijke indruk nog steeds zo is.
Ondertussen werd het belang van Facebook, maar vooral Twitter steeds groter. Het vriendelijke, beetje sullige, Hippie Flower Power bloemen en vlinders-Hyves (2004-2013) tijdperk, waar ook discussies hadden plaatsgevonden, was al helemaal een nostalgische, verre herinnering. Van Erp werd steeds actiever op Twitter. In 2018 trad er wat hem en mij betreft een omslagpunt op. Van Erp had weliswaar nog een artikeltje gepubliceerd waarin ik als mede-hoofdpersoon genoemd werd en waarin voortgeborduurd werd op eerdere Robbert van den Broeke zaken, maar de kloof was voor mij inmiddels te groot geworden om nog op kloptdatwel.nl terug te keren.
De Pandemie
Fast forward 2020. De Pandemie was gearriveerd! We stortten met ons allen in onbekend terrein en de strijd om wel of geen vaccinaties, de Corona-regels en lock downs, verplicht thuiswerken, onderwijs via Zoom, maskerplicht, vaccinatiebewijzen en wat dies meer zij zorgden en zorgen nog steeds voor grote onrust bij een groot deel van de samenleving. Wantrouwen tegen de overheid en wantrouwen tegen elkaar stak steeds meer de kop op.
Het woord “wappie” in de betekenis van “dwaalgeest” werd aanvankelijk in de crisistijd slechts af en toe gebruikt, maar geleidelijk werd dat steeds frequenter tot uiteindelijk, ten tijde van dit blog, najaar 2021, het echt dรฉ slinger-maar-te-pas-en-te-onpas-de-lucht-in-term werd van het jaar.
Al dan niet skeptische duidingsblogs schoten her en der uit de grond als paddestoelen, maar kerndiscussies over Corona en ook wel andere skeptische onderwerpen speelden zich niet (langer) hoofdzakelijk in en onder blogs af, maar met name op Twitter, Facebook en LinkedIn. Tweets worden door Google en andere zoekmachines makkelijk teruggevonden en zijn snel en gemakkelijk te citeren, want: kort. Op Twitter is de tekenlimiet per post vandaag de dag 280 tekens. En een Twitter-link-url invoegen is een fluitje van een cent. Het beperkte kader van Twitter noopt echter tot drastische inperking, dus ook argumenten moeten in minimale woordhoeveelheden genoemd worden en draadjes, soms wel met zestig delen, werden onontkomelijk en zodoende werd daar ook weer iets op gevonden: de Thread Unroller. De tegenhanger van de onbeperkte tekenhoeveelheid reacties en discussies op skepsis.nl onder de blogs zou ik inmiddels omschrijven als uitermate matjes. Wat mij steeds meer begon op te vallen was de ongelooflijk rauwe toon op Twitter, het gebrek, en soms zelfs de complete afwezigheid van solide argumenten, het schelden en de overheersende anonimiteit van veel posters.
Toen zelfs de toch altijd zeer gematigde en uitermate onderbouwde mede-oprichter van Stichting Skepsis, Marcel Hulspas op Twitter op niet misverstane toon begon uit te varen, en ook al het woord “wappie” gebruikte, moest ik toch even slikken.
Maar misschien schrok Hulspas er zelf ook van! ๐
Een selectieve blik, uitgezocht naar inhoud van dit blog, op opiniemaker Chris Klomp’s website, namelijk daar waar het gaat over “wappies”, illustreert mijns inziens de blinde vlekken die aan beide zijden, de “skeps en de altos”, van de (Corona-)strijd aanwezig zijn. Ik heb รฉรฉn zin in rood gezet, die mijns inziens toch tot nadenken kan stemmen, gezien de rest van de titels: “Kap eens met die haat richting journalisten”. Tevens heb ik het gebruik van het woord “wappies” in vet gezet.
De woordenoorlog op Twitter gaat vaak naadloos over in het doxen of doxing, dus verder dan het online kadertje van de tweet, met bijvoorbeeld het posten van privรฉ adressen en werkgeversnamen op Twitter.
Zo postte op 15 augustus 2020 Pepijn van Erp als reactie op een post van het Twitter account “Ethiek is overal” bij een foto van een Corona-betoging met daarin weliswaar geblurde kinderen met een “Davidsster” de volledige naam van de vader van de twee kinderen. Ofschoon Gert van Dijk van het “Ethiek is overal” account dus juist postte om iets aan de kaak te stellen, viel dat bij mij in de verkeerde aarde als zijnde een tweet die voor extra rottigheid kan zorgen. Dat mijn inschatting correct was, bleek ook, want eronder verscheen bijvoorbeeld al spoedig de ongeblurde foto van de kinderen (die overigens nog steeds online staat ten tijde van het schrijven van dit blog). Toen ik gealarmeerd hierover bij Jan Willem Nienhuys aan de bel trok, reageerde Nienhuys niet. Van Erp verwijderde de tweet wel.
Blok, blokker, geblokt
In april 2020 werd ik opeens zonder verklaring, ook na een paar keer online navragen, op Van Erps persoonlijke Twitter account geblokkeerd. Op Twitter reageer ik vanuit mijn betrokkenheid bij Stichting Skepsis af en toe op hem, naar mijn weten en herinnering altijd goedgezind dan wel beschaafd. Gemaild had ik hem al niet meer sinds november 2019. Dit vraagt om een korte toelichting. Van Erp en ik mailden als het zo uitkwam, en dat ging veel over de zaak Robbert van den Broeke en ook wel over kloptdatwel.nl zaken. Omdat de van den Broeke zaak een langdurige was, beloopt het aantal emails in de vele honderden, om precies te zijn: 4483 mails van mij naar Van Erp, waaronder nadrukkelijk ook veel groepsmails, omdat er veel mensen meededen met de Robbert van den Broeke discussie, en 945 mails van Van Erp naar mij. Precies een jaar later blokkeerde hij mij ook op het Twitter Skepsis account dat hij beheert. Dit was voor mijn gevoel toch van een andere orde. Blokken doe ik zelf al geruime tijd (vermoedelijk een paar jaar nou) in het geheel niet meer. Immers: Twitter blijft toch wel zichtbaar, tenzij je je account geheel op slot zet. Blokkeren roept in feite het maken van screenshots op, omdat je niet onderaan de tweet kan aansluiten voor je reactie(s). Met blokken stuur je een bericht naar de ander: “Jij doet voor mij niet meer mee”. Ik bleef en blijf ook op Van Erps tweets reageren, maar dus gedwongen indirect, dus via screenshots, en zeker toen ik besloot dit blog over mijn ontluisterende waarnemingen over skeptische discussies te schrijven. Hier is een voorbeeld van mijn manier van reageren.
โBejaardenโ? Wat heeft dat nu te maken met wat dan ook? Wat als Van Erp zelf bejaard is? Gaat hij dan ook neerbuigend over zijn eigen bejaard zijn schrijven? #AdHominem#PepijnVanErppic.twitter.com/9jscVYkegn
Hij had me een keer kort ontblokt, toen Eelco de Rook, een online Twitter vriend, kort met mij Van Erps blokgedrag op Twitter besprak, maar na een zeer korte uitwisseling waarin Pepijn van Erp naar mijn stellige indruk niet ter zake doende argumenten gaf en gewoon niet scherp was, en ik dit ook opmerkte, ging ik weer op de blok.
Zijn inmiddels collega-Skepsis bestuurslid, sinds ongeveer lente 2021, medisch journaliste Aliette Jonkers blokte me reeds in vroeg 2020 nadat ik na haar optreden over het Corona Virus in Koffietijd had opgemerkt dat ik de “dokterlook” van haar profielfoto leuker vond dan haar “glamourlook”, wat ze ten onrechte als een belediging opvatte. Wat ik ook verzoenend zei, maar toen was het al te laat. Het was gewoon zomaar een opmerking, maar niet ad hominem bedoeld, ik kende haar slechts van die profielfoto waarop ze een witte blouse draagt wat bij mij een positief “doktergevoel” creรซerde. Toen ik even later wel inhoudelijk reageerde en onderbouwde, over griepcijfers in de VS die zij mijns inziens in haar optreden in Koffietijd verkeerd geรฏnterpreteerd had, hoorde ik nooit meer wat en bleef ik voor eeuwig door haar geblokt (mijn accountnaam was toen nog Robbert van den Broeke gerelateerd @genverbrander10).
In feite kan geblokt zijn aanvoelen als een vorm van censuur. Betreffende tweets zijn als je zelf ingelogd bent niet meer zichtbaar en er ontstaan bij voortduring mededelingen van Twitter: “Je kunt deze Tweet niet bekijken omdat deze account-eigenaar beperkt wie zijn Tweets kan bekijken”.
Wat rest er van enthousiasme en welwillendheid aan skeptici-zijde als mensen die (deels) anders denken willen bijdragen aan discussies? Op kloptdatwel.nl werd er op een gegeven moment na de blok van Van Erp op mij gereageerd op wat tweets van mij, en Pepijn van Erp reageerde op kloptdatwel.nl als volgt: “Ik heb de discussie over Oomen toch maar gewist, dat leek me niet erg zinvol en voedt alleen maar haar merkwaardige obsessie met Skepsis, Kloptdatwel en mijn tweets.”. Betreffende reacties over mij, inclusief zijn eigen reactie, zijn inmiddels integraal door Van Erp verwijderd.
Achter de schermen mailde ik Jan Willem Nienhuys wel eens over de steeds meer uitblijvende discussie onder de blogs van skepsis.nl, en ook wel over kloptdatwel.nl en de uitingen van Van Erp en maakte daar ook een paar keer melding van op Twitter omdat ik graag met open vizier werk. Mijn meer recente mails gingen ook over de ad hominems zoals het frequent gebezigde woord “ophitscreationist” door Van Erp. Maar na Rob Nanninga’s overlijden, en met een gereserveerdheid die ik in toenemende mate bij Nienhuys meende te ontwaren, boterde het niet meer zo tussen Nienhuys en mij. Toen ik een keer kritiek had op het reilen en zeilen van Skepsis/Kloptdatwel, reageerde Nienhuys in een email van donderdag, 22 december 2016 dat hij niet open stond voor kritiek dan wel feedback van mensen die “niet eens” abonnee of donateur van Skepsis zijn (ik was dat wel in het verleden). Ik zie niet in hoe dat een verschil maakt. Tot mijn verbazing schreef Jan Willem Nienhuys mij nu dat “ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is” en op mijn ad hominem mails reageerde hij al helemaal niet. De non-ad hominem regel die voor mij gold, gold blijkbaar niet voor Skepsis bestuurslid Pepijn van Erp. Een ongemakkelijk idee begon zich bij mij op te dringen: werd er hier wellicht met twee maten gemeten door de twee wiskundige bestuursleden van Skepsis: Nienhuys en Van Erp? Heel af en toe had ik via Twitter ook contact met Catherine de Jong van de Vereniging tegen De Kwakzalverij die nauw betrokken is bij het Skepsis bestuur en daar bijzit in vergaderingen. Ik vroeg haar met Van Erp te praten om te vragen zijn blokkade tegen mij op te heffen, omdat dit bepaald geen eenheidsbeeld schept bij mensen die wij, met name Rob Nanninga, Jan Willem Nienhuys, Pepijn van Erp en ik dus, in het verleden gemeenschappelijk onder de loep hadden genomen, zoals dus de genoemde Hoevense Robbert van den Broeke. Dit vragen stootte op verzet, De Jong zei dat Van Erp persoonlijke besognes had, maar toen ik daarop stelde dat iedereen die heeft en dat dat naar mijn mening geen reden is voor dit soort vijandigheden, werd het stil.
De Pandemie bleef plagen en de gemoederen op Twitter liepen steeds hoger op, niet in het minst door mensen als Janet Ossebaard, Donald Trump en QAnon aanhangers, maar mijns inziens zeker ook door mensen die in steeds sterkere bewoordingen hun afkeur lieten blijken. Dit was allang geen geciviliseerde discussie meer, maar eerder een bloedig uit elkaar trachten te trekken van “tegenstanders”. De Abuse knop van Twitter werd vaker dan ooit aangeklikt.
Al deze uitingen zijn 100% letterlijk overgenomen van Twitter accounts in 2020-2021 en met name geuit op de volgende Twitter accounts: Skepsis bestuurslid @pjvanerp (de meerderheid), Skepsis bestuurslid @aliettejonkers, @DanielTuijnman e.a.. De uitspraak links boven “Muil houwe, wappie” stamt van Chris Klomp.
Al in de vroege opmaat van Skepsis had zich een zeer onverkwikkelijke zaak voorgedaan, waaruit bleek dat het uiten van wantrouwende, grievende woorden zeer hard kan aankomen als iemand toch al niet lekker in zijn vel zit. Het betreft de zaak rondom de Franse psycholoog Michel Gauquelin. De Mars-effecthypothese werd voor het eerst gepubliceerd door Gauquelin in 1955 en stelde dat Mars vaker bepaalde posities aan de hemel inneemt bij de geboorte van sportkampioenen. Jan Willem Nienhuys was pas na Gauquelins overlijden met alle data aan de slag gegaan, maar dit weerhield hem er niet van Gauquelin postuum stevig aan te vallen.
Dit is een van de grootste breinbrekers onder skeptici geweest: bestaat er dan tรณch meer dan skeptici voor mogelijk houden? In 1991 organiseerde Skepsis een Europese skeptische conferentie, ‘Astrologie kritisch bekeken’, waarop dit Mars-effect uitvoerig besproken werd. Deelnemers waren onder andere astrologie/psychologie kopstukken: Rudolf Smit, Geoffrey Dean, Suitbert Ertel en Michel Gauquelin. Gauquelin werd na het uitbrengen van zijn Mars-effect data overvallen door een stortvloed aan aanvallen van skeptische zijde en deze zaak heeft letterlijk meer dan een halve eeuw geduurd en tot ver na Gauquelins overlijden. Deze pennenstrijd vindt ook zijn uiting in het boek Tests of Astrology (Pagina 79, uitgave 2016. Auteurs Dean, Mather, Nias & Smit): “Later, in Dutch, in his 2012 obituary of Paul Kurtz, Nienhuys says Gauquelin “alleged” the Comitรฉ Para had replicated the Mars effect, implying (wrongly) that they hadn’t, see […]. He then accuses Gauquelin of cheating (“I cannot call it otherwise”) and of deceiving people about his data, both of which are untrue, but says nothing about the extraordinary bad behaviour of Mars effect skeptics including Kurtz that led to accusations of self-serving bias, see […], the same self-serving bias that Nienhuys seems incapable of avoiding.” De betreffende Nederlandse zin van Nienhuys luidt: “Een Frans skeptisch comitรฉ (CFEPP) had namelijk nogmaals de claim van Gauquelin onderzocht, en ontdekt dat Gauquelin vals speelde. Anders kan ik het niet noemen.”
Gauquelin pleegde, toen ook zijn tweede vrouw hem verlaten had, in deze voor hem kwetsbare tijd op tweeรซnzestig jarige leeftijd en 128 dagen na dit skeptische congres zelfmoord. Achter de schermen was er een fikse botsing hierover geweest tussen Rudolf Smit en Rob Nanninga, toen Nanninga anderhalf jaar na dato een ingezonden brief van Smit in TvP (Tijdschrift voor Parapsychologie, In Vol 77, Nr 3, 2010), over deze zaak onder ogen had gekregen. Smit had scherpe kritiek geuit op de werkwijze van skeptici in het algemeen en Nanninga, die dacht dat hij ook Jan Willem Nienhuys had bedoeld, had toen als harde eis aan Smit gesteld: rectificatie in de vorm van excuses. Toen wat later bleek dat Nanninga de lezersbrief niet goed gelezen had, kwam hij terug op zijn harde eis en bleek zijn commitment aan zowel de waarheid als de zachtheid, want hij gaf in verzoenende en opmerkelijk zachte woorden zijn ongelijk toe (volledige correspondentie hierover in bezit van CO).
En ook binnen de bestuursgelederen van Skepsis borrelde (en borrelt?) het soms heftig(er). Dat begon al heel vroeg, toen naast Jan Willem Nienhuys en Rob Nanninga ook Marcel Hulspas bestuurslid was. Deze drie waren er vanaf het begin bij, Nanninga wordt vanaf het tweede nummer van de Skepter als bestuurslid genoemd. Uit de colofon van alle Skepters is goed te zien hoe de functies wat verschoven, nieuwe mensen erbij kwamen en weer weggingen, maar de harde kern bestaande uit Marcel Hulspas, Jan Willem Nienhuys en Rob Nanninga, bleef.
Totdat opeens Marcel Hulspas vanaf het Skepter nummer van december 2002 opgestapt bleek. Achter de schermen speelden hoog oplopende emoties die gingen over de behandeling van christelijke geloofszaken in de Skepter, waarbij Rob tegenstander was, en Marcel voorstander. Jan Willem Nienhuys over het vertrek van Hulspas: “Eind 2002 veranderde er het een en ander bij Skepsis. Hoofdredacteur Marcel Hulspas van Skepter wilde een door mij op zijn verzoek vertaald en samengevat hoofdstuk van een boek van de Engelse psycholoog Nicholas Humphrey afdrukken. Rob was het daar niet mee eens: het was een ongenuanceerd antireligiestuk, en bovendien was het stokoude koek, het was namelijk een bekende Amnesty-lezing die al vijf jaar op internet stond. Ik vond bij nader inzien โ mijn vertaling was al af โ dat Rob wel gelijk had. Zulke oude buitenlandse afgelebberde stukken, dat is niks voor Skepter. Hulspas deed toen al een tijd steeds minder aan Skepter. Hij was al lang bezig met een boek over de bronnen van het Oude Testament, dat uiteindelijk in 2006 verscheen. Ook maakte hij vage toespelingen op uitbreiding van het werkgebied van Skepsis: niet alsmaar ufoโs, altoโs en astroโs, maar een frontale aanval op religie en never mind de vrijdenkers van De Vrije Gedachte. Het resultaat was dat hij besloot subiet te breken met Skepsis.” Dat deze strijd om “skeptische tolerantie” van alle tijden is, bewijst een willekeurige zin uit de Wikipedia pagina over de prominente en reeds genoemde skepticus Paul Kurtz: “Tijdens de conferentie van de Council of Secular Humanism in Los Angeles (7โ10 oktober 2010) waren er duidelijk spanningen over de toekomst van het humanisme toen Kurtz aandrong op een meer toegeeflijke benadering van religie, terwijl zijn opvolgers een meer strijdvaardiger houding wilden.“
Dit eerste kleurennummer van de Skepter ken ik sinds de Robbert van den Broeke tijd 2005-2006 wegens het “Paranormale pimpelmezen”. Op een gegeven moment had ik namelijk het genverbrander.nl domein ter verkoop aangeboden en ik had de opbrengst aan de Nederlandse Vogelbescherming beloofd. De fraaie Pimpelmees-voorkant had ik toen gebruikt voor de website. Helaas waren er geen kopers en ik deed de domeinnaam in maart 2015 gratis over aan Stichting Skepsis via Pepijn van Erp. Passinds het schrijven van dit blog weet ik dat dit vrolijke geel-groene nummer van de Skepter met mijn favoriete diersoort erop: de vogel! van RobNannninga’s hand is in zijn eerste hoedanigheid als hoofdredacteur van de “Skepter”.
Wrijvingen dan wel verschillen in ambities bleken ook uit het feit dat Jan Willem Nienhuys in 2009-2010 een uitstapje maakte naar de Vereniging tegen de Kwakzalverij, waar hij opeens webmaster bleek te zijn en aldaar in korte tijd veel artikelen van zijn hand publiceerde. Ik was daar destijds erg verbaasd over, omdat hij opeens weg leek te zijn bij Skepsis.nl en mailde er uitvoerig over met Nanninga en Nienhuys. Op maandag 11 mei 2009 schreef Rob Nanninga mij: “Ze hebben JW gevraagd of hij websiteredacteur wilde worden en dat lokte hem blijkbaar wel aan. Verder weet ik er niet veel van. Ik wist ook pas dat hij een dik boek over China had geschreven toen het uitkwam.” en op dezelfde dag: “Hij is feitelijk overgestapt, al heeft hij dat niet aangekondigd (ik zag het ook pas toen ik de website van de VtdK bekeek).” Na ruim een jaar bleek dat bij Nienhuys na enige tijd de emoties zeer hoog opgelopen waren en hij, naast woordvoerder, zelfs geen lid meer was van de Vereniging tegen de Kwakzalverij. Rob was er terughoudend over en schreef onder andere dat hij wel leukere zaken te doen had.
Jan Willem Nienhuys’ Vereniging tegen de Kwakzalverij-exercitie duurde niet lang. Zo’n anderhalf jaar later, in najaar 2010, was Nienhuys met een stille, richting de buitenwereld, edoch ook slaande trom, achter de schermen, vertrokken. Redenen van zijn vertrek kwamen ondermeer voort uit zijn onvrede met het VtdK beleid. Nienhuys had kritiek op de VtdK omdat die volgens hem al sinds mensenheugenis geen eigen onderzoek meer had gedaan, maar er wel altijd als de kippen bij was om kritiek te leveren op onderzoekjes van de Stichting Skepsis, voorts voornamelijk op louter doktoren-inbreng gericht was en volgens hem op onzorgvuldige wijze de publiciteit zocht. Ik mailde de VtdK ook om te vragen naar dit vertrek. Daarop kreeg ik op donderdag 25 november 2010 een mijns inziens eigenaardige reactie. Ik zal opnieuw parafraseren om het emailgeheim te respecteren. Er werd bevestigd dat Nienhuys na een meningsverschil geheel en al weg was en een voorstel van mij om hun Twitter logo te ontwerpen (een ideetje dat ik toen had, don’t ask) werd afgewezen wegens mijn publicaties over uittredingen en astrale erotiek. Ik behoorde immers tot de “partijen die bestreden werden” (deze formulering werd letterlijk gebruikt). Dit is natuurlijk ad hominem als zijnde geplaceerd over een persoon als geheel. Immers: wegens boeken over mijn “astrale” uittredings-ervaringen, werden ook mijn grafische ideeรซn verworpen. Het was wat mij betreft begrijpelijk geweest als ik een medische kwakzalver was geweest, maar mijn publicaties over uittredingservaringen zijn gewoon dat: een beschrijving en duiding van universele bewustzijnservaringen, wat niets te maken heeft met medische kwakzalverij. Dit werd ook zo gevoeld door Nienhuys die verder nooit kwaad zag in mijn “astrale activiteiten”.
Genoemde mede-oprichter van Skepsis, Marcel Hulspas, bleek in 2013 overigens evenmin een liefhebber van de Vereniging tegen de Kwakzalverij, zoals blijkt uit het fulminerende stuk dat hij publiceerde op ThePostOnline.
Maar ook tussen Nienhuys en Nanninga boterde het niet altijd, waarbij Rob Nanninga de voorstander was van grotere tolerantie jegens de acties van andersdenkenden, zoals “zelfs” publiek spreekrecht voor mensen die “gevaarlijke onzin verkopen”.
Dit bleek in 2010 uit een steekspel over en weer naar aanleiding van een Skepsis blog met betrekking tot een lezing van de nog immer actieve Johan Oldenkamp. In een mail die Rob Nanninga volgens mij als enige ooit van al zijn mails onderaan met “Deze mail is privรฉ” labelde (niet de mail bij deze alinea afgebeeld), schreef hij dat zijn ethiek afweek van die van Jan Willem Nienhuys (geparafraseerd en onder weglating van de rest). Het betreffende blog werd later door dit gesteggel in het geheel van de Skepsis website verwijderd.
De meeste woorden bijten niet. Maar woorden die tolerante subtiliteit, vertrouwen in de goedheid van de waard dan wel onderbouwing missen, of een combinatie van deze probleem-uitlokkers, kunnen zeer ernstige gevolgen hebben. Dit soort woorden lijkt bezig met een scherpe opmars wat een schokkende afspiegeling vond in het (Social Media) Tijdperk van Donald Trump met als absolute anti-climax de bestorming van het Capitool die ik, als sinds 2017 officieel Amerikaanse, met tranen in de ogen en vanaf veilige afstand in Davis in Californiรซ op het nieuws aanschouwde. De gevolgen van harde, dan wel ontspoorde woordenstrijden kunnen financieel zijn. Er hangt een stevig prijskaartje aan rechtszaken. Er kunnen ook acties en daden uit voortkomen, misdaden zoals brandstichting, aanslagen, soms zelfs met dodelijke afloop, zoals bij de QAnon al meerdere keren het geval was.
Aangezien mijn verhaal Stichting Skepsis blijft volgen, volgt ook hier het voorbeeld van verschillen tussen de online actieve bestuursleden van Stichting Skepsis. Skepsis bestuursleden die online dan wel publiekelijk (TV, radio enzovoort) goed zichtbaar waren en zijn, waren altijd in de minderheid. Wist Rob Nanninga al die jaren 1987โ2014 met zijn veelal lange en diepgaande artikelen over heikele onderwerpen succesvol kosteloos uit de handen van boze ontvangers te blijven, zo lukte dat Van Erp in een veel korter tijdbestek niet.
Nanninga had het in 1994-1995 in een rechtszaak eenmalig moeten opnemen tegen de aanklager Wies Moget, die mensen in een sekte-achtige setting valse en schadelijke herinneringen aanpraatte, wat Nanninga succesvol had aangekaart, waarop Mogets instituut zonder steun van de GGD en de sociale dienst kwam te zitten. Hij was echter zo degelijk onderbouwd dat alle aanklachten door de rechter verworpen werden en Moget alle gemaakte juridische kosten moest terugbetalen. Rob Nanninga staat ook bekend om zijn eerder beschrijvende stukken waarin meestal slechts op subtiele, dan wel bewust onderkoelde wijze de aanklacht naar voren komt. Hij gebruikte geen expliciete, grievende termen, en als hij ze wel gebruikte, waren ze zeker niet talrijk, goed ingebed en duidelijk niet in de teneur van los hagel geschreven. Jan Willem Nienhuys aan het woord over Robs zorgvuldige en milde karakter: “Rob was ook de instigator van andere Skepsis-experimenten zoals […] Bij al die gelegenheden en ook vele andere viel het op hoe respectvol Rob omging met โandersdenkenden. […] Rob was een perfectionist. Alles bij elkaar schreef Rob zelf ruim 600 paginaโs aan grondig nagezochte artikelen, en legde daarmee de lat behoorlijk hoog. […] Rob was in zekere zin de skepticโs skeptic. Veel skeptici en rationalisten zijn geneigd voor eigen parochie te preken, maar daar moest Rob niets van hebben. Hij was wel streng in zijn opvattingen, schreef stadslegendenonderzoeker Peter Burger me, maar mild in zijn uitingen. Hij was typisch een man van redelijkheid en samenwerking. […] Rob vertelde wel eens dat als hij aan een onderwerp begon, hij er vaak niets van wist, maar dat hij erover las totdat hij het snapte. U begrijpt wel dat dat hard studeren was. Hij was erg bezorgd dat door een fout van hem Skepsis aan wetenschappelijke geloofwaardigheid zou verliezen.“ In de lijn hiervan: Nanninga schreef mij naar aanleiding van zijn stuk over de Moon sekte, dat hij toch een tikkeltje gespannen was of iemand hem nog ging aanklagen, maar dat gebeurde nooit, en de zaak Moget kostte Skepsis qua financiรซle kosten niets tot zeer weinig.
De rechtbank in Groningen wees op 15 december 1995 de eis af omdat ze vond dat Skepsis niet beledigend of onnodig grievend was geweest en Nanninga zijn beweringen goed had onderbouwd. Wikipedia
Zoals gezegd lukte het Skepsis bestuurslid van Erp niet om uit ernstige Skepsis problemen te blijven. Hij schreef een blog over de Amerikaans-Italiaanse kernfysicus Ruggero Santilli en gebruikte een paar zinnen en formuleringen die de Santillis in dermate grote woede deden ontsteken, dat ze (Ruggero Santilli met in zijn kielzog zijn echtgenote Carla) zowel Pepijn van Erp, Skepsis voorzitter Frank Israel en als ook Van Erps provider in 2016-2017 als “drager van de grievende woorden” aanklaagden. Frank Israel had er in het geheel niets mee te maken, maar de gegriefde Santilli was niet te stuiten en als Van Erp en Israel niets zouden doen, zou Israel (en natuurlijk ook Van Erp) zijn inreismogelijkheden in de Verenigde Staten zwaar bemoeilijkt zien wegens deze rechtszaak die dan uitstaande zou blijven. Dat zou voor Israel inderdaad een probleem geweest zijn, want hij reisde als astronoom regelmatig naar de Verenigde Staten.
Van Erp had met name de volgende zinnen gebruikt die Santilli als potentiรซle inkomstenderving zag, waarbij vooral de titel zelf een doorn in het oog was: “The Continuing Stupidity of Ruggero Santilli”, “fringe scientist Ruggero“ en met als venijn in de staart, de laatste zin: “Is Santilli just a mad professor? Or is he a cunning scam artist trying to sell his โSantilli-ofocus-scopesโ (or even better: stock in his businesses) to people who fall easily for sciency sounding nonsense? Maybe both โฆ” Misschien had Van Erp de tekst in het geheel kunnen verwijderen of de gewraakte zinnen eruit kunnen halen en wijzigen, maar dat deed hij niet. En dat kwam hem op een zeer dure zaak te staan, een rechtszaak die Stichting Skepsis bijna een kwart miljoen dollar (ruim twee ton aan euri) kostte. Santilli wilde een schadevergoeding die mogelijk zelfs in de miljoenen zou lopen.
Rob Nanninga had door een zeer sobere leefwijze (hij leefde bij zijn moeder in huis en vroeg zeer bescheiden honoraria voor al zijn Skepsis diensten) de Skepsis buffer weten op te tillen naar een vergelijkbaar bedrag, een kwart miljoen euro, en bijna al dat geld ging er in de loop van deze rechtszaak uit. Jan Willem Nienhuys over deze sobere monnik mentaliteit van Rob: “Rob was al vanaf eind 1999 bezig met de website, met hoofdzakelijk stukken die eerder in het blad waren afgedrukt. Robs idee was dat de informatie die het blad leverde, tegen de laagst economisch haalbare prijs voor de abonnees en voor het grote publiek beschikbaar moest komen. Het resultaat was dat de financiรซle positie van Skepsis nu gezond is, maar dat Rob zichzelf te kort deed, door zich te manoeuvreren in een situatie waarin hij zwaar onderbetaald werd en mede door de druk van de sociale dienst klem zat. Eigenlijk dacht hij nauwelijks aan geld behalve als het op was, en hij was dag in dag uit met Skepter bezig. Ironisch, als je bedenkt dat de vijanden van Skepsis denken dat wij vorstelijk door Big Pharma worden betaald.“
Skepsis stond het water tot aan de lippen en deed met succes een beroep op de donateurs, waarbij er meerdere (zeer) gulle gevers waren (donaties tot zelfs 20.000 euro van รฉรฉn gulle gever) die anoniem wensten te blijven. De zaak liep uit op een ontheffing van Frank Israel, omdat hij er aantoonbaar niets mee te maken had, en een schikking voor Van Erp, waarbij Van Erp de titel aanpaste en de gewraakte laatste zin verwijderde. Maar het uitgegeven geld aan advocaten kwam niet meer terug. Skepsis wist de buffer naar verloop van tijd weer naar het oude peil terug te brengen door de zeer trouwe gulle-gevers achterban. Jan Willem Nienhuys schreef er ook een stuk over in de Skepter.
Pepijn van Erp had niet lang daarna, in 2018-2019, nog een rechtszaak die eveneens ging over grievende woorden van Van Erp. Een boekrecensie waarin Van Erp onder andere het woord “plagiaat” had gebruikt, maakte publicist, fotograaf en ondernemer Willem Middelkoop kwaad en hij sleepte Van Erp voor het gerecht. De rechter wees de eisen echter af.
Screenshot Ionica Smeets tweet
Hoe dan wel?
Voor ik hieronder een reeks skeptische drogredenen zal voorleggen, kom ik langzamerhand op de top van de berg aan. De conclusie dient mijns inziens te luiden dat de discussie tussen “skeps” en “altos”, in een nieuwer jasje ook “skeps” en “wappies”, genoemd nooit echt goed is geweest. En dat ook het Skepsis bestuur onderling soms met elkaar over de grond aan het rollebollen was. รn met “zusterorganisatie” De Vereniging tegen de Kwakzalverij! Er waren vele mensen zoals Rob Nanninga, Rudolf Smit en ik die heel graag in de bonte discussie gebleven waren, maar de strijd werd vaak gewoon te hard en mensen raakten gekwetst, en durfden niet of niet meer. Datzelfde gebeurt nu, en in mijn optiek dan nog eens maal tien, op social media nadat de wereld in de Pandemie stortte. Crisistijden gooien olie op het vuur omdat mensen in de stress schieten. Uitdrukkelijk op persoonlijke noot wil ik wat meer de diepte ingaan, en omdat dit een blog is, denk ik dat ik dat mag. Wat is er toch aan de hand dat discussiรซren met andersdenkenden zo moeilijk blijkt te zijn, en ruzies bijna onvermijdelijk lijken? Is het eigen gelijk zo belangrijk dat het belangrijker is dan de medemens die (deels) anders denkt? Mijn theorie is dat de verklaring kan worden gevonden in het Franse mid 17e eeuwse woord “chagrin“, Nederlands “chagrijn(ig)”. In het Nederlands wordt dit woord eerder algemeen gebruikt om een slecht humeur aan te duiden. De diepe verborgen betekenis van mensen die boos uithalen naar elkaar, elkaar uitschelden, elkaar niet willen horen, elkaar blokken, is een gevoel van zich niet goed voelen, wat mijns inziens voortkomt uit verdriet en “leefstress”. En zeldzaam zijn de mensen die in het geheel geen verdriet en/of leefstress kennen! Hoe we daarmee omgaan is een tweede. Eerder stelde ik de vraag waarom het gevoel van “Voor de wolven gegooid” op kloptdatwel.nl zo sterk is. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de moderator zelf aan de wolven overgeleverd is geweest en dat er toen ook niemand voor hem opkwam. Verdriet. Dat is een vicieuze cirkel die alleen met liefde doorbroken kan worden. Dit blog ontstond uit onvrede over met name het skeptische handelen en ditto uitingen van Skepsis bestuurslid Pepijn van Erp. Daar wil ik geen doekjes om winden. Maar ik denk nu te weten waaruit Van Erps “chagrin” bestaat na het beleven van een heuse en heftige Californische trip (achter de schermen ben ik bereid dit gedeeltelijk toe te lichten). Dat maakte me ogenblikkelijk 100% meer begripvol, ik was zelfs dagen van de kaart uit puur medeleven. Ik maakte hier melding van op Twitter. Maar toen ik na mijn Twitter meldingen toch weer nieuwe “not-niceties” op Van Erps Twitter account zag, bedacht ik dat iedereen in dit leven keuzes maakt. Iedereen heeft in meer of mindere mate trauma’s en “challenging” eigenschappen, zoals de Amerikanen zo mooi zeggen (“challenge” in plaats van “zwakheid” of iets dergelijks). Vandaar dat ik van mening ben dat bijsturen hoe dan ook gewenst is. In dezen wil ik graag zonder beschuldigende vingers naar wie dan ook wijzen op wat ons verbindt: al het verdriet รฉn geluk dat meekomt bij het leven op deze ongelooflijk zeldzame en mooie planeet. Een planeet die precies nu onder zware druk staat wat zich in Climate Change spiegelt. Van het nieuws word je niet vrolijk of je moet een sadist zijn. Internationale samenwerking zonder uitsluiting van welk land dan ook is de enige optie gebleken, maar daar gaat er al genoeg spaak. Pas als alle landen elkaar serieus nemen en proberen te werken met de verschillen en de overeenkomsten heeft deze ongelooflijk bonte planeet weer een kans. En met de mensen, de dieren en de natuur in het algemeen. Op microniveau vertaalt zich deze enige kans in onderling respect voor de verschillen en overeenkomsten. Geen woorden als “wappies” en “Jij bent dom” meer gebruiken, niemand is meer waard dan de ander. Gelijk of ongelijk hebben, is minder belangrijk dan een beschaafde samenleving waarin niemand uitgesloten wordt. Dus geen drogredenen gebruiken, niet uitschelden, niet blokken, plezier en positieve lessen! proberen te vinden in de verschillen in plaats van afschuw, en van daaruit proberen de toekomst veilig te stellen voor de kinderen van deze aarde, mensenkinderen, dierenkinderen en alle natuurkinderen.
En wat ook belangrijk is: als je toch wilt discussiรซren, probeer dan werkelijk open te staan voor argumenten die hout snijden. Iedere zichzelf en de ander respecterende discussiedeelnemer moet bereid zijn zonder angst en ik zou zelfs zeggen: met trots bepaalde vooringenomenheden achter zich te laten en desnoods zelfs hele delen van de eigen wereldvisie op de schop te gooien. Trots wegens de bewezen moed die je daarmee getoond hebt. Als je niet bereid bent maar iets bij te stellen, dan wel bij te leren, kun je spreken van een schijnpositie tegenover de ander. Dat is niet respectvol. Voor mij is Rudolf Smit, die zijn astrologie denkbeelden opzij zette, zelfs toen hem dit drie jaar lang een flinke identiteitscrisis opleverde, een groot voorbeeld. Hoe moeilijk en moeizaam ook, de discussie moet er blijven, en kan mogelijk zelfs op gezegende momenten van samenzitten aan een mooi kampvuur geheel achterwege blijven. Hey, als de buitenaardsen dan toch รฉcht arriveren zodanig dat wij het dan ook zien, dan willen we toch niet alleen nog maar met rooie koontjes van schaamte moeten uitleggen wat al die walmende puinhopen en woorden-puinhopen op de aarde te betekenen hebben? *Afbeelding bij deze alinea: Journal of Anomalistics / Zeitschrift fรผr Anomalistik, Vol 21, Issue 1, 2021, Society for Anomalistik, Psychology and Psychohygiene
Mrs Screenshot
Iemand noemde me opeens “Mrs Screenshot” op Twitter. Inderdaad maak ik veel screenshots, dit is spontaan zo gegroeid. Pas kort geleden kwam ik op mijn take over deze kant van mij. Ik had weer eens een ingeving en die betrof de nostalgische TV-serie Tita Tovenaar:
Mijn vader is een tovenaar, Het is echt, het is heus, het is raar maar waar Een Tita Tovenaar, Het is raar, het is raar, het is raar, Hij heeft het ook aan mij geleerd, Maar soms gaat het wel eens verkeerd, En gaat het niet zoals ik wil, dan doe ik dit, En alles staat stil!
Wat is een screenshot anders dan een stilzetten van de situatie? Niet! Het is precies dat: je klapt in je handen (shift+command+4 op de MacbookPro bijvoorbeeld) en de situatie staat stil. Je hebt hem bevroren, voor de eeuwigheid als het moet, of in ieder geval voor zolang de digitale versie bewaard blijft. Het kan mensen ongemakkelijk maken, want niemand is altijd op zijn best. Screenshots kunnen licht op het pad werpen en als het elke dag raak is met de drogredenen en het gescheld, dan moeten we ons eens goed achter onze oren krabben en elkaar respectvol bijsturen. Bij de volgende opsomming van drogredenen en nog wat zaken die ik zelf heb benoemd, omdat ik niet de juiste, bestaande naam wist te vinden, wil ik uitdrukkelijk zeggen dat dit wat mij betreft geen spelletje wordt of ik de screenshot wel de juiste naam van de drogreden heb meegegeven. Wie denkt dat dat aan de orde is, heeft de strekking van mijn blog nog niet helder voor ogen. Ik heb een paar gerenommeerde lijsten geraadpleegd en ook daar staat in dat het soms lastig is de juiste denominator te vinden, ook omdat een drogreden soms onder een paar paraplu’s lijkt te vallen. Ik nodig de lezer graag uit met me mee te kijken naar de soort van drogreden en desnoods zelf met een andere categorie te komen. Het gaat mij niet om gelijk krijgen met deze lijst, als wel om iets te laten zien. Ik kreeg het verwijt op Twitter dat ik nodige context zou weglaten met mijn screenshots en het verwijzen naar de skeptic fallacies. Mijn reactie daarop is de drogredenen toch echt meestal op zich staan. Als iemand roept: “Je hebt een lagere opleiding dan ik, dus houd je mond”, dan is dat een drogreden, ook zonder context, en wel een ad hominem in dit geval. Als iemand slechts zegt: “Wappie, houd je muil”, dan is dat een drogreden, en wel van de categorie “Verwerpen zonder argumenten”. Slechts in eerder zeldzame gevallen is er mijns inziens inderdaad een uitvoeriger context nodig, zoals die ene keer op Twitter toen ik doelbewust een ad hominem inbouwde als reactie op iemand die echt niet begreep hoe Pepijn van Erp aan het adhomineren was. Ik had slechts als alert erbij geplaatst “A H” (maar die alert werd niet gedetecteerd!). De persoon liep meteen in mijn educatieve valstrik, maar had me al geblokt voor ik uitleg kon geven over de context van mijn ad hominem.
Overigens wordt er inmiddels naar mijn indruk ook steeds vaker met “drogredenen” kennis an sich geschermd, dus weer als “tegenargument” op zich. Misschien kan men anders over het een en ander denken, maar toch denk ik dat de meeste lezers na deze opsomming van screenshots zullen begrijpen waar mijn bezorgdheid ligt.
Drogredenen en andere not-niceties
Op het internet zijn veel mooie opsommingen te vinden over faux-pas in discussies en deze lijsten met foute soorten argumenten – soms kun je het zelfs nauwelijks argumenten noemen – zijn lang. Met deze twee lijsten heb ik gewerkt en veel “argumenten” vallen in meer dan รฉรฉn categorie, ik heb de screenshots slechts รฉรฉn keer ingedeeld, bestandsnamen geven aanwijzingen over andere mogelijke categorieรซn…
Er is een klein jaar verstreken sinds eerste publicatie van dit blog. Op wereldniveau gebeurden en gebeuren er nog steeds ongekend intense zaken, de pandemie die maar niet wil wijken, ook al doen veel mensen graag alsof het daarmee gedaan is, alweer een ander virus dat nu opeens actief over de grens begon te reizen, klimaatrampen in de vorm van dagelijkse, nieuwe duizelingwekkende weerrecords, droogtes รฉn overstromingen, de Rusland oorlog die vrijwel parallel met de start van het Chinese jaar van de Water Tijger, dat in februari van dit jaar begon, uitbrak. De Water Tijger laat in vol ornaat zijn extended brul horen (nog 5 maanden te gaan, mensen). En de emoties onder mensen blijven niet achter. De Wereldvrede, die wil komen, dat staat voor mij persoonlijk buiten kijf, vraagt echter van ons dat we correct met elkaar en de aarde omgaan, dit is mijn bijdrage daartoe.
Met blauwe bolletjes / ๐ต 2022 / geef ik de nieuwe fallacies aan, en met een voorbeeld aan de hand van Pepijn van Erp, / ๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022/, geef ik ook aan hoe een drogreden onder een hele reeks aan noemers kan en mag vallen. Ik heb er daartoe zes uitgezocht, maar ik durf erop in te zetten dat u nog meer categorieรซn vindt. Het gaat nog steeds niet om het “Ik heb gelijk”-categorie-spelletje, het gaat erom dat we correct met elkaar discussiรซren. Het geheel van verzamelde types drogredenen, dat ook nog steeds organisch groeit, is sowieso een complex te begrijpen geheel, daarom moet men zich niet op de categorieรซn dood staren, maar simpel leren begrijpen en dan ook toepassen dat er wel degelijk zoiets bestaat als onzuiver dan wel zo zuiver mogelijk discussiรซren. Met andere woorden: de categorieรซn zijn een hulpmiddel, niet een doel op zich. Nieuw ingevoegde drogreden: Motte-and-bailey
Ad Hominem (Argument To The Man)/Ad Hominem, Op De Man spelen
Affirming The Consequent / Het Gevolg Bevestigen Amazing Familiarity / Opvallende Vertrouwdheid
๐ต 2022 – Toegevoegd 6 december 2022
Ambiguous Assertion / Dubbelzinnige Bewering
๐ต 2022
Appeal To Anonymous Authority / Beroep Doen Op Anonieme Autoriteit Appeal To Authority / Beroep Doen Op Autoriteit
๐ต 2022
Appeal To Coincidence / Beroep Doen Op Toeval Appeal To Complexity / Beroep Doen Op Complexiteit Appeal To False Authority / Beroep Doen Op Valse Autoriteit Appeal To Force / Met Geweld Dreigen Appeal To Pity (Appeal to Sympathy, The Galileo Argument) / Beroep Doen Op Medelijden
Appeal To Widespread Belief (Bandwagon Argument, Peer Pressure, Appeal To Common Practice / Beroep Doen Op “Wat Iedereen Denkt” Argument By Dismissal / Verwerpen Zonder Goede Redenen Te Geven
Argument By Emotive Language (Appeal To The People) / Emoties Gebruiken Als “Argument”
๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022
Argument By Fast Talking / Snel Praten, Snel Redeneren Argument By Generalization / Generaliseren Argument By Gibberish (Bafflement)/ Gekke Woorden Of Gekke Spellingen Gebruiken
Argument By Half Truth (Suppressed Evidence) / Halve Waarheid (Onderdrukt Bewijs)
๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022
Argument By Laziness (Argument By Uninformed Opinion) / Gemakzucht
Argument By Personal Charm / Persoonlijke Charme Inzetten Argument By Pigheadedness (Doggedness) / Koppigheid, Eigenwijsheid
Argument By Poetic Language / Dichterlijk Worden Argument By Prestigious Jargon / Prestigieuze Taal Gebruiken Argument By Question / Vraag Opwerpen Argument By Repetition (Argument Ad Nauseam) / Stokpaardjes Berijden
Argument by Rhetorical Question/ Loze Vraag Opwerpen
Argument By Scenario / Scenario Schilderen Argument By Selective Observation / Selectief Kijken
๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022
Argument By Selective Reading / Selectief Lezen Argument By Slogan/ Kernachtige Zin Eruit Gooien Waar Mensen Wel Mee “Moeten” Instemmen
Argument By Vehemence/ Overstemmen, Schreeuwen+ Vulgair taalgebruik (aanvulling 7-12-2022)
Koekwaus๐ต 2022๐ต 2022๐ต 2022 – Toegevoegd 6 december 2022
Argument From Adverse Consequences (Appeal To Fear, Scare Tactics) / Argument van nadelige gevolgen (beroep op angst, bangmakerij)
๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข๐ข 2022
Argument From Age (Wisdom of the Ancients) / Leeftijdsargument Argument From Authority / Autoriteitsargument Argument From False Authority / Valse-Autoriteit-Argument Argument From Personal Astonishment / Persoonlijke Verbazing-Argument
Argument From Small Numbers / Kleine Getallen-Argument Argument From Spurious Similarity / Onechte Gelijkenis-Argument Argument Of The Beard / Baard Argument Argument To The Future / Toekomst Argument Bad Analogy / Foute Analogie Begging The Question (Assuming The Answer, Tautology)/ Cirkelredenering
๐ต 2022 – Toegevoegd 6 december 2022 – Toelichting, de doelstelling van Stichting Skepsis sinds oprichting is op humanistische wijze dat heet met respect in gesprek gaan met met name andersdenkenden, immers, ‘preken voor de eigen parochie’ kan beter in het plaatselijke cafรฉ worden gedaan met gelijkgestemden,
Changing The Subject (Digression, Red Herring, Misdirection, False Emphasis)/ Afleiden Met Iets “Opvallends” Anders
Cliche Thinking / Clichรฉ Denken Common Sense / Gezond Verstand Complex Question (Tying) / Complexe Vraag (Binden)
๐ต 2022
Confusing Correlation And Causation / Verwarrende Correlatie En Causaliteit
Disproof By Fallacy / Weerleggen Door Drogreden Dehumanization / Ontmenselijking, De Ander Als Minder Dan Jezelf Neerzetten (Niet van hoofdlijst, ingevoegd door CO)
Failure To State / Aanvallen En Veel Vragen Opwerpen, Eigen Positie Obscuur maken
Fallacy Of Composition / Misvatting Van De Compositie Fallacy Of Division / Misvatting Van Verdeeldheid Fallacy Of The General Rule / Misvatting Van De Algemene Regel Fallacy Of The Crucial Experiment / Misvatting Van Het Cruciale Experiment
False Cause / Valse Oorzaak False Compromise / Vals Compromis Genetic Fallacy (Fallacy of Origins, Fallacy of Virtue) / Op Wat Voor Afkomst Dan Ook Diskwalificeren
Godwin / Onherroepelijk Op Hitler En Nazi Vergelijkingen Terugvallen (niet van hoofdlijst, ingevoegd door CO)
๐ต 2022
Having Your Cake (Failure To Assert, or Diminished Claim) / Krenten Uit De Pap (Niet-Beweren Of Verminderde Claim)
Hypothesis Contrary To Fact / Hypothese In Strijd Met Feit Inconsistency / Inconsistentie Inflation Of Conflict / Inflatie Van Conflict Internal Contradiction / Interne Tegenstelling Least Plausible Hypothesis / Minst Plausibele Hypothese (Pure) Malice / (Pure) Kwaadaardigheid (niet van hoofdlijst, ingevoegd door CO, nieuwe categorie ingevoegd op 4 januari 2022)
Meaningless Questions / Betekenisloze Vragen Misunderstanding The Nature Of Statistics (Innumeracy) / Misverstand Van De Aard Van Statistieken (Ontelbaarheid)
Moving The Goalposts (Raising The Bar, Argument By Demanding Impossible Perfection) / De Doelpalen Verplaatsen (De Lat Hoger Leggen, Argumenteren Door Onmogelijke Perfectie Te Eisen)
๐ต 2022 ๐ต 2022
Motte-And-Bailey
๐ต 2022
Needling / Steken Non Sequitur Not Invented Here / Niet Hier Uitgevonden Outdated Information / Achterhaalde Informatie Pious Fraud / Vrome Fraude Poisoning The Wells/ Bronnen In Diskrediet Brengen
Statement Of Conversion / Verklaring Van Conversie Stolen Concept / Gestolen Concept Straw Man (Fallacy Of Extension) / Van Je “Tegenstander” Een Karikatuur Maken
Two Wrongs Make A Right (Tu Quoque, You Too) / Fout + Fout = Goed Weasel Wording / Glibberige Woorden Gebruiken
Het volgende gevaar
En het volgende gevaar ligt mogelijk alweer op de loer. De nieuwe ontwikkeling manifesteerde zich voor mijn bewustwording ervan op 25 september 2021 toen Pepijn van Erp opeens begon te praten over een nieuw boek van filosoof Cees Zweistra, “Waarheidszoekers”, “Ze zijn niet gek, ze zijn niet dom. Ze zijn slecht“. Gevaarlijk, want: als je een bepaald deel van je samenleving als “gevaarlijke mensen” begint neer te zetten, wรกt is dan de volgende stap? Dat is een balletje dat ik “graag” bij u als lezer wil opwerpen. Nuf said.
Constantia Oomen in een email naar Jan Willem Nienhuys op 6 oktober 2013
Parameter 
You must be logged in to post a comment.